แชร์

chapter 34

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-22 16:36:38

ตรีประดับถอนหายใจอย่างรุนแรง ไม่สบอารมณ์กับการกระทำของเฟดเดอริโกเลย มือเล็กลากไล้ไปตามแผ่นหลังกว้าง แล้ววกกกลับมาด้านหน้า เส้นไหมสีน้ำตาลบนอกสากระคายมือและสร้างความเสียวซ่านให้ด้วย ริมฝีปากอวบอิ่มขบเม้มกัน เมื่อปลายนิ้วร้อนผ่าวปัดผ่านเนินกุหลาบ และแวะหยุดพักแต่ก็วางเฉยไม่เคลื่อนไหว

“พี่เฟด ไหนว่าจะบอกเรื่องตะวันกับตรีไง” ตรีประดับสะกดกลั้นความเสียวซ่าน ถามไปเสียงกระเส่า ใบหน้าแหงนไปด้านหลัง ให้สองปลายยอดทรวงตกอยู่ในปากหนาร้อน ท้องน้อยขมวดมุ่น จิกเกร็งลำขาเสลา เมื่อเฟดเดอริโกขยับนิ้วเป็นการตอบคำถามของเธอ

“เพื่อนเธออยู่กับเกเบรียล เปอร์เตสโซ่ หนุ่มนักธุรกิจคลื่นลูกใหม่ สองสามวันก่อนก็พักโรงแรม แต่ตอนนี้ได้ข่าวว่าเขาพาเพื่อนรักของเธอเดินทางไปยังเกาะส่วนตัว ถ้าใครอยากจะไปหา ก็ต้องขออนุญาตเป็นพิเศษ” ปากหน้าอ้าออกรับเอาปลายยอดทรวงข้างหนึ่งเข้าปาก และอีกข้างก็ปล่อยให้มือใหญ่ทำหน้าที่ฟอนเฟ้นมันต่อไป

“ถ้าเธออยากจะไปหาเพื่อนละก็ ฉันก็มีวิธีให้เธอไป แต่ว่า....”

ตรีประดับกลืนน้ำลายลงคอ มองใบหน้าเปื้อนยิ้มของเฟดเดอริโก อย่างกับถูกสะกดให้อยู่ใต้อาณัติของเขาตลอดไป เรือนร่างบอบบางสั่นระริกด้วยความกลั
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 35

    เฟดเดอริโกมองอย่างตะลึงงัน มองสองทรวงอวบอิ่มขาวผ่องตัดกับปลายยอดสีชมพูเข้มเป็นอิสระที่สะท้อนขึ้นลงตามแรงหายใจของหญิงสาว“รูปร่างเธอนี่สวยชะมัดเลยตรีประดับ มิน่าล่ะ แม่เธอถึงหวงลูกสาวคนนี้มาก สวยและ....” ปากหนาอ้าเอาทับทิมผลนุ่มเข้าปากอีกระลอก และยังจะพูดทั้งที่ไม่ยอมปล่อยมันออกจากปาก จนเป็นเสียงดังอู้อี้ๆ“หวานแบบนี้นี่เอง...เธอหวานมากเลยรู้ไหมตรีประดับ หว้านหวานอย่างกับน้ำผึ้งแนะ”ปลายนิ้วยาวใหญ่เคลื่อนไหวแผ่วเบา ราวกับผีเสื้อที่มันบินไปเกาะดอกไม้เพื่อสูดเอาน้ำหวานนุ่ม เพียงได้พบกับดอกไม้ดอกใหญ่และอวบอูม เฟดเดอริโกก็ลงมือกดคลึงมันไปแรกๆ ก็แผ่วเบา แต่เมื่อได้พบกับความฉ่ำชื้น เพราะน้ำหวานนุ่มที่เอ่อซึมออกมา ก็ทำให้เขาเริ่มแทรกนิ้วเข้าไป“พะ...พี่เฟด...”ตรีประดับพยายามดึงตัวหนีความเร่าร้อนที่นาบอยู่ แต่มีหรือที่เฟดเดอริโกจะยอม เขาโอบแขนไปด้านหลังตรึงให้ลำตัวบางอยู่กับที่ ปล่อยให้นิ้วมือยาวได้คลอเคลียกับเกสรนุ่ม ในขณะที่ปากก็ยังไม่ยอมละจากสองบัวตูมเต่งตึง แต่จะฟอนเฟ้นหนักยิ่งขึ้นหนวดเคราแข็งๆ ที่เริ่มขึ้นประปรายบนใบหน้า ทำให้ผิวเนื้อที่ถูกระดมจูบไปนั้นแดงซ่าน ทับทิมผลนุ่มก็จมหายเข้าในป

