All Chapters of เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]: Chapter 51 - Chapter 60

กว่าทุกคนจะแต่งตัวเสร็จ ก็ผ่านไปหลายชั่วโมง การประกวดเริ่มช่วงเย็นเพราะอยากให้นักศึกษาคนอื่นที่ยังคงเรียนอยู่ได้มีโอกาสมาเชียร์เพื่อนๆ"ออมสินอยู่ไหน" ไอเดียและการ์ตูนมาถึงมองหาเพื่อนในห้องแต่งตัวก็ไม่เห็น "พี่คะเห็นออมสินไหมคะ" ที่จริงจะถามเชอรี่ก็ได้ แต่พวกเธอเลือกที่จะถามรุ่นพี่ดีกว่า"ออมสินเหรอ อยู่บนรถโน่น" คนตอบก็เหมือนไม่อยากจะตอบ อุตส่าห์เลี่ยงที่จะไม่ถามคนที่ไม่เป็นมิตรแล้วนะ"อยู่รถคันนั้นเหรอคะ" ตอนเดินผ่านมาก็เห็นอยู่ ยังคิดอยู่เลยว่าเป็นรถของคณะกรรมการหรือเปล่า"อืม""ไอเดียออกไปข้างนอกกัน" การ์ตูนสะกิดไอเดียให้ออกมาก่อนเหมือนว่าพวกคนที่อยู่ด้านในไม่อยากคุยกับพวกเธอเลย"เธอว่าพวกเขาเป็นอะไรกัน""ฉันก็ไม่รู้แต่ว่า บรรยากาศมันดูแปลกๆ""หวังว่าออมสินคงไม่เจออะไรอีกนะ""ภาวนาขออย่าให้เจอเลย" แค่ที่ผ่านมาก็หนักหนาพออยู่แล้ว ทั้งสองพูดคุยกันระหว่างเดินออกมาที่รถบ้านก๊อกๆ มาถึงไอเดียก็เคาะประตูคนด้านในมาเปิดให้ คิดว่าทีมงานมาตาม"ออมสินอยู่ข้างในไหมคะ""ไอเดีย การ์ตูนขึ้นมาข้างบนสิ" ได้ยินเสียงเพื่อนออมสินก็เรียกให้ขึ้นมาข้างบนก่อน"ฉันแทบจำเธอไม่ได้เลยออมสิน พวกพี่ๆ แต่งหน้า

นาทีนี้คนไม่ได้สนใจเรื่องประกวดเลยว่าจะเป็นยังไงต่อ ทุกคนต่างก็สนใจหาคำตอบเรื่องที่ออมสินเป็นใคร ทำไมถึงกลายมาเป็นภรรยาของหลานชายเจ้าของมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงแห่งนี้ได้"จะเป็นใครล่ะ ก็แค่เด็กยากจนคนหนึ่งไม่เห็นเหมาะสมกับพี่เวย์เลย" พริ้มเป็นอีกคนที่ช็อคมากกับเหตุการณ์ในครั้งนี้"เด็กยากจนไม่จริงหรอกมั้ง ดูหน้าตาผิวพรรณของเธอสิออร่ามาเต็มขนาดนั้น" รุ่นพี่ที่ยังไม่รู้จักออมสิน แค่มองก็พอจะเห็นรัศมีความรวยในตัวเธอ คนยากจนที่ไหนจะมีเงินทำสปาผิวให้สวยได้ขนาดนี้"ไม่เชื่อก็ไม่ต้องเชื่อสิ ฉันเรียนห้องเดียวกับหล่อนเองแหละ""พี่เวย์คะ" เชอรี่เดินเข้ามาหวังจะเกาะแขนเจ้าเวหาเหมือนทุกครั้งที่เข้าใกล้เขา แต่ครั้งนี้เจ้าเวหาระวังตัวมาก เพราะภรรยาของเขาอยู่ต่อหน้า"เรายังเป็นพี่น้องกันได้เหมือนเดิม อย่าทำตัวแบบนี้อีก""มันมีอะไรดีกว่าเชอรี่คะ""อย่าให้พี่พูดเรื่องนี้เลย" เขาไม่อยากหักหน้าคนที่เขามองเห็นว่าเป็นน้องสาวมาตลอด เจ้าเวหาหันไปมองพิธีกรบนเวทีก่อนจะสั่งให้จัดการต่อได้เลย"ทุกท่านต่างก็หายสงสัยแล้วใช่ไหมครับ ผมก็เช่นกันครับ การคัดเลือกสาวสวยที่จะมาเป็นดาวคณะของเราก็จะดำเนินการต่อ โดยในปีน

