Semua Bab ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย: Bab 31 - Bab 40

เกเบรียลถามเสียบแหบกระเส่า เมื่อเห็นว่าภูตะวันไปถึงสวรรค์ชั้นฟ้า พลางพาตัวเองเร่งตามติดไป สะโพกสอบขยับกดแก่นกายร้อนผ่าว สอดลึกเข้าไปจนสุดทางสวาทสองสามครั้ง ใบหน้าหล่อคมบูดเบี้ยวเหยเก พร้อมร้องคำรามเสียงดังลั่นห้องขณะหลอมรวมสองกายเป็นหนึ่งเดียวกันเกเบรียลยกมือขึ้นเช็ดเหงื่อบนใบหน้าให้หญิงสาว แม้ว่าในห้องนี้จะเปิดแอร์เสียจนเย็น แต่บทสวาทที่มีร่วมกันก็ยังเรียกเหงื่อออกมาได้ไม่น้อย ศีรษะทุยผงกขึ้นมาริมฝีปากหนาไปบนหน้าผากกว้างของภูตะวัน“นอนเถอะตะวัน เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะให้เธอโทรหาพ่อกับพี่ แล้วก็จะหาเบอร์โทรของร้านที่เธอว่าให้ด้วย”ชายหนุ่มบอกเมื่อเห็นคนที่เพิ่งฟื้นไข้ ใบหน้าและริมฝีปากอวบอิ่มแดงก่ำ ฝืนดวงตาเอาไว้ไม่ยอมหลับ แต่เมื่อได้ยินคำพูดของเขา เธอยิ้มและหลับตาลง เพียงแค่ไม่ถึงสองนาที ลมหายใจของภูตะวันก็สม่ำเสมอแม้จะไม่แน่ใจในตัวบุคคลสองสามคนที่หญิงสาวต้องการจะติดต่อด้วย จะใช่พ่อ พี่สาว และเพื่อนตามที่ภูตะวันบอกหรือไม่ แต่เขาก็จะยอมให้หญิงสาวได้ติดต่อคนพวกนั้น เพื่อที่อย่างน้อยเขาก็จะได้สืบหาความเป็นมาของหญิงสาว“ฉันว่าเธอคิดผิดแล้วนะตะวันที่ให้ฉันช่วยแบบนี้”เมื่อได้มา หมายเลขโทรศั

ตรีประดับถอนหายใจอย่างรุนแรง ไม่สบอารมณ์กับการกระทำของเฟดเดอริโกเลย มือเล็กลากไล้ไปตามแผ่นหลังกว้าง แล้ววกกกลับมาด้านหน้า เส้นไหมสีน้ำตาลบนอกสากระคายมือและสร้างความเสียวซ่านให้ด้วย ริมฝีปากอวบอิ่มขบเม้มกัน เมื่อปลายนิ้วร้อนผ่าวปัดผ่านเนินกุหลาบ และแวะหยุดพักแต่ก็วางเฉยไม่เคลื่อนไหว“พี่เฟด ไหนว่าจะบอกเรื่องตะวันกับตรีไง” ตรีประดับสะกดกลั้นความเสียวซ่าน ถามไปเสียงกระเส่า ใบหน้าแหงนไปด้านหลัง ให้สองปลายยอดทรวงตกอยู่ในปากหนาร้อน ท้องน้อยขมวดมุ่น จิกเกร็งลำขาเสลา เมื่อเฟดเดอริโกขยับนิ้วเป็นการตอบคำถามของเธอ“เพื่อนเธออยู่กับเกเบรียล เปอร์เตสโซ่ หนุ่มนักธุรกิจคลื่นลูกใหม่ สองสามวันก่อนก็พักโรงแรม แต่ตอนนี้ได้ข่าวว่าเขาพาเพื่อนรักของเธอเดินทางไปยังเกาะส่วนตัว ถ้าใครอยากจะไปหา ก็ต้องขออนุญาตเป็นพิเศษ” ปากหน้าอ้าออกรับเอาปลายยอดทรวงข้างหนึ่งเข้าปาก และอีกข้างก็ปล่อยให้มือใหญ่ทำหน้าที่ฟอนเฟ้นมันต่อไป“ถ้าเธออยากจะไปหาเพื่อนละก็ ฉันก็มีวิธีให้เธอไป แต่ว่า....”ตรีประดับกลืนน้ำลายลงคอ มองใบหน้าเปื้อนยิ้มของเฟดเดอริโก อย่างกับถูกสะกดให้อยู่ใต้อาณัติของเขาตลอดไป เรือนร่างบอบบางสั่นระริกด้วยความกลั

