LOGINShare
chapter 37
Last Updated:
2025-01-22 16:38:21
Related chapters
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 38
เขาก็บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร ตั้งแต่เมื่อวานที่พาภูตะวันมาด้วย สายตานับสิบคู่มองตั้งแต่หญิงเท้าก้าวลงจากรถ เส้นทางเดินจากรถไปขึ้นเรือ หลังจากขึ้นเรือมาแล้วก็อีก จนเขาอึดอัดใจแทบบ้า เกิดความรู้สึกอยากที่จะพับหญิงสาวใส่กระเป๋าไม่ให้ใครเห็น แล้วก็อยากให้ภูตะวันอยู่แต่ในห้อง แต่ก็รู้ว่าเธอคงจะอึดอัด“ก็ได้ แต่เธอต้องไม่อยู่ห่างจากฉันนะ ตกลงไหม”ภูตะวันยิ้มหวาน จมูกโด่งๆ กดลงบนแก้มสากระคายทั้งสองข้าง “คุณเกลใจดีที่สุดเลยค่ะ”รอยยิ้มของสาวน้อยตรงหน้าราวกับเปิดโลกอึมทึม และมัวซัวของเกเบรียลให้สว่างและสดใสขึ้น เพียงเธอยิ้ม...เขาก็อดที่จะยิ้มตามไม่ได้แขนแกร่งโอบรัดรอบกายอรชร พลางจูบปากอิ่มนุ่ม อดไม่ได้ที่จะกดคลึงและควานหาความหวานจากโพรงปากนุ่ม แล้วก็ต้องรีบถอนเพราะกลัวจะอดใจไม่ได้ ดันเอาร่างบอบบางเอนตัวลงไปบนเตียงนอนอีกครั้ง ทาบทับนำพาเธอไปสู่จุดหมายปลายทางด้วยกัน ส่วนหนึ่งเพราะเป็นห่วงสุขภาพของหญิงสาวด้วย ที่ยังไม่แข็งแรงดี“งั้นตอนนี้เธอก็แต่งตัวนะ ไม่ต้องอาบน้ำ” ชายหนุ่มรีบบอก เมื่อเห็นภูตะวันเดินไปที่ห้องน้ำ แล้วก็ยังไม่มั่นใจ ชายหนุ่มคว้าแขนเรียวยาวไว้“แต่ฉันว่า...ฉันช่วยเธอแ
Last Updated : 2025-01-22ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 39
“คุณเกลเล่าเรื่องของคุณเกลให้ตะวันฟังบ้างซิคะ”“เรื่องของฉันไม่น่าสนใจหรอก เอาเป็นว่าเธอเล่าเรื่องของเธอให้ฉันฟังดีกว่า”“งั้นก็ได้ค่ะ ตะวันจะเล่าเรื่องครอบครัวตะวันให้ฟังก่อน แล้วคุณเกลก็ค่อยเล่าเรื่องครอบครัวคุณเกลให้ตะวันฟังด้วย ดีไหมคะ” ว่าแล้วภูตะวันก็เริ่มเล่าเรื่องของครอบครัวให้เกเบรียลฟังอย่างมีความสุข“หืม..ครอบครัวเธอมีกันอยู่แค่สามคนเองเหรอ แล้วคนอื่นๆ ละ”“ค่ะ แม่ตะวันเสียตั้งแต่ตะวันอายุสามขวบ พี่ลูกจันทร์บอกว่าแม่ไม่สบาย พ่อพาแม่ไปโรงพยาบาล แล้วแม่ก็ไม่กลับออกมาอีกเลย”“แล้วตะวันไม่เสียใจเหรอ”“ตะวันไม่รู้เรื่องหรอกค่ะ ตะวันยังเด็กเกินไป” เด็กเกินกว่าจะรับรู้ถึงการสูญเสียและพลัดพราก“ตะวันไม่รู้สึกว่าขาดแม่เลย เพราะตะวันมีทั้งพี่ลูกจันทร์ คุณปู่คุณย่า คุณตาคุณยาย แล้วยังจะมีน้าภารวีและตรีอีก”“อืม..น่าอิจฉานะ พ่อกับแม่ฉันเอาแต่ทำงาน ส่วนฉันโตมากับย่า แล้วเมื่อกี้เธอบอกว่าหนีมาหมายความว่าไง”ภูตะวันถอนหายใจเฮือกโต ไม่อยากจะเล่าให้ชายหนุ่มฟัง แต่ยังไงมันก็ปิดไม่ได้อยู่ดี วันหนึ่งเกเบรียลจะต้องรู้ แล้วถ้าให้เขารู้จากปากคนอื่นมันคงจะไม่ดีแน่ เขาอาจจะคิดว่าเธอปกปิด ไม่จริงใจ
Last Updated : 2025-01-22ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 40
