บททั้งหมดของ เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]: บทที่ 61 - บทที่ 70

"ทำไมคุณถึงไม่บอกผมเรื่องนี้" หลังจากที่ทั้งสองอยู่ในห้องหอเพียงลำพัง เขาก็ถามสิ่งที่สงสัย เพราะเธอก็รู้อยู่ว่าเขาเป็นหุ้นส่วนของนเรศวรคลับ และที่นั่นก็มีพี่สาวและพี่เขยของเธอเป็นหุ้นส่วนอยู่ด้วย"บอกเรื่องอะไรคะ""ก็เรื่องที่พี่สาวคุณเป็นหุ้นส่วน""ฉันกับพี่ไม่ค่อยถูกกันเท่าไรหรอกค่ะ เข้าใกล้กันทีไรก็จะกัดกันทุกที ถ้าฉันบอกไปแบบนั้นแล้วพี่สาวบอกว่าไม่รู้จักฉันล่ะคะ ฉันก็หน้าแตกน่ะสิ""แบบนี้จริงๆ เหรอ""พี่สาวเคยว่าให้ฉันเป็นเด็กแก่แดด"เขาแค่ตั้งใจฟังที่เธอกำลังเล่า"ถ้าพี่รู้ว่าฉันคบกับคุณ ซึ่งอายุห่างกันมาก เดี๋ยวก็หาว่าฉันเป็นเด็กใจแตกอีก""คุณแคร์พี่สาวขนาดนั้นเลยเหรอ" เท่าที่ฟังอยู่เธอกับพี่สาวก็ไม่ค่อยลงรอยกัน แต่ดูเธอจะแคร์พี่สาวมากจนไม่อยากให้รับรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเธอเลย"แคร์ที่ไหนล่ะคะ" ออมสินไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่ตัวเองทำอยู่มันเรียกว่าอะไร แต่เธอไม่อยากให้พี่สาวเห็นด้านที่ไม่ดีของเธอ เพิ่งก้าวเท้าเข้ารั้วมหาวิทยาลัยก็ริจะมีผัวแล้ว"ผมจะไม่ถามเรื่องนั้นอีกก็ได้""คุณถูกพี่เขยฉันว่าให้หรือคะ" ตอนที่พี่เขยชวนสามีไปเข้าห้องน้ำเธอคิดว่าทั้งสองต้องมีเรื่องพูดคุยกันแน่"แค่ไอ้

"ปล่อยยย" หญิงสาวตะโกนออกมาทันทีที่ริมฝีปากของเธอเป็นอิสระ แต่ก็เป็นอิสระเพียงแค่ครู่เขาก็ประกบจูบอีกรอบไอเดียดิ้นรนจนหมดเรี่ยวแรง มีจังหวะเธอก็ตะโกนให้คนช่วย แต่ก็ไร้ผลห้องนี้คงเป็นห้องเก็บเสียง"ไม่นะ!" ที่จริงเธอจำเขาได้ตั้งแต่ตอนถูกคร่อมร่างแล้วแต่ก็ไม่มีโอกาสได้พูด จนมาถึงตอนนี้เสื้อผ้าเธอหลุดลุ่ยออกไปโดยฝีมือของเขา"ซี๊ดด เดี๋ยวจ่ายเพิ่มให้ ไม่ต้องแกล้งมาอัพค่าตัวหรอก""ใครแกล้งอัพค่าตัว ฉันไม่ใช่โอ๊ย" เขาไม่เปิดโอกาสให้เธอได้พูดอีก พอทุกอย่างพร้อมเจ้าวายุก็ดันความแข็งแกร่งนั้นเข้าไป "เจ็บนะ" มือเรียวดันร่างหนาให้ขยับออกแต่ก็ไร้ผลอีกนั่นแหละ ยิ่งเธอดันก็ยิ่งถูกแรงกระแทกถาโถมเข้ามา"อาาา ฟิตดีจังเลย ไปทำรีแพร์มาเหรอ""รีแพร์บ้าอะไรของคุณ ฉันเจ็บนะ เอาออกไป!" น้ำตาค่อยๆ ไหลลงผ่านทางหางตาในท่านอนหงาย เพราะตอนนี้เริ่มหมดเรี่ยวแรงที่จะหยุดยั้งเขาไว้แล้ว"สงสัยว่าเป็นเด็กใหม่เพิ่งรับงานแน่เลยใช่ไหม เดี๋ยวฉันจะใช้บริการบ่อยๆ นะ" ชายหนุ่มกระแทกซ้ำเข้าไปอีกหลายต่อหลายที จนตอนนี้เธอหมดเรี่ยวแรงแทบจะเหลือแค่ลมหายใจ ก่อนพายุที่โหมกระหน่ำอยู่เมื่อครู่จะหยุดลงเช้าวันต่อมา..ติ๊ก~~~"โอ๊ยทำไ

