All Chapters of A Night Worth Millions: Chapter 31 - Chapter 40

TATLONG araw na ang lumipas simula noong barilan sa cruise ship. Sa tatlong araw na iyon, wala akong ibang ginawa kundi mag-ensayo. Bomba, baril, kutsilyo—kahit anong armas, sinubukan kong gamitin. Hindi ko alam kung bakit, pero sa bawat pagsabog ng bala, sa bawat hampas ng kutsilyo, may kakaibang sensasyon akong nararamdaman. Para bang hindi na lang ito simpleng pagsasanay. Para bang nagiging bahagi na ito ng buhay ko. Or should I say… parang may dugong nananalaytay sakin na kaya ko ring pumatay? Dati, natatakot akong sumabak sa laban. Isang maling galaw lang, pwedeng buhay ang kapalit. Ganun ako dati sa mga client ko before, kapag hindi ko type yung tite or mukha ng makakasex ko, dinadaan nila ako sa dahas. Libog lang kasi ang gusto nila makamit sakin. Init ng katawan ang hanap kaya idadaan sa dahas kung hindi pinagbibigyan. Hindi ko rin malilimutan yung mga client ko before na may mga baril pang dala kung hindi ako susunod sa mga iuutos nila. Pokpok na aso ako noon dahil wala akon

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Parang natuod ako sa mga sandaling ito. Akala ko ready na akong makipaglaban, o ang tapang ko na. Ngayon bigla yata akong natakot. Kaharap ko yung lalaki na mukhang matindi ang galit sa mga Ashford. Hindi ko malilimutan yung gabing yon. Para silang mga maamong tupa pero sa isang sandali lang ay mga naging demonyo. Yung tingin at pagkamuhi nila nang malaman nilang isa ako sa mga Ashford, or isa ako sa mga pinapahalagahan ng pamilya dahil asawa ko ang mafia boss. “Long time no see… Raisha, right? Buhay ka pa pala…” aniya sa malamig na tono. Napaatras ako. Hindi kami pwedeng mag eskandalo rito dahil baka makita ako nila Momi. Matatalas pa naman yung mata ng mga bata! Siguradong makikilala nila ako. “Pwede ba? Malamang, kaya mo nga ako nabunggo kasi hindi pa ako kaluluwa,” sarkastiko kong sabi sa kanya. Talagang ngayon ko pa naisipang pilosopohin ito. Tinagilid naman niya ang ulo niya at napangisi. “Hmm… don’t worry sa susunod naman hindi na kita

Hindi ko alam kung kailan pa ako huling nakahinga nang maluwag. Ilang araw na rin simula noong huling araw iyon—ang gabing nakita ko siyang muli. Ang araw na muling binalot ng takot ang buong sistema ko.Montenegro.His surname alone sends shivers down my spine. The way his sharp eyes followed me that day, the unspoken threats hanging between us—I knew that wasn’t the last time I’d see him. Alam niyang mamamatay ako anytime dahil nasa mga Ashford ako. Na isa ako sa mga threat na kailangang pabagsakin. Dahil ako ang magiging dahilan ng pagdagdag ng mga Ashford. They want to kill all other womens in this family at inuuna nila yon sa kung sino ang may kakayahang mag produce ng bata, ang mga babae. Kaya ngayon, mas lalong naging mahigpit ang seguridad ko. Hindi na ako makalabas nang hindi may kasamang bodyguards, at kahit nasa loob ng Ashford estate, may mga bantay pa rin sa paligid.“This is for your safety, Raisha.” Malamig na sabi ni Terrence habang nakatayo sa gilid ng bintana, his ja

"We’re going hunting."Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Terrence. Alam kong hindi ito simpleng sitwasyon, pero ang ibig sabihin ba nito ay haharapin na namin mismo kung sino man ang may pakana ng lahat ng ‘to? Hindi ba parang padalos-dalos ang ginagawa niya? Tapos bakit kasama pa ako? Eh ako nga yung target nila! Hindi ko alam kung nag-iisip ba to si Terrence o sadyang gusto niyang mapahamak ako? "Terrence, wait—hindi ba mas delikado ‘yan?" hinawakan ko ang braso niya, pilit siyang pinapakalma. "Wala pa tayong sapat na impormasyon. Baka lalo lang tayong mahulog sa bitag nila." Na-stress naman bigla ang beauty ko! Hindi pa naman ako masyadong bihasa sa pakikipaglaban!Ngunit imbes na makinig, mas lalong dumilim ang tingin niya. "You think I’m going to wait around and let them come for you again?" Mariin niyang hinawakan ang bewang ko, hinapit ako palapit sa kanya. "No one—no one—touches what’s mine, Raisha."Napakagat ako sa labi. Alam kong hindi ko siya mapipigilan. Kapag galit s

LUMIPAS ang ilang araw, bumalik ako sa unibersidad. Sinisikap kong mamuhay ng normal, kahit may kaba sa puso ko. Mabuti na lamang at nandyan si Xander sa tabi ko para alalayin ako lalo na sa mga ayaw kong amoy. Ang bading na bestfriend ko ay mas umaaktong buntis kaysa sakin. Mas excited siya sa pagbubuntis ko, samantalang ako eh kabadong-kabado. Nung una nga ay pinagselosan siya ni Terrence, pero mukhang naamoy niya rin ang bataan na tabingi ni Xander kaya umokay na rin naman siya sa kaibigan ko.Habang papasok ako sa campus, biglang may humarang na van sa harapan ko. Medyo mabilis ang mga pangyayari. May mga lalaking nakaitim na maskara ang bumaba at hinila ako papasok sa sasakyan. Pilit akong nagpumiglas, ngunit wala akong nagawa. Napasigaw ako, ngunit walang nakarinig. Wala ang mga bodyguard ko!Sa loob ng van, may isang lalaking nakaupo sa dulo, nakasuot din ng itim na maskara. Malamig ang boses niya nang magsalita. "Raisha, kung gusto mong mabuhay ang pamilya mo, may kailangan ka