All Chapters of ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย: Chapter 21 - Chapter 30

“ เธอช่าง...ทำให้ฉันรู้สึกดีจริงๆ เลยตะวัน”เกเบรียลผวากดกายจนสุด ปลดปล่อยธาราร้อนผ่าวในกายหนุ่ม ก่อนจะถอยออกมาเพื่อให้หญิงสาวได้พัก แขนแข็งแกร่งโอบกอดหญิงสาวได้ด้วยความหวงแหน ไม่เคยมีใครตอบรับความต้องการของเขาได้เหมือนกับหญิงสาวคนนี้ เขาให้สัญญากับตัวเอง ไม่ว่าจะยังไงจะไม่ยอมปล่อยภูตะวันไปแน่นอนชายหนุ่มหลับไปพร้อมกับความคิดที่จะสืบเรื่องราวของหญิงสาว เพราะความอยากรู้ว่าทำไมภูตะวันถึงต้องมาทำงานเป็นสายลับสองหน้า แล้วยังยินยอมมอบสิ่งสำคัญให้กับคนอย่างเขาด้วยตรีประดับเดินวนไปเวียนมา ใบหน้านวลอิดโรยเพราะอดนอน ด้วยคำพูดของเฟดเดอริโกที่สะท้อนอยู่ในศีรษะถ้าเธอไม่ทำในสิ่งที่เฟดเดอริโกต้องการ ก็จะไม่ได้ข่าวภูตะวัน ช่วยเหลือญาติสาวไม่ได้ แล้วไหนจะแม่ของเธออีก ถ้ารู้เรื่องเข้า มีหวังท่านจะต้องเข้าโรงพยาบาล แล้วเธอก็จะกลายเป็นลูกอกตัญญูทำให้แม่ป่วย ไม่ว่าจะคิดไปในทางไหน ก็เลี่ยงการเข้าหาชายหนุ่มไม่ได้เลยหญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองนาฬิกาที่แขวนอยู่ ถึงตอนนี้มันจะตีบอกเวลาเที่ยงวัน ยังเหลือเวลาให้เธอตัดสินใจอีกสองสามชั่วโมงกว่าจะถึงเวลานัด แต่เธอก็รู้ดีว่าเช่นกัน ไม่ว่าจะไม่ยอมรับเงื่อนไขหรือไม่ แต่

ริมฝีปากอวบอิ่มแดงเรื่อ จมูกโด่งเป็นสัน และท้ายสุดก็ดวงตากลมโตห้อมล้อมด้วยขนตายาวงอน ยังจะมีเส้นผมที่ไหวลู่แนบไปกับศีรษะ และส่วนหนึ่งก็ลอยอยู่ในน้ำเกเบรียลบอกได้เลยว่าผู้หญิงคนนี้มีเสน่ห์ มองเท่าไหร่ไม่เคยจะพอ รักเท่าไหร่ไม่เคยจะอิ่ม เรือนกายขาวนวลผ่องดุจไข่มุก เนียนนุ่มดุจใยไหม เร่าร้อนและตอบสนองความต้องการของเขาได้อย่างถึงพริกถึงขิงกายใหญ่ปวดร้าวขึ้นมาอีก เมื่อได้เห็นความสวยสดตรงหน้า แต่ก็ต้องหักห้ามใจ เพราะเขาเองก็รู้ตัวว่ารุนแรงกับภูตะวันไปมากเหมือนกัน แล้วตอนนี้เขาก็ควรที่จะทำอะไรไถ่โทษให้กับหญิงสาวบ้างชายหนุ่มลุกขึ้นยืนและก้าวลงไปนั่งซ้อนด้านหลังรางบอบบาง สองมือใหญ่ลูบไล้บีบนวดไปตามลำแขนเรียวยาวและลำตัวบอบบาง“คะ...คุณเกล...เอ่อ...”“ไม่ต้องกลัวไปหรอกน่า ถ้าเธอไม่พร้อมและยินยอมฉันก็จะไม่ทำอะไรเธอ” ชายหนุ่มพูดยิ้มๆ น้ำเสียงรื่นเริง เพราะรู้ว่าถ้าเขาต้องการขึ้นมาจริงๆ หญิงสาวไม่มีทางที่จะหลีกหนีความของตัวเองได้ ริมฝีปากหนาประทับบนลำคอและแผ่นหลังเนียนนุ่ม ซุกไซ้ซอกคอระหงขบเม้มแผ่วเบาภูตะวันตัวสั่น มือเล็กเรียวจับมือใหญ่ให้หยุดนิ่ง เพราะเธอรู้ตัวดีว่าถ้าผ่านไปอีกสักครู่ เธอก็จะต