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 36

    “พี่เฟด ตรี..ตรี...” ตรีประดับที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัวร้องครางเสียงหลง ใบหน้าฟุบกับบ่ากว้าง ทั้งอึดอัดคับแน่น เสียวซ่านและรัญจวน แล้วก็ยังมีเสียงกระซิบแหบพร่าบอกให้เธอขยับตัว“ช่วยฉันหน่อยซิตรี ฉันต้องการเธอที่สุด ต้องการเธอคนเดียวเท่านั้นเลยนะ”ปากเขาก็จูบ แขนเขาก็รัดร่างบอบบางแนบชิดจนสองเม็ดบัวตึงเสียดกับปลายยอดไตแข็งแกร่ง แล้วไหนจะมีความร้อนผ่าวและแข็งแกร่งที่ขยับอย่างไม่ยั้ง ให้หญิงสาวได้ไปพานพบกับเส้นทางสีรุ้งในทันควันสองมือใหญ่จับเอวบาง กดสะโพกหนั่นแน่นลงมาอย่างไม่ยอมหยุด แม้จะมีน้ำผึ้งหวานเคลือบช่องทางรักอยู่บ้างแล้ว แต่ความแข็งแกร่งและใหญ่โตที่เสียดสีก็ยังทำให้หญิงสาวร้าวรวดและกระสันเสียวจากศีรษะจรดปลายเท้า กายบอบบางเกร็งตลอดทั้งลำตัว“ตรี...เธอช่าง...คับแน่นจริงๆ ทูนหัว ฉันจะขาดใจอยู่แล้ว”เส้นทางสวาทร้อนบีบรัดจนเฟดเดอริโกถึงกับร้องครางเสียงหลง ริมฝีบดเบียดควานหาความหวานในโพรงปากนุ่ม ปลายลิ้นร้อนกวัดเกี่ยวกับปลายลิ้นเล็ก มือใหญ่ฟอนเฟ้นดอกบัวตูมเต็มแรงชายหนุ่มพลิกร่างกลับ กดสะโพกสอบจมหายไปในเส้นทางสวาทรัวเร็วถี่ยิบ ทั้งโซฟาตัวใหญ่และกายบอบบางถึงกับสั่นสะเทือน สองขาเรียวโอบรอบร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 37

    เหมือนกับสายตาของตรีประดับบอกเขาเช่นนั้น แต่มีหรือที่คนอย่างเฟดเดอริโกจะสนใจชายหนุ่มปลดเอาเสื้อผ้าออกจากกายและเดินไปเอนตัวนอนแนบชิดกับกายอรชร เขาดึงเอาเนกไทที่มัดมือหญิงสาวไว้ออก ที่เขาทำแบบนี้เพราะไม่ต้องการให้ตรีประดับหนีไประหว่างที่เขาประชุม และหญิงสาวจะโทษใครไม่ได้นอกจากโทษตัวเอง ที่หวานหอมและยั่วยวนใจเขาเกินไปแม้จะหิวกระหายกับเรือนร่างนี้ แต่ความง่วงและเบื่อหน่ายที่ต้องเข้าประชุมนานเกือบสามชั่วโมง ไหนจะจากการเดินทางที่เข็ดเมื่อย เพราะให้หญิงสาวอิงแอบมาตลอดทาง ยังจะมีบทรักอันเร่าร้อนรุนแรงที่หญิงสาวมอบให้ ก็ทำเอาเฟดเดอริโกถึงกับอ่อนเพลียไปได้เหมือนกัน“ฉันให้โอกาสเธอเลือกนะตรีประดับ” ปลายนิ้วร้อนลากไล้ลำตัวเนียนนุ่ม ผ่านส่วนเว้าส่วนโค้งของกายสาว“จะนอนหลับในอ้อมกอดฉันดีๆ หรือว่าจะให้ฉันรักเธออีกสักรอบ รับรองได้คราวนี้เธอนอนสลบไปเป็นคืนแน่สาวน้อย” ชายหนุ่มถามพร้อมกับเสียงหัวเราะในลำคอ“พี่เฟด…คนบ้า คนเอาแต่ใจ” ตรีประดับส่งค้อนให้ชายหนุ่ม แล้วต้องหน้าแดงเมื่อสบกับดวงตาคมดุ เป็นประกายหวามเชื่อม จนต้องรีบหันหน้าหนีไปอย่างรวดเร็ว หัวใจเต้นตึกๆไม่รู้ทำไมสองสามวันนี้เฟดเดอริโกชอบมองเธ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 38