>>{"มาถึงแล้วตอนนี้คุณอยู่ไหน"} {"ฉันอยู่ร้านแบรนด์เสื้อผ้า คุณขึ้นมาได้เลยค่ะ"}เชอรี่รู้แล้วว่าออมสินโทรเรียกใครแต่ก็ยังทำเป็นเฉย ดีเหมือนกันจะได้รู้ธาตุแท้ของผู้หญิงคนนี้ว่าเป็นยังไง เงินแค่นี้ยังไม่มีจ่ายสะเออะอยากมาเป็นภรรยาของคนมีฐานะ"ออมสินมันเกิดอะไรขึ้น" ไอเดียและการ์ตูนเห็นว่าออมสินไม่กลับมาโต๊ะสักทีเลยออกมาเดินตามหา"มีเหตุสุดวิสัยนิดหน่อย""แบบนี้เรียกว่านิดหน่อยเหรอ เธอดูสิทำชุดราคาแพงของคุณแม่เลอะหมดแล้ว""คนนี้แม่ของยายสตอเบอรี่เหรอ" ไอเดียกระซิบถามเพื่อน เพราะเห็นเรียกแม่ทุกคำพูดเลย"คงใช่""แม่ลูกฉันว่าคงไม่แตกต่างกันหรอก""ไม่หรอกคนแม่ดูจะนิสัยดีกว่าเยอะเลย" จังหวะนั้นประตูของร้านก็เปิดเข้ามา ออมสินและเพื่อนๆ หันออกไปมองพร้อมกับเชอรี่และคนที่เชอรี่เรียกว่าแม่"แม่?!" เจ้าเวหาไม่คิดว่าจะเห็นแม่อยู่ในร้านนี้พร้อมกับภรรยาของเขา"เวย์?" วารินก็ไม่คิดว่าคนที่เด็กผู้หญิงคนนี้รอให้มาจ่ายเป็นลูกชายของนาง"แม่?" ออมสินได้ยินเขาเรียกผู้หญิงคนที่เธอทำน้ำหกใส่ เลยหันไปมองท่านอีกครั้ง"แม่มาทำอะไรที่นี่ครับ""แม่มาช้อปปิ้งกับหนูเชอรี่""มาช้อปปิ้ง?""ใช่หนูเชอรี่โทรไปนัดแม่มา"

"ผมจะไปส่งคุณที่บ้าน คืนนี้ต้องไปดูงานที่คลับอีก นอนคนเดียวได้ใช่ไหม""คุณจะไปดูงานเหรอคะ""วันหยุดคนมาเที่ยวเยอะ""ออมสินไปด้วย""จะไปทำไม""อยากไปด้วย""ก็ได้แต่อยู่ดึกไม่ได้นะเดี๋ยวผมจะให้เจอาร์กลับมาส่งคุณก่อน""ก็ได้ค่ะ" ยังไงก็ต้องกลับมาบ้านก่อนเพราะต้องมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกหลังจากอาบน้ำเสร็จเจ้าเวหาก็พาเธอมาที่ทำงานด้วย"ห้ามแอบออกไปดื่มอีก""ค้าบ" หญิงสาวตอบตกลงแต่เธอแอบไขว้นิ้วไว้ด้านหลังพอเขาออกไปดูงานออมสินก็ค่อยๆ แง้มประตูเปิดมาดู นานๆ ทีได้มาที่แบบนี้ ถ้าอยู่แต่ในห้องทำงานก็เสียชื่อออมสินหมดน่ะสิ คิดถึงตอนที่อายุยังไม่ถึง ตอนนั้นมีความสุขมาก ถึงแม้ว่าจะเป็นการแอบเที่ยว ยังคิดอยู่เลยว่าอะไรทำให้เมญ่าเปลี่ยนไปได้มากถึงเพียงนี้หญิงสาวเดินมานั่งลงตรงเคาน์เตอร์บาร์แล้วก็สั่งเครื่องดื่มอ่อนๆ"เรามาเที่ยวกับใคร" ตอนที่กำลังจิบไวน์แก้วนั้นอยู่ได้ยินเสียงนี้เธอถึงได้หันไปมอง"พี่เขย?""พี่ถามว่าเรามาเที่ยวกับใคร""มากับ.." จะบอกดีไหมเนี่ย"ทำอะไรอยู่ตรงนี้คะ" มองมาเห็นสามีคุยกับผู้หญิงอยู่ ทรงอัปสรเลยเดินเข้ามาดูใกล้ๆ "ออมสิน?" เข้ามาใกล้ถึงเห็นว่าเป็นใคร"วันนี้มาทั้งสองเ

"อ้าวมากันแล้วเหรอ" อรรจน์ เดินออกมาจากด้านในเพราะใกล้เวลาไปรับลูกสาวมาส่งให้กับเจ้าบ่าวแล้ว"สวัสดีครับคุณพ่อ""คุณพ่อ?""เดี๋ยวพ่อจะแนะนำให้รู้จักกันนะ คนนี้นเรศวรลูกเขยคนโตของพ่อเอง ส่วนคนนี้เจ้าเวหาจะมาเป็นน้องเขยเรา"อะ อะ อะไรนะครับ?!" นเรศวรหันไปมองดูภรรยาที่ยืนอยู่ข้างๆทรงอัปสรก็ไม่รู้เรื่องเหมือนกัน ตอนที่ได้ยินว่าน้องจะแต่งงาน ยังคิดว่ายัยนี่แก่แดดมากสมกับที่เธอเคยว่าไว้ เพิ่งเข้าเรียนปี 1 ก็จะเอาผัวแล้ว แต่ไม่คิดว่าเจ้าบ่าวของน้องสาวจะเป็นเพื่อนของสามีแถมยังเป็นหุ้นส่วนของเธออีก"รับแขกช่วยกันไปก่อนนะ เดี๋ยวพ่อไปรับน้องก่อน""มันเกิดอะไรขึ้น?" หลังจากที่พ่อตาไปแล้วนเรศวรก็ยังยืนงงอยู่"คุณมีน้องสาวหรือครับ" ส่วนเจ้าเวหาหันไปถามภรรยาของเพื่อน"น้องสาวต่างมารดาค่ะ"ถึงว่า..ความสวยของพี่น้องคู่นี้กินกันไม่ลงเลย แววตาเธอที่เขาสงสัยว่าเหมือนใคร ที่ไหนได้เหมือนพี่สาวนี่เอง"มึงช่วยอธิบายให้กูเข้าใจหน่อยได้ไหมวะ""มึงไปรู้จักกับ..อ้อ.. กูลืมไปว่ามึงเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยที่น้องออมสินเรียนอยู่""อะไรนะคะ?" ทรงอัปสรหันไปมองดูว่าที่เจ้าบ่าวในคืนนี้ "คุณเป็นอะไรกับท่านเจ้าคุณคะ?""เป