บททั้งหมดของ ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด: บทที่ 51 - บทที่ 60

“มันชื่อณรงค์ปลอมตัวเข้าไปโดยใส่หน้ากากอำพราง ต้องยกความดีความชอบให้นาวเพราะถ้านาวไม่สังเกตจะไม่รู้เลยว่ามันใส่หน้ากากอยู่ เหตุผลที่มันเข้าไปก็อย่างที่ฉันบอกไปนั่นแหละ แต่มันก็ยังไม่ยอมสารภาพว่าใครจ้างมันมา และจ้างมาเพื่ออะไร” นายปีเตอร์พูด ฉันยืนฟังนิ่งไม่ไหวติง“นายก็เลยพามันมาทั้ง ๆ ที่ฉันยกมันให้นายจัดการไปแล้วเนี่ยนะ”ฉันพูดขึ้นมาแล้วจ้องไปที่มันด้วยสายตาไม่พอใจ“เอ่อ ก็กลัวฆ่ามันหนิครับ ผมขอโทษ”แล้วมันก็เอ่ยออกมาด้วยความสำนึกผิด ก่อนจะพูดว่าขอโทษ ทั้งห้องก็ตกอยู่ในความเงียบ ถึงฉันจะหงุดหงิดที่มันไม่จัดการให้เรียบร้อย แต่ทำไงได้ล่ะ มันเอามาแล้วหนิ ฉันเลยกลอกตามองบน เท่านั้นล่ะไอ้คนที่เพิ่งจะสำนึกผิดก็ยิ้มออกมาทันทีเลย ฉันเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง“ยังจะมายิ้ม เดี๋ยวจะให้ไปอยู่กับไอ้เสือ”พูดแค่นั้นมันก็หน้าสลดวูบทันที แน่นอนสิเพราะมันเคยรู้ฤทธิ์ของเจ้าเสือสองตัวของฉันแล้วว่ามันเป็นยังไง และแน่นอนว่าตอนนี้ฉันแอบสั่งให้ไอ้เวกัสเอาเสือสองตัวมาให้ฉันเรียบร้อยแล้ว คาดว่าไม่นานคงจะถึง“ทำให้มันตื่น” ฉันสั่งออกไปเท่านั้นแหละ ยัยมีนก็จัดการให้มันฟื้นจากยาสลบโดยให้มันสูดดมยาที่ถูกยัยนาวคิดค้

ผมนักนึกถึงข้อความที่ผมพูดคุยกับไอ้ดนัยแล้วพาลโมโห มันบอกผมว่าลลินเข้าไปรับตำแหน่งรองประธานบริษัทเรียบร้อยแล้ว แถมยังสงสัยเรื่องข้อมูลที่รั่วไหลของบริษัทอีก นั่นไม่เท่ากับมันบอกให้ผมช่วย แล้วไงคุณคิดว่าผมต้องช่วยมันไหม ถ้าผมช่วยก็คงช่วยได้อย่างเดียว คือ ช่วยให้มันไปลงนรก แต่ไม่ได้ไปคนเดียวนะ ต้องไปทั้งครอบครัว เสือกโง่ทำให้ลินสงสัยทำไมผมอารมณ์เสียกับเรื่องที่สายที่ผมส่งไปให้คอยสืบเรื่ององค์กรบ้า ๆ นั่น มันบอกผมว่า วันนี้มันจะติดต่อ แต่กลับกลายเป็นว่า มันหายหัวไป ผมต้องมาตกใจกับข้อความที่ว่า‘อยากรู้จักนายใหญ่ทำไมไม่บอกกันดี ๆ ทำอย่างนี้ไร้มารยาท รับไม่ได้ เตรียมตัวไว้ให้ดี แล้วเราจะได้เจอกัน โทมัส หึหึ’ ผมไม่รู้ว่าข้อความบ้า ๆ นี่ถูกส่งมาจากใคร ส่งมาเพื่ออะไร ต้องการอะไร ขู่คนอย่างผมอย่างนั้นเหรอ แวบหนึ่งที่ผมคิดว่าคงส่งมาขู่ แต่หลังจากที่ผมดูข้อความนั่นหลาย ๆ รอบ ลางสังหรณ์มันบอกผมว่าต้องมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นกับผมแน่นอน มันก็อดกลุ้มไม่ได้ และผมก็มาคิดได้ว่าข้อความนี้ต้องมาจากไอ้องค์กรบ้า ๆ นั่นแน่ ๆ สายของผมคงถูกจับได้แล้วล่ะ แล้วผมจะทำไงดีล่ะกลุ้ม นั่งหน้านิ่งจนไม่มีใครกล้าเข้าใก