“จะทำอะไรเหรอตรีประดับ อยากจะสัมผัสร่างกายฉัน เหมือนที่ฉันสัมผัสเธอหรือไงคนสวย” เฟดเดอริโกถามยิ้มๆ นิ้วมือร้อนแทรกเข้าไปจนได้สัมผัสผิวเนื้อนุ่มๆ“อุ้ย!! พี่เฟด” ตรีประดับสะดุ้งรีบยกสะโพกหนีเฟดเดอริโกรีบพลิกให้กายบอบบางลงไปนอนราบบนเตียง ริมฝีปากหนาอุ่นร้อนทาบไปตามลำตัวเนียนนุ่มและประทับบนหน้าท้องเนียนเรียบ ปลายลิ้นร้อนเย้าแหย่ไปในช่องสะดือบุ๋ม ก่อนที่จะลากลงไปหาเนินดอกไม้อวบอูม ชายหนุ่มผงกศีรษะขึ้นและส่งยิ้มให้หญิงสาว ก่อนที่แนบเอาความร้อนผ่าวนาบไปบนเนินนูนๆ“พี่เฟด” สองมือเรียวที่จิกทึ้งผ้าปูเตียง เปลี่ยนไปวางบนบ่ากว้าง และจิกลงไปอย่างแรง แล้วเธอก็ยิ่งร้อนราวกับนอนอยู่บนเปลวเพลิงเพราะสัมผัสที่เฟดเดอริโกมอบให้ชายหนุ่มจับขาเรียวแยกออกกว้างและแทรกกายอยู่ตรงกลาง ใบหน้าคมคร้ามประทับไปบนเนินดอกไม้ จมูกสูดดมความหอมของกลิ่นสาบสาวที่ทำให้ความปรารถนาลุกโพรงจนปวดร้าวไปทั้งกาย ปลายลิ้นสากร้อนไล้ไปตามขอบกางเกงชั้นใน พร้อมกับที่ฟันสีขาวขบซ้ำลงไปอีกครั้งขาเรียวสั่นระริก สองมือเรียวจิกไปบนบ่ากว้างเคลื่อนไปบนกล้ามเนื้อบึกบึนของคนที่ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ กล้ามเนื้อทุกส่วนขมวดเกร็ง สองบัวตูมสะท้อน

“ค่ะ” ตรีประดับรับปากไปโดยไม่รู้เลยว่าตัวเองได้ตกลงในหลุมกับดักที่หมาป่าจอมเจ้าเล่ห์ได้วางไว้...เต็มๆ“งั้นเธอก็พร้อมที่จะเป็นผู้หญิงของฉันเต็มๆ ตัวแล้วซิ...สัญญาเลยตรีประดับ ฉันจะทำให้เธอสุขจนลืมไม่ลงทีเดียว”ตอนแรกก็ยังไม่เข้าใจ แต่เมื่อเขาเริ่มขยับสะโพกให้ความแข็งแกร่งและร้อนผ่าวจมลึกลงไปอย่างมากที่สุด ไม่มีเสียงตอบจากร่างเล็ก มีเพียงแค่สัมผัสแผ่วเบาจากกายบอบบางบอก ให้ชายหนุ่มได้รู้เฟดเดอริโกหัวหมุน ความสุขอาบเอ่อล้นออกมารอบกาย ความอบอุ่นบีบรัดเสียจนเขาถึงกับเปล่งเสียงคำรามออกมา ไหนจะที่สัมผัสร่างกายเขาแบบกึ่งกล้ากึ่งกลัว ค่อยเป็นค่อยไปทำให้เขาถึงกับร้อนรุ่มราวกับถูกไฟเผา“ตรีประดับ...สุดยอด เธอทำให้ฉันจะขาดใจอยู่แล้ว” ชายหนุ่มคำรามเสียงแหบพร่า เร่งขยับตัวให้เร็วขึ้น เพื่อที่จะพาตัวเองและหญิงสาวไปถึงจุดหมายแห่งฝั่งปรารถนา พานพบกับความสุขของที่มีตรีประดับหลอมรวมอยู่เสียงร้องของตรีประดับเปล่งออกมาจากลำคอเป็นระยะ เธอเกร็งตัวตอบรับสัมผัสที่บ้างก็แผ่วเบาบ้างก็รุนแรงและหนักหน่วงแม้จะยังมีอาการปวดร้าวจากการถูกล่วงล้ำเป็นครั้งแรกอยู่บ้าง หากเพราะฤทธิ์เพลิงสวาทร้อนระอุที่พัดพาความเสียวซ่

ภูตะวันรีบมุดตัวลงบนเตียง พร้อมสะบัดค้อนใส่เกเบรียลวงโต เมื่อได้เสียงหัวเราะดังมา เธอหันใบหน้าร้อนผ่าวหนีดวงตาคมเปล่งประกายวามวาวไปอีกฝั่งเกเบรียลเคลื่อนตัวแนบกับกายบอบบางทางด้านหลัง ใบหน้าคมขบเม้มลำคอระหง ริมฝีปากประทับไปบนแผ่นหลับ คำพูดหญิงสาวที่กำลังอธิบายเขาเมื่อครู่ยังคั่งค้างอยู่ และเขาเองก็อยากจะรู้มันด้วย“อีกอย่างเมื่อกี้มันคืออะไรหรือตะวัน”“ตรีเขาก็เป็นผู้หญิงด้วย และ....” ภูตะวันเอ่ยกับเกเบรียลน้ำเสียงเว้าวอน “ตะวันก็อยากจะขอร้องคุณเกล ให้ช่วยหาที่อยู่ของตรีด้วยค่ะ”“ให้ฉันช่วย แล้วรู้ไหมว่าจะต้องตอบแทนด้วยอะไรนะ” ริมฝีปากหนาประทับย้ำไปบนแผ่นหลังเนียนนุ่ม“ว่าไงตะวัน ทำไมถึงได้เงียบไปละ”“ก็คุณเกลนะชอบคิดแต่เรื่องนั้นทุกทีเลย คุณเกลไม่คิดจะให้ตะวันพักบ้างหรือไงคะ”“ตอนนี้เธอก็พักอยู่ไม่ใช่หรือตะวัน” ชายหนุ่มถามกลับ แม่ว่าเขาจะปรารถนาหญิงสาวมากเพียงใด แต่หลังจากได้รู้ว่าความต้องการของเขา ทำให้หญิงสาวถึงกับป่วย เกเบรียลจำต้องรู้จักอดทน แต่เมื่อได้แนบชิดกับเรือนร่างอรชร หอมและหวานนุ่มก็ทำเอาเขาเริ่มจะปวดร้าวขึ้นมาอีกแล้วปลายนิ้วยาวไล่ตามไขสันหลัง ทำให้หญิงสาวได้สะดุ้งเล่น ร