    เขาก็บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร ตั้งแต่เมื่อวานที่พาภูตะวันมาด้วย สายตานับสิบคู่มองตั้งแต่หญิงเท้าก้าวลงจากรถ เส้นทางเดินจากรถไปขึ้นเรือ หลังจากขึ้นเรือมาแล้วก็อีก จนเขาอึดอัดใจแทบบ้า เกิดความรู้สึกอยากที่จะพับหญิงสาวใส่กระเป๋าไม่ให้ใครเห็น แล้วก็อยากให้ภูตะวันอยู่แต่ในห้อง แต่ก็รู้ว่าเธอคงจะอึดอัด“ก็ได้ แต่เธอต้องไม่อยู่ห่างจากฉันนะ ตกลงไหม”ภูตะวันยิ้มหวาน จมูกโด่งๆ กดลงบนแก้มสากระคายทั้งสองข้าง “คุณเกลใจดีที่สุดเลยค่ะ”รอยยิ้มของสาวน้อยตรงหน้าราวกับเปิดโลกอึมทึม และมัวซัวของเกเบรียลให้สว่างและสดใสขึ้น เพียงเธอยิ้ม...เขาก็อดที่จะยิ้มตามไม่ได้แขนแกร่งโอบรัดรอบกายอรชร พลางจูบปากอิ่มนุ่ม อดไม่ได้ที่จะกดคลึงและควานหาความหวานจากโพรงปากนุ่ม แล้วก็ต้องรีบถอนเพราะกลัวจะอดใจไม่ได้ ดันเอาร่างบอบบางเอนตัวลงไปบนเตียงนอนอีกครั้ง ทาบทับนำพาเธอไปสู่จุดหมายปลายทางด้วยกัน ส่วนหนึ่งเพราะเป็นห่วงสุขภาพของหญิงสาวด้วย ที่ยังไม่แข็งแรงดี“งั้นตอนนี้เธอก็แต่งตัวนะ ไม่ต้องอาบน้ำ” ชายหนุ่มรีบบอก เมื่อเห็นภูตะวันเดินไปที่ห้องน้ำ แล้วก็ยังไม่มั่นใจ ชายหนุ่มคว้าแขนเรียวยาวไว้“แต่ฉันว่า...ฉันช่วยเธอแ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 39

    “คุณเกลเล่าเรื่องของคุณเกลให้ตะวันฟังบ้างซิคะ”“เรื่องของฉันไม่น่าสนใจหรอก เอาเป็นว่าเธอเล่าเรื่องของเธอให้ฉันฟังดีกว่า”“งั้นก็ได้ค่ะ ตะวันจะเล่าเรื่องครอบครัวตะวันให้ฟังก่อน แล้วคุณเกลก็ค่อยเล่าเรื่องครอบครัวคุณเกลให้ตะวันฟังด้วย ดีไหมคะ” ว่าแล้วภูตะวันก็เริ่มเล่าเรื่องของครอบครัวให้เกเบรียลฟังอย่างมีความสุข“หืม..ครอบครัวเธอมีกันอยู่แค่สามคนเองเหรอ แล้วคนอื่นๆ ละ”“ค่ะ แม่ตะวันเสียตั้งแต่ตะวันอายุสามขวบ พี่ลูกจันทร์บอกว่าแม่ไม่สบาย พ่อพาแม่ไปโรงพยาบาล แล้วแม่ก็ไม่กลับออกมาอีกเลย”“แล้วตะวันไม่เสียใจเหรอ”“ตะวันไม่รู้เรื่องหรอกค่ะ ตะวันยังเด็กเกินไป” เด็กเกินกว่าจะรับรู้ถึงการสูญเสียและพลัดพราก“ตะวันไม่รู้สึกว่าขาดแม่เลย เพราะตะวันมีทั้งพี่ลูกจันทร์ คุณปู่คุณย่า คุณตาคุณยาย แล้วยังจะมีน้าภารวีและตรีอีก”“อืม..น่าอิจฉานะ พ่อกับแม่ฉันเอาแต่ทำงาน ส่วนฉันโตมากับย่า แล้วเมื่อกี้เธอบอกว่าหนีมาหมายความว่าไง”ภูตะวันถอนหายใจเฮือกโต ไม่อยากจะเล่าให้ชายหนุ่มฟัง แต่ยังไงมันก็ปิดไม่ได้อยู่ดี วันหนึ่งเกเบรียลจะต้องรู้ แล้วถ้าให้เขารู้จากปากคนอื่นมันคงจะไม่ดีแน่ เขาอาจจะคิดว่าเธอปกปิด ไม่จริงใจ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 40

