"เอามือออกไปนะ" หลังจากที่ทุกอย่างผ่านไปเขายังคงนอนกอดเธอไว้แน่น"ถ้าไม่อยากถูกทำประตูอีกก็นอนอยู่นิ่งๆ""ฉันอึดอัด ใครจะไปนอนหลับได้ล่ะ" จำได้ว่าเคยถูกนอนกอดแบบนี้ครั้งสุดท้ายตั้งแต่สมัยเรียนประถมมั้ง และอ้อมกอดนั้นมันก็อบอุ่นมากเพราะมันคืออ้อมกอดของแม่"อีกสักประตูไหม""ไม่!""ครั้งเดียวก็จอดแล้วเหรอนึกว่าจะเก่ง" ชายหนุ่มพูดพลางขยับตัวออกทุกครั้งถ้าถูกเขาท้าทายแบบนี้เธอคงหันไปต่อว่าเสียๆ หายๆ แล้ว แต่ครั้งนี้เธอปล่อยไปก่อน เพราะร่างกายที่บอบช้ำจาก การถูกมันทำประตูมาเช้าวันต่อมา.. ทรงอัปสรตื่นขึ้นมาก็ไม่พบคนที่นอนอยู่ข้างๆ แล้ว เธอคิดว่าเขาคงให้ลูกน้องมารับออกไป หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าและแต่งเนื้อแต่งตัวเสร็จเธอก็ลงมาข้างล่าง"?" ก้าวลงมายังไม่ถึงบันไดขั้นสุดท้ายก็ได้ยินเสียงหัวเราะของคนในบ้าน พอมองไปก็เห็นว่าเป็นเสียงน้องสาวที่กำลังหัวเราะเริงร่ากับพี่เขยอยู่ทรงอัปสรเดินลงมาก็เดินตรงออกไปหน้าบ้านโดยไม่ได้หันไปมองพวกนั้นอีก"ขอตัวนะครับ" ที่จริงคนที่นั่งร่วมวงสนทนาก็ยังมีพ่อของเธออยู่ด้วย แต่ท่านนั่งหันหลังและอยู่ชิดกำแพงเธอเลยมองไม่เห็น"คุณหนูจะกลับแล้วเหรอคะ" ข้าวปุ้นกำลัง
Last Updated : 2025-02-01 Read more