MasukShare
บทที่ 64
Terakhir Diperbarui:
2025-02-06 19:56:26
Bab terkait
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 65
"ลูกบอกแม่มาว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร" แวววาวรีบเดินตามหลังลูกชายกลับมาที่บ้าน"แม่อย่าเพิ่งรู้เลยดีกว่าครับ""แม่ต้องรู้ บอกมาว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกเต้าเหล่าใคร""ถ้ามีเวลาเดี๋ยวผมจะพาเธอมาให้แม่ไหว้แล้วกัน" พอเดินเข้ามาในเขตลานบ้านเจ้าวายุก็เดินตรงไปที่รถก่อนจะสตาร์ท เป็นจังหวะเดียวกับที่รถของท่านเจ้าคุณขับเข้ามาในบ้านพอดี"ตาวาจะเอาแบบนี้ใช่ไหม!!" แต่เอ๊ะเมื่อกี้จะพามาไหว้แม่หรือให้แม่ไหว้นะ? มัวแต่โมโหเลยฟังไม่ค่อยชัดเท่าไร"มีอะไรกันอีก" เปิดประตูลงมาก็เห็นลูกสาวกำลังตะโกนโหวกเหวกโวยวายตามหลังหลานชายที่ขับรถออกจากบ้านไป"คุณพ่อดูหลานชายของคุณพ่อสิคะ""จะดูมันทำไม""พ่อรู้ไหมว่ามันไปแอบมีเมียอยู่นอกบ้าน""อะไรนะ?""พ่อไปจัดการมันเลยนะ" แวววาวคิดว่าพ่อจะเดือดเหมือนตัวเอง แต่ท่านกลับเดินเข้าบ้านแบบไม่สนใจ "พ่อ!""ยืนแหกปากอยู่นั่นแหละไม่อายชาวบ้านเขาเลยหรือไง" ถึงแม้จะต่อว่าให้ลูกสาวแต่ใบหน้าของท่านก็แอบมีรอยยิ้ม ขอให้เป็นเรื่องจริงด้วยเถอะ"มีอะไรกันครับ" เจ้าเวหากำลังจะออกไปดูคลับ ลงมาก็ได้ยินเสียงอาเลยถามคุณปู่ดู"สงสัยผีเข้า""ผีเข้า?""แล้วนี่เราจะไปไหน""ออกไปดูงานหน่อยครับ""อ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-06เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 66
"พี่ว่าให้ผิดคนหรือเปล่าคะ เพื่อนออมสินผิดอะไร" ขณะที่ไอเดียกำลังงงว่าทำไมคนที่ถูกต่อว่าเป็นเธอ ออมสินก็ลุกขึ้นมาโวยวายก่อน"ถ้างั้นก็ให้มันจบกันตรงนี้" เจ้าวายุมองไปรอบๆ ตอนนี้นักศึกษาที่อยู่ในโรงอาหารมองมาแทบจะทุกคนเลยมั้ง"เชอรี่ไม่ยอมจบนะคะ ดูเสื้อผ้าของเชอรี่สิเลอะไปหมดแล้ว""แล้วเสื้อผ้าเพื่อนฉันไม่เลอะหรือไง" ตอนที่ยื้อแย่งกันอาหารกระเด็นมาใส่เสื้อผ้าของไอเดียด้วย"เชอรี่ไปทำความสะอาดก่อนไป" เจ้าวายุไล่ให้เชอรี่ไปทำความสะอาด"ยังไม่ได้ค่ะ ให้แม่นี่ขอโทษไอเดียก่อน" ออมสินยังไม่ยอมจบ พวกเธอนั่งทานข้าวอยู่ดีๆ ก็มาหาเรื่อง สงสารก็แต่ไอเดีย อุตส่าห์รีบมาที่โรงอาหารเพื่อทานข้าว เพราะได้ยินว่ายังไม่ทานข้าวเช้าเลย ถ้ารู้ว่าเพื่อนยังไม่ได้ทานข้าวตั้งแต่เมื่อคืนออมสินได้ปี๊ดแตกมากกว่านี้แน่"ฉันไม่ขอโทษ" เชอรี่หันไปอ้อนเจ้าวายุให้ช่วย"เกิดอะไรขึ้นอีก" อาจารย์ใบเฟิร์นและกลุ่มอาจารย์เข้ามาทานข้าวพอดี "อ้าว..สวัสดีค่ะคุณวายุ" เดินเข้ามาใกล้ถึงเห็นว่าหนึ่งในนั้นก็คือคุณวายุผู้บริหารของมหาวิทยาลัย"สวัสดีครับ""มันเกิดอะไรขึ้นคะ""อุบัติเหตุนิดหน่อยครับ""อาจารย์ดูสิคะ ไอเดียทำอาหารเลอะใส่ชุ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-06เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 67
