Semua Bab เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]: Bab 71 - Bab 80

"มันนอกเหนือสิ่งที่ตกลงกันไว้นะ" ไอเดียยังคงพยายามดันร่างกำยำของอีกฝ่ายให้ออกไป ถึงแม้ว่าเขาจะเมามากแต่เรี่ยวแรงเขาก็ยังคงเยอะกว่าเธอ "คุณจะทำอะไร" อยู่ดีๆ เขาก็ขยับกายต่ำลงพอขยับต่ำลงไปชายหนุ่มก็จับขาของเธอชันขึ้นและแยกออกจากกันก่อนจะลงลิ้นลากยาว"ไม่นะ" เขาทำบ้าอะไรเนี่ย ..ไอเดียตกใจไม่คิดว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้ แต่เธอก็ไม่ได้คล้อยตามยังคงพยายามดิ้นให้หลุด "อื้อ" แต่พอถูกเรียวลิ้นสะกิดยอดเกสรเธอก็มีความรู้สึกแปลกๆ ยิ่งตอนที่เขารัวลิ้นความรู้สึกใหม่มันก็ได้โหมกระหน่ำเข้ามา จนเกิดความรู้สึกอยากลิ้มลองสะโพกที่ขยับหนีเมื่อคู่กลับกลายเป็นเด้งรับเรียวลิ้นแบบลืมตัว และเขาก็รู้แล้วว่าเธอก็ต้องการไม่ต่างกันเลย ..จากที่ลงแค่ลิ้นก็เริ่มแหย่นิ้วเข้าไปในร่องเล็ก เพื่อกระตุ้นช่วยอีกแรง"โอ๊ย" ตอนที่เขากระแทกนิ้วและก็รัวลิ้นเป็นจังหวะเดียวกัน ความรู้สึกเหมือนล่องลอยอยู่บนปุยเมฆ "อ่ะอ่ะอ่ะ" เสียงครางดังเล็ดลอดออกมาตามจังหวะที่กระแทกนิ้ว ก่อนจะตามด้วยเสียงดูดยอดเม็ดเกสร สะโพกงามที่เด้งรับอยู่เมื่อคู่บิดสู้ลิ้น"อาาา ชอบแบบนี้เหรอ" เสียงทุ้มพูดพลางกระแทกนิ้วไปด้วย เหมือนว่าเธอไม่ได้ยินสิ่งที่เขาถามแล้

หลังจากที่จบเรื่องแล้วทุกคนก็กลับมาห้องเรียน ส่วนเชอรี่ต้องไปทำแผลและไปเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ ที่ไม่ยอมทำแผลแต่ทีแรกกลัวว่าพวกนี้จะลอยนวล ช่วงบ่ายเชอรี่เลยไม่เข้าเรียน"อาจารย์คิดว่าเรื่องพวกนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว" อาจารย์ใบเฟิร์นรับผิดชอบห้องนี้ถ้าจะไม่พูดก็คงไม่ได้ เพราะเด็กที่ตัวเองรับผิดชอบอยู่ก่อเรื่องก่อราวไม่เว้นวัน"ขอโทษค่ะอาจารย์""เราไม่ต้องมาขอโทษอาจารย์หรอก ขอโทษคนที่เราทำให้เจ็บตัวดีกว่า""เชอรี่ไปทำแผลอยู่ค่ะอาจารย์ วันนี้คงไม่เข้ามาแล้ว" คนที่ตอบก็คือพริ้ม"พรุ่งนี้ถ้าเพื่อนมาก็ขอโทษเพื่อนด้วย"ไอเดียและออมสินไม่ได้ตอบว่าจะขอโทษไหม อาจารย์ใบเฟิร์นเลยทำการสอนต่อเย็นวันนั้น.."ออมสินขอกลับกับเพื่อนนะคะ""วันนี้ไม่ได้ให้รถที่บ้านมารับ" เพราะเขาคิดว่าจะรับเธอกลับด้วยเลยไม่โทรบอกรถที่บ้านให้มารอรับ"ถ้างั้นออมสินจะเรียกแท็กซี่""บอกเพื่อนมาขึ้นรถด้วยกัน""ไอเดียไม่ยอมขึ้นหรอกค่ะ""รักเพื่อนได้นะ แต่ก็ต้องคิดถึงความรู้สึกของผมด้วย""คุณงอนเหรอ""ไม่รู้ว่างอนไหม แต่คุณสนใจเพื่อนมากกว่าผมอีก""ถ้างั้นออมสินไปบอกไอเดียก่อนแป๊บหนึ่งนะคะ" เธอเป็นห่วงเพื่อนมากเกินไปจนลืมความรู้สึกค

