บทที่ 52

กว่าทุกคนจะแต่งตัวเสร็จ ก็ผ่านไปหลายชั่วโมง การประกวดเริ่มช่วงเย็นเพราะอยากให้นักศึกษาคนอื่นที่ยังคงเรียนอยู่ได้มีโอกาสมาเชียร์เพื่อนๆ

"ออมสินอยู่ไหน" ไอเดียและการ์ตูนมาถึงมองหาเพื่อนในห้องแต่งตัวก็ไม่เห็น "พี่คะเห็นออมสินไหมคะ" ที่จริงจะถามเชอรี่ก็ได้ แต่พวกเธอเลือกที่จะถามรุ่นพี่ดีกว่า

"ออมสินเหรอ อยู่บนรถโน่น" คนตอบก็เหมือนไม่อยากจะตอบ อุตส่าห์เลี่ยงที่จะไม่ถามคนที่ไม่เป็นมิตรแล้วนะ

"อยู่รถคันนั้นเหรอคะ" ตอนเดินผ่านมาก็เห็นอยู่ ยังคิดอยู่เลยว่าเป็นรถของคณะกรรมการหรือเปล่า

"อืม"

"ไอเดียออกไปข้างนอกกัน" การ์ตูนสะกิดไอเดียให้ออกมาก่อนเหมือนว่าพวกคนที่อยู่ด้านในไม่อยากคุยกับพวกเธอเลย

"เธอว่าพวกเขาเป็นอะไรกัน"

"ฉันก็ไม่รู้แต่ว่า บรรยากาศมันดูแปลกๆ"

"หวังว่าออมสินคงไม่เจออะไรอีกนะ"

"ภาวนาขออย่าให้เจอเลย" แค่ที่ผ่านมาก็หนักหนาพออยู่แล้ว ทั้งสองพูดคุยกันระหว่างเดินออกมาที่รถบ้าน

ก๊อกๆ มาถึงไอเดียก็เคาะประตู

คนด้านในมาเปิดให้ คิดว่าทีมงานมาตาม

"ออมสินอยู่ข้างในไหมคะ"

"ไอเดีย การ์ตูนขึ้นมาข้างบนสิ" ได้ยินเสียงเพื่อนออมสินก็เรียกให้ขึ้นมาข้างบนก่อน

"ฉันแทบจำเธอไม่ได้เลยออมสิน พวกพี่ๆ แต่งหน้า