"เมื่อกี้ลูกว่าอะไรนะ!?""ใช่ค่ะเชอรี่ก็ได้ยิน เมื่อกี้พี่ว่าอะไรนะคะ""ผมยังพูดไม่ชัดอีกหรือครับแม่ ถ้างั้นพูดอีกรอบก็ได้ ถ้าผมไปเที่ยวแล้วเมียผมจะอยู่กับใคร เดี๋ยวคุณตาก็ไปออกรอบอีก""แกกำลังพูดถึงใครอยู่" แวววาวรู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาแล้ว เพราะคนแปลกหน้าที่เข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้มีแค่คนเดียว"แม่รู้ว่าผมกำลังพูดถึงใคร""ไม่จริงใช่ไหมตาวา?!!""จริงเสียยิ่งกว่าจริงอีกครับ ถ้างั้นเธอจะเข้ามาอยู่ในบ้านเราได้ยังไง" เพราะแบบนี้แหละเขาถึงเลือกเธอ ง่ายต่อการเล่นละครตบตาแม่"ไหนบอกว่าเป็นคนใช้ของเมียเจ้าเวย์ไง""ถ้าบอกว่าเป็นเมียผมแม่ก็อาละวาดน่ะสิครับ แต่ผมบอกไว้ก่อนเลยนะว่าแม่ห้ามทำอะไรเมียผม ผมไม่ยอมจริงๆ ด้วย""คุณน้าคะ" เชอรี่รีบประคองแวววาวก่อนที่จะล้มกระแทกกับพื้น "คุณน้าเป็นอะไรไหมคะ""ฉันอยากตาย ทำไมลูกชายฉันถึงเป็นแบบนี้""อย่าเพิ่งตายเลยครับ แม่อยากไปล่องแพอยู่ไม่ใช่หรือครับ เที่ยวให้สนุกนะครับ" พูดจบเจ้าวายุก็ขึ้นบ้านไป แต่เขาก็แอบชำเลืองมามองแม่อยู่เหมือนกัน"วายุฉันเป็นแม่ของแกนะ แกเลิกกับผู้หญิงคนนั้นเลย ฉันไม่ยอมรับมันเป็นลูกสะใภ้หรอกนะ" แวววาวตะโกนตามหลังลูกชายขึ้นไป และค
Terakhir Diperbarui : 2025-02-06เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 68
"ฉันต้องการเป็นเมียคุณโดยถูกต้องตามกฎหมาย"ผ่านไปชั่วอึดใจเขาก็ยังไม่มีคำตอบให้กับเธอ ไอเดียเลยดันร่างของเขาให้ออกไป ครั้งนี้เธอไม่ได้ใช้แรงมากมายร่างของเขาก็ขยับออกได้ง่ายดาย คงกลัวว่าเธอจะจับสินะ ..ไอเดียรู้แล้วว่าจะรอดพ้นเงื้อมือของผู้ชายคนนี้ได้ยังไง ต่อไปนี้คงไม่กล้าทำเรื่องแบบนี้กับเธอแล้วหญิงสาวรีบสวมใส่เสื้อผ้าก่อนจะเดินมาแง้มประตูดูว่ามีคนอยู่ด้านนอกไหม พอเห็นว่าปลอดภัยเธอก็รีบกลับไปที่ห้องเดิมไอเดียกลับมาก็จัดแจงอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เรียบร้อย เผื่อว่าคืนนี้ต้องไปค้างห้องเขา เธอเลยใส่เสื้อผ้าที่มิดชิดมากแต่พอออกมาก็เห็นนางยักษ์ขมูขียืนอยู่หน้าห้อง"หยุดนะ!"เธอกำลังจะกลับเข้าไปในห้องแต่ก็ไม่ทัน แวววาวสั่งให้คนของตัวเองรีบปิดประตูห้องนั้นไว้ไม่ให้ไอเดียกลับเข้าไปได้"คุณแม่มีธุระอะไรคะ""ใครเป็นแม่เธอ""คุณเป็นแม่ของสามีฉันก็เท่ากับแม่ของฉัน""เอากองไว้ตรงนั้นแหละ อย่าคิดสะเออะมาร่วมวงศ์ตระกูลกับฉันเด็ดขาด..จับตัวมัน" แม่บ้านคนนี้แวววาวจ้างมาเป็นพิเศษเพื่อจัดการกับเรื่องนี้โดยเฉพาะเลย"โอ๊ยฉันเจ็บนะ" อยู่ดีๆ ก็ไม่พูดพร่ำเดินเข้ามากระชากผมของเธอแล้วก็จับร่างของเธอกดให้คุก
Terakhir Diperbarui : 2025-02-06เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 69