ตุ๊บ!!"เกิดอะไรขึ้นวะ" เจ้าเวหาเข้ามาก็เห็นว่าน้องชายกำลังกระทืบแขกในร้านอยู่"ถอยไป!""โอ๊ยย ช่วยผมด้วยครับ""เดี๋ยวก่อนสิ มันเกิดอะไรขึ้น มึงเมาแล้วใช่ไหมเนี่ย" เจ้าเวหาคิดว่าเจ้าวายุเมาจนกระทืบลูกค้าโต๊ะข้างๆ"เมื่อกี้มันลวนลามเธอ""เธอไหน!" เจ้าเวหาหันไปมองดูภรรยาที่นั่งเมาอยู่ เขาไม่ได้รอคำตอบว่ามันลวนลามคนไหนระหว่างออมสินกับไอเดียก็ยื่นเท้ายาวๆ ลงไปซ้ำแผลเก่าที่เจ้าวายุกระทืบเมื่อครู่ตุ๊บ!ตุ๊บ!!เพียงไม่นานการ์ดในร้านก็รีบมาแยกทั้งสองฝ่ายออกจากกัน ก่อนที่ลูกค้าจะน่วมมากกว่านี้"พามาที่ห้องทำงานกูก่อน" เจ้าเวหาหันไปอุ้มออมสินขึ้นมาจากเก้าอี้ และสั่งให้เจ้าวายุพาไอเดียตามมาในห้องทำงาน"ไม่ต้องเดี๋ยวคนนี้กูพากลับเอง"ว่าแล้วเจ้าวายุก็พาไอเดียออกมาที่รถ"ปล่อยฉันจะกลับเอง""เก่งจังเลยนะ""ก็รู้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอว่าฉันเก่ง"ชายหนุ่มไม่รอให้เธอขึ้นเองแล้วพอเปิดประตูเขาก็จับร่างของเธอยัดเข้าไปนั่งข้างคนขับ แล้วก็คาด Safety Belt"ก็บอกแล้วไงว่าฉันจะกลับเอง"เจ้าวายุไม่ฟังเดินอ้อมมาอีกฝั่งหนึ่งก่อนจะสตาร์ทรถแล้วพาเธอขับออกไป"ฉันไม่อยากกลับบ้านคุณ"ได้ยินว่าเธอไม่อยากกลับบ้าน ขับผ่านโร

"เชอรี่ขอร้องนะคะ เรื่องนี้พี่อย่าให้ใครรู้""อย่าให้ใครรู้งั้นเหรอ!""ออมสิน?" ทั้งสองที่คุยกันอยู่ในห้องหันมองไปแทบจะพร้อมกัน และก็เห็นว่าคนที่ยืนฟังอยู่ก็คือออมสินหลังจากที่เชอรี่ออกจากห้องออมสินก็ขออนุญาตไปเข้าห้องน้ำ แต่เธอไม่ได้เข้าห้องน้ำหรอกเพราะเธอคิดจะตามมาดูว่าทั้งสองมี Something กันแบบที่เธอคิดไหม ..แต่ไม่คิดว่าสิ่งที่เธอได้ยินมันยิ่งกว่านั้นอีก"คุณจะตอบผู้หญิงคนนี้ว่ายังไงคะ" นึกอยากตบกบาลตัวเองที่เข้ามาเร็วเกิน น่าจะรอฟังคำตอบจากปากเจ้าวายุก่อนว่าจะช่วยกันปิดบังไหม"ไม่มีมารยาท!""เธอคงดีตายล่ะ""ไม่เอาน่า" เจ้าวายุต้องรีบลุกมาห้ามทัพก่อน"ฉันอยากรู้ว่าคุณวายุจะลงโทษคนที่ทำผิดเรื่องนี้ยังไง""ไม่นะคะพี่วา เชอรี่ไม่ได้ผิดสักหน่อย""ขอดูคลิปหน่อยค่ะ""อย่าให้มันดูนะพี่"ออมสินตวัดดวงตากลมมองไปดูเจ้าวายุแบบเต็มตา อยากรู้ว่าเขาจะเข้าข้างคนที่เขารู้จักหรือความถูกต้อง"เรื่องนี้เดี๋ยวฉันจัดการเองพวกเธอกลับไปเรียนเถอะ"เชอรี่ยังไม่อยากออกไปเพราะอยากคุยกับเจ้าวายุให้รู้เรื่องก่อน แต่ก็จำใจต้องออกไปในห้องเรียน.."เธอไปไหนมาออมสิน""ไปหาความจริงอะไรบางอย่าง" ระหว่างที่ตอบการ์ตู

"ไปหรือยัง" คนที่คว่ำหน้าอยู่กับต้นขาของเจ้าวายุเงยหน้าขึ้นมาถามเสียงแผ่วเบา"ยัง""คุณก็ไล่ออกไปสิ""คุณจะให้ผมไล่ผู้บริหารระดับสูงออกไปจากห้องเลยเหรอ""จุ๊ๆ ทำไมคุณต้องพูดเสียงดังด้วย""ใครล่ะชวนให้ทะเลาะอยู่เงียบๆ ไม่เป็นหรือไง""มึงคุยกับอะไรอยู่วะ?" หลังจากที่คุยกับภรรยาเสร็จเจ้าเวหาก็หันมาว่าจะถามเรื่องคลิปว่ามันเป็นยังไงกันแน่ แต่พอหันมาก็เห็นน้องชายกำลังคุยกับท่อนล่างของตัวเองอยู่"อยากรู้ไปทำไม""กูว่ามึงหนักแล้วนะ ไปหาที่ลงหน่อยดีไหม""หึหึหึ โอ๊ยย""เป็นอะไรอีก""มึงอย่าเข้ามา" เจ้าวายุรีบห้ามเจ้าเวหาก่อนที่จะก้าวเข้ามาใกล้กว่านั้น"ตกลงมดหรือตัวอะไรกันแน่ที่อยู่ตรงนั้น""ก็บอกแล้วไงว่ามด ถ้าเสร็จธุระแล้วมึงก็ออกไปกูจะได้จัดการมดตัวนี้สักที""คลิปที่มึงได้มาส่งมาให้กูด้วย""เรื่องนี้กูบอกแล้วไงว่าจะจัดการเอง มึงออกไปได้แล้วปิดประตูห้องให้กูด้วย""กูคิดว่ามึงคงจะยุติธรรมพอนะ ไม่ใช่เห็นแก่ความรักในวัยเด็ก"สิ้นคำพูดของพี่ชายลูกพี่ลูกน้องกัน สายตาเจ้าวายุตวัดมองต่ำลงไปดูคนที่มองมาดูเขาเช่นกันพอได้ยินเสียงปิดประตูห้องไอเดียก็รีบ ผลักเก้าอี้ของเขาให้ขยับออกแล้วก็ลุกขึ้น"จะรีบไ