Semua Bab เร้นรักกักใจ: Bab 21 - Bab 30

“เดี๋ยวใส่ให้ดู” เขายิ้มร้ายเปี่ยมเสน่ห์ “แต่คราวหน้าภัทรต้องใส่ให้พี่นะ”คนถูกมอบหมายหน้าที่สำคัญยิ่งตาโตนิรัชรับอุปกรณ์ป้องกันมาแล้วใช้ฟันกัดฉีกซองก่อนจะพยายามสวมให้ตัวตนใหญ่ยักษ์อย่างยากลำบาก“คราวหน้าขอเบอร์ใหญ่กว่านี้นะภัทร”“หา!” ณภัทรตกใจ “แล้วจะเป็นไรไหม?”ชายหนุ่มยิ้มขัน “ไม่เป็นไร แม้จะเล็กไปนิดแต่ก็พอใส่ได้ พี่จะระวังไม่ให้มันแตกแล้วกัน”กล่าวพลางค่อยๆ โน้มตัวลงหอมแก้มคนกำลังทำหน้ามึนงงไม่ค่อยเข้าใจอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างลึกซึ้งอีกหนึ่งที ก่อนขยับเอวโยกบั้นท้ายส่งตัวตนแข็งขึงร้อนฉ่าเข้าหาเนิบช้า บดคลึงกดปลายแก่นกายแข็งร้อนสอดใส่เนินนุ่มอ่อนไหวอีกครา ก่อเกิดความปรารถนาเกินทานทนอีกครั้ง“อ๊ะ! พี่รัช!”นิรัชแช่นิ่ง จมดิ่งลึกแน่นไม่ขยับ ปล่อยให้รสสัมผัสซาบซ่านติดค้างเนิ่นนานน้ำเสียงทุ้มต่ำราบเรียบถามอย่างมาดมั่นว่า “เจ็บไหม?”“อืม...”เสียงทุ้มน่าฟังกล่อมเด็กสาวใต้ร่างให้ยินยอมพร้อมใจ “พี่จะทำเบาๆ” ว่าพลางขยับเนิบนาบแต่เสียวซ่านขั้นสุด“รู้สึกดีขึ้นไหม?”ณภัทรหยักหน้าเล็กน้อยจนแทบมองไม่เห็น เธอกำลังลังเลไม่แน่ใจ ระหว่างความเจ็บแปลบกับเสียดเสียว ความอึดอัดกั

เขาพยักหน้าเห็นด้วย “ดีเหมือนกัน พาไปปีนเขาล่องไพร ปล่อยให้ลูกชายตัวดีลำบากสักหน่อยจะได้ละลายพฤติกรรม”ชายวัยกลางคนนิ่งคิดภาพจำลองของการละลายพฤติกรรมระหว่างนิรัชกับณภัทรเป็นฉากๆ อย่างใจเย็นซึ่งดูเชิงแล้วแค่พาไปละลายพฤติกรรมวันหยุดสุดสัปดาห์คงไม่พอ เขาควรเคลียร์งานแล้วหยุดยาวเพื่อวางแผนเอาไว้สำหรับปิดเทอมในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าจะดีกว่าเขายังจะให้พวกลูกๆ พาเพื่อนๆ ในมหาวิทยาลัยไปด้วยเพราะบางทีคนวัยเดียวกันอาจจะช่วยเสริมเติมความรักได้ดีกว่าพวกเขาที่เป็นคนแก่รุ่นเก่าไม่ค่อยเข้าใจวัยรุ่นสมัยนี้เท่าไหร่วิชัยหันไปบอกภรรยา“เรารีบเคลียร์งานกันเถอะ จะได้มีเวลาให้ลูกๆ”ลินดาพยักหน้าไม่พูดอะไรต่อ แต่สายตายังคงมองณภัทรอย่างไม่สบายใจ หากนิรัชให้ความรู้สึกปลอดภัยกับณภัทรไม่ได้ เธอจะพาลูกจากไปทันที…เพราะณภัทรถูกนิรัชเคี่ยวกรำเรื่องงานจนเสร็จสิ้นอย่างเหน็ดเหนื่อย พรุ่งนี้ยังมีเรียนตั้งแต่เช้าถึงบ่ายสาม ต้องเข้าร่วมกิจกรรมต้อนรับน้องใหม่อีกณภัทรจึงก้มหน้าก้มตากินข้าวเย็นไม่พูดไม่จาแล้วรีบขึ้นไปอาบน้ำหมายนอนหลับพักผ่อนแต่หัวค่ำวันหยุดสุดสัปดาห์นี้เธอถูกพี่ชายเล่นงานหนักเกินไปจริงๆทำยังไงพี่รั

