LOGINShare
บทที่ 91
Last Updated:
2025-02-06 20:05:32
Related chapters
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 92
"ฉันว่าจะมาถามเรื่องพ่อค่ะ""ท่านมาแล้วเหรอ""คุณให้พ่อมาทำงานที่นี่เหรอคะ""ใช่ ท่านจะได้อยู่ใกล้ลูกสาวไง""ขอบคุณมากนะคะ""ขอบคุณทำไมล่ะนั่นก็พ่อตาผมนะ""ฉันรักคุณนะคะ""หือ.. เดี๋ยวนะ" เขายังไม่ได้ตั้งตัวเลย"คุณไม่อยากให้ฉันบอกรักเหรอ""ไม่ใช่แบบนั้นคุณจะไม่ให้ผมได้ตั้งตัวหน่อยหรือ""นึกว่าอะไรเสียอีก" เขากำลังจะลุกขึ้นแต่ไอเดียเดินเข้าไปแล้วดันร่างของเขาให้นั่งลงก่อนที่เธอจะวางสะโพกลงกับตัก มือเรียวโอบรัดต้นคอแกร่งไว้ก่อนที่จะแนบริมฝีปากลง "อืม" ทีแรกคิดว่าจะจุ๊บแก้มแต่อีกฝ่ายดันหันหน้ามารับริมฝีปากของเธอก่อน"น่ารักจัง" ชายหนุ่มขยับริมฝีปากออกมาเลยชมก่อนที่จะเปลี่ยนจากจุ๊บเป็นจูบ..ไอเดียปล่อยให้เขาจูบจนพอใจ ใครจะเข้ามาเห็นก็ช่างปะไรนี่ห้องสามีของเธอ"พอแล้วเหรอคะ" เห็นอีกฝ่ายถอนจูบออก"เดี๋ยวคุณก็เข้าห้องเรียนสายหรอก""ถ้างั้นไอเดียกลับห้องก่อนนะคะ""เดี๋ยวก่อนสิผมจะไปส่ง" ชายหนุ่มหยิบเอาโทรศัพท์แล้วเดินตามเธอออกมา จนมาถึงอาคารเรียนไอเดียก็เห็นว่าตอนนี้อาคารเรียนกำลังก่อสร้างอะไรไม่รู้"เขาทำอะไรกันคะ""อาทิตย์หน้าก็คงใช้งานได้แล้ว""แล้วมันคืออะไรล่ะคะ?" หญิงสาวหันไปมองดูสิ่งก
Last Updated : 2025-02-06เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 93
"คุณรีบพูดมาเถอะค่ะ" ตั้งแต่เขาบอกว่ากำลังให้คนสืบเรื่องครอบครัวเธอ ไอเดียก็รอแบบใจจดใจจ่อ ถึงแม้เธอจะไม่ได้ถามความคืบหน้า แต่เธอก็รออยู่ว่าเมื่อไรเขาจะแจ้งเรื่องนี้"แม่ของคุณเกี่ยวข้องกับครอบครัวผู้มีอิทธิพลครอบครัวหนึ่ง""ครอบครัวผู้มีอิทธิพล? ยังไงคะ""ผมไม่แน่ใจว่าทำไมแม่คุณถึงระหกระเหินออกมาจากบ้าน" เป็นเรื่องที่สืบไม่ได้ เพราะมันเป็นเรื่องในครอบครัว แค่เขารู้ที่มาที่ไปของแม่เธอ ส่วนพ่อของเธอยังไม่รู้ที่มาที่ไปแน่ชัด"คุณจะบอกว่า แม่แท้ๆ ของฉันถูกไล่ออกจากบ้านเหรอ?" ถ้ามันเป็นแบบนั้นเธอก็ไม่อยากจะรู้เรื่องแล้ว พวกเขาถึงขนาดไล่แม่เธอออกจากบ้าน คงไม่ต้องการเด็กที่เกิดจากแม่ของเธอหรอก"เรื่องนี้ผมยังไม่แน่ชัดเพราะมันเป็นเรื่องในครอบครัว คงสืบลำบาก""พวกเขาเป็นครอบครัวไหนคะ""ดำรงฤทธิ์""ดำรงฤทธิ์ ทำไมนามสกุลนี้มันคุ้นๆ""บริษัทในเครือของดำรงฤทธิ์มีทั่วประเทศ""คุณอย่าบอกนะคะ ว่าแม่ฉันเป็นญาติกับคนพวกนั้น?""เรื่องนี้ผมก็ให้คำตอบคุณยังไม่ได้ เพียงแค่ชื่อของแม่คุณ เคยปรากฏอยู่ในใบทะเบียนบ้าน""เคยปรากฏ?" หมายความว่าแม่ของเธอถูกคัดชื่อออกงั้นเหรอ? แม่เธอทำผิดอะไรนักหนาทำไมพวกเขาถึงทำก
Last Updated : 2025-02-06เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 94