แอนนาสบกับดวงตากลมโต แม้ใจจะแกว่งไปกับสายตาราวกับกวางน้อยต้องภัยและรอยยิ้มอย่างฝากเนื้อฝากตัวนั่น แต่ก็ต้องทำใจแข็ง เพราะกลัวว่าผู้หญิงคนนี้จะเอาความเอ็นดูสงสารที่นางมอบให้ หวนกลับมาทำร้ายท่านและหลานชายนางไม่ได้คิดจะดูถูกลูกผู้หญิงด้วยกัน แต่ผู้หญิงที่นางเคยเจอ ล้วนแล้วแต่เป็นแบบนั้นทั้งสิ้น แล้วผู้หญิงทุกคนที่อยู่รายรอบหลายชาย ถ้าไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่า ก็คอยจ้องแต่จะหาผลประโยชน์ใส่ตัวเท่านั้น“ตะวันนี่ย่าฉันนะ” เกเบรียลหันไปบอก และได้เห็นอีกมุมหนึ่งของตรีตะวันที่เขาไม่เคยได้เห็น หญิงสาวที่ประนมมือขึ้นระหว่างอก เท้าข้างหนึ่งชักไปด้านหลัง และย่อตัวพร้อมกับก้มหน้าลงเล็กน้อย“สวัสดีค่ะคุณย่า”“คุณย่าครับ นั่นตะวันครับ เขาจะมาอยู่กับเราด้วย”แอนนาถึงกับอ้าปากค้าง ดวงตาฝ้าฝางมองหลานชายสลับกับสาวน้อยที่ก้มหน้าอยู่ไมไกล แล้วก็ต้องแอบถอนหายใจ หนักอกหนักใจกับสิ่งที่ได้เห็น สงสัยว่าหลานชายที่ไม่เคยมอบให้หญิงคนไหน ได้เผลอมอบหัวใจให้กับสาวน้อยแสนจะน่ารักตรงหน้าไปเรียบร้อยแล้ว และดูเหมือนว่าพ่อตัวดีจะยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำแล้วไหนจะโซเฟียน่าคู่หมั้นของเกเบรียลอีกละ ถ้าหญิงสาวรู้เข้าจะต้องเสียใจอย่างห
Last Updated : 2025-01-22ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 41
“อ้าว! ตะวันยังไม่นอนอีกหรือ”“ยังคะ ตะวันนอนไม่หลับ” ภูตะวันบอกอย่างอายๆ เธอรีบหลบสายตาคมลงมองพื้นห้อง เพราะเริ่มรู้สาเหตุแล้วว่าทำไมถึงนอนไม่หลับ ก็เพราะชายหนุ่มที่เพิ่งจะเดินเข้ามานี่แหละ เพราะคืนนี้เธอไม่มีแขนใหญ่ที่โอบกอดรอบกายให้นอนซุกยิ่งคิด ภูตะวันก็ยิ่งอาย นับจากวันแรกจนถึงวันนี้รวมๆ แล้วก็เพียงแค่ไม่กี่วันเองที่เธอได้อยู่กับเกเบรียล แต่ทำไมถึงได้ผูกพันกับเขานักก็ไม่รู้ ดูซิขนาดว่าคืนนี้แค่เพียงเขาไม่กอด เธอก็นอนไม่หลับเสียแล้ว ถ้าวันหนึ่งมีอะไรเปลี่ยนแปลงไป แล้วเธอไม่ได้อยู่กับเขาล่ะเพียงแค่คิด...น้ำตาก็เอ่อล้นคลอเบ้าและเกือบจะไหลออกมาในวินาทีนั้น แต่แล้วก็มีอ้อมแขนของคนที่เธอโหยหาโอบมาจากด้านหลังหลัง เขาวางคางลงบนบ่า ลมหายใจเป่ารดลำคอระหง มือใหญ่ก็สอดเข้าไปลูบไล้ผิวเนื้อเนียนนุ่มเกเบรียลยิ้มกริ่ม เพียงแค่ได้เห็นหญิงสาว ตั้งแต่ที่เปิดประตูเข้ามา ก็ทำเอาเขาถึงกับปวดร้าวไปทั่วทั้งเรือนกายแล้วสาวน้อยในชุดเสื้อเชิ้ตที่ใหญ่เกินตัว เพราะเสื้อที่หญิงสาวเลือกใส่นั้นเป็นเสื้อของเขา คอที่กว้างจนเห็นร่องอกรำไร ความยาวของแขนเสื้อก็เลยมือเล็กไป และไหนจะยังมีความยาวของตัวเสื้อด้านล่าง
Last Updated : 2025-01-22ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 42