    แอนนาสบกับดวงตากลมโต แม้ใจจะแกว่งไปกับสายตาราวกับกวางน้อยต้องภัยและรอยยิ้มอย่างฝากเนื้อฝากตัวนั่น แต่ก็ต้องทำใจแข็ง เพราะกลัวว่าผู้หญิงคนนี้จะเอาความเอ็นดูสงสารที่นางมอบให้ หวนกลับมาทำร้ายท่านและหลานชายนางไม่ได้คิดจะดูถูกลูกผู้หญิงด้วยกัน แต่ผู้หญิงที่นางเคยเจอ ล้วนแล้วแต่เป็นแบบนั้นทั้งสิ้น แล้วผู้หญิงทุกคนที่อยู่รายรอบหลายชาย ถ้าไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่า ก็คอยจ้องแต่จะหาผลประโยชน์ใส่ตัวเท่านั้น“ตะวันนี่ย่าฉันนะ” เกเบรียลหันไปบอก และได้เห็นอีกมุมหนึ่งของตรีตะวันที่เขาไม่เคยได้เห็น หญิงสาวที่ประนมมือขึ้นระหว่างอก เท้าข้างหนึ่งชักไปด้านหลัง และย่อตัวพร้อมกับก้มหน้าลงเล็กน้อย“สวัสดีค่ะคุณย่า”“คุณย่าครับ นั่นตะวันครับ เขาจะมาอยู่กับเราด้วย”แอนนาถึงกับอ้าปากค้าง ดวงตาฝ้าฝางมองหลานชายสลับกับสาวน้อยที่ก้มหน้าอยู่ไมไกล แล้วก็ต้องแอบถอนหายใจ หนักอกหนักใจกับสิ่งที่ได้เห็น สงสัยว่าหลานชายที่ไม่เคยมอบให้หญิงคนไหน ได้เผลอมอบหัวใจให้กับสาวน้อยแสนจะน่ารักตรงหน้าไปเรียบร้อยแล้ว และดูเหมือนว่าพ่อตัวดีจะยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำแล้วไหนจะโซเฟียน่าคู่หมั้นของเกเบรียลอีกละ ถ้าหญิงสาวรู้เข้าจะต้องเสียใจอย่างห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 41

    “อ้าว! ตะวันยังไม่นอนอีกหรือ”“ยังคะ ตะวันนอนไม่หลับ” ภูตะวันบอกอย่างอายๆ เธอรีบหลบสายตาคมลงมองพื้นห้อง เพราะเริ่มรู้สาเหตุแล้วว่าทำไมถึงนอนไม่หลับ ก็เพราะชายหนุ่มที่เพิ่งจะเดินเข้ามานี่แหละ เพราะคืนนี้เธอไม่มีแขนใหญ่ที่โอบกอดรอบกายให้นอนซุกยิ่งคิด ภูตะวันก็ยิ่งอาย นับจากวันแรกจนถึงวันนี้รวมๆ แล้วก็เพียงแค่ไม่กี่วันเองที่เธอได้อยู่กับเกเบรียล แต่ทำไมถึงได้ผูกพันกับเขานักก็ไม่รู้ ดูซิขนาดว่าคืนนี้แค่เพียงเขาไม่กอด เธอก็นอนไม่หลับเสียแล้ว ถ้าวันหนึ่งมีอะไรเปลี่ยนแปลงไป แล้วเธอไม่ได้อยู่กับเขาล่ะเพียงแค่คิด...น้ำตาก็เอ่อล้นคลอเบ้าและเกือบจะไหลออกมาในวินาทีนั้น แต่แล้วก็มีอ้อมแขนของคนที่เธอโหยหาโอบมาจากด้านหลังหลัง เขาวางคางลงบนบ่า ลมหายใจเป่ารดลำคอระหง มือใหญ่ก็สอดเข้าไปลูบไล้ผิวเนื้อเนียนนุ่มเกเบรียลยิ้มกริ่ม เพียงแค่ได้เห็นหญิงสาว ตั้งแต่ที่เปิดประตูเข้ามา ก็ทำเอาเขาถึงกับปวดร้าวไปทั่วทั้งเรือนกายแล้วสาวน้อยในชุดเสื้อเชิ้ตที่ใหญ่เกินตัว เพราะเสื้อที่หญิงสาวเลือกใส่นั้นเป็นเสื้อของเขา คอที่กว้างจนเห็นร่องอกรำไร ความยาวของแขนเสื้อก็เลยมือเล็กไป และไหนจะยังมีความยาวของตัวเสื้อด้านล่าง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 42