"มึงถามทำไม""มึงช่วยนัดเพื่อนคนนี้ของมึงให้กูหน่อยได้ไหม""ได้สิ ว่าแต่มึงบอกกูมาก่อนว่ามันเรื่องอะไร""เรื่องของไอเดีย""ทำไม? มันเกี่ยวอะไรกับไอเดียด้วย""กูไม่รู้จะเริ่มเล่ายังไง""มึงก็เริ่มจากเรื่องที่มึงถามกูนี่ไงมึงถามเพื่ออะไร""กูกำลังสืบหาครอบครัวของไอเดียอยู่""ไอเดียก็มีแม่อยู่ไม่ใช่เหรอ?" เรื่องนี้เจ้าเวหารู้มาจากออมสินอีกที ออมสินพูดให้ฟังอยู่บ่อยๆ ว่าครอบครัวของไอเดียเป็นยังไง"ไม่ใช่แม่แท้ๆ ของเธอหรอก""อะไรนะ? กูงงไปหมดแล้ว เธออยู่กับแม่แต่มีพ่อเลี้ยงไม่ใช่เหรอ""ทั้งสองคนไม่ใช่พ่อแม่แท้ๆ ของไอเดีย""มึงรู้ได้ยังไง""กูตรวจดีเอ็นเอมาแล้ว""แล้วมึงก็คิดว่าไอเดียเป็นญาติของไอ้สิงห์เหรอ?""เพราะเรื่องนี้แหละกูถึงอยากจะคุยกับเพื่อนมึงหน่อย""ได้สิ มึงจะให้กูนัดวันไหน""เอาที่ทางนั้นสะดวก" เจ้าวายุรู้ว่าทางนั้นมีกิจการมากมายอาจจะไม่ค่อยมีเวลาว่าง"อืม ถ้างั้นกูไปดูคลับก่อนนะ""คุณยังไม่ออกไปหรือคะ" ออมสินว่าจะลงมาเล่นกับไอเดียข้างล่าง พอลงมาก็เห็นว่าสามียังไม่ออกจากบ้าน เพราะเขาบอกไว้ว่าจะเข้าไปดูคลับหน่อย"กำลังจะไปแล้วคุณลงมาทำไม""ผัวไม่อยู่บ้านลงมาทำไมก็เรื่องของฉันสิ
Last Updated : 2025-02-06เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 95 ตอนจบ
"แล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหน""อยู่บ้านของผมครับ""แสดงว่า?" นรสิงห์หันมองไปดูเพื่อน เพราะทั้งสองอยู่บ้านหลังเดียวกัน"ใช่อยู่บ้านเดียวกันกับกูนี่แหละ"อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้ น้องสาวของเขาอยู่ใกล้จมูกเขานี่เองเหรอ "ฉันอยากจะขอพบเธอหน่อยได้ไหม""ได้สิ.. แต่ว่าเธอจะเครียดมากไม่ได้นะ""ทำไม"เจ้าวายุเลยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอ เพราะเรื่องนี้เขายังไม่ทันได้เล่า"ทำไมเรื่องแบบนี้ถึงเกิดขึ้นในพื้นที่ของมึงได้" พอรับรู้ว่าน้องสาวได้รับอันตรายจากการมาเที่ยวที่นี่นรสิงห์เลยหันไปต่อว่าให้เจ้าของสถานที่"เรื่องนั้นมันเหตุสุดวิสัยจริงๆ แต่กูก็จัดการเรียบร้อยแล้ว""เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เรานัดกันอีกที" เจ้าวายุรีบพูดตัดบท เพราะยังไม่รู้จักนิสัยของนรสิงห์ดี"ไม่เป็นไรหรอกพรุ่งนี้วันหยุดไม่ได้ไปเรียนไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวฉันจะไปหาเธอที่นั่น" นรสิงห์หมายถึงจะไปหาไอเดียที่บ้านของเจ้าวายุหลังจากที่พูดคุยกันรู้เรื่องแล้ว เจ้าวายุเลยกลับมาหาไอเดียที่บ้าน พอกลับมาเห็นว่าเธอนอนหลับเขาเลยไม่ได้ปลุก คิดว่าพรุ่งนี้ค่อยเล่าให้ฟังแล้วกันวันต่อมาที่คฤหาสน์ศักดินา.."เราเป็นเพื่อนของตาเวย์เหรอ" เห็นรถหรูวิ่งเข้ามาจอดเลย
Last Updated : 2025-02-06เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 1
