All Chapters of ทะลุมิติมาเป็นกบฎที่หลงรักท่านอ๋อง: Chapter 1 - Chapter 10

"อืม"เสียงครางเบา ๆ ดังคลอขึ้น เปลือกตาที่ปิดสนิทขยับไปมาคล้ายคนกำลังจะตื่นนอน"คุณหนู! คุณหนูฟื้นแล้ว"เสียงเล็ก ๆ ใส ๆ ดังขึ้นข้าง ๆ เธอแผ่นหลังรู้สึกเหมือนมีใครกำลังพยุงช่วยให้เธอลุกขึ้นนั่ง ทันทีที่ตาเปิดเต็มที่ปากเป็นกระจับก็ขยับร้องลั่น"กรี๊ด!!""คุณหนูเป็นอะไรเจ้าคะ?"หญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มทว่ากลับเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบเกรอะกรังของดินโคลนจนปกปิดความน่ารักเอ่ยถามด้วยความตกใจ"เธอเป็นใคร!?"ตื่นขึ้นมาเจอใครก็ไม่รู้แม้จะเป็นหญิงสาวเหมือนกันทว่าแปลกหน้ามีอันต้องตกอกอกใจบ้างละ"คุณหนู คุณหนูจำบ่าวไม่ได้หรือเจ้าคะ นี่เสี่ยวโหรวเอง โหรวโหรวของคุณหนูไงเจ้าคะ"คนที่เธอเพิ่งเคยพบพานเจอหน้าคาดตาครั้งแรกแนะนำตัว"อะไรโหล ๆ นะ?"คอน้อย ๆ เอียงมองสาวงามที่เคยเพียบพร้อมทุกอย่างแถมเป็นถึงหญิงงามอันดับต้น ๆ ของเมืองถังเหลียนทว่าเพียงแค่คืนเดียวที่นางหมดสติไปกลับฟื้นขึ้นมาด้วยท่าทางพิลึกพิลั่นแปลกประหลาดไปจนเสี่ยวโหรวตั้งรับไม่ทัน"เสี่ยวโหรว บ่าวชื่อเสี่ยวโหรว ข้ารับใช้ข้างกายคุณหนูไงเจ้าคะ"พูดไปเสียงสะอื้นไปเมื่ออีกคนทำท่าทางเหมือนไม่รู้จักตน โดยเฉพาะสายตาที่มองเหมือนตนนั้นเป็นคนแปลกหน้า เสี

"โหรวโหรว เจ้าช่วยเล่าให้ข้าฟังอีกได้ไหม คุณหนูใหญ่ของเจ้าน่ะ นิสัยเป็นเช่นไร""นี่คุณหนูคงไม่ได้ลืมแม้กระทั่งเรื่องราวของคุณหนูใหญ่ใช่ไหมเจ้าคะ""ก็... เอาเถอะ ๆ ช่วยเล่าให้ข้าฟังหน่อยว่านางผู้นั้นนิสัยเช่นไร ความสัมพันธ์ของพวกเราสองพี่น้องด้วย"เสี่ยวโหรวขมวดคิ้วมุ่นมองหน้าคุณหนูที่เริ่มถามแปลก ๆ อีกแล้ว"คุณหนูใหญ่เป็นคนค่อนข้างจิตใจดีเจ้าค่ะ แต่นางมักจะต้องเป็นที่หนึ่งเสมอ"เป็นที่หนึ่งเสมอ หมายความว่า นางผู้นี้ชอบชิงดีชิงเด่นสินะ รู้สึกได้กลิ่นหายนะลอยมาแต่ไกล"แล้วนางดีกับคุณหนูเจ้า เอ่อ... หมายถึง ข้าน่ะ นางดีกับข้าหรือเปล่า""ทำไมคุณหนูยังจำอะไรไม่ได้อีกเจ้าคะ เสี่ยวโหรวอุตส่าห์เล่าทุกอย่างให้ฟังแล้ว"ครั้งนี้คนที่จะร้องไห้ไม่ใช่คนที่ข้ามภพข้ามชาติมา แต่เป็นสาวใช้ที่เริ่มหน้าเสียปากคว่ำน้ำตาคลอเพราะเล่าอะไรไปคุณหนูของนางยิ่งจำไม่ได้"เอาน่า ๆ ข้าแค่กำลังจะฟื้นความจำ เจ้าช่วยบอกข้าทีว่าพี่สาวข้าดีกับข้าหรือไม่"เสี่ยวโหรวรีบเช็ดน้ำตาที่ปริ่มออกมาพร้อมพยักหน้าแล้วเปิดปากเล่าเรื่องของคุณหนูใหญ่ให้ฟังอีกครั้ง"แต่แรกเริ่มคุณหนูใหญ่เยว่ซูเป็นลูกภรรยาหลวงของนายท่าน อายุห่างคุณหนูอยู