"ถอยไปนะ" ไอเดียไม่ได้พูดเปล่ายังดันร่างของเขาออกห่างก่อนจะรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำ พอเข้ามาในห้องน้ำลืมเลยว่าไม่ได้เอาผ้าเช็ดตัวมาด้วย แต่ไม่เป็นไรกว่าจะอาบน้ำเสร็จเขาคงไปแล้วล่ะหลังจากที่อาบน้ำเสร็จหญิงสาวก็เปิดประตูออกมา กำลังจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัว แต่พอก้าวออกมาเท่านั้นแหละสายตาก็ประสานเข้ากับคนที่นั่งอยู่บนเตียงนอนของเธอ"กรี๊ดด" หญิงสาวตกใจรีบเอามือมาปิดหน้าอกของตัวเองไว้ แต่พอนึกได้ว่าข้างล่างก็ไม่มีอะไรปิดเธอถึงได้ขยับมือลงไปปิดข้างล่างด้วย "ทำไมคุณยังอยู่ในนี้""ให้ช่วยปิดอีกคนไหม""เอาผ้าเช็ดตัวมาให้ฉันหน่อย" หญิงสาวก้าวถอยเข้าไปในห้องน้ำแต่ก็ไม่ได้ปิดสนิท"วานคนอื่นทำไม ต้องใช้น้ำเสียงแบบนี้ด้วย""ถ้าคุณไม่เอาผ้าเช็ดตัวมาให้ฉันคุณก็ออกไป""เราต้องคุยกันหน่อย""จะมาคุยอะไรตอนนี้ไม่เห็นหรือไงว่าฉันโป๊อยู่""เห็น..แต่เธอลืมแล้วเหรอว่าฉันเห็นทุกตารางนิ้วในร่างกายของเธอแล้ว""โอ๊ยฉันจะเอายังไงกับคุณดีเนี่ย ช่วยหยิบผ้าเช็ดตัวมาให้หน่อยได้ไหมคะ""พูดเพราะๆ ก็เป็นทำไมต้องโวยวายด้วย" ชายหนุ่มเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วก็ยื่นมันให้กับเธอ แต่เขาไม่ได้ยื่นเข้าไปให้ในห้องน้ำถ้าเธอจะหยิบต้อง
Terakhir Diperbarui : 2025-02-06เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 70
"จะออกไปไหน" ตอนที่เขาออกมาที่รถก็เห็นว่าเธอเดินไปหน้าบ้านแล้ว พอเกมส์ขับรถมาถึงเจ้าวายุก็เลยเลื่อนกระจกลงถาม"ออกไปแถวนี้แหละค่ะ อย่าลืมเรื่องที่ตกลงกันไว้ล่ะ""เรื่องอะไร""เพิ่งคุยกันลืมแล้วเหรอ.." งอนดีไหมเนี่ย แต่เธอมีสิทธิ์อะไรไปงอนให้เขาล่ะ "ก็เรื่องตู้เย็นไงคะ""เดี๋ยวจัดการให้" ชายหนุ่มเลื่อนกระจกรถขึ้นแล้วสั่งคนขับให้หาตู้เย็นสักอันมาไว้ในห้องนอนของเธอ"ผมว่าเธอก็สวยดีนะครับ" ขณะที่เอ่ยชมเกมส์ก็มองเธอผ่านกระจกมองหลัง"ก็ไม่เท่าไร""ถ้าเธอสนใจผมสักนิด สาบานเลยว่าผมจะ..""จะอะไรของมึง" เรื่องที่เขาจ้างให้เธอทำแม้แต่คนสนิทก็ยังไม่รู้"เปล่าครับ"เดินออกมาถึงร้านอาหารตามสั่งหน้าปากซอย ไอเดียก็แวะไปสั่งให้แม่ค้าทำผัดกระเพรา"ทานที่นี่นะคะป้า""หาที่นั่งเลยหนู" นั่งรอไม่นานอาหารก็มาวางลงบนโต๊ะ"นึกว่าใครมากินข้าวข้างทาง" เชอรี่ขับรถผ่านมามองเห็นเลยจอดแวะหน้าร้านก่อนจะเลื่อนกระจกลงพูดเยาะเย้ยไอเดียที่กำลังทานข้าวหันไปมองแต่ก็ยังคงทานต่อ อีกฝ่ายเลยหยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปแล้วก็ส่ง.."ถ้าไม่คิดจะสั่งอย่ามาจอดรถขวางหน้าร้าน" แม่ค้าไม่ชอบตั้งแต่พูดดูถูกร้านข้างทางแล้ว เลยถือตะหลิวมายืนเท
Terakhir Diperbarui : 2025-02-06เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 71