"คุณเชื่อเรื่องความรักไหมคะ" สาวสวยที่นั่งอยู่บนตักตวัดมือเรียวโอบรัดต้นคอของชายที่เพิ่งเคยเจอกันเป็นครั้งแรก"เชื่อ" ดวงตาคมละจากลูกน้องและกลุ่มเพื่อน เพื่อมองใบหน้าสวยหวานที่อยู่ใกล้แค่ลมหายใจเข้าออก"คุณลองบอกรักฉันหน่อยสิคะ""ผมรักคุณ" มาเฟียหนุ่มเอ่ยออกมาอย่างเชื่อฟัง"เย้..ฉันชนะแล้ว" ทันใดนั้นหญิงสาวร่างระหงก็พยายามลุกขึ้น เพราะเธอได้สิ่งที่ต้องการจากผู้ชายคนนี้แล้ว แต่เขาจะยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ อย่างนั้นเหรอ..***********************"เย้ในที่สุดเราก็เข้าที่นี่ได้แบบถูกกฎหมายได้แล้ว""ต่อไปนี้พวกเราคงไม่ต้องใช้เครดิตพี่เขยแกแอบเข้ามาอีกแล้วใช่ไหม""มันแน่อยู่แล้ว อายุเราเข้าเที่ยวกลางคืนได้แล้วนี่" ทุกคนตรวจบัตรประชาชนผ่านเข้ามาได้กันทุกคนแล้ว"แต่ใช้เครดิตพี่เขยแกก็ดีไปอย่างนะ ได้กินฟรีด้วย""เชิญคุณลูกค้าเลือกโต๊ะนั่งได้เลยนะคะ" กลุ่มสาวๆ ทั้งสี่คนกำลังพูดคุยกันอยู่ก็มีพนักงานเดินเข้ามาต้อนรับ"เลือกได้เลยหรือคะ" ส่วนมากโต๊ะที่นี่จะถูกจอง วันนี้ทำไมให้เลือกได้เลย"วันนี้ทางร้านเลี้ยงลูกค้าทุกคนที่เข้ามาใช้บริการค่ะ""จริงหรือคะ ทำไม..""เป็นวันเกิดของหุ้นส่วนที่นี่ค่ะ" พนักงานต
Last Updated : 2025-01-28เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 2
"ถ้างั้นฉันว่าเราไปนั่งโต๊ะนั้นกันดีกว่า" "โต๊ะนั้นมันไกลไป" ออมสินพูดหยุดการ์ตูนและไอเดียที่กำลังจะเดินไปนั่งโต๊ะมุมด้านในไว้ก่อน"ออมสินอย่าบอกนะว่าเธอจะเล่นบ้าๆ เหมือนที่ยัยเมญ่าท้ามา""ฉันก็ว่ามันก็น่าสนุกดีนะ แต่เรามาตกลงกันหน่อย" ว่าแล้วออมสินก็เดินนำหน้าเพื่อนไปนั่งลงโต๊ะที่คิดว่าใกล้คนกลุ่มนั้นมากที่สุด"แกจะตกลงอะไรอีกล่ะ""เรื่องนี้มีแค่ฉันกับยัยเมญ่าสองคน" พูดถึงเรื่องเอาชนะกันแล้วออมสินจะเป็นรองเมญ่าเสมอ"ก็ได้ อย่าลืมนะว่าฉันชนะเธอเกือบทุกครั้งเลย"จะลืมได้ยังไงล่ะเสียเงินไปเท่าไรแล้ว เพราะของที่ทั้งสองเอามาพนันกันต่ำๆ ก็หลักแสนได้เลย เพราะครอบครัวของทั้งสองมีฐานะไม่ต่างกัน แต่กว่าจะขอเงินแม่มาซื้อของที่แพ้พนันเพื่อนได้แต่ละครั้งหูชาไปหลายวันเลย"ครั้งนี้เอาเป็นอะไรดีล่ะ""ฉันให้เธอเลือกเลยว่าของพนันจะเอาอะไรดี""กระเป๋าฉันก็ได้แล้วรองเท้าฉันก็ได้แล้ว ยังเหลืออะไรอีกนะที่ฉันอยากจะได้""ฉันว่าพวกเธออย่าเล่นอะไรแผลงๆ แบบนี้ดีกว่า คนพวกนั้นไม่ใช่ธรรมดาเลยนะ"ได้ยินไอเดียพูดเรื่องคนพวกนั้นไม่ธรรมดาเมญ่าถึงนึกอะไรได้ "หวังว่าเธอคงไม่ใช้เส้นสายพี่สาวเพื่อเอาชนะฉันหรอกนะ""แกก็
Last Updated : 2025-01-28เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 3
