แชร์

บทที่ 58

ผู้เขียน: ชะนีติดมันส์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-06 19:54:09

"ผมจะไปส่งคุณที่บ้าน คืนนี้ต้องไปดูงานที่คลับอีก นอนคนเดียวได้ใช่ไหม"

"คุณจะไปดูงานเหรอคะ"

"วันหยุดคนมาเที่ยวเยอะ"

"ออมสินไปด้วย"

"จะไปทำไม"

"อยากไปด้วย"

"ก็ได้แต่อยู่ดึกไม่ได้นะเดี๋ยวผมจะให้เจอาร์กลับมาส่งคุณก่อน"

"ก็ได้ค่ะ" ยังไงก็ต้องกลับมาบ้านก่อนเพราะต้องมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าอีก

หลังจากอาบน้ำเสร็จเจ้าเวหาก็พาเธอมาที่ทำงานด้วย

"ห้ามแอบออกไปดื่มอีก"

"ค้าบ" หญิงสาวตอบตกลงแต่เธอแอบไขว้นิ้วไว้ด้านหลัง

พอเขาออกไปดูงานออมสินก็ค่อยๆ แง้มประตูเปิดมาดู นานๆ ทีได้มาที่แบบนี้ ถ้าอยู่แต่ในห้องทำงานก็เสียชื่อออมสินหมดน่ะสิ คิดถึงตอนที่อายุยังไม่ถึง ตอนนั้นมีความสุขมาก ถึงแม้ว่าจะเป็นการแอบเที่ยว ยังคิดอยู่เลยว่าอะไรทำให้เมญ่าเปลี่ยนไปได้มากถึงเพียงนี้

หญิงสาวเดินมานั่งลงตรงเคาน์เตอร์บาร์แล้วก็สั่งเครื่องดื่มอ่อนๆ

"เรามาเที่ยวกับใคร" ตอนที่กำลังจิบไวน์แก้วนั้นอยู่ได้ยินเสียงนี้เธอถึงได้หันไปมอง

"พี่เขย?"

"พี่ถามว่าเรามาเที่ยวกับใคร"

"มากับ.." จะบอกดีไหมเนี่ย

"ทำอะไรอยู่ตรงนี้คะ" มองมาเห็นสามีคุยกับผู้หญิงอยู่ ทรงอัปสรเลยเดินเข้ามาดูใกล้ๆ "ออมสิน?" เข้ามาใกล้ถึงเห็นว่าเป็นใคร

"วันนี้มาทั้งสองเ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 59

    วันต่อมา..ออมสินนั่งรถกับเขามาที่บ้านก่อน เพราะเจ้าเวหาต้องมาเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนไปทำงาน ที่จริงชุดของเธออยู่บ้านก็มี แต่ก็อยากนั่งรถมากับเขา"เมื่อคืนนี้ไปค้างบ้านหลังนั้นมาเหรอ" เข้ามาถึงก็เห็นคุณปู่กำลังนั่งดื่มชาอยู่"ใช่ครับ""ดีแล้วล่ะ แม่ของหนูออมสินก็คงจะคิดถึงลูกสาว""ผมพาออมสินขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะครับ""ไปสิ" ท่านเจ้าคุณมองตามหลังหลานชายและหลานสะใภ้ขึ้นไป ยังเหลือหลานชายอีกคนที่อยากเห็นเป็นฝั่งเป็นฝา ไม่รู้ว่าท่านจะอยู่พอได้เห็นไหม[มหาวิทยาลัยเจ้าคุณศักดินา]"มีอะไรเหรอไอเดีย""ไม่รู้มีใครแปะกระดาษพวกนี้ไว้ที่บอร์ดคณะ""กระดาษอะไร""ฉันว่าเธออย่าดูเลย""เอามาให้ฉันดู" ออมสินหยิบกระดาษแผ่นนั้นมาเปิดดู พอเห็นข้อความในกระดาษก็หันไปมองกลุ่มที่มีเรื่องกับเธอ"ฉันก็คิดเหมือนกับเธอนั่นแหละ แต่ดูลายมือแล้วคงไม่ใช่ทั้งสามตัวนั่นหรอก""ออมสินดูอะไรนี่" การ์ตูนเอาเพจของมหาวิทยาลัยส่งให้ออมสินดู มีคนเอาข้อความนั้นไปโพสต์ลงเพจแล้ว"พวกมันจะเดือดร้อนอะไรกับฉันนักหนาเนี่ย""ให้ฉันบอกความจริงพวกมันไปเลยไหม""ไม่ต้องหรอก" ป่านนี้เขาคงเห็นแล้ว และเธอคิดว่าเขาต้องไม่อยู่เฉยแน่"เธอเห็นด้วยกับข้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06
  • เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 60