“ตะวันจ๋า เก่ง...ดีที่สุดเลยจ้ะ” เกเบรียลร้องคราง “โอ้...อย่างนั้นแหละยาหยี จัดการฉันได้เลยจ้ะตะวัน”หลังจากที่ภูตะวันฟื้นตัวจากอาการป่วย เขารู้สึกเหมือนว่าหญิงสาวจะกล้าหาญและร้อนแรงมากขึ้น ทำให้เขามีความสุขมากจนแทบจะสำลัก ทำให้ลืมผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาในชีวิตเสียสนิท“อื้ม...ตะวัน อย่างนั้นแหละคนเก่ง” กายแกร่งเริ่มสั่นเทา น้ำเสียงที่เปล่งออกจากลำคอดังมากยิ่งขึ้น เพราะสัมผัสไม่ประปาสาของภูตะวันเพราะเขายืนอยู่ การแตะต้องภูตะวันจึงเป็นไปได้ลำบาก ชายหนุ่มจึงเคลื่อนกายตามหญิงสาวขึ้นมาบนเตียงใหญ่ นอนเอนตัวไปตามความยาวของพื้นเตียง และมีหญิงสาวนั่งพับเพียบอยู่ใกล้ๆเกเบรียลมองภูตะวันอย่างหลงใหล ผมหนานุ่มสีดำสนิทคลอเคลียอยู่บนลำคอระหง เรือนร่างขาวบอบบาง ทรวงอกอวบได้รูป อวบอิ่มและเต่งตึง สะเอวเล็กและคอดกิ่ว สะโพกผายรับกับขาเรียวยาว และที่สำคัญที่เขาหลงใหลมากที่สุดคือตรงนั้นของกายเธอที่เหมือนดังกุหลาบแรกแย้มเพิ่งเบ่งบานทุกคราไปกุหลาบงามที่ซุกซ่อนอยู่ มันทั้งหวานหอมนุ่มลิ้น ยามที่มันกลืนกินร่างกายของเขา ให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าเขาได้ล่องลอยไปอยู่บนสรวงสวรรค์ชั้นฟ้าภูตะวันหันไปยิ้มหวานให้กับเก
Last Updated : 2025-01-22ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 43
“ขอตะวันนอนกอดคุณเกลแบบนี้นะคะ” หญิงสาวร้องขอ สองแขนโอบกอดรอบกายใหญ่ ไม่ยอมให้เกเบรียลขยับกาย ศีรษะทุยซบกับอกกว้าง ลมหายใจผะแผ่วและสม่ำเสมอ“ยายแม่มดเอ๊ย!” เกเบรียลกัดฟันกรอดๆ ข่มความเจ็บปวดและทรมานในเรือนกาย นี่หญิงสาวไม่รู้เลยหรือไงว่าถ้าอยู่กันแบบนี้เดี๋ยวไม่นานเขาก็จะทนไม่ไหว แล้วเธอนั่นแหละที่จะเดือดร้อนเลือดหนุ่มในกายแล่นพล่าน ลมหายใจแรงและเร็ว ดวงตายังคงเปิดกว้างแต่ก็ต้องพยายามปิดลงอย่างทรมาน แต่เพราะการเหนื่อยจากการเดินทาง และความเครียดเรื่องงานที่ยังคงสะสมอยู่ ไม่นานเกเบรียลก็หลับสนิท ทั้งที่ร่างกายยังคงมีความปวดร้าวแฝงอยู่ติ๋งๆ ติ๋งๆเสียงโทรศัพท์มือถือของเฟดเดอริโกดังมาจากหัวเตียง มือใหญ่ละจากสะเอวเล็กคอดเอื้อมมือไปคว้าอย่างงัวเงีย“ฮัลโหล”“เฟด! นี่อิไลซ่านะ เฟดช่วยอิไลซ่าด้วย”ดวงตาคมดุเบิกกว้างอย่างทันควันเมื่อได้ยินเสียงหวานใสของหญิงสาวที่โทรหาเขา เฟดเดอริโกรีบลุกจากเตียงเดินไปเปิดประตูกระจกและก้าวออกไปคุยด้านนอก เพื่อไม่ให้หญิงสาวอีกคนนอนอยู่บนเตียงใหญ่ได้ยินแต่เขาไม่รู้เลยว่าการทำแบบนั้น ทำให้คนบนเตียงที่ตื่นตั้งแต่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังและหูก็ยังได้ยินว่าคนที่โทรเ
Last Updated : 2025-01-22ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 44