    “ตะวันจ๋า เก่ง...ดีที่สุดเลยจ้ะ” เกเบรียลร้องคราง “โอ้...อย่างนั้นแหละยาหยี จัดการฉันได้เลยจ้ะตะวัน”หลังจากที่ภูตะวันฟื้นตัวจากอาการป่วย เขารู้สึกเหมือนว่าหญิงสาวจะกล้าหาญและร้อนแรงมากขึ้น ทำให้เขามีความสุขมากจนแทบจะสำลัก ทำให้ลืมผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาในชีวิตเสียสนิท“อื้ม...ตะวัน อย่างนั้นแหละคนเก่ง” กายแกร่งเริ่มสั่นเทา น้ำเสียงที่เปล่งออกจากลำคอดังมากยิ่งขึ้น เพราะสัมผัสไม่ประปาสาของภูตะวันเพราะเขายืนอยู่ การแตะต้องภูตะวันจึงเป็นไปได้ลำบาก ชายหนุ่มจึงเคลื่อนกายตามหญิงสาวขึ้นมาบนเตียงใหญ่ นอนเอนตัวไปตามความยาวของพื้นเตียง และมีหญิงสาวนั่งพับเพียบอยู่ใกล้ๆเกเบรียลมองภูตะวันอย่างหลงใหล ผมหนานุ่มสีดำสนิทคลอเคลียอยู่บนลำคอระหง เรือนร่างขาวบอบบาง ทรวงอกอวบได้รูป อวบอิ่มและเต่งตึง สะเอวเล็กและคอดกิ่ว สะโพกผายรับกับขาเรียวยาว และที่สำคัญที่เขาหลงใหลมากที่สุดคือตรงนั้นของกายเธอที่เหมือนดังกุหลาบแรกแย้มเพิ่งเบ่งบานทุกคราไปกุหลาบงามที่ซุกซ่อนอยู่ มันทั้งหวานหอมนุ่มลิ้น ยามที่มันกลืนกินร่างกายของเขา ให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าเขาได้ล่องลอยไปอยู่บนสรวงสวรรค์ชั้นฟ้าภูตะวันหันไปยิ้มหวานให้กับเก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22

บทล่าสุด

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 86 - จบ

    “ไม่นะตะวัน ไม่นะคนดี ฉันขอโทษ ฉันรักตะวันนะ รักมากด้วย แต่ฉัน...ฉันพูดไม่ออก” เกเบรียลพูดรัวเร็ว จนไม่รู้เลยว่าตัวเองได้หลุดปากคำว่ารักไปแล้วภูตะวันยิ้มกว้าง รอคอยว่าชายหนุ่มจะพูดอะไรกับเธอต่อไป ดวงตากลมโตเป็นประกาย ใบหน้าขาวสวยแดงระเรื่อ“ฉันขอโทษนะตะวัน ฉันรักตะวัน...ตะวันอย่าทิ้งฉันไปนะ ฉันคงจะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ” แขนใหญ่รัดร่างบางเข้าหา“แต่งงานกับฉันนะตะวัน”“คุณเกลรักตะวันและจะแต่งงานกับตะวันจริงหรือคะ”“ฉันระ...ระ...” พอมาถึงตอนนี้คำว่ารักมันก็เริ่มจะติดที่ปากอีกแล้ว“ถ้าไม่บอกรักให้ตะวันได้ยินชัดๆ อีกครั้งตะวันไม่แต่งงานด้วยจริงๆ นะ” ภูตะวันขู่กลับบ้าง“ก็ได้...เอ่อ...”“ถ้าคุณเกลอายนะคะ พูดใกล้ๆ หูให้ตะวันได้ยินคนเดียวก็ได้”ภูตะวันให้ทางเลือก เพื่อไม่ให้คนที่รักอายจนเกินไป เพราะแค่นี้ใบหน้าเกเบรียลก็แดงเป็นกุ้งต้มไปเรียบร้อย สองแขนที่โอบรอบเอวก็สั่น มือที่นาบอยู่ด้านหลังก็เย็นจนเธอสัมผัสได้ปากหนาร้อนแนบชิดใบหูนุ่ม เขาไม่เคยที่จะรู้สึกแบบนี้เลย มันอายและเขินยังไงก็ไม่รู้ ใบหน้าก็ร้อนผ่าวหัวใจเต้นแรงและเร็วราวกับจะทะลุออกมาจากอกเกเบรียลสูดลมหายใจเข้าปอด หลับตาลง แล้วก็เอ