"จะไปไหนเหรอที่รัก" ชายหนุ่มกระซิบพูดใกล้จนหญิงสาวที่นั่งอยู่บนตักรู้สึกขนลุกซู่ แต่พอเธอจะลุกขึ้นก็ถูกมือของเขารัดไว้แน่นเลยเพื่อนอีกสามคนที่นั่งร่วมโต๊ะอยู่ได้แต่กรอกตามองกัน ไม่คิดว่าเหยื่อจะมาติดกับมันเองแบบนี้ง่ายเกินไปไหมเนี่ย"ดื่มสิ" ขุนรามทำลายความเงียบในกลุ่มเพื่อน โดยการยกเหล้ายื่นไปชนแก้วกับเพื่อนอีกสองคน แถมเพื่อนสองคนนั่นก็ยังไม่ลงรอยกันอีก"คือว่าฉันแค่..""แค่อะไร" ริมฝีปากหนายังคงอยู่ใกล้มาก จนออมสินที่นั่งอยู่บนตักแทบอยากหายตัวไปจากตรงนี้"แค่อยากทำความรู้จักค่ะ ก็คุณหล่อขนาดนี้" ถึงแม้ว่านิสัยเธอจะแก่นแก้วแต่ก็ไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน ด้วยความที่อยากจะเอาชนะเพื่อนต้องลงทุนขนาดนี้เลยหรือเรา"ชงเหล้ามา" ขณะที่สั่งพนักงานชงเหล้ามาให้เธอสายตานั้นยังคงจับจ้องที่ใบหน้าสวยหวาน"ได้แล้วครับ" เจอาร์มือขวาคนสนิทของมาเฟียที่มีนามว่าเจ้าเวหารับแก้วเครื่องดื่มจากพนักงานแล้วส่งไปให้เจ้านาย..“ดื่มหน่อยสิ” ชายหนุ่มพูดพลางขยับแก้วเหล้ามาชิดกับริมฝีปากบาง"ไม่ต้องป้อนหรอกค่ะเดี๋ยวฉันดื่มเองได้""เมื่อกี้ยังให้ผมบอกรักอยู่เลย ไม่รักผมแล้วเหรอ"ออมสินชำเลืองมองไปดูเพื่อน ทีแรกว่าจะข
Last Updated : 2025-01-28เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 4
"แล้วแกจะเอายังไงต่อ"นั่นสิเธอจะเอายังไงตอนนี้พี่เขยก็มาแล้วด้วย มองไปก็เห็นว่าหนึ่งในคนกลุ่มนั้นมีพี่เขยอยู่ด้วย แสดงว่าพี่สาวก็ต้องมาแล้วงานหินเลยนะเนี่ยแต่เราจะยอมแพ้แค่นี้ไม่ได้ ถึงแม้เธอจะหลอกลวงผู้ชายคนนั้นให้พูดคำว่าผมรักคุณออกมาได้แล้ว แต่ถ้าเมญ่าทำได้ดีกว่านั้นล่ะ อย่างเช่นผู้ชายบอกว่าเลือกเมญ่า แบบนี้อีกฝั่งก็ชนะน่ะสิ"เราทำงานที่นี่เหรอ" สาวสวยอุตส่าห์ขอมานั่งด้วยต้องชวนคุยสักหน่อย"เปล่าหรอกค่ะเมญ่ากำลังศึกษาอยู่มหาวิทยาลัยเจ้าคุณศักดินาค่ะ""หือ?""นั่น.." ขุนรามที่นั่งอยู่ใกล้ได้ยินชื่อมหาวิทยาลัยกำลังจะพูด แต่ถูกเจ้าเวหาหยุดไว้ก่อน"แต่หน้าตาเราเหมือน ยังไม่จบมัธยมปลายเลยนะ""จบแล้วค่ะ จบสดๆ ร้อนๆ เลย ตอนนี้ก็สอบเข้ามหาวิทยาลัยชั้นนำได้แล้วด้วย""เพิ่งเข้า?""ใช่ค่ะ อย่าบอกนะคะว่าคุณก็จบจากมหาวิทยาลัยนั้นเช่นกัน"อีกโต๊ะหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลกัน.."ฉันว่าแกคงต้องหาเงินมาไว้พาเพื่อนออกทริปแล้วล่ะ" การ์ตูนที่นั่งสังเกตการณ์อยู่กระซิบพูดกับเพื่อนทันทีที่เพื่อนกลับมานั่งที่"เราไม่ได้บอกสักหน่อยว่าการพนันนี้จะจบลงเมื่อไร""อย่าบอกนะแกยังจะมีช็อตสองอีก""ออมสินเก้านาฬิกา"ได้ย
Last Updated : 2025-01-28
Latest chapter
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 95 ตอนจบ