เธอคนนี้ชื่อชัญญ่า นอกจากเป็นพี่รหัสของณภัทรแล้ว เธอยังเป็นลูกสาวของผู้ถือหุ้นโรงแรมรายหนึ่งของเสี่ยวิชัยเคยไปร่วมฉลองงานแต่งระหว่างเสี่ยวิชัยกับลินดา จึงเคยเห็นหน้าค่าตาปัญจรักษ์ทั้งครอบครัวและที่สำคัญเธอยังแอบชอบนิรัชมากๆ ผู้ชายอะไร ทั้งหล่อทั้งเท่ห์ เป็นทายาทคนเดียวของเสี่ยวิชัยที่ร่ำรวย สมบูรณ์แบบสุดๆ ถ้าได้คบถึงขั้นแต่งงานด้วยจะดีขนาดไหนแต่เพราะยังไม่ทันได้คบหาแค่ได้เห็นหน้าในมหาวิทยาลัยแบบไกลๆ ได้เจอกันแค่ตามงานเลี้ยงหุ้นส่วนเป็นบางครั้ง ได้ทักทายตามมารยาทแค่บางคราว ยังไม่เคยได้จีบยิ่งไม่ได้เป็นแฟนกลับถูกพวกชะนีบ่างค่างเกะกะรกสายตาเต็มไปหมดพวกหล่อนเหล่านี้คืออุปสรรคขัดขวางเส้นทางไปสู่ดวงดาวอันเจิดจรัสที่ยังมองไม่เห็นของเธอชัญญ่าจึงเอ่ยปากเตือนเหล่าสาวกปีหนึ่งที่ตามเครซี่รุ่นพี่กลุ่มนี้ว่า “พวกน้องๆ ใจเย็นกันหน่อยก็ดีนะคะ ขืนทำอะไรไม่ระวัง จนน้องสาวเขาไม่พอใจขึ้นมาแล้วกลับบ้านไปฟ้องพี่รัชเข้าจะแย่เอา นิรัชน่ะ นิสัยดุร้ายมากเลยนะ หากใครทำให้โกรธละก็ไม่แน่ว่าอาจจะยกพวกมาถล่ม ต่อให้เป็นผู้หญิงนุ่มนิ่มน่ารัก ผู้หญิงดูดี ผู้ชายดุดิบหรือชะนีป่าเถื่อน เขายังต่