"ลูกบอกแม่มาว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร" แวววาวรีบเดินตามหลังลูกชายกลับมาที่บ้าน"แม่อย่าเพิ่งรู้เลยดีกว่าครับ""แม่ต้องรู้ บอกมาว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกเต้าเหล่าใคร""ถ้ามีเวลาเดี๋ยวผมจะพาเธอมาให้แม่ไหว้แล้วกัน" พอเดินเข้ามาในเขตลานบ้านเจ้าวายุก็เดินตรงไปที่รถก่อนจะสตาร์ท เป็นจังหวะเดียวกับที่รถของท่านเจ้าคุณขับเข้ามาในบ้านพอดี"ตาวาจะเอาแบบนี้ใช่ไหม!!" แต่เอ๊ะเมื่อกี้จะพามาไหว้แม่หรือให้แม่ไหว้นะ? มัวแต่โมโหเลยฟังไม่ค่อยชัดเท่าไร"มีอะไรกันอีก" เปิดประตูลงมาก็เห็นลูกสาวกำลังตะโกนโหวกเหวกโวยวายตามหลังหลานชายที่ขับรถออกจากบ้านไป"คุณพ่อดูหลานชายของคุณพ่อสิคะ""จะดูมันทำไม""พ่อรู้ไหมว่ามันไปแอบมีเมียอยู่นอกบ้าน""อะไรนะ?""พ่อไปจัดการมันเลยนะ" แวววาวคิดว่าพ่อจะเดือดเหมือนตัวเอง แต่ท่านกลับเดินเข้าบ้านแบบไม่สนใจ "พ่อ!""ยืนแหกปากอยู่นั่นแหละไม่อายชาวบ้านเขาเลยหรือไง" ถึงแม้จะต่อว่าให้ลูกสาวแต่ใบหน้าของท่านก็แอบมีรอยยิ้ม ขอให้เป็นเรื่องจริงด้วยเถอะ"มีอะไรกันครับ" เจ้าเวหากำลังจะออกไปดูคลับ ลงมาก็ได้ยินเสียงอาเลยถามคุณปู่ดู"สงสัยผีเข้า""ผีเข้า?""แล้วนี่เราจะไปไหน""ออกไปดูงานหน่อยครับ""อ