    "อ้าวมากันแล้วเหรอ" อรรจน์ เดินออกมาจากด้านในเพราะใกล้เวลาไปรับลูกสาวมาส่งให้กับเจ้าบ่าวแล้ว"สวัสดีครับคุณพ่อ""คุณพ่อ?""เดี๋ยวพ่อจะแนะนำให้รู้จักกันนะ คนนี้นเรศวรลูกเขยคนโตของพ่อเอง ส่วนคนนี้เจ้าเวหาจะมาเป็นน้องเขยเรา"อะ อะ อะไรนะครับ?!" นเรศวรหันไปมองดูภรรยาที่ยืนอยู่ข้างๆทรงอัปสรก็ไม่รู้เรื่องเหมือนกัน ตอนที่ได้ยินว่าน้องจะแต่งงาน ยังคิดว่ายัยนี่แก่แดดมากสมกับที่เธอเคยว่าไว้ เพิ่งเข้าเรียนปี 1 ก็จะเอาผัวแล้ว แต่ไม่คิดว่าเจ้าบ่าวของน้องสาวจะเป็นเพื่อนของสามีแถมยังเป็นหุ้นส่วนของเธออีก"รับแขกช่วยกันไปก่อนนะ เดี๋ยวพ่อไปรับน้องก่อน""มันเกิดอะไรขึ้น?" หลังจากที่พ่อตาไปแล้วนเรศวรก็ยังยืนงงอยู่"คุณมีน้องสาวหรือครับ" ส่วนเจ้าเวหาหันไปถามภรรยาของเพื่อน"น้องสาวต่างมารดาค่ะ"ถึงว่า..ความสวยของพี่น้องคู่นี้กินกันไม่ลงเลย แววตาเธอที่เขาสงสัยว่าเหมือนใคร ที่ไหนได้เหมือนพี่สาวนี่เอง"มึงช่วยอธิบายให้กูเข้าใจหน่อยได้ไหมวะ""มึงไปรู้จักกับ..อ้อ.. กูลืมไปว่ามึงเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยที่น้องออมสินเรียนอยู่""อะไรนะคะ?" ทรงอัปสรหันไปมองดูว่าที่เจ้าบ่าวในคืนนี้ "คุณเป็นอะไรกับท่านเจ้าคุณคะ?""เป

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06
  • เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 61

    "ทำไมคุณถึงไม่บอกผมเรื่องนี้" หลังจากที่ทั้งสองอยู่ในห้องหอเพียงลำพัง เขาก็ถามสิ่งที่สงสัย เพราะเธอก็รู้อยู่ว่าเขาเป็นหุ้นส่วนของนเรศวรคลับ และที่นั่นก็มีพี่สาวและพี่เขยของเธอเป็นหุ้นส่วนอยู่ด้วย"บอกเรื่องอะไรคะ""ก็เรื่องที่พี่สาวคุณเป็นหุ้นส่วน""ฉันกับพี่ไม่ค่อยถูกกันเท่าไรหรอกค่ะ เข้าใกล้กันทีไรก็จะกัดกันทุกที ถ้าฉันบอกไปแบบนั้นแล้วพี่สาวบอกว่าไม่รู้จักฉันล่ะคะ ฉันก็หน้าแตกน่ะสิ""แบบนี้จริงๆ เหรอ""พี่สาวเคยว่าให้ฉันเป็นเด็กแก่แดด"เขาแค่ตั้งใจฟังที่เธอกำลังเล่า"ถ้าพี่รู้ว่าฉันคบกับคุณ ซึ่งอายุห่างกันมาก เดี๋ยวก็หาว่าฉันเป็นเด็กใจแตกอีก""คุณแคร์พี่สาวขนาดนั้นเลยเหรอ" เท่าที่ฟังอยู่เธอกับพี่สาวก็ไม่ค่อยลงรอยกัน แต่ดูเธอจะแคร์พี่สาวมากจนไม่อยากให้รับรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเธอเลย"แคร์ที่ไหนล่ะคะ" ออมสินไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่ตัวเองทำอยู่มันเรียกว่าอะไร แต่เธอไม่อยากให้พี่สาวเห็นด้านที่ไม่ดีของเธอ เพิ่งก้าวเท้าเข้ารั้วมหาวิทยาลัยก็ริจะมีผัวแล้ว"ผมจะไม่ถามเรื่องนั้นอีกก็ได้""คุณถูกพี่เขยฉันว่าให้หรือคะ" ตอนที่พี่เขยชวนสามีไปเข้าห้องน้ำเธอคิดว่าทั้งสองต้องมีเรื่องพูดคุยกันแน่"แค่ไอ้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06
  • เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 62

