Lahat ng Kabanata ng A Night Worth Millions: Kabanata 21 - Kabanata 30

NALAMAN ko kay Terrence na siya pala yung mystery caller doon sa auction. Siya pala yung walangya na gastador nanagwaldas ng milyong-milyon para sa alahas! Heto at suot-suot ko ang alexandrite necklace, bracelet, and ring. Mas agaw pansin ang singsing dahil kung itatapat ito sa araw, talagang kumikinang at agaw pansin ito. Bagay na bagay sa maputi kong balat ang mga alahas syempre sa kumikinang din na taglay kong ganda. After naming maghapunan sa labas ng bahay at nagsayaw sa tugtog ng alon, binuhat ako ni Terrence papasok sa kwarto. Tumahol pa nga ang tuta at mukhang gusto rin magpabuhat. Dinilaan ko nga, aagawan pa ako ng asawa! “Baby, ‘wag mong awayin ang panganay natin”Nag make face ako sa kanya. Mas binigatan ko nga ang sarili ko. “If you are insisting doing that, ikaw rin mahuhulog. At kapag hindi tayo nakaabot sa kama, dito ko ipapasok yan.”Napakapit naman ako sa leeg niya at natakot na mahulog. “Ikaw naman, nagselos lang ako sa aso hahahah, anong panganay ka dyan? Aso ka b

HINDI na kami nagtagal ni Terrence sa islang yon. After kasi ng reception ay naggayak na kami papunta raw sa hideout daw nila. Nakasakay kami ni Terrence sa kanyang porsche at nakabuntot sa amin yung anim na kasamahan niya. May sari-sariling mga sasakyan na dala. Hindi ko pa nga sila nakikilala isa-isa pero base sa mga personality nila, mukha silang kengkoy pero nakakatakot. Naalala ko na naman yung isa don tinutukan ako non ng baril. Pero dahil official ko ng asawa yung bossing nila, hindi na nila magagawa yun sakin. Ako na manunutok ng baril sa kanila hmp!Hindi ko napigilan ang pagngisi. Minsan nga i-suggest ko rin kay Terrence na mag-aral ng paghawak ng baril. Mukha kasing astig ang humawak ng baril, yung tipong manunutok ka hehehe. Lakas ng datingan eh!“You are smiling like an idiot wife. You are thinking of something…” muntik na akong mabilaukan sa sarili kong laway nang magsalita si Terrence. “Hubby…” naks, sosyalan. “Pwede bang turuan mo ko humawak ng baril? Alam mo na kap

The hum of the engine wasn’t enough to drown out the erratic pounding of my heart. The city lights flashed by in a blur, but my focus was locked on the black SUV tailing us.“Terrence…” I tried to keep my voice steady, but my grip on my seat belt tightened.“I see them.”His tone was infuriatingly calm. Like this was just another drive. Like we weren’t being hunted right now.“G*go, kanina pa ‘yang sasakyan na ‘yan! Hindi ‘to coincidence, Terrence!” My voice was rising, panic seeping through. “Ano ‘to, setup?! Sabihin mo kung may dapat akong malaman—”“They’re here for you,” he cut me off coldly. “Not me.”A lump formed in my throat. The confirmation sent ice through my veins. I wasn’t just imagining things. Someone really wanted me dead.I turned to face him, my hands balled into fists. “Edi tawagan natin ‘yung mga bodyguard ko! Anim ‘yun, malalaking tao, puro trained! Eh sa ating dalawa, ikaw lang ang may alam!” Terrence scoffed. “They won’t get here in time. Trust me, wife.”“Pero

The scent of gunpowder lingered in the air, mingling with the subtle hint of Terrence’s cologne—dark, expensive, intoxicating. I gripped the gun tighter, my pulse still erratic from his last words."You either pull the trigger first, or you die."I swallowed hard. He wasn’t wrong.I had to be better.“Again,” he ordered, stepping closer.I took my stance, but just as I was about to fire, his hands landed on my hips, grounding me in place. My breath hitched.“Too tense,” he murmured against my ear. “Loosen up.”That was impossible with him pressed behind me.“Terrence—”“Shh.” His fingers traced my wrist, adjusting my grip. “Focus.”But how could I focus when his touch burned through the fabric of my clothes? His breath was warm against my skin, and I could feel the raw strength in his arms as he guided me."Again," he instructed.I exhaled and fired.BANG!The shot landed perfectly in the center.A slow smirk played on his lips. "Better."I turned to face him, expecting him to step ba

HINGAL na hingal ako, pawis na pawis, at pakiramdam ko ay parang tinadtad ng maso ang buong katawan ko. Para akong hinatak sa impyerno at ibinalik sa mundo nang buhay pa. Pero hindi ako susuko! Hindi ko hahayaang pagtawanan ako ng mga hayop na ito.Kaya kahit nanginginig na ang mga binti ko, tinuloy ko ang pakikipaglaban kay Bryce! Ang lalaking hindi tinatablan ng bawat atake ko, tatablan lang kapag nagugulat sa galaw ko."Tama na yan," biglang sabi ng pamilyar na boses.Napalingon ako. Nandun si Terrence. Nakapamulsa, nakangiti. "Mukhang nag-eenjoy ka masyado, my wife"Nalaglag ako sa sahig. Parang yung pagod ko mula kanina biglang nagkumpulan. “Terrence?!” Agad akong tumakbo palapit sa kanya, kahit pa pakiramdam ko ay parang yuyuko na ang mga tuhod ko sa pagod.Nakangisi siya habang nakaopen ang dalawang braso para salubungin ako ng yakap. Naka-itim siya na suit na parang bagong plantsa, at mukhang hindi man lang pinagpawisan. Samantalang ako? Mukha akong binugbog ng limang tao nan