"มันนอกเหนือสิ่งที่ตกลงกันไว้นะ" ไอเดียยังคงพยายามดันร่างกำยำของอีกฝ่ายให้ออกไป ถึงแม้ว่าเขาจะเมามากแต่เรี่ยวแรงเขาก็ยังคงเยอะกว่าเธอ "คุณจะทำอะไร" อยู่ดีๆ เขาก็ขยับกายต่ำลงพอขยับต่ำลงไปชายหนุ่มก็จับขาของเธอชันขึ้นและแยกออกจากกันก่อนจะลงลิ้นลากยาว"ไม่นะ" เขาทำบ้าอะไรเนี่ย ..ไอเดียตกใจไม่คิดว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้ แต่เธอก็ไม่ได้คล้อยตามยังคงพยายามดิ้นให้หลุด "อื้อ" แต่พอถูกเรียวลิ้นสะกิดยอดเกสรเธอก็มีความรู้สึกแปลกๆ ยิ่งตอนที่เขารัวลิ้นความรู้สึกใหม่มันก็ได้โหมกระหน่ำเข้ามา จนเกิดความรู้สึกอยากลิ้มลองสะโพกที่ขยับหนีเมื่อคู่กลับกลายเป็นเด้งรับเรียวลิ้นแบบลืมตัว และเขาก็รู้แล้วว่าเธอก็ต้องการไม่ต่างกันเลย ..จากที่ลงแค่ลิ้นก็เริ่มแหย่นิ้วเข้าไปในร่องเล็ก เพื่อกระตุ้นช่วยอีกแรง"โอ๊ย" ตอนที่เขากระแทกนิ้วและก็รัวลิ้นเป็นจังหวะเดียวกัน ความรู้สึกเหมือนล่องลอยอยู่บนปุยเมฆ "อ่ะอ่ะอ่ะ" เสียงครางดังเล็ดลอดออกมาตามจังหวะที่กระแทกนิ้ว ก่อนจะตามด้วยเสียงดูดยอดเม็ดเกสร สะโพกงามที่เด้งรับอยู่เมื่อคู่บิดสู้ลิ้น"อาาา ชอบแบบนี้เหรอ" เสียงทุ้มพูดพลางกระแทกนิ้วไปด้วย เหมือนว่าเธอไม่ได้ยินสิ่งที่เขาถามแล้
Terakhir Diperbarui : 2025-02-06เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 72
"ออมสิน" เจ้าเวหารีบเดินตามหลังภรรยาที่เดินตามเพื่อนออกจากโต๊ะอาหาร"แม่พูดอะไร" เจ้าวายุหันมาตำหนิให้แม่"หรือฉันพูดไม่จริง ถ้าแกไม่เลิก.." แวววาวหยุดคำพูดตัวเองได้ทัน เพราะบนโต๊ะอาหารยังเหลือพ่อของนางอยู่"ฉันคงกินไม่ลงแล้วล่ะ ฉันผิดเองแหละที่เลี้ยงแกให้เป็นคนแบบนี้""คุณตาครับ" เจ้าวายุรีบเดินตามหลังคุณตากลัวว่าท่านจะโมโหมากจนหน้ามืด"ดีออกไปให้หมด ฉันจะได้กินข้าวแบบสบายใจหน่อย หนูเชอรี่อย่าไปสนใจเลยนะเรามากินข้าวกันเถอะ""ค่ะ" ผิดหวังจากพี่เวย์ไปคนหนึ่งแล้วฉันจะไม่ยอมผิดหวังจากพี่วาไปด้วย พวกเธอเป็นใครถึงจะมาแย่งทุกสิ่งทุกอย่างไปจากฉันก๊อกๆ "ไอเดียเปิดประตูหน่อย""เธอมาเหนื่อยๆ กลับไปพักเถอะออมสิน" ไอเดียทำแค่พูดออกมาผ่านประตูโดยที่ไม่ได้เปิด เพราะไม่อยากให้เพื่อนเห็นความอ่อนแอของเธอในเวลานี้"ฉันขอโทษที่พาเธอมาเจอเหตุการณ์แบบนี้" ออมสินสงสารเพื่อนมากอยู่บ้านก็เจอแม่ มาอยู่นี่ยังมาเจออาของสามีเธออีก"ฉันไม่เป็นอะไรหรอก""เรากลับห้องกันก่อน เรื่องนี้ค่อยว่ากันใหม่" คิดว่าทานข้าวเสร็จแล้วจะเข้าไปดูคลับสักหน่อย แต่เกิดเหตุการณ์แบบนี้แล้วเจ้าเวหาคงไปไหนไม่ได้หลังจากที่ส่งคุณตาเข้าห้
Terakhir Diperbarui : 2025-02-06
Bab terbaru
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 95 ตอนจบ