    เจ้าวายุ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 62"เธอพาฉันมาที่นี่ทำไม" ทีแรกคิดว่าออมสินจะพากลับไปที่บ้านของออมสินเอง แต่กลับพามาที่บ้านของสามีเธอ"ตอนนี้ฉันย้ายมาอยู่ที่นี่แล้ว เธอไม่ต้องเป็นห่วงนะฉันคุยกับคุณเวย์แล้ว""ฉันคงอยู่กับเธอที่นี่ไม่ได้หรอกเกรงใจ""ถ้าเธอไม่อยู่กับฉันที่นี่ฉันจะเสียใจมากเลย""ถ้าเป็นบ้านของเธอฉันยังพอว่า แต่นี่..""บ้านสามีก็เหมือนบ้านฉันนั่นแหละ อย่าลืมสิว่าฉันใช้นามสกุลสามีแล้ว ลงรถกันเถอะ" ออมสินลงจากรถแล้วก็เดินอ้อมไปเปิดประตูให้ไอเดียได้ลงมา เพราะเพื่อนไม่ยอมตามลงมา"คุณผู้หญิงกลับมาแล้วเหรอคะ""กลับมาแล้วค่ะ ป้าช่วยจัดห้องข้างบนให้เพื่อนออมสินห้องหนึ่งนะคะ""ออมสินทำไมต้องให้เราอยู่ชั้นบนด้วย""เธอเป็นเพื่อนฉันอย่าลืมสิ""แต่ฉันมาทำงาน""ได้ค่ะ" ป้าแม่บ้านให้คนหิ้วกระเป๋าของเพื่อนคุณผู้หญิงขึ้นไปชั้นบน"ให้ฉันนอนกับแม่บ้านที่นี่ก็ได้นะ""รู้ไหมว่าฉันดีใจแค่ไหนที่จะได้เธอมาอยู่ด้วย""แต่..""ไม่มีแต่แล้ว" ออมสินเข้ามาในบ้านก็ยังไม่มีใครกลับมาสักคน แต่ค่อยพูดให้คุณปู่ฟังแล้วกันว่าจะขอให้เพื่อนมาอยู่ที่นี่ด้วยชั้นบนห้องนอนที่จัดเตรียมไว้ให้กับไอเดีย.."อย่าบอกนะว่าเ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06
  • เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 63

    "ปล่อยยย" หญิงสาวตะโกนออกมาทันทีที่ริมฝีปากของเธอเป็นอิสระ แต่ก็เป็นอิสระเพียงแค่ครู่เขาก็ประกบจูบอีกรอบไอเดียดิ้นรนจนหมดเรี่ยวแรง มีจังหวะเธอก็ตะโกนให้คนช่วย แต่ก็ไร้ผลห้องนี้คงเป็นห้องเก็บเสียง"ไม่นะ!" ที่จริงเธอจำเขาได้ตั้งแต่ตอนถูกคร่อมร่างแล้วแต่ก็ไม่มีโอกาสได้พูด จนมาถึงตอนนี้เสื้อผ้าเธอหลุดลุ่ยออกไปโดยฝีมือของเขา"ซี๊ดด เดี๋ยวจ่ายเพิ่มให้ ไม่ต้องแกล้งมาอัพค่าตัวหรอก""ใครแกล้งอัพค่าตัว ฉันไม่ใช่โอ๊ย" เขาไม่เปิดโอกาสให้เธอได้พูดอีก พอทุกอย่างพร้อมเจ้าวายุก็ดันความแข็งแกร่งนั้นเข้าไป "เจ็บนะ" มือเรียวดันร่างหนาให้ขยับออกแต่ก็ไร้ผลอีกนั่นแหละ ยิ่งเธอดันก็ยิ่งถูกแรงกระแทกถาโถมเข้ามา"อาาา ฟิตดีจังเลย ไปทำรีแพร์มาเหรอ""รีแพร์บ้าอะไรของคุณ ฉันเจ็บนะ เอาออกไป!" น้ำตาค่อยๆ ไหลลงผ่านทางหางตาในท่านอนหงาย เพราะตอนนี้เริ่มหมดเรี่ยวแรงที่จะหยุดยั้งเขาไว้แล้ว"สงสัยว่าเป็นเด็กใหม่เพิ่งรับงานแน่เลยใช่ไหม เดี๋ยวฉันจะใช้บริการบ่อยๆ นะ" ชายหนุ่มกระแทกซ้ำเข้าไปอีกหลายต่อหลายที จนตอนนี้เธอหมดเรี่ยวแรงแทบจะเหลือแค่ลมหายใจ ก่อนพายุที่โหมกระหน่ำอยู่เมื่อครู่จะหยุดลงเช้าวันต่อมา..ติ๊ก~~~"โอ๊ยทำไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06
  • เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 64

    [มหาวิทยาลัยเจ้าคุณศักดินา]"ขออนุญาตเข้าห้องค่ะ" ถ้าจะเข้าห้องตอนที่ทำการสอนแล้วนักศึกษาต้องกล่าวขออนุญาตก่อน ไม่ใช่แค่อาจารย์ที่มองออกไปดู เพื่อนๆนักศึกษามองออกไปแทบจะพร้อมเพรียงกัน"ถึงแม้ว่าเราจะเรียนระดับอุดมศึกษาแล้ว ไม่ใช่ว่าจะหยุดหรือมาสายได้ตามใจนะ""เมื่อวานนี้ มีธุระด่วนจริงๆ ค่ะ""เห็นว่าเป็นเพื่อนสนิทของภรรยาเจ้าของมหาวิทยาลัยอยากหยุดอยากมาสายก็มาสินะ" ถึงแม้เสียงนี้จะเป็นเสียงกระซิบพูดกันแต่ตอนที่ไอเดียเดินผ่านก็ได้ยินเธอทำให้เพื่อนเสียชื่อไปด้วยเหรอเนี่ย"เมื่อคืนนี้นอนไม่หลับใช่ไหม" ออมสินถามตอนที่เพื่อนนั่งลงแล้ว"ทำไมเหรอ" ไอเดียเอามือมาแตะใบหน้าและไม่ลืมที่จะคลำดูต้นคอของเธอด้วย กลัวว่าเขาจะทิ้งร่องรอยไว้"เราแค่ถามเห็นว่าตื่นสาย""คงแปลกที่""เห็นไหมเราว่าแล้ว ต่อไปนี้ทำตัวให้ชินเข้าไว้นะ"ช่วงพักเที่ยงที่ห้องทำงานของเจ้าวายุก๊อกๆ "พี่วาคะเชอรี่เองค่ะ" เชอรี่ไม่ได้ยินเสียงตอบเลยถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไป "แอบนอนหลับนี่เอง" เข้ามาก็เห็นว่าเจ้าวายุนอนอยู่บนโซฟา และดูท่าแล้วคงนอนเป็นชั่วโมงแล้วมั้งแทนที่จะออกจากห้องแต่เชอรี่กลับเดินมานั่งยองๆ ลงตรงหน้า"ทำไมเชอรี่ถึง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06
  • เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 65