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 85

    “ให้มันแน่เถอะตะวัน ถามคนนั้นหรือยังละ ว่าเขาให้ตะวันนอนบ้านตรีหรือเปล่านะ” ตรีประดับบุ้ยใบ้ไปที่ชายหนุ่มที่ยืนหน้าเครียดเคร่งขรึม จ้องมองภูตะวันอย่างน้อยใจ ตัดพ้อ ต่อว่า“ก็ช่างเขาซิ คุณเกลกับตะวันไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย ตะวันก็แค่หลงเดินเข้าไปในเส้นทางที่ไม่ถูกไม่ควร แต่ตอนนี้เรื่องราวทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปแล้ว ตะวันจะอยู่กับตรี กับน้าวี”“ใช่ แม่ก็ไม่ยอมให้หนูกับตะวันไปไหนอีก เราจะอยู่กันตามประสา แม่ลูกหลาน ใช่ไหมตะวัน”“ใช่คะน้าวี”คำตอบของหญิงทั้งสามคนทำเอาเฟดเดอริโกที่ดีใจตีปีกผับๆ ว่าได้คนที่รักกลับคืนมาเริ่มจะเดือดร้อน แค่ตรีประดับห่างกายเพียงแค่สองสามวันนี้เขาก็แทบทนไม่ได้อยู่แล้ว ถ้าคืนนี้ไม่ได้กอดหญิงสาวมีหวังลงแดงตายแน่ สมองอันชาญฉลาดเริ่มคิดหาทางออกให้กับตัวเองใบหน้าคมหันไปหาเกเบรียล ที่มีสีหน้าเหมือนเขา แต่ดูท่าว่าจะรุนแรงมากกว่า แล้วก็ให้ยิ้มกว้าง เขาไม่รู้ว่าหนุ่มสาวคู่นี้มีเรื่องอะไรกัน ถึงได้ทำให้ภูตะวันงอน แต่คิดว่าตัวเองน่าจะช่วยได้บ้าง ไม่มากก็น้อยละ แล้วค่อยฉกตัวตรีประดับไป เฟดเดอริโกค่อยๆ ทบทวนในสิ่งที่ได้ยินทุกสิ่งทุกอย่างช้าๆ แล้วก็ให้ยิ้มกว้างมากยิ่งขึ้นตรีป

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 84

    “รักจนยอมกลายเป็นครอบครัวเดียวกับตรี และแม่ของตรีนะหรือคะ” ศีรษะทุยส่ายเบาๆ อย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน“พี่เฟดรักตรีมากแค่ไหนคะ มากพอที่จะเรียกแม่ของตรีว่าแม่ไหม”“ได้ซิตรี” คำตอบที่ออกจากปากหนา ทำเอาคนที่ได้ยินถึงกับอ้าปากค้างอย่างไม่เชื่อ เพราะกลัวว่าสิ่งที่ได้ยินเมื่อครู่นั้นเพราะเธอหูแว่วไปเอง แต่เฟดเดอริโกก็ย้ำให้ได้ยินชัดเจนอีกครั้ง ใกล้ๆ กับหู“ได้ซิตรี เพื่อตรีพี่ยอมหมดทุกอย่างเลยจ้ะ ที่รัก” ปากหนาประทับบนใบหูนุ่ม พร้อมกับคำพูดมั่นคงและหนักแน่น“เพียงแค่พี่ขอเวลาตรีสักหน่อยได้ไหม ให้พี่ได้ทำใจและมีความกล้า แล้วอีกไม่นานตรีก็จะได้ยินและได้เห็นว่าพี่ลืมหมดสิ้นความแค้นที่มี และให้ความเคารพรักแม่ของตรี เหมือนกับแม่ของพี่คนหนึ่ง”“พะ..พี่เฟดพูดจริงๆ หรือคะ ตรีไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม” ตรีประดับถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือและแหบพร่า น้ำตาเอ่อล้นคลอเบ้าและไหลลงอย่างรวดเร็ว แต่คราวนี้ไม่ใช่เพราะความเจ็บปวดอีกแล้ว แต่มันคือความสุขที่เธอไม่คาดคิดว่าจะได้รับ“จริงซิ พี่เคยโกหกตรีหรือ”“เคยซิคะ หลายครั้งด้วย”คำตอบของตรีประดับทำเอาเฟดเดอริโกหน้าม้าน แต่ก็พยักหน้ารับ “งั้นตอนนี้ตรียอมคืนดีกับพี่แ

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 83

    “ตรีอยู่กับคุณเฟดค่ะ เห็นบอกว่าอยากจะคุยอะไรๆ กันนิดหน่อย”สิ้นเสียงภูตะวันเจสันที่ยังชะเง้อคอรอคอยลูกเลี้ยงก็รีบเดินไปที่ประตู แต่เขาก็หยุดชะงักลงเมื่อได้ยินน้ำเสียงหวานนุ่มจากปากคู่ชีวิต“ไม่ต้องหรอกค่ะเจสัน ปล่อยให้สองคนนั้นเขาเคลียร์เรื่องของเขาเถอะ”“แล้ววี...”“ไม่หรอกค่ะ วีคิดได้แล้ว และก็ได้แต่หวังว่าหลานชายนอกไส้ของคุณ จะรักและดูแลลูกสาวของวีให้ดีที่สุด และมีความสุขที่สุดเท่านั้นก็พอค่ะ”“มีอะไรกันหรือเปล่าคะน้าวี” ภูตะวันถามอย่างงงๆ ตาก็มองน้าสาวสลับกับเจสัน และก็หันไปมองชายหนุ่มที่นั่งนิ่งเงียบอยู่มุมหนึ่งของห้องแล้วก็เมินหน้าหนี สองแขนโอบรอดร่างน้าสาวอย่างรักใคร่และคิดถึง“เปล่าๆ จะลูก ว่าแต่ตะวันสบายดีใช่ไหมลูก แล้วหนูจะมาพาพักกับน้าที่บ้านด้วยใช่ไหม”“ค่ะน้าวี ตะวันจะแย่งตัวน้าวีจากลุงเจสันมานอนกอดให้ฉ่ำปอดเลย” ภูตะวันยิ้มหวานเชื่อม และสายตาก็จ้องมองไปเกเบรียลได้ยินภูตะวันภูแค่นั้นเกเบรียลก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว จนเก้าอี้ที่เขานั่งอยู่เมื่อครู่ล้มลงดังปังใหญ่ ใบหน้าหล่อคมบึ้งตึงขึ้งเครียดและแดงก่ำ ดวงตาเป็นประกายสีแดงเข้ม ลมหายใจหอบเร็วภูตะวันเลิกคิ้ว “มีอะไรหรือเปล่าคะค