“ไอ้รุต!” เอมี่เริ่มโวยวาย “มึงก็ดีแต่ใส่ร้ายพี่เจมส์ของกู มึงก็รู้ว่าเขาต้องทำงาน ต้องทำทุกอย่างที่ถูกสั่ง ต้องมีคอนเนคชั่น”“แล้วมึงมานั่งร้องไห้ทำไม คอนเนคซั่มอ่ะดิไม่ว่า”“ที่กูมานั่งร้องไห้อยู่นี่ก็เพราะพี่เจมส์โกรธกูเรื่องที่กูแอบไปออดิชั่นคัดเลือกนางเอกเอ็มวี เขาไม่อยากให้กูเข้าวงการ”เมื่อฟังถึงตรงนี้ ศรุตถึงกับกลอกตาเอือมระอากับความโง่ของเพื่อน “กูคิดว่าเรื่องอะไร อย่างมึงเป็นนางเอกหนังยังได้ มันคงกลัวว่ามึงจะดังกว่ามันอ่ะดิ ถึงตอนนั้นคงมีคนที่ดีกว่ามันมาจีบมึง”“ก็นั่นไง กูถึงเครียดอยู่เนี่ย กูรักพี่เจมส์ ไม่เคยมีใครเลย แต่พี่เขาไม่เชื่อ แล้วเขาก็โกรธกูเรื่องที่กูไปออดิชั่นและถูกเลือกอีก เขาหายหน้าไปเลยอาทิตย์กว่า ๆ แล้ว ไม่รับโทรศัพท์ของกูเลยมึง กูไม่รู้จะทำไงดีแล้วเนี่ย”คราวนี้ศรุตถึงกับเงียบ เขาได้แต่มุ่นคิ้วเผยสีหน้าหงุดหงิด คล้ายอยากพูดอะไรแต่ก็ไม่กล้าพูด ดูอึดอัดคับอกคับใจณภัทรที่เริ่มจับต้นชนปลายได้แล้วจึงหายโกรธใครบางคน เธอส่งยิ้มสว่างสดใสให้นิรัช เหมือนไม่เคยเกิดเรื่องเข้าใจผิดขึ้น ประมาณว่าไม่ยอมรับว่าเผลอทำผิดไปนั่นแหละนิรัชที่ก้มหน้ามองอยู่ยิ่งขมวดคิ้วไม่เข้

นิรัชที่นั่งดื่มน้ำเปล่าอยู่ที่โซฟาอีกฝั่งได้แต่ถอนหายใจ พลางหันมาคุยกับโทรศัพท์มือถือที่กำลังวีดีโอคอลกับเสี่ยวิชัยอยู่“พ่อเห็นหรือยัง? ยัยภัทรกำลังเป็นศิราณีให้ยัยเอมี่อยู่ ผมชวนกลับบ้านแล้วแต่เธอไม่ยอมกลับ จึงทำได้แค่นั่งเฝ้านี่แหละ”เสียงปลายสายตอบกลับมา “อืม...พอรู้ว่าอยู่กับแกแบบนี้ คุณดาเธอก็สบายใจแล้วล่ะ แต่ห้ามเกินสามทุ่มนะ แกห้ามดื่มด้วย ดูแลน้องดีๆ ขับรถพาน้องกลับบ้านในสภาพครบสามสิบสอง...”และคำบ่นอีกยาวเหยียดที่ฟังเหมือนว่านิรัชกับณภัทรยังเป็นแค่เด็กมัธยมต้นไม่ใช่นักศึกษาที่เข้ามหาวิทยาลัยแล้ว“ครับๆ รู้แล้ว”สัญญาณวีดีโอคอลถูกตัดไป นิรัชเก็บมือถือเข้ากระเป๋า นั่งขมวดคิ้วดื่มน้ำเปล่าต่อเขาตระหนักอย่างลึกซึ้งเลยทีเดียวว่าแม่เลี้ยงห่วงและหวงณภัทรมากขนาดไหนทำเอาพ่อของเขาต้องเป็นคอยกังวลตามไปด้วยก็หลายครั้งแต่อย่างว่าล่ะ มีลูกสาวน่ารักน่าเอ็นดูเหมือนตุ๊กตาบาร์บี้แบบนี้ไม่หวงได้ไงเขายังหวงเลย…กับแกล้มที่เคยวางเรียงรายเต็มโต๊ะบัดนี้เกลี้ยงทุกจาน เครื่องดื่มที่เคยมีน้ำอยู่เต็มยังหมดไปหลายขวด ศรุตที่คอแข็งยังไม่เมาง่ายๆ เริ่มพูดจาเสียงขรึมแบบจริงจัง “