“เปล่า ไม่ต้องร้อง แค่ผมมันเข้าตา” หญิงสาวปฏิเสธทั้งที่ยังมีเสียงสะอึกสะอื้นและน้ำตายังคงไหลออกมา ใบหน้านวลก็เมินไปอีกข้าง เพื่อไม่ให้ได้เห็นสายตาที่ทำราวกับรู้ว่าเธอร้องไห้ทำไม“ว่าไง จะบอกได้หรือยังว่าร้องไห้ทำไม ถ้าไม่บอก เดี๋ยวไม่บอกข่าวดีให้รู้นะ”ตรีประดับค้อน เฟดเดอริโก้ยังคงเป็นคนเดิมที่ชอบแกล้งให้เธอบอกกล่าวออกไปในสิ่งที่เขาอยากรู้“ตรีร้องไห้แล้วมันเกี่ยวกับอะไรพี่เฟดละ พี่ดีใจไม่ใช่หรือไงที่ตรีร้องไห้” หญิงสาวถามด้วยความน้อยอกน้อยใจ เธอปัดมือใหญ่ออกจากปลายคาง และพยายามที่จะดันร่างเฟดเดอริโกให้ออกห่างจากตัว“เมื่อก่อนนะใช่ แต่ตอนนี้ไม่ค่อยชอบแล้วละ แบบว่าเห็นเธอร้องไห้ทีไรแล้วฉันเริ่มที่จะปวด...หัว และเกิดความรู้สึกอยากที่จะ....” ชายหนุ่มถูกไถร่างกายกับความอ่อนเยาว์ ให้ตรีประดับรู้ความหมายของเขา“บ้า...พี่เฟดตรีไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่านะ เอะอะก็ชวนขึ้นเตียงนะ” หญิงสาวว่างอนๆ ความรู้สึกเจ็บปวดที่มีเมื่อครู่มันก็เริ่มที่จะห่างหายไป เมื่อชายหนุ่มพูดจากหยอกล้อและยิ้มหวานให้แม้จะมีอยากรู้ในเรื่องที่เขาไปคุยด้านนอกเมื่อครู่ แต่ส่วนหนึ่งก็บอกว่าอยากรู้ดีกว่า รู้แล้วไม่ได้ทำให้อะไรดีข
Last Updated : 2025-01-22ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 45
“มีอะไรคะพี่เฟด ทำไมถึงทำหน้าเคร่งเครียดแบบนั้น”ตรีประดับอดที่จะถามไม่ได้ เมื่อเห็นชายหนุ่มก้มมองแฟ้มเอกสารในมือแล้ว คิ้วหน้าเข้มสีน้ำตาลแก่ก็เริ่มขมวดเข้าหากัน และค่อยๆ ผูกกันเข้าจนเป็นโบอันใหญ่ ติดโชว์หราอยู่บนใบหน้า“เปล่า ไม่มีอะไร แค่งานน่าเบื่อๆ ที่เห็นแล้วอดที่จะหงุดหงิดไม่ได้นะซิ” ชายหนุ่มตอบกลับไป พร้อมกับซ่อนรอยยิ้มกริ่ม เมื่อหญิงสาวที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวใหญ่เมื่อครู่เดินมาหาอย่างที่เขาต้องการ“ไม่จริง ก็เมื่อกี้พี่เฟดยังหน้าตาดีๆ และชวนตรีพูดคุยอยู่เลย แต่มาตอนนี้พี่เฟดกลับทำหน้าตาบึ้งหน้าตึง หรือตรีพูดอะไรผิดไปค่ะ” หญิงสาวเริ่มสงสัยและไม่ยอมให้สิ่งที่สงสัยได้ผ่านพ้นไป จนไม่ทันเห็นสายตาพราวระยับจากคนที่ถูกถามชายหนุ่มวางเอกสารที่ถือไว้ลง ก่อนจะยื่นมือไปจับมือเรียวดึงเบาๆ ให้หญิงสาวได้มานั่งบนตักกว้าง“ไม่มีอะไรจริงๆ ตรี”ตรีประดับยอมอยู่ในอ้อมแขนใหญ่ เธอไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องงานของชายหนุ่มเลย แต่ก็ยังอยากจะช่วยให้เขาผ่อนคลาย เธอเคยเห็นเวลาที่พ่อเลี้ยงเครียดแม่จะนวดให้ และเธอก็อยากจะทำแบบนี้ให้กับเฟดเดอริโกด้วยเหมือนกัน สองมือเรียวยกไปวางบนหัวคิ้วเข้ม และกดคลึงเบาๆ“พี่เฟดไม่ต
Last Updated : 2025-01-22
Latest chapter
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 86 - จบ
“ไม่นะตะวัน ไม่นะคนดี ฉันขอโทษ ฉันรักตะวันนะ รักมากด้วย แต่ฉัน...ฉันพูดไม่ออก” เกเบรียลพูดรัวเร็ว จนไม่รู้เลยว่าตัวเองได้หลุดปากคำว่ารักไปแล้วภูตะวันยิ้มกว้าง รอคอยว่าชายหนุ่มจะพูดอะไรกับเธอต่อไป ดวงตากลมโตเป็นประกาย ใบหน้าขาวสวยแดงระเรื่อ“ฉันขอโทษนะตะวัน ฉันรักตะวัน...