"เมื่อกี้ลูกว่าอะไรนะ!?""ใช่ค่ะเชอรี่ก็ได้ยิน เมื่อกี้พี่ว่าอะไรนะคะ""ผมยังพูดไม่ชัดอีกหรือครับแม่ ถ้างั้นพูดอีกรอบก็ได้ ถ้าผมไปเที่ยวแล้วเมียผมจะอยู่กับใคร เดี๋ยวคุณตาก็ไปออกรอบอีก""แกกำลังพูดถึงใครอยู่" แวววาวรู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาแล้ว เพราะคนแปลกหน้าที่เข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้มีแค่คนเดียว"แม่รู้ว่าผมกำลังพูดถึงใคร""ไม่จริงใช่ไหมตาวา?!!""จริงเสียยิ่งกว่าจริงอีกครับ ถ้างั้นเธอจะเข้ามาอยู่ในบ้านเราได้ยังไง" เพราะแบบนี้แหละเขาถึงเลือกเธอ ง่ายต่อการเล่นละครตบตาแม่"ไหนบอกว่าเป็นคนใช้ของเมียเจ้าเวย์ไง""ถ้าบอกว่าเป็นเมียผมแม่ก็อาละวาดน่ะสิครับ แต่ผมบอกไว้ก่อนเลยนะว่าแม่ห้ามทำอะไรเมียผม ผมไม่ยอมจริงๆ ด้วย""คุณน้าคะ" เชอรี่รีบประคองแวววาวก่อนที่จะล้มกระแทกกับพื้น "คุณน้าเป็นอะไรไหมคะ""ฉันอยากตาย ทำไมลูกชายฉันถึงเป็นแบบนี้""อย่าเพิ่งตายเลยครับ​ แม่อยากไปล่องแพอยู่ไม่ใช่หรือครับ เที่ยวให้สนุกนะครับ" พูดจบเจ้าวายุก็ขึ้นบ้านไป แต่เขาก็แอบชำเลืองมามองแม่อยู่เหมือนกัน"วายุฉันเป็นแม่ของแกนะ แกเลิกกับผู้หญิงคนนั้นเลย ฉันไม่ยอมรับมันเป็นลูกสะใภ้หรอกนะ" แวววาวตะโกนตามหลังลูกชายขึ้นไป และค

"ถอยไปนะ" ไอเดียไม่ได้พูดเปล่ายังดันร่างของเขาออกห่างก่อนจะรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำ พอเข้ามาในห้องน้ำลืมเลยว่าไม่ได้เอาผ้าเช็ดตัวมาด้วย แต่ไม่เป็นไรกว่าจะอาบน้ำเสร็จเขาคงไปแล้วล่ะหลังจากที่อาบน้ำเสร็จหญิงสาวก็เปิดประตูออกมา กำลังจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัว แต่พอก้าวออกมาเท่านั้นแหละสายตาก็ประสานเข้ากับคนที่นั่งอยู่บนเตียงนอนของเธอ"กรี๊ดด" หญิงสาวตกใจรีบเอามือมาปิดหน้าอกของตัวเองไว้ แต่พอนึกได้ว่าข้างล่างก็ไม่มีอะไรปิดเธอถึงได้ขยับมือลงไปปิดข้างล่างด้วย "ทำไมคุณยังอยู่ในนี้""ให้ช่วยปิดอีกคนไหม""เอาผ้าเช็ดตัวมาให้ฉันหน่อย" หญิงสาวก้าวถอยเข้าไปในห้องน้ำแต่ก็ไม่ได้ปิดสนิท"วานคนอื่นทำไม ต้องใช้น้ำเสียงแบบนี้ด้วย""ถ้าคุณไม่เอาผ้าเช็ดตัวมาให้ฉันคุณก็ออกไป""เราต้องคุยกันหน่อย""จะมาคุยอะไรตอนนี้ไม่เห็นหรือไงว่าฉันโป๊อยู่""เห็น..แต่เธอลืมแล้วเหรอว่าฉันเห็นทุกตารางนิ้วในร่างกายของเธอแล้ว""โอ๊ยฉันจะเอายังไงกับคุณดีเนี่ย ช่วยหยิบผ้าเช็ดตัวมาให้หน่อยได้ไหมคะ""พูดเพราะๆ ก็เป็นทำไมต้องโวยวายด้วย" ชายหนุ่มเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วก็ยื่นมันให้กับเธอ แต่เขาไม่ได้ยื่นเข้าไปให้ในห้องน้ำถ้าเธอจะหยิบต้อง