“แล้วแกจะกลับวันไหน”“พวกฉันว่าจะกลับพรุ่งนี้” เสียงน้องนาวตอบหลังจากที่ลินถามว่าจะกลับเมื่อไหร่ คงกลับเมืองนอกสินะ“แล้วนั่นหน้าคู่หมั้นแกเป็นไร หน้าบูดเป็นอะไรเชียว หึหึ”ผมตวัดสายตาไปหาไอ้ปีเตอร์แถมมันยังหอมแก้มแฟนมันโชว์ผมอีก ลินหันกลับมามองผมแวบหนึ่ง ก่อนจะหันไปบอกมันต่อ“หึ อย่าสนใจเลย แค่เรียกร้องความสนใจนะ งอนไม่เข้าเรื่อง เบื่อจิต”หน้าผมก็ยิ่งงอหนักเข้าไปอีก หลังจากที่ลินพูดแบบนั้นออกมา น้อยใจ คำ ๆ นี้อยู่ในหัวของผม ไม่คิดจะง้อกันเลยหรือยังไง ตุบ เอาอีกแล้วเสียงไอ้ตินวางแก้วเหล้ารอบที่เท่าไหร่แล้วเนี่ยเฮ้อ เบื่อพวกมัน“เฮ้ย มึงจะกินให้ตายเลยไง๊” ไอ้คิมคงทนไม่ไหว มันดึงแก้วเหล้าออกจากมือไอ้ตินแล้วกระชากเสียงถาม“เรื่องของกู อย่ามายุ่ง”มันตะคอกใส่ไอ้คิมก่อนจะกระชากแก้วเหล้าไปกระดกอีกครั้ง แต่สายตาของมันก็มองมาที่น้องปรางค์นิ่ง ๆ ปรางค์ไม่สนใจมันเลย“เฮียพอเถอะ” เสียงไอ้มาร์คัสก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง ที่ยังเห็นมันกินไม่ยอมหยุด“กูบอกว่าอย่ามายุ่ง” แล้วมันก็ตะคอกออกมาอีกครั้งเออว่ะ แปลกจริง มันเย็นที่สุดในกลุ่มแต่วันนี้มันกลับโวยวายโดยไม่สนใจอะไรเลย ทะเลาะกันแหง ๆพรึ่บผมกระชากล