ตะวันอย่าทิ้งฉันไปนะ ฉันคงจะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ” แขนใหญ่รัดร่างบางเข้าหา“แต่งงานกับฉันนะตะวัน”“คุณเกลรักตะวันและจะแต่งงานกับตะวันจริงหรือคะ”“ฉันระ...ระ...” พอมาถึงตอนนี้คำว่ารักมันก็เริ่มจะติดที่ปากอีกแล้ว“ถ้าไม่บอกรักให้ตะวันได้ยินชัดๆ อีกครั้งตะวันไม่แต่งงานด้วยจริงๆ นะ” ภูตะวันขู่กลับบ้าง“ก็ได้...เอ่อ...”“ถ้าคุณเกลอายนะคะ พูดใกล้ๆ หูให้ตะวันได้ยินคนเดียวก็ได้”ภูตะวันให้ทางเลือก เพื่อไม่ให้คนที่รักอายจนเกินไป เพราะแค่นี้ใบหน้าเกเบรียลก็แดงเป็นกุ้งต้มไปเรียบร้อย สองแขนที่โอบรอบเอวก็สั่น มือที่นาบอยู่ด้านหลังก็เย็นจนเธอสัมผัสได้ปากหนาร้อนแนบชิดใบหูนุ่ม เขาไม่เคยที่จะรู้สึกแบบนี้เลย มันอายและเขินยังไงก็ไม่รู้ ใบหน้าก็ร้อนผ่าวหัวใจเต้นแรงและเร็วราวกับจะทะลุออกมาจากอกเกเบรียลสูดลมหายใจเข้าปอด หลับตาลง แล้วก็เอ
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 85
“ให้มันแน่เถอะตะวัน ถามคนนั้นหรือยังละ ว่าเขาให้ตะวันนอนบ้านตรีหรือเปล่านะ” ตรีประดับบุ้ยใบ้ไปที่ชายหนุ่มที่ยืนหน้าเครียดเคร่งขรึม จ้องมองภูตะวันอย่างน้อยใจ ตัดพ้อ ต่อว่า“ก็ช่างเขาซิ คุณเกลกับตะวันไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย ตะวันก็แค่หลงเดินเข้าไปในเส้นทางที่ไม่ถูกไม่ควร แต่ตอนนี้เรื่องราวทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปแล้ว ตะวันจะอยู่กับตรี กับน้าวี”“ใช่ แม่ก็ไม่ยอมให้หนูกับตะวันไปไหนอีก เราจะอยู่กันตามประสา แม่ลูกหลาน ใช่ไหมตะวัน”“ใช่คะน้าวี”คำตอบของหญิงทั้งสามคนทำเอาเฟดเดอริโกที่ดีใจตีปีกผับๆ ว่าได้คนที่รักกลับคืนมาเริ่มจะเดือดร้อน แค่ตรีประดับห่างกายเพียงแค่สองสามวันนี้เขาก็แทบทนไม่ได้อยู่แล้ว ถ้าคืนนี้ไม่ได้กอดหญิงสาวมีหวังลงแดงตายแน่ สมองอันชาญฉลาดเริ่มคิดหาทางออกให้กับตัวเองใบหน้าคมหันไปหาเกเบรียล ที่มีสีหน้าเหมือนเขา แต่ดูท่าว่าจะรุนแรงมากกว่า แล้วก็ให้ยิ้มกว้าง เขาไม่รู้ว่าหนุ่มสาวคู่นี้มีเรื่องอะไรกัน ถึงได้ทำให้ภูตะวันงอน แต่คิดว่าตัวเองน่าจะช่วยได้บ้าง ไม่มากก็น้อยละ แล้วค่อยฉกตัวตรีประดับไป เฟดเดอริโกค่อยๆ ทบทวนในสิ่งที่ได้ยินทุกสิ่งทุกอย่างช้าๆ แล้วก็ให้ยิ้มกว้างมากยิ่งขึ้นตรีป
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 84
“รักจนยอมกลายเป็นครอบครัวเดียวกับตรี และแม่ของตรีนะหรือคะ” ศีรษะทุยส่ายเบาๆ อย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน“พี่เฟดรักตรีมากแค่ไหนคะ มากพอที่จะเรียกแม่ของตรีว่าแม่ไหม”“ได้ซิตรี” คำตอบที่ออกจากปากหนา ทำเอาคนที่ได้ยินถึงกับอ้าปากค้างอย่างไม่เชื่อ เพราะกลัวว่าสิ่งที่ได้ยินเมื่อครู่นั้นเพราะเธอหูแว่วไปเอง แต่เฟดเดอริโกก็ย้ำให้ได้ยินชัดเจนอีกครั้ง ใกล้ๆ กับหู“ได้ซิตรี เพื่อตรีพี่ยอมหมดทุกอย่างเลยจ้ะ ที่รัก” ปากหนาประทับบนใบหูนุ่ม พร้อมกับคำพูดมั่นคงและหนักแน่น“เพียงแค่พี่ขอเวลาตรีสักหน่อยได้ไหม ให้พี่ได้ทำใจและมีความกล้า แล้วอีกไม่นานตรีก็จะได้ยินและได้เห็นว่าพี่ลืมหมดสิ้นความแค้นที่มี และให้ความเคารพรักแม่ของตรี เหมือนกับแม่ของพี่คนหนึ่ง”“พะ..