    "ลูกบอกแม่มาว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร" แวววาวรีบเดินตามหลังลูกชายกลับมาที่บ้าน"แม่อย่าเพิ่งรู้เลยดีกว่าครับ""แม่ต้องรู้ บอกมาว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกเต้าเหล่าใคร""ถ้ามีเวลาเดี๋ยวผมจะพาเธอมาให้แม่ไหว้แล้วกัน" พอเดินเข้ามาในเขตลานบ้านเจ้าวายุก็เดินตรงไปที่รถก่อนจะสตาร์ท เป็นจังหวะเดียวกับที่รถของท่านเจ้าคุณขับเข้ามาในบ้านพอดี"ตาวาจะเอาแบบนี้ใช่ไหม!!" แต่เอ๊ะเมื่อกี้จะพามาไหว้แม่หรือให้แม่ไหว้นะ? มัวแต่โมโหเลยฟังไม่ค่อยชัดเท่าไร"มีอะไรกันอีก" เปิดประตูลงมาก็เห็นลูกสาวกำลังตะโกนโหวกเหวกโวยวายตามหลังหลานชายที่ขับรถออกจากบ้านไป"คุณพ่อดูหลานชายของคุณพ่อสิคะ""จะดูมันทำไม""พ่อรู้ไหมว่ามันไปแอบมีเมียอยู่นอกบ้าน""อะไรนะ?""พ่อไปจัดการมันเลยนะ" แวววาวคิดว่าพ่อจะเดือดเหมือนตัวเอง แต่ท่านกลับเดินเข้าบ้านแบบไม่สนใจ "พ่อ!""ยืนแหกปากอยู่นั่นแหละไม่อายชาวบ้านเขาเลยหรือไง" ถึงแม้จะต่อว่าให้ลูกสาวแต่ใบหน้าของท่านก็แอบมีรอยยิ้ม ขอให้เป็นเรื่องจริงด้วยเถอะ"มีอะไรกันครับ" เจ้าเวหากำลังจะออกไปดูคลับ ลงมาก็ได้ยินเสียงอาเลยถามคุณปู่ดู"สงสัยผีเข้า""ผีเข้า?""แล้วนี่เราจะไปไหน""ออกไปดูงานหน่อยครับ""อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06
  • เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 66

    "พี่ว่าให้ผิดคนหรือเปล่าคะ เพื่อนออมสินผิดอะไร" ขณะที่ไอเดียกำลังงงว่าทำไมคนที่ถูกต่อว่าเป็นเธอ ออมสินก็ลุกขึ้นมาโวยวายก่อน"ถ้างั้นก็ให้มันจบกันตรงนี้" เจ้าวายุมองไปรอบๆ ตอนนี้นักศึกษาที่อยู่ในโรงอาหารมองมาแทบจะทุกคนเลยมั้ง"เชอรี่ไม่ยอมจบนะคะ ดูเสื้อผ้าของเชอรี่สิเลอะไปหมดแล้ว""แล้วเสื้อผ้าเพื่อนฉันไม่เลอะหรือไง" ตอนที่ยื้อแย่งกันอาหารกระเด็นมาใส่เสื้อผ้าของไอเดียด้วย"เชอรี่ไปทำความสะอาดก่อนไป" เจ้าวายุไล่ให้เชอรี่ไปทำความสะอาด"ยังไม่ได้ค่ะ ให้แม่นี่ขอโทษไอเดียก่อน" ออมสินยังไม่ยอมจบ พวกเธอนั่งทานข้าวอยู่ดีๆ ก็มาหาเรื่อง สงสารก็แต่ไอเดีย อุตส่าห์รีบมาที่โรงอาหารเพื่อทานข้าว เพราะได้ยินว่ายังไม่ทานข้าวเช้าเลย ถ้ารู้ว่าเพื่อนยังไม่ได้ทานข้าวตั้งแต่เมื่อคืนออมสินได้ปี๊ดแตกมากกว่านี้แน่"ฉันไม่ขอโทษ" เชอรี่หันไปอ้อนเจ้าวายุให้ช่วย"เกิดอะไรขึ้นอีก" อาจารย์ใบเฟิร์นและกลุ่มอาจารย์เข้ามาทานข้าวพอดี "อ้าว..สวัสดีค่ะคุณวายุ" เดินเข้ามาใกล้ถึงเห็นว่าหนึ่งในนั้นก็คือคุณวายุผู้บริหารของมหาวิทยาลัย"สวัสดีครับ""มันเกิดอะไรขึ้นคะ""อุบัติเหตุนิดหน่อยครับ""อาจารย์ดูสิคะ ไอเดียทำอาหารเลอะใส่ชุ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06