"แล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหน""อยู่บ้านของผมครับ""แสดงว่า?" นรสิงห์หันมองไปดูเพื่อน เพราะทั้งสองอยู่บ้านหลังเดียวกัน"ใช่อยู่บ้านเดียวกันกับกูนี่แหละ"อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้ น้องสาวของเขาอยู่ใกล้จมูกเขานี่เองเหรอ "ฉันอยากจะขอพบเธอหน่อยได้ไหม""ได้สิ.. แต่ว่าเธอจะเครียดมากไม่ได้นะ""ทำไม"เจ้าวายุเลยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอ เพราะเรื่องนี้เขายังไม่ทันได้เล่า"ทำไมเรื่องแบบนี้ถึงเกิดขึ้นในพื้นที่ของมึงได้" พอรับรู้ว่าน้องสาวได้รับอันตรายจากการมาเที่ยวที่นี่นรสิงห์เลยหันไปต่อว่าให้เจ้าของสถานที่"เรื่องนั้นมันเหตุสุดวิสัยจริงๆ แต่กูก็จัดการเรียบร้อยแล้ว""เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เรานัดกันอีกที" เจ้าวายุรีบพูดตัดบท เพราะยังไม่รู้จักนิสัยของนรสิงห์ดี"ไม่เป็นไรหรอกพรุ่งนี้วันหยุดไม่ได้ไปเรียนไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวฉันจะไปหาเธอที่นั่น" นรสิงห์หมายถึงจะไปหาไอเดียที่บ้านของเจ้าวายุหลังจากที่พูดคุยกันรู้เรื่องแล้ว เจ้าวายุเลยกลับมาหาไอเดียที่บ้าน พอกลับมาเห็นว่าเธอนอนหลับเขาเลยไม่ได้ปลุก คิดว่าพรุ่งนี้ค่อยเล่าให้ฟังแล้วกันวันต่อมาที่คฤหาสน์ศักดินา.."เราเป็นเพื่อนของตาเวย์เหรอ" เห็นรถหรูวิ่งเข้ามาจอดเลย
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 94
"มึงถามทำไม""มึงช่วยนัดเพื่อนคนนี้ของมึงให้กูหน่อยได้ไหม""ได้สิ ว่าแต่มึงบอกกูมาก่อนว่ามันเรื่องอะไร""เรื่องของไอเดีย""ทำไม? มันเกี่ยวอะไรกับไอเดียด้วย""กูไม่รู้จะเริ่มเล่ายังไง""มึงก็เริ่มจากเรื่องที่มึงถามกูนี่ไงมึงถามเพื่ออะไร""กูกำลังสืบหาครอบครัวของไอเดียอยู่""ไอเดียก็มีแม่อยู่ไม่ใช่เหรอ?" เรื่องนี้เจ้าเวหารู้มาจากออมสินอีกที ออมสินพูดให้ฟังอยู่บ่อยๆ ว่าครอบครัวของไอเดียเป็นยังไง"ไม่ใช่แม่แท้ๆ ของเธอหรอก""อะไรนะ? กูงงไปหมดแล้ว เธออยู่กับแม่แต่มีพ่อเลี้ยงไม่ใช่เหรอ""ทั้งสองคนไม่ใช่พ่อแม่แท้ๆ ของไอเดีย""มึงรู้ได้ยังไง""กูตรวจดีเอ็นเอมาแล้ว""แล้วมึงก็คิดว่าไอเดียเป็นญาติของไอ้สิงห์เหรอ?""เพราะเรื่องนี้แหละกูถึงอยากจะคุยกับเพื่อนมึงหน่อย""ได้สิ มึงจะให้กูนัดวันไหน""เอาที่ทางนั้นสะดวก" เจ้าวายุรู้ว่าทางนั้นมีกิจการมากมายอาจจะไม่ค่อยมีเวลาว่าง"อืม ถ้างั้นกูไปดูคลับก่อนนะ""คุณยังไม่ออกไปหรือคะ" ออมสินว่าจะลงมาเล่นกับไอเดียข้างล่าง พอลงมาก็เห็นว่าสามียังไม่ออกจากบ้าน เพราะเขาบอกไว้ว่าจะเข้าไปดูคลับหน่อย"กำลังจะไปแล้วคุณลงมาทำไม""ผัวไม่อยู่บ้านลงมาทำไมก็เรื่องของฉันสิ
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 93
"คุณรีบพูดมาเถอะค่ะ" ตั้งแต่เขาบอกว่ากำลังให้คนสืบเรื่องครอบครัวเธอ ไอเดียก็รอแบบใจจดใจจ่อ ถึงแม้เธอจะไม่ได้ถามความคืบหน้า แต่เธอก็รออยู่ว่าเมื่อไรเขาจะแจ้งเรื่องนี้"แม่ของคุณเกี่ยวข้องกับครอบครัวผู้มีอิทธิพลครอบครัวหนึ่ง""ครอบครัวผู้มีอิทธิพล? ยังไงคะ""ผมไม่แน่ใจว่าทำไมแม่คุณถึงระหกระเหินออกมาจากบ้าน" เป็นเรื่องที่สืบไม่ได้ เพราะมันเป็นเรื่องในครอบครัว แค่เขารู้ที่มาที่ไปของแม่เธอ ส่วนพ่อของเธอยังไม่รู้ที่มาที่ไปแน่ชัด"คุณจะบอกว่า