“พี่เฟด ตรี..ตรี...” ตรีประดับที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัวร้องครางเสียงหลง ใบหน้าฟุบกับบ่ากว้าง ทั้งอึดอัดคับแน่น เสียวซ่านและรัญจวน แล้วก็ยังมีเสียงกระซิบแหบพร่าบอกให้เธอขยับตัว“ช่วยฉันหน่อยซิตรี ฉันต้องการเธอที่สุด ต้องการเธอคนเดียวเท่านั้นเลยนะ”ปากเขาก็จูบ แขนเขาก็รัดร่างบอบบางแนบชิดจนสองเม็ดบัวตึงเสียดกับปลายยอดไตแข็งแกร่ง แล้วไหนจะมีความร้อนผ่าวและแข็งแกร่งที่ขยับอย่างไม่ยั้ง ให้หญิงสาวได้ไปพานพบกับเส้นทางสีรุ้งในทันควันสองมือใหญ่จับเอวบาง กดสะโพกหนั่นแน่นลงมาอย่างไม่ยอมหยุด แม้จะมีน้ำผึ้งหวานเคลือบช่องทางรักอยู่บ้างแล้ว แต่ความแข็งแกร่งและใหญ่โตที่เสียดสีก็ยังทำให้หญิงสาวร้าวรวดและกระสันเสียวจากศีรษะจรดปลายเท้า กายบอบบางเกร็งตลอดทั้งลำตัว“ตรี...เธอช่าง...คับแน่นจริงๆ ทูนหัว ฉันจะขาดใจอยู่แล้ว”เส้นทางสวาทร้อนบีบรัดจนเฟดเดอริโกถึงกับร้องครางเสียงหลง ริมฝีบดเบียดควานหาความหวานในโพรงปากนุ่ม ปลายลิ้นร้อนกวัดเกี่ยวกับปลายลิ้นเล็ก มือใหญ่ฟอนเฟ้นดอกบัวตูมเต็มแรงชายหนุ่มพลิกร่างกลับ กดสะโพกสอบจมหายไปในเส้นทางสวาทรัวเร็วถี่ยิบ ทั้งโซฟาตัวใหญ่และกายบอบบางถึงกับสั่นสะเทือน สองขาเรียวโอบรอบร

เขาก็บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร ตั้งแต่เมื่อวานที่พาภูตะวันมาด้วย สายตานับสิบคู่มองตั้งแต่หญิงเท้าก้าวลงจากรถ เส้นทางเดินจากรถไปขึ้นเรือ หลังจากขึ้นเรือมาแล้วก็อีก จนเขาอึดอัดใจแทบบ้า เกิดความรู้สึกอยากที่จะพับหญิงสาวใส่กระเป๋าไม่ให้ใครเห็น แล้วก็อยากให้ภูตะวันอยู่แต่ในห้อง แต่ก็รู้ว่าเธอคงจะอึดอัด“ก็ได้ แต่เธอต้องไม่อยู่ห่างจากฉันนะ ตกลงไหม”ภูตะวันยิ้มหวาน จมูกโด่งๆ กดลงบนแก้มสากระคายทั้งสองข้าง “คุณเกลใจดีที่สุดเลยค่ะ”รอยยิ้มของสาวน้อยตรงหน้าราวกับเปิดโลกอึมทึม และมัวซัวของเกเบรียลให้สว่างและสดใสขึ้น เพียงเธอยิ้ม...เขาก็อดที่จะยิ้มตามไม่ได้แขนแกร่งโอบรัดรอบกายอรชร พลางจูบปากอิ่มนุ่ม อดไม่ได้ที่จะกดคลึงและควานหาความหวานจากโพรงปากนุ่ม แล้วก็ต้องรีบถอนเพราะกลัวจะอดใจไม่ได้ ดันเอาร่างบอบบางเอนตัวลงไปบนเตียงนอนอีกครั้ง ทาบทับนำพาเธอไปสู่จุดหมายปลายทางด้วยกัน ส่วนหนึ่งเพราะเป็นห่วงสุขภาพของหญิงสาวด้วย ที่ยังไม่แข็งแรงดี“งั้นตอนนี้เธอก็แต่งตัวนะ ไม่ต้องอาบน้ำ” ชายหนุ่มรีบบอก เมื่อเห็นภูตะวันเดินไปที่ห้องน้ำ แล้วก็ยังไม่มั่นใจ ชายหนุ่มคว้าแขนเรียวยาวไว้“แต่ฉันว่า...ฉันช่วยเธอแ

แอนนาสบกับดวงตากลมโต แม้ใจจะแกว่งไปกับสายตาราวกับกวางน้อยต้องภัยและรอยยิ้มอย่างฝากเนื้อฝากตัวนั่น แต่ก็ต้องทำใจแข็ง เพราะกลัวว่าผู้หญิงคนนี้จะเอาความเอ็นดูสงสารที่นางมอบให้ หวนกลับมาทำร้ายท่านและหลานชายนางไม่ได้คิดจะดูถูกลูกผู้หญิงด้วยกัน แต่ผู้หญิงที่นางเคยเจอ ล้วนแล้วแต่เป็นแบบนั้นทั้งสิ้น แล้วผู้หญิงทุกคนที่อยู่รายรอบหลายชาย ถ้าไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่า ก็คอยจ้องแต่จะหาผลประโยชน์ใส่ตัวเท่านั้น“ตะวันนี่ย่าฉันนะ” เกเบรียลหันไปบอก และได้เห็นอีกมุมหนึ่งของตรีตะวันที่เขาไม่เคยได้เห็น หญิงสาวที่ประนมมือขึ้นระหว่างอก เท้าข้างหนึ่งชักไปด้านหลัง และย่อตัวพร้อมกับก้มหน้าลงเล็กน้อย“สวัสดีค่ะคุณย่า”“คุณย่าครับ นั่นตะวันครับ เขาจะมาอยู่กับเราด้วย”แอนนาถึงกับอ้าปากค้าง ดวงตาฝ้าฝางมองหลานชายสลับกับสาวน้อยที่ก้มหน้าอยู่ไมไกล แล้วก็ต้องแอบถอนหายใจ หนักอกหนักใจกับสิ่งที่ได้เห็น สงสัยว่าหลานชายที่ไม่เคยมอบให้หญิงคนไหน ได้เผลอมอบหัวใจให้กับสาวน้อยแสนจะน่ารักตรงหน้าไปเรียบร้อยแล้ว และดูเหมือนว่าพ่อตัวดีจะยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำแล้วไหนจะโซเฟียน่าคู่หมั้นของเกเบรียลอีกละ ถ้าหญิงสาวรู้เข้าจะต้องเสียใจอย่างห