พี่เฟดพูดจริงๆ หรือคะ ตรีไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม” ตรีประดับถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือและแหบพร่า น้ำตาเอ่อล้นคลอเบ้าและไหลลงอย่างรวดเร็ว แต่คราวนี้ไม่ใช่เพราะความเจ็บปวดอีกแล้ว แต่มันคือความสุขที่เธอไม่คาดคิดว่าจะได้รับ“จริงซิ พี่เคยโกหกตรีหรือ”“เคยซิคะ หลายครั้งด้วย”คำตอบของตรีประดับทำเอาเฟดเดอริโกหน้าม้าน แต่ก็พยักหน้ารับ “งั้นตอนนี้ตรียอมคืนดีกับพี่แ
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 83
“ตรีอยู่กับคุณเฟดค่ะ เห็นบอกว่าอยากจะคุยอะไรๆ กันนิดหน่อย”สิ้นเสียงภูตะวันเจสันที่ยังชะเง้อคอรอคอยลูกเลี้ยงก็รีบเดินไปที่ประตู แต่เขาก็หยุดชะงักลงเมื่อได้ยินน้ำเสียงหวานนุ่มจากปากคู่ชีวิต“ไม่ต้องหรอกค่ะเจสัน ปล่อยให้สองคนนั้นเขาเคลียร์เรื่องของเขาเถอะ”“แล้ววี...”“ไม่หรอกค่ะ วีคิดได้แล้ว และก็ได้แต่หวังว่าหลานชายนอกไส้ของคุณ จะรักและดูแลลูกสาวของวีให้ดีที่สุด และมีความสุขที่สุดเท่านั้นก็พอค่ะ”“มีอะไรกันหรือเปล่าคะน้าวี” ภูตะวันถามอย่างงงๆ ตาก็มองน้าสาวสลับกับเจสัน และก็หันไปมองชายหนุ่มที่นั่งนิ่งเงียบอยู่มุมหนึ่งของห้องแล้วก็เมินหน้าหนี สองแขนโอบรอดร่างน้าสาวอย่างรักใคร่และคิดถึง“เปล่าๆ จะลูก ว่าแต่ตะวันสบายดีใช่ไหมลูก แล้วหนูจะมาพาพักกับน้าที่บ้านด้วยใช่ไหม”“ค่ะน้าวี ตะวันจะแย่งตัวน้าวีจากลุงเจสันมานอนกอดให้ฉ่ำปอดเลย” ภูตะวันยิ้มหวานเชื่อม และสายตาก็จ้องมองไปเกเบรียลได้ยินภูตะวันภูแค่นั้นเกเบรียลก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว จนเก้าอี้ที่เขานั่งอยู่เมื่อครู่ล้มลงดังปังใหญ่ ใบหน้าหล่อคมบึ้งตึงขึ้งเครียดและแดงก่ำ ดวงตาเป็นประกายสีแดงเข้ม ลมหายใจหอบเร็วภูตะวันเลิกคิ้ว “มีอะไรหรือเปล่าคะค
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 82
ใบหน้าคมคร้ามแดงก่ำ แล้วดวงตาคมดุคู่นั้นเป็นประกายแข็งกร้าว ทั้งโกรธเกรี้ยวและน้อยใจ ร่างใหญ่เดินลิ่วๆ มาหาตรงที่เธอกับตรีประดับยืนอยู่ เท้าเรียวยาวก้าวถอยหลังอย่างช้าๆ“มีอะไรตะวัน” ตรีประดับเอ่ยถามเพื่อนอย่างแปลกใจ ก็เมื่อครู่ภูตะวันเป็นคนชวนเธอเอง แล้วก็ยังลากเธอเดินลิ่วๆ มาจนเธอหัวแทบคะมำไปข้างหน้า แต่อยู่ๆ ก็หยุดแล้วยังพาเธอเดินไปด้านหลังเฉยเลย“คือ...”“ให้ฉันเป็นคนตอบแทนดีกว่าไหมตรีประดับ” เสียงที่ถามอยู่ใกล้ๆ พร้อมกับมือใหญ่จับเข้าที่แขนเรียวยาวและดึงจนร่างบอบบางถลาเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนแข็งแกร่งตรีประดับรู้สึกเหมือนกับว่าลำคอแห้งผาก จนต้องรีบกลืนน้ำลายลงคอ แต่มันก็ไม่ได้ช่วยเหลืออะไรเลย หัวใจเธอยังคงเต้นแรงและเร็ว ราวกับกำลังจะทะลุออกมาจากทรวง ปลายมือปลายเท้าเย็นเฉียบ ขณะปลดมือใหญ่ออกจากแขนทั้งที่รู้ว่า ถึงจะทำอย่างไรก็ไม่สามารถหลุดจากคีมเหล็กที่คีบอยู่ก็เถอะ“ปะ...