แม่แท้ๆ ของฉันถูกไล่ออกจากบ้านเหรอ?" ถ้ามันเป็นแบบนั้นเธอก็ไม่อยากจะรู้เรื่องแล้ว พวกเขาถึงขนาดไล่แม่เธอออกจากบ้าน คงไม่ต้องการเด็กที่เกิดจากแม่ของเธอหรอก"เรื่องนี้ผมยังไม่แน่ชัดเพราะมันเป็นเรื่องในครอบครัว คงสืบลำบาก""พวกเขาเป็นครอบครัวไหนคะ""ดำรงฤทธิ์""ดำรงฤทธิ์ ทำไมนามสกุลนี้มันคุ้นๆ""บริษัทในเครือของดำรงฤทธิ์มีทั่วประเทศ""คุณอย่าบอกนะคะ ว่าแม่ฉันเป็นญาติกับคนพวกนั้น?""เรื่องนี้ผมก็ให้คำตอบคุณยังไม่ได้ เพียงแค่ชื่อของแม่คุณ เคยปรากฏอยู่ในใบทะเบียนบ้าน""เคยปรากฏ?" หมายความว่าแม่ของเธอถูกคัดชื่อออกงั้นเหรอ? แม่เธอทำผิดอะไรนักหนาทำไมพวกเขาถึงทำก
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 92
"ฉันว่าจะมาถามเรื่องพ่อค่ะ""ท่านมาแล้วเหรอ""คุณให้พ่อมาทำงานที่นี่เหรอคะ""ใช่ ท่านจะได้อยู่ใกล้ลูกสาวไง""ขอบคุณมากนะคะ""ขอบคุณทำไมล่ะนั่นก็พ่อตาผมนะ""ฉันรักคุณนะคะ""หือ.. เดี๋ยวนะ" เขายังไม่ได้ตั้งตัวเลย"คุณไม่อยากให้ฉันบอกรักเหรอ""ไม่ใช่แบบนั้นคุณจะไม่ให้ผมได้ตั้งตัวหน่อยหรือ""นึกว่าอะไรเสียอีก" เขากำลังจะลุกขึ้นแต่ไอเดียเดินเข้าไปแล้วดันร่างของเขาให้นั่งลงก่อนที่เธอจะวางสะโพกลงกับตัก มือเรียวโอบรัดต้นคอแกร่งไว้ก่อนที่จะแนบริมฝีปากลง "อืม" ทีแรกคิดว่าจะจุ๊บแก้มแต่อีกฝ่ายดันหันหน้ามารับริมฝีปากของเธอก่อน"น่ารักจัง" ชายหนุ่มขยับริมฝีปากออกมาเลยชมก่อนที่จะเปลี่ยนจากจุ๊บเป็นจูบ..ไอเดียปล่อยให้เขาจูบจนพอใจ ใครจะเข้ามาเห็นก็ช่างปะไรนี่ห้องสามีของเธอ"พอแล้วเหรอคะ" เห็นอีกฝ่ายถอนจูบออก"เดี๋ยวคุณก็เข้าห้องเรียนสายหรอก""ถ้างั้นไอเดียกลับห้องก่อนนะคะ""เดี๋ยวก่อนสิผมจะไปส่ง" ชายหนุ่มหยิบเอาโทรศัพท์แล้วเดินตามเธอออกมา จนมาถึงอาคารเรียนไอเดียก็เห็นว่าตอนนี้อาคารเรียนกำลังก่อสร้างอะไรไม่รู้"เขาทำอะไรกันคะ""อาทิตย์หน้าก็คงใช้งานได้แล้ว""แล้วมันคืออะไรล่ะคะ?" หญิงสาวหันไปมองดูสิ่งก
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 91
"เมื่อกี้นี้ลูกเขยว่าอะไรนะ""ก็ตามที่ผมพูดนั่นแหละครับ ผมจะให้เงินเท่าที่คุณแม่ต้องการ และผมจะหาที่อยู่ใหม่ให้คุณแม่ด้วย""แน่ใจนะว่าให้เท่าที่แม่ต้องการ""คุณแม่บอกมาได้เลยครับว่าต้องการเท่าไร"" 10 ล้านบาท""แม่!""ตกลงครับ""คุณ..""ถือว่าเงินนี้ผมให้ท่านสำหรับที่ท่านเลี้ยงดูคุณมา""เลี้ยงดูหมายความว่ายังไง" นางได้ยินคำพูดนี้เลยถาม"ฉันรู้ความจริงแล้วว่าคุณไม่ใช่แม่แท้ๆ ของฉัน""ไอเดีย.." นางดูตกใจที่ลูกสาวรู้ความจริงแต่ก็ปรับสีหน้าได้ไวมาก "ไม่ใช่แม่แท้ๆ แต่ฉันก็เลี้ยงดูเธอมา""เพราะแบบนี้ไงครับผมถึงจะตอบแทนบุญคุณที่คุณเลี้ยงดูคนรักของผมมา""ดี! อย่าลืมล่ะเงินสด 10 ล้านและที่อยู่ใหม่""อะไรนะ!" ชัยนาทเดินกลับมาได้ยินคำพูดนี้ของภรรยาพอดี "มันจะมากไปแล้วนะ""มากยังไง กว่าฉันจะเลี้ยงมันมาโตได้ขนาดนี้""เธอแน่ใจนะว่าเธอเป็นคนเลี้ยง""แกเป็นผัวฉัน ก็เท่ากับฉันเลี้ยงเหมือนกันแหละ""มันไม่มากหรอกครับผมให้ได้ และคุณแม่สัญญาว่าจะเซ็นใบหย่าให้คุณพ่อ ถ้าพ่ออยากจะหย่าก็หย่าได้เลยนะครับ""ไปหย่ากันวันนี้เลย" ประโยคนี้แม่เป็นคนพูด เพราะไม่เคยพิศวาสผู้ชายคนนี้เลย มีสิ่งเดียวที่ยังอยู่ก็คือเงิน