"แล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหน""อยู่บ้านของผมครับ""แสดงว่า?" นรสิงห์หันมองไปดูเพื่อน เพราะทั้งสองอยู่บ้านหลังเดียวกัน"ใช่อยู่บ้านเดียวกันกับกูนี่แหละ"อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้ น้องสาวของเขาอยู่ใกล้จมูกเขานี่เองเหรอ "ฉันอยากจะขอพบเธอหน่อยได้ไหม""ได้สิ.. แต่ว่าเธอจะเครียดมากไม่ได้นะ""ทำไม"เจ้าวายุเลยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอ เพราะเรื่องนี้เขายังไม่ทันได้เล่า"ทำไมเรื่องแบบนี้ถึงเกิดขึ้นในพื้นที่ของมึงได้" พอรับรู้ว่าน้องสาวได้รับอันตรายจากการมาเที่ยวที่นี่นรสิงห์เลยหันไปต่อว่าให้เจ้าของสถานที่"เรื่องนั้นมันเหตุสุดวิสัยจริงๆ แต่กูก็จัดการเรียบร้อยแล้ว""เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เรานัดกันอีกที" เจ้าวายุรีบพูดตัดบท เพราะยังไม่รู้จักนิสัยของนรสิงห์ดี"ไม่เป็นไรหรอกพรุ่งนี้วันหยุดไม่ได้ไปเรียนไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวฉันจะไปหาเธอที่นั่น" นรสิงห์หมายถึงจะไปหาไอเดียที่บ้านของเจ้าวายุหลังจากที่พูดคุยกันรู้เรื่องแล้ว เจ้าวายุเลยกลับมาหาไอเดียที่บ้าน พอกลับมาเห็นว่าเธอนอนหลับเขาเลยไม่ได้ปลุก คิดว่าพรุ่งนี้ค่อยเล่าให้ฟังแล้วกันวันต่อมาที่คฤหาสน์ศักดินา.."เราเป็นเพื่อนของตาเวย์เหรอ" เห็นรถหรูวิ่งเข้ามาจอดเลย
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 94
"มึงถามทำไม""มึงช่วยนัดเพื่อนคนนี้ของมึงให้กูหน่อยได้ไหม""ได้สิ ว่าแต่มึงบอกกูมาก่อนว่ามันเรื่องอะไร""เรื่องของไอเดีย""ทำไม? มันเกี่ยวอะไรกับไอเดียด้วย""กูไม่รู้จะเริ่มเล่ายังไง""มึงก็เริ่มจากเรื่องที่มึงถามกูนี่ไงมึงถามเพื่ออะไร""กูกำลังสืบหาครอบครัวของไอเดียอยู่""ไอเดียก็มีแม่อยู่ไม่ใช่เหรอ?" เรื่องนี้เจ้าเวหารู้มาจากออมสินอีกที ออมสินพูดให้ฟังอยู่บ่อยๆ ว่าครอบครัวของไอเดียเป็นยังไง"ไม่ใช่แม่แท้ๆ ของเธอหรอก""อะไรนะ? กูงงไปหมดแล้ว เธออยู่กับแม่แต่มีพ่อเลี้ยงไม่ใช่เหรอ""ทั้งสองคนไม่ใช่พ่อแม่แท้ๆ ของไอเดีย""มึงรู้ได้ยังไง""กูตรวจดีเอ็นเอมาแล้ว""แล้วมึงก็คิดว่าไอเดียเป็นญาติของไอ้สิงห์เหรอ?""เพราะเรื่องนี้แหละกูถึงอยากจะคุยกับเพื่อนมึงหน่อย""ได้สิ มึงจะให้กูนัดวันไหน""เอาที่ทางนั้นสะดวก" เจ้าวายุรู้ว่าทางนั้นมีกิจการมากมายอาจจะไม่ค่อยมีเวลาว่าง"อืม ถ้างั้นกูไปดูคลับก่อนนะ""คุณยังไม่ออกไปหรือคะ" ออมสินว่าจะลงมาเล่นกับไอเดียข้างล่าง พอลงมาก็เห็นว่าสามียังไม่ออกจากบ้าน เพราะเขาบอกไว้ว่าจะเข้าไปดูคลับหน่อย"กำลังจะไปแล้วคุณลงมาทำไม""ผัวไม่อยู่บ้านลงมาทำไมก็เรื่องของฉันสิ
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 93
"คุณรีบพูดมาเถอะค่ะ" ตั้งแต่เขาบอกว่ากำลังให้คนสืบเรื่องครอบครัวเธอ ไอเดียก็รอแบบใจจดใจจ่อ ถึงแม้เธอจะไม่ได้ถามความคืบหน้า แต่เธอก็รออยู่ว่าเมื่อไรเขาจะแจ้งเรื่องนี้"แม่ของคุณเกี่ยวข้องกับครอบครัวผู้มีอิทธิพลครอบครัวหนึ่ง""ครอบครัวผู้มีอิทธิพล? ยังไงคะ""ผมไม่แน่ใจว่าทำไมแม่คุณถึงระหกระเหินออกมาจากบ้าน" เป็นเรื่องที่สืบไม่ได้ เพราะมันเป็นเรื่องในครอบครัว