นี่ จะไม่สนใจกันจริงเหรอ ชุดขนาดนี้ อ๊าย รับไม่ได้ เอาวะ ถ้าเจอไม้นี้ไม่ได้ผล ก็จะไม่ง้อแล้ว ฉันจะงอนให้ดูถ้ายังไม่สนใจฉัน ฉันเดินตรงไปที่เตียงกระชากผ้าห่มออกจากร่างสูง แล้วนอนลงข้าง ๆ ใช้มือกอดจากทางด้านหลัง ส่วนผ้าห่มไม่ต้องพูดถึง ไปอยู่ที่ปลายเตียงแล้วเรียบร้อย ฉันค่อยใช้มือลูบไล้ที่แผ่นหลังคนตัวโต ก่อนจะกระชากร่างที่นอนตะแคงให้นอนหงาย พร้อมกันนั้นฉันก็ขึ้นไปนอนทับร่างสูงทันที ร่างสูงพยายามจะจับตัวฉันออก แต่มีเหรอจะยอม“จะทำอะไร” ร่างสูงเอ่ยถามฉันนิ่ง ๆเอื๊อกฉันกลืนน้ำลายลง คิดผิดคิดถูกที่ฉันจะทำแบบนี้ ฉันจึงนั่งทับร่างสูงไว้ โดยจงใจบดเบียดน้องสาวฉันกับน้องชายเขาให้แนบสนิทกันที่สุด และมันก็ใช่ เพราะว่าน้องชายเขามันแข็งมาก ฉันคิดว่าน่าจะเริ่มมีอารมณ์ตั้งแต่เห็นฉันออกจากห้องน้ำแล้วแน่เลย แต่เป็นเพราะโกรธฉันอยู่จึงไม่ลากฉันมาฟัดฉันกระตุกยิ้ม ก่อนจะใช้มือน้อย ๆ ค่อยลูบไล้ร่างใหญ่ใต้ร่างที่ฉันนั่งทับอยู่ เขาตะครุบมือฉันไว้ทั้งสองข้าง แล้วมองฉันเขม็ง“จะทำอะไร”เป็นอีกครั้ง ที่เขาถามด้วยประโยคซ้ำ“ก็จะง้อไงคะ ลินรู้ว่าลินผิดทำให้พี่มาร์ทโกรธ ดีกันนะคะตัวเอง น้า นะ ๆ ๆ ๆ”ฉันพูดออกไปพร

หลังจากที่ผมได้รับข่าวจากลูกน้องคนสนิท และได้นอนเอาแรงจนหายง่วง ผมก็ลุกและไปอาบน้ำ ออกมาอีกทีก็เห็นลินอาบน้ำเสร็จแล้วเหมือนกัน โอ๊ย นุ่งกระโจมอก อยากได้ว่ะ“ไม่ต้องมามองแบบนั้นเลยนะ เมื่อคืนก็กว่าจะได้นอน เกือบเช้า” ลินพูดหน้างอ ผมจึงรีบเข้าไปกอดทางด้านหลังฟอดแล้วหอมแก้มนุ่มอย่างชื่นใจ จากตอนแรกแค่หอม ผมก็เริ่มไซร้คอร่างบาง มือของผมก็โลมลูบไปยังหน้าอกทั้งสองข้างของร่างเล็กทันที“อื้อ อย่าสิคะ” ลินร้องห้ามแต่ผมไม่ฟังหรอกจัดการอุ้มคนตัวเล็กไปที่เตียง แล้วปลดปมผ้าขนหนูออกเคลื่อนตัวขึ้นไปจูบซับเรียวปากงาม ที่ผมรู้สึกว่ามันหวานหอมอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เคลื่อนใบหน้าหล่อเหลาของผมไปตามซอกคอหอมกรุ่น ก่อนจะขบเม้มจนเกิดรอยแดง และแวะไปหยอกเอินที่ติ่งหูเล็ก ลินสั่นสะท้านเขินอายทั้งเนื้อทั้งตัวแดงก่ำไปหมด ผมเลื่อนใบหน้ามาที่หน้าอกหน้าใจของคนตัวเล็ก ก่อนจะหยุดมองในขณะที่มือทั้งสองข้างของผมบีบขยำมันอยู่“สวยจัง” ผมพูดออกไปก่อนจะก้มลงดูดไซ้หน้าอกของเธอ ใช้นิ้วสะกิดจนจุกของเธอแข็งเป็นไตต้อนรับผม ยอดอกสีชมพูระเรื่อทำให้ผมอยากลิ้มลอง และผมก็อดใจไม่ไหว ต้องรีบครอบริมฝีปากลงบนยอดอกนั่นและดูดอย่างเมามันจ