บทล่าสุด

  • เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 95 ตอนจบ

    "แล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหน""อยู่บ้านของผมครับ""แสดงว่า?" นรสิงห์หันมองไปดูเพื่อน เพราะทั้งสองอยู่บ้านหลังเดียวกัน"ใช่อยู่บ้านเดียวกันกับกูนี่แหละ"อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้ น้องสาวของเขาอยู่ใกล้จมูกเขานี่เองเหรอ "ฉันอยากจะขอพบเธอหน่อยได้ไหม""ได้สิ.. แต่ว่าเธอจะเครียดมากไม่ได้นะ""ทำไม"เจ้าวายุเลยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอ เพราะเรื่องนี้เขายังไม่ทันได้เล่า"ทำไมเรื่องแบบนี้ถึงเกิดขึ้นในพื้นที่ของมึงได้" พอรับรู้ว่าน้องสาวได้รับอันตรายจากการมาเที่ยวที่นี่นรสิงห์เลยหันไปต่อว่าให้เจ้าของสถานที่"เรื่องนั้นมันเหตุสุดวิสัยจริงๆ แต่กูก็จัดการเรียบร้อยแล้ว""เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เรานัดกันอีกที" เจ้าวายุรีบพูดตัดบท เพราะยังไม่รู้จักนิสัยของนรสิงห์ดี"ไม่เป็นไรหรอกพรุ่งนี้วันหยุดไม่ได้ไปเรียนไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวฉันจะไปหาเธอที่นั่น" นรสิงห์หมายถึงจะไปหาไอเดียที่บ้านของเจ้าวายุหลังจากที่พูดคุยกันรู้เรื่องแล้ว เจ้าวายุเลยกลับมาหาไอเดียที่บ้าน พอกลับมาเห็นว่าเธอนอนหลับเขาเลยไม่ได้ปลุก คิดว่าพรุ่งนี้ค่อยเล่าให้ฟังแล้วกันวันต่อมาที่คฤหาสน์ศักดินา.."เราเป็นเพื่อนของตาเวย์เหรอ" เห็นรถหรูวิ่งเข้ามาจอดเลย

  • เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 94

    "มึงถามทำไม""มึงช่วยนัดเพื่อนคนนี้ของมึงให้กูหน่อยได้ไหม""ได้สิ ว่าแต่มึงบอกกูมาก่อนว่ามันเรื่องอะไร""เรื่องของไอเดีย""ทำไม? มันเกี่ยวอะไรกับไอเดียด้วย""กูไม่รู้จะเริ่มเล่ายังไง""มึงก็เริ่มจากเรื่องที่มึงถามกูนี่ไงมึงถามเพื่ออะไร""กูกำลังสืบหาครอบครัวของไอเดียอยู่""ไอเดียก็มีแม่อยู่ไม่ใช่เหรอ?" เรื่องนี้เจ้าเวหารู้มาจากออมสินอีกที ออมสินพูดให้ฟังอยู่บ่อยๆ ว่าครอบครัวของไอเดียเป็นยังไง"ไม่ใช่แม่แท้ๆ ของเธอหรอก""อะไรนะ? กูงงไปหมดแล้ว เธออยู่กับแม่แต่มีพ่อเลี้ยงไม่ใช่เหรอ""ทั้งสองคนไม่ใช่พ่อแม่แท้ๆ ของไอเดีย""มึงรู้ได้ยังไง""กูตรวจดีเอ็นเอมาแล้ว""แล้วมึงก็คิดว่าไอเดียเป็นญาติของไอ้สิงห์เหรอ?""เพราะเรื่องนี้แหละกูถึงอยากจะคุยกับเพื่อนมึงหน่อย""ได้สิ มึงจะให้กูนัดวันไหน""เอาที่ทางนั้นสะดวก" เจ้าวายุรู้ว่าทางนั้นมีกิจการมากมายอาจจะไม่ค่อยมีเวลาว่าง"อืม ถ้างั้นกูไปดูคลับก่อนนะ""คุณยังไม่ออกไปหรือคะ" ออมสินว่าจะลงมาเล่นกับไอเดียข้างล่าง พอลงมาก็เห็นว่าสามียังไม่ออกจากบ้าน เพราะเขาบอกไว้ว่าจะเข้าไปดูคลับหน่อย"กำลังจะไปแล้วคุณลงมาทำไม""ผัวไม่อยู่บ้านลงมาทำไมก็เรื่องของฉันสิ

  • เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 93

    "คุณรีบพูดมาเถอะค่ะ" ตั้งแต่เขาบอกว่ากำลังให้คนสืบเรื่องครอบครัวเธอ ไอเดียก็รอแบบใจจดใจจ่อ ถึงแม้เธอจะไม่ได้ถามความคืบหน้า แต่เธอก็รออยู่ว่าเมื่อไรเขาจะแจ้งเรื่องนี้"แม่ของคุณเกี่ยวข้องกับครอบครัวผู้มีอิทธิพลครอบครัวหนึ่ง""ครอบครัวผู้มีอิทธิพล? ยังไงคะ""ผมไม่แน่ใจว่าทำไมแม่คุณถึงระหกระเหินออกมาจากบ้าน" เป็นเรื่องที่สืบไม่ได้ เพราะมันเป็นเรื่องในครอบครัว แค่เขารู้ที่มาที่ไปของแม่เธอ ส่วนพ่อของเธอยังไม่รู้ที่มาที่ไปแน่ชัด"คุณจะบอกว่า แม่แท้ๆ ของฉันถูกไล่ออกจากบ้านเหรอ?" ถ้ามันเป็นแบบนั้นเธอก็ไม่อยากจะรู้เรื่องแล้ว พวกเขาถึงขนาดไล่แม่เธอออกจากบ้าน คงไม่ต้องการเด็กที่เกิดจากแม่ของเธอหรอก"เรื่องนี้ผมยังไม่แน่ชัดเพราะมันเป็นเรื่องในครอบครัว คงสืบลำบาก""พวกเขาเป็นครอบครัวไหนคะ""ดำรงฤทธิ์""ดำรงฤทธิ์ ทำไมนามสกุลนี้มันคุ้นๆ""บริษัทในเครือของดำรงฤทธิ์มีทั่วประเทศ""คุณอย่าบอกนะคะ ว่าแม่ฉันเป็นญาติกับคนพวกนั้น?""เรื่องนี้ผมก็ให้คำตอบคุณยังไม่ได้ เพียงแค่ชื่อของแม่คุณ เคยปรากฏอยู่ในใบทะเบียนบ้าน""เคยปรากฏ?" หมายความว่าแม่ของเธอถูกคัดชื่อออกงั้นเหรอ? แม่เธอทำผิดอะไรนักหนาทำไมพวกเขาถึงทำก

  • เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 92

    "ฉันว่าจะมาถามเรื่องพ่อค่ะ""ท่านมาแล้วเหรอ""คุณให้พ่อมาทำงานที่นี่เหรอคะ""ใช่ ท่านจะได้อยู่ใกล้ลูกสาวไง""ขอบคุณมากนะคะ""ขอบคุณทำไมล่ะนั่นก็พ่อตาผมนะ""ฉันรักคุณนะคะ""หือ.. เดี๋ยวนะ" เขายังไม่ได้ตั้งตัวเลย"คุณไม่อยากให้ฉันบอกรักเหรอ""ไม่ใช่แบบนั้นคุณจะไม่ให้ผมได้ตั้งตัวหน่อยหรือ""นึกว่าอะไรเสียอีก" เขากำลังจะลุกขึ้นแต่ไอเดียเดินเข้าไปแล้วดันร่างของเขาให้นั่งลงก่อนที่เธอจะวางสะโพกลงกับตัก มือเรียวโอบรัดต้นคอแกร่งไว้ก่อนที่จะแนบริมฝีปากลง "อืม" ทีแรกคิดว่าจะจุ๊บแก้มแต่อีกฝ่ายดันหันหน้ามารับริมฝีปากของเธอก่อน"น่ารักจัง" ชายหนุ่มขยับริมฝีปากออกมาเลยชมก่อนที่จะเปลี่ยนจากจุ๊บเป็นจูบ..ไอเดียปล่อยให้เขาจูบจนพอใจ ใครจะเข้ามาเห็นก็ช่างปะไรนี่ห้องสามีของเธอ"พอแล้วเหรอคะ" เห็นอีกฝ่ายถอนจูบออก"เดี๋ยวคุณก็เข้าห้องเรียนสายหรอก""ถ้างั้นไอเดียกลับห้องก่อนนะคะ""เดี๋ยวก่อนสิผมจะไปส่ง" ชายหนุ่มหยิบเอาโทรศัพท์แล้วเดินตามเธอออกมา จนมาถึงอาคารเรียนไอเดียก็เห็นว่าตอนนี้อาคารเรียนกำลังก่อสร้างอะไรไม่รู้"เขาทำอะไรกันคะ""อาทิตย์หน้าก็คงใช้งานได้แล้ว""แล้วมันคืออะไรล่ะคะ?" หญิงสาวหันไปมองดูสิ่งก

  • เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 91

    "เมื่อกี้นี้ลูกเขยว่าอะไรนะ""ก็ตามที่ผมพูดนั่นแหละครับ ผมจะให้เงินเท่าที่คุณแม่ต้องการ และผมจะหาที่อยู่ใหม่ให้คุณแม่ด้วย""แน่ใจนะว่าให้เท่าที่แม่ต้องการ""คุณแม่บอกมาได้เลยครับว่าต้องการเท่าไร"" 10 ล้านบาท""แม่!""ตกลงครับ""คุณ..""ถือว่าเงินนี้ผมให้ท่านสำหรับที่ท่านเลี้ยงดูคุณมา""เลี้ยงดูหมายความว่ายังไง" นางได้ยินคำพูดนี้เลยถาม"ฉันรู้ความจริงแล้วว่าคุณไม่ใช่แม่แท้ๆ ของฉัน""ไอเดีย.." นางดูตกใจที่ลูกสาวรู้ความจริงแต่ก็ปรับสีหน้าได้ไวมาก "ไม่ใช่แม่แท้ๆ แต่ฉันก็เลี้ยงดูเธอมา""เพราะแบบนี้ไงครับผมถึงจะตอบแทนบุญคุณที่คุณเลี้ยงดูคนรักของผมมา""ดี! อย่าลืมล่ะเงินสด 10 ล้านและที่อยู่ใหม่""อะไรนะ!" ชัยนาทเดินกลับมาได้ยินคำพูดนี้ของภรรยาพอดี "มันจะมากไปแล้วนะ""มากยังไง กว่าฉันจะเลี้ยงมันมาโตได้ขนาดนี้""เธอแน่ใจนะว่าเธอเป็นคนเลี้ยง""แกเป็นผัวฉัน ก็เท่ากับฉันเลี้ยงเหมือนกันแหละ""มันไม่มากหรอกครับผมให้ได้ และคุณแม่สัญญาว่าจะเซ็นใบหย่าให้คุณพ่อ ถ้าพ่ออยากจะหย่าก็หย่าได้เลยนะครับ""ไปหย่ากันวันนี้เลย" ประโยคนี้แม่เป็นคนพูด เพราะไม่เคยพิศวาสผู้ชายคนนี้เลย มีสิ่งเดียวที่ยังอยู่ก็คือเงิน

  • เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 90

    "คุณเล่าเรื่องพวกนั้นให้ฉันฟังได้ไหมคะ" เธอขยับกายเข้าไปใกล้​ แล้วก็แนบใบหน้าลงกับแผ่นอกของเขาที่นั่งพิงหมอนอยู่บนเตียงนอน"เรื่องนี้คุณตาขอจัดการเอง" ท่านอยากให้เจ้าวายุมีเวลาดูแลเมียกับลูกให้มาก และอีกอย่างที่ท่านจัดการเรื่องนี้เองเพราะไม่อยากให้พวกนั้นลอยนวล ถึงแม้ว่าจะรู้จักกันตั้งแต่สร้างบ้านหลังนี้มา แต่ท่านก็ไม่คิดจะปล่อยไป"แล้วอีกสองคนล่ะคะ" เป็นอีกเรื่องที่ไอเดียสงสัย เพราะไม่เห็นทั้งสามคนมาเรียน"เจอข้อหาไม่ต่างกัน เพราะถือว่าเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด""หรือคะ..""คุณไม่ต้องคิดมากนะ ใครทำอะไรก็ได้แบบนั้น""ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันกับออมสินไปทำอะไรให้พวกนั้นไม่ชอบนักหนา ตั้งแต่เข้าเรียนแล้ว""ต่อไปนี้ไม่มีใครมาทำอะไรคุณได้แล้วนะ""แล้วเรื่องเรียนล่ะคะ ฉันยังคงจะเรียนได้อีกไหม" เธอกลัวว่าถ้าท้องโตมากกว่านี้จะถูกสั่งห้าม เดี๋ยวก็เสียชื่อมหาวิทยาลัย"เรื่องนั้นมันแล้วแต่คุณ ถ้าคุณอยากจะเรียนก็เรียนไป""ฉันเรียนได้จริงเหรอคะ""เรียนได้สิ​ แต่เวลาเดินคุณต้องระวังๆ​ หน่อย""ฉันสัญญาว่าจะระวังค่ะ คุณตาไม่ว่าอะไรใช่ไหมคะ" คำถามนี้ออกจากปากของไอเดีย เจ้าวายุมองหน้าเธอจนอีกฝ่ายสงสัยว่าเขามองทำไม "

  • เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 89

    ไอเดียคิดว่ามันไม่ปกติแล้ว เขาต้องทำอะไรกับโรงอาหารแน่ ถ้าเป็นแบบนี้คนอื่นก็หิวแย่น่ะสิก๊อกๆ เสียงเคาะประตูดังไม่กี่ทีก่อนที่ประตูห้องจะเปิดเข้ามา"ฝีมือคุณใช่ไหม" เข้ามาก็เห็นเขานั่งเก๊กหล่ออยู่โต๊ะทำงาน"ใช่ คิดว่าคลอดคนนี้แล้วก็จะต่ออีกคนเลย" สายตาคนที่ตอบมองต่ำลงไปดูท้องของเธอไอเดียเลยหันกลับไปมองดูเพื่อนอีกสองคนที่เดินตามเข้ามาด้วย ทีแรกเธอบอกจะมาคนเดียวแต่เพื่อนไม่ไว้วางใจเลยตามกันมา"คุณพูดบ้าอะไร" รู้สึกอายเพื่อนยังไงไม่รู้"ก็คุณเล่นเปิดประตูพรวดพราดเข้ามาแล้วถามเลย​ ผมจะรู้ไหมว่าถามเรื่องอะไร ผมก็ตอบสิ่งที่ผมรู้น่ะสิ""ฉันว่าแกคงเอาอยู่ งั้นฉันสองคนออกไปก่อนนะ" ออมสินรีบคว้าแขนของการ์ตูนให้ออกมาก่อน"จะรีบไปไหนล่ะ อยากจะฟังต่ออยู่เลย""แกจะบ้าเหรอ เขาจะทำลูกคนที่สองกันแล้ว""น่ารักกกอ่ะ อยากมีแบบนี้เป็นของตัวเองสักคน.. บ้านผัวแกยังเหลืออีกสักคนไหมวะ""แกก็พูดไป" ว่าแล้วทั้งสองก็หัวเราะ แต่ตอนที่กำลังหัวเราะอยู่ออมสินก็รีบหุบปากอย่างเร็วเมื่อเห็นว่าสามีกำลังมองมา"มีอะไร""ผัวมองอยู่""ผัวแกเหรอ""สิบนาฬิกา"การ์ตูนมองตามเข็มนาฬิกา ก็เห็นว่าเสี่ยเจ้าเวหากำลังมองทั้งสองอยู่

  • เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 88

    วันต่อมาที่มหาวิทยาลัย.."อะไรนะ?" เรื่องนี้ยังไม่มีใครรู้ จนถึงวันที่มาเรียนไม่เห็นกลุ่มของเชอรี่เลยเป็นที่พูดคุยกัน แต่พอรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นทุกคนก็ตกใจไม่แพ้กันเลย"แล้วไอเดียจะเป็นยังไง" วันก่อนการ์ตูนก็ไปเยี่ยมไอเดียที่โรงพยาบาลอยู่ แต่ที่การ์ตูนถามอยากรู้ว่าไอเดียยังจะเรียนต่อได้ไหม เพราะเธอกำลังตั้งท้องด้วย เรื่องที่ไอเดียท้องมีแค่คนที่สนิทกันเท่านั้นที่รู้"ฉันก็ยังไม่รู้ว่าจะเอายังไงต่อ คงต้องรอให้ไอเดียดีขึ้นก่อน""รู้เรื่องของคนพวกนั้นหรือยังว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง" การ์ตูนยังคงถามหากลุ่มนั้นเพราะไม่เห็นมาเรียนสักคน"คงกำลังหาทนายกันอยู่" สมควรแล้วกับคนแบบนี้ ออมสินคิดว่าคุณปู่คงไม่ปล่อยไปง่ายๆ แน่ เกือบทำให้เหลนของท่านไม่ได้ลืมตามาดูโลกหลายวันต่อมาและตอนนี้ไอเดียก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว ตั้งแต่เธออยู่โรงพยาบาล แม่ไม่เคยมาเยี่ยมเลยนอกจากพ่อ ที่ไม่มาเพราะพ่อปิดบังเรื่องนี้ไว้ ถ้าแม่ของเธอรู้เรื่องมีหวังเรียกร้องค่าเสียหายกันให้วุ่นแน่"พาฉันมาที่นี่ทำไม" รถจอดลงที่หน้าคฤหาสน์ของท่านเจ้าคุณไอเดียถึงได้ถามเขา"ต่อไปนี้คุณต้องมาอยู่ที่นี่""ฉันจะกลับไปอยู่บ้าน""ไม่ได้""พ่

  • เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 87

    "น้องเป็นยังไงบ้าง""ไอเดียเป็นยังไงบ้างคะ""ลูกสาวผมเป็นยังไงบ้าง"เจ้าวายุที่เพิ่งจะเดินออกมาไม่รู้จะตอบใครก่อนดี และเขาก็ไม่รู้ว่าจะตอบยังไง เลยบอกไปว่าเธอพอจะพูดได้บ้างแล้ว ที่เขาต้องออกมาก่อนกลัวว่าจะทำให้เธอเครียดจนมีผลกระทบ เพราะเธอเอาแต่ชวนพูดถึงเรื่องนั้น"ผมลืมถามเลยว่าคุณทำงานที่ไหน" มัวแต่เป็นห่วงหลานสะใภ้ พอเห็นอาการดีขึ้นท่านเจ้าคุณเลยถามพ่อเลี้ยงของเธอ"เป็นช่างซ่อมบำรุงที่โรงงานครับ""ว่าแล้วสภาพนี้ต้องเป็นช่าง" คำพูดนี้ไม่ต้องบอกว่าใครเป็นคนพูดก็คงจะรู้กันดี และทุกคนก็หันไปมองคนคนนั้นแทบจะพร้อมกัน "ไม่พูดแล้วก็ได้ค่ะ" เห็นสายตาผู้เป็นพ่อที่มองมารีบหุบปากแทบไม่ทัน"งานของผมคงไม่ทำให้พวกคุณเดือดร้อนใช่ไหมครับ""ทำไมต้องทำให้พวกเราเดือดร้อนด้วยล่ะ ในเมื่องานที่คุณทำก็เป็นงานสุจริต" ท่านเจ้าคุณเลยให้นามบัตรของท่านไป ถ้าต้องการความช่วยเหลือหรืออยากเปลี่ยนงานให้มาหาท่านได้เสมอ"ขอบคุณมากครับ แค่พวกท่านไม่ทิ้งขว้างลูกสาวผมก็ถือว่าเป็นพระคุณมากแล้วครับ"เจ้าวายุมองคำพูดและกริยาของพ่อเลี้ยงเธอ ช่างแตกต่างจากแม่ที่เธอคิดว่าเป็นแม่แท้ๆ มาก"ผมขอคุยกับคุณพ่อหน่อยได้ไหมครับ" เขาจะ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status