แค่เขารู้ที่มาที่ไปของแม่เธอ ส่วนพ่อของเธอยังไม่รู้ที่มาที่ไปแน่ชัด"คุณจะบอกว่า แม่แท้ๆ ของฉันถูกไล่ออกจากบ้านเหรอ?" ถ้ามันเป็นแบบนั้นเธอก็ไม่อยากจะรู้เรื่องแล้ว พวกเขาถึงขนาดไล่แม่เธอออกจากบ้าน คงไม่ต้องการเด็กที่เกิดจากแม่ของเธอหรอก"เรื่องนี้ผมยังไม่แน่ชัดเพราะมันเป็นเรื่องในครอบครัว คงสืบลำบาก""พวกเขาเป็นครอบครัวไหนคะ""ดำรงฤทธิ์""ดำรงฤทธิ์ ทำไมนามสกุลนี้มันคุ้นๆ""บริษัทในเครือของดำรงฤทธิ์มีทั่วประเทศ""คุณอย่าบอกนะคะ ว่าแม่ฉันเป็นญาติกับคนพวกนั้น?""เรื่องนี้ผมก็ให้คำตอบคุณยังไม่ได้ เพียงแค่ชื่อของแม่คุณ เคยปรากฏอยู่ในใบทะเบียนบ้าน""เคยปรากฏ?" หมายความว่าแม่ของเธอถูกคัดชื่อออกงั้นเหรอ? แม่เธอทำผิดอะไรนักหนาทำไมพวกเขาถึงทำก
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 92
"ฉันว่าจะมาถามเรื่องพ่อค่ะ""ท่านมาแล้วเหรอ""คุณให้พ่อมาทำงานที่นี่เหรอคะ""ใช่ ท่านจะได้อยู่ใกล้ลูกสาวไง""ขอบคุณมากนะคะ""ขอบคุณทำไมล่ะนั่นก็พ่อตาผมนะ""ฉันรักคุณนะคะ""หือ.. เดี๋ยวนะ" เขายังไม่ได้ตั้งตัวเลย"คุณไม่อยากให้ฉันบอกรักเหรอ""ไม่ใช่แบบนั้นคุณจะไม่ให้ผมได้ตั้งตัวหน่อยหรือ""นึกว่าอะไรเสียอีก" เขากำลังจะลุกขึ้นแต่ไอเดียเดินเข้าไปแล้วดันร่างของเขาให้นั่งลงก่อนที่เธอจะวางสะโพกลงกับตัก มือเรียวโอบรัดต้นคอแกร่งไว้ก่อนที่จะแนบริมฝีปากลง "อืม" ทีแรกคิดว่าจะจุ๊บแก้มแต่อีกฝ่ายดันหันหน้ามารับริมฝีปากของเธอก่อน"น่ารักจัง" ชายหนุ่มขยับริมฝีปากออกมาเลยชมก่อนที่จะเปลี่ยนจากจุ๊บเป็นจูบ..ไอเดียปล่อยให้เขาจูบจนพอใจ ใครจะเข้ามาเห็นก็ช่างปะไรนี่ห้องสามีของเธอ"พอแล้วเหรอคะ" เห็นอีกฝ่ายถอนจูบออก"เดี๋ยวคุณก็เข้าห้องเรียนสายหรอก""ถ้างั้นไอเดียกลับห้องก่อนนะคะ""เดี๋ยวก่อนสิผมจะไปส่ง" ชายหนุ่มหยิบเอาโทรศัพท์แล้วเดินตามเธอออกมา จนมาถึงอาคารเรียนไอเดียก็เห็นว่าตอนนี้อาคารเรียนกำลังก่อสร้างอะไรไม่รู้"เขาทำอะไรกันคะ""อาทิตย์หน้าก็คงใช้งานได้แล้ว""แล้วมันคืออะไรล่ะคะ?" หญิงสาวหันไปมองดูสิ่งก
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 91
"เมื่อกี้นี้ลูกเขยว่าอะไรนะ""ก็ตามที่ผมพูดนั่นแหละครับ ผมจะให้เงินเท่าที่คุณแม่ต้องการ และผมจะหาที่อยู่ใหม่ให้คุณแม่ด้วย""แน่ใจนะว่าให้เท่าที่แม่ต้องการ""คุณแม่บอกมาได้เลยครับว่าต้องการเท่าไร"" 10 ล้านบาท""แม่!""ตกลงครับ""คุณ..""ถือว่าเงินนี้ผมให้ท่านสำหรับที่ท่านเลี้ยงดูคุณมา""เลี้ยงดูหมายความว่ายังไง" นางได้ยินคำพูดนี้เลยถาม"ฉันรู้ความจริงแล้วว่าคุณไม่ใช่แม่แท้ๆ ของฉัน""ไอเดีย.." นางดูตกใจที่ลูกสาวรู้ความจริงแต่ก็ปรับสีหน้าได้ไวมาก "ไม่ใช่แม่แท้ๆ แต่ฉันก็เลี้ยงดูเธอมา""เพราะแบบนี้ไงครับผมถึงจะตอบแทนบุญคุณที่คุณเลี้ยงดูคนรักของผมมา""ดี! อย่าลืมล่ะเงินสด 10 ล้านและที่อยู่ใหม่""อะไรนะ!" ชัยนาทเดินกลับมาได้ยินคำพูดนี้ของภรรยาพอดี "มันจะมากไปแล้วนะ""มากยังไง กว่าฉันจะเลี้ยงมันมาโตได้ขนาดนี้""เธอแน่ใจนะว่าเธอเป็นคนเลี้ยง""แกเป็นผัวฉัน ก็เท่ากับฉันเลี้ยงเหมือนกันแหละ""มันไม่มากหรอกครับผมให้ได้ และคุณแม่สัญญาว่าจะเซ็นใบหย่าให้คุณพ่อ ถ้าพ่ออยากจะหย่าก็หย่าได้เลยนะครับ""ไปหย่ากันวันนี้เลย" ประโยคนี้แม่เป็นคนพูด เพราะไม่เคยพิศวาสผู้ชายคนนี้เลย มีสิ่งเดียวที่ยังอยู่ก็คือเงิน
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 90
"คุณเล่าเรื่องพวกนั้นให้ฉันฟังได้ไหมคะ" เธอขยับกายเข้าไปใกล้ แล้วก็แนบใบหน้าลงกับแผ่นอกของเขาที่นั่งพิงหมอนอยู่บนเตียงนอน"เรื่องนี้คุณตาขอจัดการเอง" ท่านอยากให้เจ้าวายุมีเวลาดูแลเมียกับลูกให้มาก และอีกอย่างที่ท่านจัดการเรื่องนี้เองเพราะไม่อยากให้พวกนั้นลอยนวล ถึงแม้ว่าจะรู้จักกันตั้งแต่สร้างบ้านหลังนี้มา แต่ท่านก็ไม่คิดจะปล่อยไป"แล้วอีกสองคนล่ะคะ" เป็นอีกเรื่องที่ไอเดียสงสัย เพราะไม่เห็นทั้งสามคนมาเรียน"เจอข้อหาไม่ต่างกัน เพราะถือว่าเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด""หรือคะ..""คุณไม่ต้องคิดมากนะ ใครทำอะไรก็ได้แบบนั้น""ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันกับออมสินไปทำอะไรให้พวกนั้นไม่ชอบนักหนา ตั้งแต่เข้าเรียนแล้ว""ต่อไปนี้ไม่มีใครมาทำอะไรคุณได้แล้วนะ""แล้วเรื่องเรียนล่ะคะ ฉันยังคงจะเรียนได้อีกไหม" เธอกลัวว่าถ้าท้องโตมากกว่านี้จะถูกสั่งห้าม เดี๋ยวก็เสียชื่อมหาวิทยาลัย"เรื่องนั้นมันแล้วแต่คุณ ถ้าคุณอยากจะเรียนก็เรียนไป""ฉันเรียนได้จริงเหรอคะ""เรียนได้สิ แต่เวลาเดินคุณต้องระวังๆ หน่อย""ฉันสัญญาว่าจะระวังค่ะ คุณตาไม่ว่าอะไรใช่ไหมคะ" คำถามนี้ออกจากปากของไอเดีย เจ้าวายุมองหน้าเธอจนอีกฝ่ายสงสัยว่าเขามองทำไม "
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 89
ไอเดียคิดว่ามันไม่ปกติแล้ว เขาต้องทำอะไรกับโรงอาหารแน่ ถ้าเป็นแบบนี้คนอื่นก็หิวแย่น่ะสิก๊อกๆ เสียงเคาะประตูดังไม่กี่ทีก่อนที่ประตูห้องจะเปิดเข้ามา"ฝีมือคุณใช่ไหม" เข้ามาก็เห็นเขานั่งเก๊กหล่ออยู่โต๊ะทำงาน"ใช่ คิดว่าคลอดคนนี้แล้วก็จะต่ออีกคนเลย" สายตาคนที่ตอบมองต่ำลงไปดูท้องของเธอไอเดียเลยหันกลับไปมองดูเพื่อนอีกสองคนที่เดินตามเข้ามาด้วย ทีแรกเธอบอกจะมาคนเดียวแต่เพื่อนไม่ไว้วางใจเลยตามกันมา"คุณพูดบ้าอะไร" รู้สึกอายเพื่อนยังไงไม่รู้"ก็คุณเล่นเปิดประตูพรวดพราดเข้ามาแล้วถามเลย ผมจะรู้ไหมว่าถามเรื่องอะไร ผมก็ตอบสิ่งที่ผมรู้น่ะสิ""ฉันว่าแกคงเอาอยู่ งั้นฉันสองคนออกไปก่อนนะ" ออมสินรีบคว้าแขนของการ์ตูนให้ออกมาก่อน"จะรีบไปไหนล่ะ อยากจะฟังต่ออยู่เลย""แกจะบ้าเหรอ เขาจะทำลูกคนที่สองกันแล้ว""น่ารักกกอ่ะ อยากมีแบบนี้เป็นของตัวเองสักคน.. บ้านผัวแกยังเหลืออีกสักคนไหมวะ""แกก็พูดไป" ว่าแล้วทั้งสองก็หัวเราะ แต่ตอนที่กำลังหัวเราะอยู่ออมสินก็รีบหุบปากอย่างเร็วเมื่อเห็นว่าสามีกำลังมองมา"มีอะไร""ผัวมองอยู่""ผัวแกเหรอ""สิบนาฬิกา"การ์ตูนมองตามเข็มนาฬิกา ก็เห็นว่าเสี่ยเจ้าเวหากำลังมองทั้งสองอยู่