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 82

    ใบหน้าคมคร้ามแดงก่ำ แล้วดวงตาคมดุคู่นั้นเป็นประกายแข็งกร้าว ทั้งโกรธเกรี้ยวและน้อยใจ ร่างใหญ่เดินลิ่วๆ มาหาตรงที่เธอกับตรีประดับยืนอยู่ เท้าเรียวยาวก้าวถอยหลังอย่างช้าๆ“มีอะไรตะวัน” ตรีประดับเอ่ยถามเพื่อนอย่างแปลกใจ ก็เมื่อครู่ภูตะวันเป็นคนชวนเธอเอง แล้วก็ยังลากเธอเดินลิ่วๆ มาจนเธอหัวแทบคะมำไปข้างหน้า แต่อยู่ๆ ก็หยุดแล้วยังพาเธอเดินไปด้านหลังเฉยเลย“คือ...”“ให้ฉันเป็นคนตอบแทนดีกว่าไหมตรีประดับ” เสียงที่ถามอยู่ใกล้ๆ พร้อมกับมือใหญ่จับเข้าที่แขนเรียวยาวและดึงจนร่างบอบบางถลาเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนแข็งแกร่งตรีประดับรู้สึกเหมือนกับว่าลำคอแห้งผาก จนต้องรีบกลืนน้ำลายลงคอ แต่มันก็ไม่ได้ช่วยเหลืออะไรเลย หัวใจเธอยังคงเต้นแรงและเร็ว ราวกับกำลังจะทะลุออกมาจากทรวง ปลายมือปลายเท้าเย็นเฉียบ ขณะปลดมือใหญ่ออกจากแขนทั้งที่รู้ว่า ถึงจะทำอย่างไรก็ไม่สามารถหลุดจากคีมเหล็กที่คีบอยู่ก็เถอะ“ปะ...ปล่อยตรีนะพี่เฟด เราสองคนไม่มีอะไรติดค้างกันแล้วนะ พี่จะมาหาเรื่องอะไรกับตรีอีก”“แน่ใจหรือตรี ฉันว่าเธอยังติดค้างฉันอีกเยอะเลยนะ” เฟดเดอริโกถามยิ้มๆ ตอนที่ได้เห็นร่างบอบบางของคนที่รักเดินตรงไปที่เคาท์เตอร์เช็กอิน เข

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 81

    ไม่....เขายอมให้เป็นแบบนี้ไม่ได้ เขาจะต้องตามตัวตรีประดับให้เจอ ไม่ว่าหญิงสาวอยู่ที่ไหน สุดสายปลายฟ้า ก็จะต้องตามหาให้เจอ และบอกให้เธอรู้ว่าเขายอมแพ้แล้ว...ยอมให้ละทิ้งทุกสิ่ง ขอเพียงแค่ให้หญิงสาวอยู่ในอ้อมแขนเขาตลอดไปก็พอ“ตรีจะไปเมืองไทย เขาคงจะไปหาตะวันที่นั่น” ภารวีพูดเสียงเบา“ไม่จริง คุณเอาอะไรมาพูด ในเมื่อตะวันอยู่ที่นี่”“คุณว่าไงนะคุณเฟด” ร่างบางถึงกับทรุดกองกับพื้นอีกครั้ง ความจริงจากปากเฟดเดอริโกพรั่งพรูเหมือนกับสายน้ำหลาก ให้ภารวีถึงกับร้องเรียกหายาดม ใบหน้าเธอขาวและซีดเผือด“ต...รีแม่ขอโทษลูก แม่ขอโทษ เพราะแม่ถึงทำให้ลูกเป็นแบบนี้ใช้ไหม” ภารวีร้องไห้คร่ำครวญ เมื่อคิดว่าตรีประดับคงจะทำอะไรเพื่อช่วยภูตะวันจนถึงขั้นเอาตัวเข้าแลก เพื่อจะได้ช่วยเหลือญาติสาว...และคนที่ลูกสาวเธอเลือกขอความช่วยเหลือก็คือชายหนุ่มตรงหน้า ที่คอยจ้องตะครุบอยู่แล้ว“ตามตรีกลับมาให้ได้นะคุณ บอกแกด้วยว่าฉันรักแก แม่คนนี้รักแก” ภารวีจับมือใหญ่ของสามีไว้และจ้องมองเฟดเดอริโกด้วยสายตาวิงวอนขอร้อง“ไม่ครับ” ภารวีและเจสันกำลังจะต่อว่าชายหนุ่มไป แต่เมื่อได้ยินคำพูดที่ตามมาก็ทำให้ทั้งคู่ยิ้มได้“คำพูดเหล่านี้ ค