"พวกทหารยามบอกว่านี่เป็นคำสั่งของท่านเสนาบดีเจ้ากรมซู่เจ้าค่ะ""ซู่ จินเพ่ย"ชิงหรงเอ่ยนาม ซู่จินเพ่ย เสนาบดีของกรมกลาโหม ผู้มีอำนาจคุมทหารทั้งหมดของพระราชวังด้วยเสียงเคียดแค้นแต่เดิมตนกับซู่จินเพ่ยก็ไม่ค่อยชอบหน้ากันเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ดีที่ตนเป็นทหารของอ๋องสี่เลยไม่จำเป็นต้องอยู่ใต้คำสั่งของซู่จินเพ่ย"พวกเจ้าไม่ต้องกลัว [1]ยามอิ๋น นี้ท่านแม่ทัพจะเดินทางมาถึงจวนแล้ว ข้าจะขอร้องให้ท่านช่วยเหลือพวกเจ้าออกมาให้สำเร็จ"หลันจินเยว่ได้ยินถึงกับดีใจเนื้อเต้นอยู่ข้างใน อย่างน้อยนางก็ไม่ต้องแห้งตายในคุกแห่งนี้"ขอบใจท่านมาก""เจ้ากล่าวเหมือนเกรงใจข้า เสี่ยวซิน...ต่อให้เจ้าจำข้าไม่ได้ ขอให้เจ้าจำไว้ ข้าอู่ชิงหรง คือคนที่เจ้าเชื่อใจได้ทุกยาม"นอกจากจะรูปงามสมชายชาตรีแล้วยังน้ำใจดีเป็นเลิศ ถ้าเกิดในยุคของนางคงมีสาว ๆ รุมล้อมเป็นแน่"ข้าต้องกลับค่ายทหารแล้ว หูตาของซู่จินเพ่ยมากมายนัก ข้าไม่อยากเพิ่มความเดือดร้อนให้พวกเจ้า"ถึงจะไม่ได้ขึ้นตรงรับคำสั่งจากเขา ทว่าชิงหรงก็เป็นทหารที่กินเบี้ยหวัดของกรมกลาโหมอยู่จึงไม่อยากให้เกิดเรื่องไม่สมควรขึ้นจนถูกกลั่นแกล้งเดือดร้อนไปถึงผู้บังคับบัญชาตน"ขอบคุณท

