All Chapters of ทะลุมิติมาเป็นจ้าวดวงใจทรราช: Chapter 1 - Chapter 6

“อืม อ่าส์” เสียงครางดังออกมาใกล้ๆ กับใบหูของจ้าวหม่านฟางนางจึงลืมตาขึ้นมาอย่างงัวเงีย และกำลังเพ่งมองไปยังต้นตอของเสียงเงาตะคุ่มดำๆ กำลังคร่อมรางของนางอยู่“อื้อ อ่าส์”แต่เสียงครางยิ่งดังขึ้นมาเรื่อยๆ จนจ้าวหม่านฟางต้องขยี้ตาอีกรอบ แต่ทำไมร่างกายของนางเหมือนกำลังโดนล่วงล้ำเข้ามาจนนางได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันอย่างชัดเจน และแรงกระแทกทำให้นางรู้กำลังร่วมรักกันอยู่“กรี๊ดดดด ออกไป” จ้าวหม่านฟางกรีดร้องออกมาตอนนี้นางกำลังร่วมรักกับหยางเพ่ยตงหรือที่ใครต่างพากันรู้จักดีเขาคือชินอ๋องผู้ที่โหดเหี้ยมฆ่าคนได้เหมือนผักเหมือนปลาและได้รับฉายาว่าอ๋องทรราช“อยู่นิ่งๆ อ่าส์” หยางเพ่ยตงจับตัวนางไว้แน่นตอนนี้ทั้งสองกำลังเชื่อมประสานกันอยู่จะให้ดึงออกมาตอนนี้ เขาขอยอมตายดีกว่า“ออกไปจากตัวข้า”“เจ้าเป็นพระชายาจงทำหน้าที่เสีย” หยางเพ่ยตงไม่ฟังเสียงห้ามของนางเขาอัดกระแทกแท่งหยกเข้ามาจนใบหน้าของนางเปื้อนด้วยน้ำตาที่ไหลออกมาจากหางตาเหมือนร่างกายจะปริแต่ถึงแม้ในความเป็นจริงจ้าวหม่านฟางจะเคยใช้ชีวิตในโลกปัจจุบันแต่ก็ไม่เคยมีคนรักหรือเคยหลับนอนกับชายคนไหนมาก่อนจนหญิงสาวทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างของคุณหนูสามจ้า

“ออกไปให้หมด!”ชินอ๋องมองนางด้วยแววตาที่โหดเหี้ยม เขาก็เกลียดนางไม่แพ้กันราชโองการคงขัดไม่ได้แต่เขาสามารถฆ่านางได้“อย่ามายุ่งกับหม่อมฉัน”“พวกเจ้าสมควรตายทั้งจวนกล้ามาหลอกข้า” จ้าวเสียหยุนแอบคบกับบุรุษคนอื่นโดยที่เขาปล่อยให้เขาเป็นคนโง่ จนสุดท้ายก็ได้แต่งงานกับจ้าวหม่านฟาง“จะทำอะไรเพคะ ฮึก” ถึงแม้จะไม่กลัวตายแต่ดาบที่แหลมคมก็มาจ่อที่ต้นคอขาวชาติก่อนนางก็ตายเพราะอุบัติเหตุศพไม่สวยมาชาตินี้ยังจะต้องโดนบาดคออีกหรือ“อย่ามาสร้างปัญหาให้ข้าครบหนึ่งปีเซ็นใบหย่าให้ข้าแต่ข้ามีวิธีที่ดีกว่านั้น ตัดคอเจ้าเสีย”“กรี้ดดดด”“จ้าวหม่านฟาง!” หยางเพ่ยตงทรงตกใจที่นางหมดสติไปจึงเรียกบ่าวรับใช้เข้ามาดูและตามหมอหลวง สตรีอ่อนแอไม่คู่ควรกับเขา“ทูลชินอ๋องร่างกายของพระชายายังไม่แข็งแรงนักโปรดท่านอ๋องทรงเมตตา”“กลับตำหนัก”เขาอยู่สู้หน้าบ่าวรับใช้ไม่ได้ตอนที่ทหารมารายงานว่าจ้าวหม่านฟางกระโดดน้ำในตอนที่จะเข้าห้องหอ ชินอ๋องโกรธมากคราแรกจะปล่อยให้นางตายไปเสียแต่ทำไมนางจึงฟื้นขึ้นมา“ทูลชินอ๋องเพคะ” ฮุ่ยหลิงมารอท่านอ๋องอยู่นานสองนานเมื่อรู้จากบ่าวรับใช้ว่าเขาไปที่ตำหนักของพระชายา นางมาก่อนจ้าวหม่านฟางไยนางจึงไ

“ขอประทานอภัยกระหม่อมมารายงานว่าตอนนี้พระชายาทรงไม่สบายหมอหลวงทรงให้ยาและพ่ะย่ะค่ะ” ซิ่วอิงมารายงานชินอ๋อง แต่เห็นแววตาของหยางเพ่ยตงนิ่งสงบไม่มีอะไรเกิดขึ้น “พระชายาทรงไปทำอะไรมา” “องค์หญิงเผยอิ่งพระชายาทรงถูก เอ่อ ทรงถูกท่านอ๋องสั่งไปทำงานที่ห้องครัวมาพ่ะย่ะค่ะ” “เสด็จพี่! พระชายาตัวเล็กนิดเดียวนะเพคะ” หยางเผยอิ่งตกใจเช่นกันว่าเกิดอะไรขึ้นห้องครัวทั้งร้อนและกลิ่นฉุนด้วยเครื่องเทศพระชายาจะทนได้อย่างไร “เจ้าออกไปก่อน พี่แค่อยากสั่งสอนนาง” “เรื่องที่นางไปเที่ยวหอคณิกาหรือเพคะ” หยางเผยอิ่งเห็นใจจ้าวหม่านฟางไม่น้อย นางมิได้ทำอันใดเลย “น้องรู้ได้อย่างไร” “น้องก็ ก็อยู่ที่นั่นเพคะแต่พระชายาไม่ได้นัดพบคนรักเก่าน้องก็เห็น” นางเคยรู้มาก่อนว่าบุรุษผู้นั้นคือคนรักเก่าของจ้าวหม่านฟางแต่พระเชษฐาจะไร้เหตุผลและลงโทษนางตามอำเภอใจมิได้ “น้องพูดจริงหรือ” “เสด็จพี่ทำโทษนางเพราะหวงนางหรือเพคะ เอ๊ะ เสด็จพี่” หยางเผยอิ่งเรียกตามหลังพระเชษฐาที่เดินออกไปจากตำหนักโดยที่นางยังพูดไม่จบ ใจร้อนเหมือนกันท