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 88
วันต่อมาที่มหาวิทยาลัย.."อะไรนะ?" เรื่องนี้ยังไม่มีใครรู้ จนถึงวันที่มาเรียนไม่เห็นกลุ่มของเชอรี่เลยเป็นที่พูดคุยกัน แต่พอรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นทุกคนก็ตกใจไม่แพ้กันเลย"แล้วไอเดียจะเป็นยังไง" วันก่อนการ์ตูนก็ไปเยี่ยมไอเดียที่โรงพยาบาลอยู่ แต่ที่การ์ตูนถามอยากรู้ว่าไอเดียยังจะเรียนต่อได้ไหม เพราะเธอกำลังตั้งท้องด้วย เรื่องที่ไอเดียท้องมีแค่คนที่สนิทกันเท่านั้นที่รู้"ฉันก็ยังไม่รู้ว่าจะเอายังไงต่อ คงต้องรอให้ไอเดียดีขึ้นก่อน""รู้เรื่องของคนพวกนั้นหรือยังว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง" การ์ตูนยังคงถามหากลุ่มนั้นเพราะไม่เห็นมาเรียนสักคน"คงกำลังหาทนายกันอยู่" สมควรแล้วกับคนแบบนี้ ออมสินคิดว่าคุณปู่คงไม่ปล่อยไปง่ายๆ แน่ เกือบทำให้เหลนของท่านไม่ได้ลืมตามาดูโลกหลายวันต่อมาและตอนนี้ไอเดียก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว ตั้งแต่เธออยู่โรงพยาบาล แม่ไม่เคยมาเยี่ยมเลยนอกจากพ่อ ที่ไม่มาเพราะพ่อปิดบังเรื่องนี้ไว้ ถ้าแม่ของเธอรู้เรื่องมีหวังเรียกร้องค่าเสียหายกันให้วุ่นแน่"พาฉันมาที่นี่ทำไม" รถจอดลงที่หน้าคฤหาสน์ของท่านเจ้าคุณไอเดียถึงได้ถามเขา"ต่อไปนี้คุณต้องมาอยู่ที่นี่""ฉันจะกลับไปอยู่บ้าน""ไม่ได้""พ่
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 87
"น้องเป็นยังไงบ้าง""ไอเดียเป็นยังไงบ้างคะ""ลูกสาวผมเป็นยังไงบ้าง"เจ้าวายุที่เพิ่งจะเดินออกมาไม่รู้จะตอบใครก่อนดี และเขาก็ไม่รู้ว่าจะตอบยังไง เลยบอกไปว่าเธอพอจะพูดได้บ้างแล้ว ที่เขาต้องออกมาก่อนกลัวว่าจะทำให้เธอเครียดจนมีผลกระทบ เพราะเธอเอาแต่ชวนพูดถึงเรื่องนั้น"ผมลืมถามเลยว่าคุณทำงานที่ไหน" มัวแต่เป็นห่วงหลานสะใภ้ พอเห็นอาการดีขึ้นท่านเจ้าคุณเลยถามพ่อเลี้ยงของเธอ"เป็นช่างซ่อมบำรุงที่โรงงานครับ""ว่าแล้วสภาพนี้ต้องเป็นช่าง" คำพูดนี้ไม่ต้องบอกว่าใครเป็นคนพูดก็คงจะรู้กันดี และทุกคนก็หันไปมองคนคนนั้นแทบจะพร้อมกัน "ไม่พูดแล้วก็ได้ค่ะ" เห็นสายตาผู้เป็นพ่อที่มองมารีบหุบปากแทบไม่ทัน"งานของผมคงไม่ทำให้พวกคุณเดือดร้อนใช่ไหมครับ""ทำไมต้องทำให้พวกเราเดือดร้อนด้วยล่ะ ในเมื่องานที่คุณทำก็เป็นงานสุจริต" ท่านเจ้าคุณเลยให้นามบัตรของท่านไป ถ้าต้องการความช่วยเหลือหรืออยากเปลี่ยนงานให้มาหาท่านได้เสมอ"ขอบคุณมากครับ แค่พวกท่านไม่ทิ้งขว้างลูกสาวผมก็ถือว่าเป็นพระคุณมากแล้วครับ"เจ้าวายุมองคำพูดและกริยาของพ่อเลี้ยงเธอ ช่างแตกต่างจากแม่ที่เธอคิดว่าเป็นแม่แท้ๆ มาก"ผมขอคุยกับคุณพ่อหน่อยได้ไหมครับ" เขาจะ