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 90
"คุณเล่าเรื่องพวกนั้นให้ฉันฟังได้ไหมคะ" เธอขยับกายเข้าไปใกล้ แล้วก็แนบใบหน้าลงกับแผ่นอกของเขาที่นั่งพิงหมอนอยู่บนเตียงนอน"เรื่องนี้คุณตาขอจัดการเอง" ท่านอยากให้เจ้าวายุมีเวลาดูแลเมียกับลูกให้มาก และอีกอย่างที่ท่านจัดการเรื่องนี้เองเพราะไม่อยากให้พวกนั้นลอยนวล ถึงแม้ว่าจะรู้จักกันตั้งแต่สร้างบ้านหลังนี้มา แต่ท่านก็ไม่คิดจะปล่อยไป"แล้วอีกสองคนล่ะคะ" เป็นอีกเรื่องที่ไอเดียสงสัย เพราะไม่เห็นทั้งสามคนมาเรียน"เจอข้อหาไม่ต่างกัน เพราะถือว่าเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด""หรือคะ..""คุณไม่ต้องคิดมากนะ ใครทำอะไรก็ได้แบบนั้น""ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันกับออมสินไปทำอะไรให้พวกนั้นไม่ชอบนักหนา ตั้งแต่เข้าเรียนแล้ว""ต่อไปนี้ไม่มีใครมาทำอะไรคุณได้แล้วนะ""แล้วเรื่องเรียนล่ะคะ ฉันยังคงจะเรียนได้อีกไหม" เธอกลัวว่าถ้าท้องโตมากกว่านี้จะถูกสั่งห้าม เดี๋ยวก็เสียชื่อมหาวิทยาลัย"เรื่องนั้นมันแล้วแต่คุณ ถ้าคุณอยากจะเรียนก็เรียนไป""ฉันเรียนได้จริงเหรอคะ""เรียนได้สิ แต่เวลาเดินคุณต้องระวังๆ หน่อย""ฉันสัญญาว่าจะระวังค่ะ คุณตาไม่ว่าอะไรใช่ไหมคะ" คำถามนี้ออกจากปากของไอเดีย เจ้าวายุมองหน้าเธอจนอีกฝ่ายสงสัยว่าเขามองทำไม "
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 89
ไอเดียคิดว่ามันไม่ปกติแล้ว เขาต้องทำอะไรกับโรงอาหารแน่ ถ้าเป็นแบบนี้คนอื่นก็หิวแย่น่ะสิก๊อกๆ เสียงเคาะประตูดังไม่กี่ทีก่อนที่ประตูห้องจะเปิดเข้ามา"ฝีมือคุณใช่ไหม" เข้ามาก็เห็นเขานั่งเก๊กหล่ออยู่โต๊ะทำงาน"ใช่ คิดว่าคลอดคนนี้แล้วก็จะต่ออีกคนเลย" สายตาคนที่ตอบมองต่ำลงไปดูท้องของเธอไอเดียเลยหันกลับไปมองดูเพื่อนอีกสองคนที่เดินตามเข้ามาด้วย ทีแรกเธอบอกจะมาคนเดียวแต่เพื่อนไม่ไว้วางใจเลยตามกันมา"คุณพูดบ้าอะไร" รู้สึกอายเพื่อนยังไงไม่รู้"ก็คุณเล่นเปิดประตูพรวดพราดเข้ามาแล้วถามเลย ผมจะรู้ไหมว่าถามเรื่องอะไร ผมก็ตอบสิ่งที่ผมรู้น่ะสิ""ฉันว่าแกคงเอาอยู่ งั้นฉันสองคนออกไปก่อนนะ" ออมสินรีบคว้าแขนของการ์ตูนให้ออกมาก่อน"จะรีบไปไหนล่ะ อยากจะฟังต่ออยู่เลย""แกจะบ้าเหรอ เขาจะทำลูกคนที่สองกันแล้ว""น่ารักกกอ่ะ อยากมีแบบนี้เป็นของตัวเองสักคน.. บ้านผัวแกยังเหลืออีกสักคนไหมวะ""แกก็พูดไป" ว่าแล้วทั้งสองก็หัวเราะ แต่ตอนที่กำลังหัวเราะอยู่ออมสินก็รีบหุบปากอย่างเร็วเมื่อเห็นว่าสามีกำลังมองมา"มีอะไร""ผัวมองอยู่""ผัวแกเหรอ""สิบนาฬิกา"การ์ตูนมองตามเข็มนาฬิกา ก็เห็นว่าเสี่ยเจ้าเวหากำลังมองทั้งสองอยู่