ปล่อยตรีนะพี่เฟด เราสองคนไม่มีอะไรติดค้างกันแล้วนะ พี่จะมาหาเรื่องอะไรกับตรีอีก”“แน่ใจหรือตรี ฉันว่าเธอยังติดค้างฉันอีกเยอะเลยนะ” เฟดเดอริโกถามยิ้มๆ ตอนที่ได้เห็นร่างบอบบางของคนที่รักเดินตรงไปที่เคาท์เตอร์เช็กอิน เข
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 81
ไม่....เขายอมให้เป็นแบบนี้ไม่ได้ เขาจะต้องตามตัวตรีประดับให้เจอ ไม่ว่าหญิงสาวอยู่ที่ไหน สุดสายปลายฟ้า ก็จะต้องตามหาให้เจอ และบอกให้เธอรู้ว่าเขายอมแพ้แล้ว...ยอมให้ละทิ้งทุกสิ่ง ขอเพียงแค่ให้หญิงสาวอยู่ในอ้อมแขนเขาตลอดไปก็พอ“ตรีจะไปเมืองไทย เขาคงจะไปหาตะวันที่นั่น” ภารวีพูดเสียงเบา“ไม่จริง คุณเอาอะไรมาพูด ในเมื่อตะวันอยู่ที่นี่”“คุณว่าไงนะคุณเฟด” ร่างบางถึงกับทรุดกองกับพื้นอีกครั้ง ความจริงจากปากเฟดเดอริโกพรั่งพรูเหมือนกับสายน้ำหลาก ให้ภารวีถึงกับร้องเรียกหายาดม ใบหน้าเธอขาวและซีดเผือด“ต...รีแม่ขอโทษลูก แม่ขอโทษ เพราะแม่ถึงทำให้ลูกเป็นแบบนี้ใช้ไหม” ภารวีร้องไห้คร่ำครวญ เมื่อคิดว่าตรีประดับคงจะทำอะไรเพื่อช่วยภูตะวันจนถึงขั้นเอาตัวเข้าแลก เพื่อจะได้ช่วยเหลือญาติสาว...และคนที่ลูกสาวเธอเลือกขอความช่วยเหลือก็คือชายหนุ่มตรงหน้า ที่คอยจ้องตะครุบอยู่แล้ว“ตามตรีกลับมาให้ได้นะคุณ บอกแกด้วยว่าฉันรักแก แม่คนนี้รักแก” ภารวีจับมือใหญ่ของสามีไว้และจ้องมองเฟดเดอริโกด้วยสายตาวิงวอนขอร้อง“ไม่ครับ” ภารวีและเจสันกำลังจะต่อว่าชายหนุ่มไป แต่เมื่อได้ยินคำพูดที่ตามมาก็ทำให้ทั้งคู่ยิ้มได้“คำพูดเหล่านี้ ค
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 80
สะโพกสอบกดรั้งจมลึกหายไปในเส้นทางสวาทร้อนรัวเร็วถี่ยิบ ทั้งหนักหน่วงและรุนแรง เพียงไม่นานสองร่างก็สอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกัน เสียงร้องหวานเชื่อมและแหบห้าวดังพร้อมๆ กันกายบางฟุบลงบนขอบอ่าง โดยมีร่างใหญ่ตามติด ลมหายใจของทั้งคู่หอบกระเส่า เป็นครู่ใหญ่กว่าที่เกเบรียลจะฟื้นตัว ช้อนร่างบางไปวางในอ่างอาบน้ำใหม่อีกครั้งสองมือบีบนวดและกายบางแผ่วเบา ผ่อนคลายความเมื่อยล้าให้ ก่อนที่เขาจะอุ้มร่างภูตะวันขึ้นและนำพาเธอไปมอบรักใหม่อีกครั้ง...อีกครั้งและอีกครั้ง...บนเตียงนอนใหญ่ ก่อนทั้งคู่จะนอนหลับไปในอ้อมกอดของกันและกันตรีประดับพาร่างบางของตัวเองเดินกลับเข้าไปในร้านอาหาร เธอกวาดตามองหาหญิงและชายที่เธอเรียกว่าพ่อแม่ และเธอก็ได้พบร่างของภารวีและเจสันนั่งอยู่ตรงมุมหนึ่งของห้อง หญิงสาวเดินไปหยุดตรงหน้าของทั้งสองคน“แกมาที่นี่ทำไมอีกตรีประดับ” ภารวีเอ่ยถามลูกสาว ความเจ็บปวดและเจ็บใจยังไม่ห่างหายไปจากสมองและจิตใจ“ตรีแค่จะมาลาแม่นะคะ”“แกจะไปอยู่กับ...” ภารวีถามอย่างเจ็บปวดใจ“ไม่ใช่หรอกค่ะแม่ ตรีจะไปเมืองไทย” ตรีประดับพูดขัดขึ้นก่อนที่มารดาจะพูดจบ มือเรียวยื่นสมุดโน้ตเล่มเล็กส่งให้มารดา“ตรีแค่จะเอาน