"คุณหนูจะถามเรื่องอะไรกับเสี่ยวโหรวหรือเจ้าคะ"บ่าวรับใช้ที่แสนจงรักภักดีต่อคุณหนูของนางค่อย ๆ นั่งลงกับพื้นข้างเตียง ทว่าหลันจินเยว่กลับรีบรั้งสาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มผู้นี้ขึ้นมานั่งข้างกาย"คุณหนูทำอันใดเจ้าคะ บ่าวจะนั่งเทียบเคียงคุณหนูได้เยี่ยงไร"เสี่ยวโหรวทั้งตกใจจนรีบขัดขืนแรงของจินเยว่กลับมานั่งกับพื้นตามฐานะของตน"เจ้าไม่ต้องสนใจเรื่องแค่นี้ มา ๆ ขึ้นมานั่งข้างข้าบนเตียงนี่มา"ฝ่ามือแน่งน้อยตบลงบนพื้นที่ว่างข้างกายนางเพื่อเป็นการออกคำสั่งให้สาวใช้ของเฟิงเยว่ซินตัวจริงมานั่งข้างนางหากแม้แต่เสี่ยวโหรวก็ไม่กล้ามานั่งตรงนี้เพราะนางเป็นขี้ข้า ก็คงไม่ต่างจากจินเยว่ที่ไม่ใช่เจ้าของร่างนี้ ไม่ควรอยู่ตรงนี้ด้วยซ้ำไป"ไม่ได้เจ้าค่ะ หากใครมาเห็นเข้าจะตำหนิได้""ช่างคนอื่นสิ เจ้าเป็นคนของข้า ข้าจะให้เจ้านั่งตรงไหนใครจะกล้าว่า"หลันจินเยว่เอื้อมมือไปฉุดร่างเล็กดูนุ่มนิ่มน่าทะนุถนอมขึ้นมานั่งข้างกายอีกครั้งเสี่ยวโหรวไม่กล้าขัดคำสั่งเป็นหนที่สอง ได้แต่นั่งข้างคุณหนูนางอย่างเกร็ง ๆ"ทำตัวผ่อนคลายหน่อย ทำอย่างกับว่านั่งข้างข้าแล้วจะถูกตัดหัว"ก็ไม่ถึงขั้นตัดหัว อย่างมากก็ถูกโบยจนหลังลายเพื่อให

"ข้าก็มีความคิดเช่นพระองค์"หากเล่าถึงเสนาบดีเฟิงอู๋เยว่เขาเป็นคนตรงไปตรงมา บัญชีรายรับรายจ่ายตลอดสิบปีถวายให้ฝ่าบาทตรวจสอบไม่เคยมีความผิดปกติ แต่พอซู่จินเพ่ยที่เพิ่งขึ้นรับตำแหน่งเจ้ากรมกลาโหมได้เพียงไม่นานกลับพบหลักฐานการยักยอกเงินในคลังแถมยังใช้อำนาจจัดการปราบกบฎก่อนทูลฮ่องเต้หากยิ่งวิเคราะห์ตามเหตุตามผลทั้งสองยิ่งพบพิรุธจนเชื่อว่าตระกูลเฟิงกำลังถูกใส่ร้าย"เจ้าไม่คิดว่าเรื่องนี้ช่างน่าสนใจรึ ตระกูลซู่ที่เคยตกต่ำในอดีตกลับมามีอำนาจอีกครั้งเพราะอดีตกุ้ยเฟยที่สิ้นไปแล้วเมื่อครึ่งปีก่อน ตัวซู่จินเพ่ยรับราชการไม่นาน เร่งมีผลงานโดดเด่นจับกบฎในราชสำนักได้ ความดีความชอบขนาดนี้ เจ้าว่าฮ่องเต้จะพระราชทานรางวัลอะไรให้ดี"ริมฝีปากหยักลึก กล่าวถึงตระกูลที่ชอบทำตัวเป็นไม้ท่อนงัดไม้ซุงกับเขามาโดยตลอดอดีตตระกูลซู่เคยเป็นเพียงข้าราชการปลายแถว ทว่าพอบุตรีของซู่จ้านเกิง นามว่าซู่กุ้ยลี่ พี่สาวของซู่จินเพ่ยถูกแต่งเข้าเป็นสนมในวังแถมได้รับแต่งตั้งให้เป็นกุ้ยเฟยตระกูลซู่ก็ขึ้นมาเฟื่องฟูมีอำนาจครั้งใหญ่แต่น่าเสียดายที่ซู่กุ้ยลี่ได้เป็นกุ้ยเฟยไม่นานก็ป่วยด้วยโรคประหลาดสิ้นไป"พระองค์จะให้กระหม่อมแอบเข