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 88
วันต่อมาที่มหาวิทยาลัย.."อะไรนะ?" เรื่องนี้ยังไม่มีใครรู้ จนถึงวันที่มาเรียนไม่เห็นกลุ่มของเชอรี่เลยเป็นที่พูดคุยกัน แต่พอรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นทุกคนก็ตกใจไม่แพ้กันเลย"แล้วไอเดียจะเป็นยังไง" วันก่อนการ์ตูนก็ไปเยี่ยมไอเดียที่โรงพยาบาลอยู่ แต่ที่การ์ตูนถามอยากรู้ว่าไอเดียยังจะเรียนต่อได้ไหม เพราะเธอกำลังตั้งท้องด้วย เรื่องที่ไอเดียท้องมีแค่คนที่สนิทกันเท่านั้นที่รู้"ฉันก็ยังไม่รู้ว่าจะเอายังไงต่อ คงต้องรอให้ไอเดียดีขึ้นก่อน""รู้เรื่องของคนพวกนั้นหรือยังว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง" การ์ตูนยังคงถามหากลุ่มนั้นเพราะไม่เห็นมาเรียนสักคน"คงกำลังหาทนายกันอยู่" สมควรแล้วกับคนแบบนี้ ออมสินคิดว่าคุณปู่คงไม่ปล่อยไปง่ายๆ แน่ เกือบทำให้เหลนของท่านไม่ได้ลืมตามาดูโลกหลายวันต่อมาและตอนนี้ไอเดียก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว ตั้งแต่เธออยู่โรงพยาบาล แม่ไม่เคยมาเยี่ยมเลยนอกจากพ่อ ที่ไม่มาเพราะพ่อปิดบังเรื่องนี้ไว้ ถ้าแม่ของเธอรู้เรื่องมีหวังเรียกร้องค่าเสียหายกันให้วุ่นแน่"พาฉันมาที่นี่ทำไม" รถจอดลงที่หน้าคฤหาสน์ของท่านเจ้าคุณไอเดียถึงได้ถามเขา"ต่อไปนี้คุณต้องมาอยู่ที่นี่""ฉันจะกลับไปอยู่บ้าน""ไม่ได้""พ่
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 87
"น้องเป็นยังไงบ้าง""ไอเดียเป็นยังไงบ้างคะ""ลูกสาวผมเป็นยังไงบ้าง"เจ้าวายุที่เพิ่งจะเดินออกมาไม่รู้จะตอบใครก่อนดี และเขาก็ไม่รู้ว่าจะตอบยังไง เลยบอกไปว่าเธอพอจะพูดได้บ้างแล้ว ที่เขาต้องออกมาก่อนกลัวว่าจะทำให้เธอเครียดจนมีผลกระทบ เพราะเธอเอาแต่ชวนพูดถึงเรื่องนั้น"ผมลืมถามเลยว่าคุณทำงานที่ไหน" มัวแต่เป็นห่วงหลานสะใภ้ พอเห็นอาการดีขึ้นท่านเจ้าคุณเลยถามพ่อเลี้ยงของเธอ"เป็นช่างซ่อมบำรุงที่โรงงานครับ""ว่าแล้วสภาพนี้ต้องเป็นช่าง" คำพูดนี้ไม่ต้องบอกว่าใครเป็นคนพูดก็คงจะรู้กันดี และทุกคนก็หันไปมองคนคนนั้นแทบจะพร้อมกัน "ไม่พูดแล้วก็ได้ค่ะ" เห็นสายตาผู้เป็นพ่อที่มองมารีบหุบปากแทบไม่ทัน"งานของผมคงไม่ทำให้พวกคุณเดือดร้อนใช่ไหมครับ""ทำไมต้องทำให้พวกเราเดือดร้อนด้วยล่ะ ในเมื่องานที่คุณทำก็เป็นงานสุจริต" ท่านเจ้าคุณเลยให้นามบัตรของท่านไป ถ้าต้องการความช่วยเหลือหรืออยากเปลี่ยนงานให้มาหาท่านได้เสมอ"ขอบคุณมากครับ แค่พวกท่านไม่ทิ้งขว้างลูกสาวผมก็ถือว่าเป็นพระคุณมากแล้วครับ"เจ้าวายุมองคำพูดและกริยาของพ่อเลี้ยงเธอ ช่างแตกต่างจากแม่ที่เธอคิดว่าเป็นแม่แท้ๆ มาก"ผมขอคุยกับคุณพ่อหน่อยได้ไหมครับ" เขาจะ