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 79
“เธอไม่คิดถึงฉันหรือไงคนดี เห็นกลับเอาซะเย็นเชียว ไม่รู้หรือว่าฉันเป็นห่วง และที่สำคัญคือ...ฉันคิดถึง”“จริงหรือคะ คุณเกลคิดถึงตะวันจริงๆ เหรอ ไม่ค่อยอยากจะเชื่อเลย” นิ้วเรียวคีบจมูกโด่งแผ่วเบา ใบหน้าก็ยิ้มหวานดวงตาเป็นประกายหวานเชื่อมไม่แพ้กัน“ทำอย่างไรเธอถึงจะเชื่อละตะวัน”“อืม...ทำยังไงนะหรือคะ” ใบหน้าขาวสวยแหงนไปด้านหลัง ให้ใบหน้าคมประทับไปบนลำคอระหงเรื่อยลงไปตามแอ่งชีพจร จนถึงปทุมถันอวบอิ่มสีขาวนวลผ่องตัดกับปลายยอดสีชมพูเข้ม ที่ชูช่ออวดความสวยงามให้กับเกเบรียลได้เห็นชายหนุ่มลูบไล้มือไปบนลำตัวเนียนนุ่มและช้อนทรวงสล้างขึ้นมา ใบหน้าคมซบซุกระหว่างสองเต้า และค่อยๆ เคลื่อนไปประทับบนยอดบัว ปลายลิ้นตวัดไล้หยอกล้อกับปลายยอดถันสีชมพูเข้มอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนที่เขาจะตวัดมันเข้าปากปลายนิ้วเรียวยาวจิกไปบนลำคอแกร่ง กดให้ศีรษะทุยแนบชิดกับทรวงสล้างมากที่สุด เสียงครางหวานเชื่อมดังจากปากนุ่มอวบอิ่ม“คืนนี้คุณเกลก็จะรักตะวันตลอดทั้งคืนดีไหมคะ”“ฉันนะไหวอยู่แล้ว กลัวแต่ว่าตะวันจะไม่ไหวนะซิ เอวบางร่างน้อยแบบนี้ ลดพัดทีเดียวก็ปลิวแล้ว”“งั้นคุณเกลก็ต้องจับไว้แน่นๆ ตะวันกลัวจะปลิวไปตามลมอย่างที่คุณเกลบอ
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 78
ตรีประดับเดินเข้าไปในห้องนอน เริ่มต้นเก็บข้าวของส่วนตัวที่จำเป็นต้องใช้ หนังสือเดินทางบอกว่ายังคงเหลือระยะเวลาให้เธอได้ใช้อีกหกเดือนถึงจะทำไม มันก็คงพอให้เธอรักษาตัวรักษาใจ ผ้าเช็ดหน้าสีขาวปักเป็นรูปดอกทานตะวันสีสวยสดหล่นออกจากตู้ผ้า มือเรียวยกมันขึ้นมาประทับแนบอกอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะวางไว้ที่เดิมจำได้ว่าผ้าผืนนี้แม่ปักและถักริมอยู่หลายวัน เพื่อจะส่งไปให้เป็นของขวัญวันเกิดภูตะวันอายุครบสิบห้าปี แล้วเธอแอบขโมยมันมา พอแม่รู้เท่านั่นแหละก็ลงมือทุบตีเธอเป็นการใหญ่ ตรีประดับยิ้มอย่างขมขื่นเมื่อนึกถึงเรื่องราวในอดีต ข้าวของใช้หลายชิ้นที่แม่บรรจงทำส่งไปให้หญิงสาวทุกๆ ปี แต่ไม่เคยมีให้ลูกสาวคนนี้เลยสักครั้งแม่มอบรักให้ภูตะวันซึ่งเป็นเพียงแค่หลาน มากกว่าเธอซึ่งเป็นลูกสาวเสียอีก แม้ว่าเธอจะพยายามไม่คิด พยายามเข้าใจ ว่าที่แม่ทำไปเพราะรักและเป็นห่วงหลาน แต่ทำไมแม่ไม่เคยมองมายังเธอบ้าง มองว่าเธอเองก็โหยหาความอบอุ่นไม่แพ้ภูตะวันตรีประดับเก็บข้าวของจนหมด และเดินไปนอนบนเตียงเล็กๆ ที่อยู่ชิดมุมห้อง ปล่อยให้น้ำตาไหลออกไปอย่างไม่คิดที่จะยกมือขึ้นเช็ด หญิงสาวหลับไปอย่างเหนื่อยทั้งที่ยังมีคราบน้ำตาเต็มใบห