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 80

    สะโพกสอบกดรั้งจมลึกหายไปในเส้นทางสวาทร้อนรัวเร็วถี่ยิบ ทั้งหนักหน่วงและรุนแรง เพียงไม่นานสองร่างก็สอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกัน เสียงร้องหวานเชื่อมและแหบห้าวดังพร้อมๆ กันกายบางฟุบลงบนขอบอ่าง โดยมีร่างใหญ่ตามติด ลมหายใจของทั้งคู่หอบกระเส่า เป็นครู่ใหญ่กว่าที่เกเบรียลจะฟื้นตัว ช้อนร่างบางไปวางในอ่างอาบน้ำใหม่อีกครั้งสองมือบีบนวดและกายบางแผ่วเบา ผ่อนคลายความเมื่อยล้าให้ ก่อนที่เขาจะอุ้มร่างภูตะวันขึ้นและนำพาเธอไปมอบรักใหม่อีกครั้ง...อีกครั้งและอีกครั้ง...บนเตียงนอนใหญ่ ก่อนทั้งคู่จะนอนหลับไปในอ้อมกอดของกันและกันตรีประดับพาร่างบางของตัวเองเดินกลับเข้าไปในร้านอาหาร เธอกวาดตามองหาหญิงและชายที่เธอเรียกว่าพ่อแม่ และเธอก็ได้พบร่างของภารวีและเจสันนั่งอยู่ตรงมุมหนึ่งของห้อง หญิงสาวเดินไปหยุดตรงหน้าของทั้งสองคน“แกมาที่นี่ทำไมอีกตรีประดับ” ภารวีเอ่ยถามลูกสาว ความเจ็บปวดและเจ็บใจยังไม่ห่างหายไปจากสมองและจิตใจ“ตรีแค่จะมาลาแม่นะคะ”“แกจะไปอยู่กับ...” ภารวีถามอย่างเจ็บปวดใจ“ไม่ใช่หรอกค่ะแม่ ตรีจะไปเมืองไทย” ตรีประดับพูดขัดขึ้นก่อนที่มารดาจะพูดจบ มือเรียวยื่นสมุดโน้ตเล่มเล็กส่งให้มารดา“ตรีแค่จะเอาน

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 79

    “เธอไม่คิดถึงฉันหรือไงคนดี เห็นกลับเอาซะเย็นเชียว ไม่รู้หรือว่าฉันเป็นห่วง และที่สำคัญคือ...ฉันคิดถึง”“จริงหรือคะ คุณเกลคิดถึงตะวันจริงๆ เหรอ ไม่ค่อยอยากจะเชื่อเลย” นิ้วเรียวคีบจมูกโด่งแผ่วเบา ใบหน้าก็ยิ้มหวานดวงตาเป็นประกายหวานเชื่อมไม่แพ้กัน“ทำอย่างไรเธอถึงจะเชื่อละตะวัน”“อืม...ทำยังไงนะหรือคะ” ใบหน้าขาวสวยแหงนไปด้านหลัง ให้ใบหน้าคมประทับไปบนลำคอระหงเรื่อยลงไปตามแอ่งชีพจร จนถึงปทุมถันอวบอิ่มสีขาวนวลผ่องตัดกับปลายยอดสีชมพูเข้ม ที่ชูช่ออวดความสวยงามให้กับเกเบรียลได้เห็นชายหนุ่มลูบไล้มือไปบนลำตัวเนียนนุ่มและช้อนทรวงสล้างขึ้นมา ใบหน้าคมซบซุกระหว่างสองเต้า และค่อยๆ เคลื่อนไปประทับบนยอดบัว ปลายลิ้นตวัดไล้หยอกล้อกับปลายยอดถันสีชมพูเข้มอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนที่เขาจะตวัดมันเข้าปากปลายนิ้วเรียวยาวจิกไปบนลำคอแกร่ง กดให้ศีรษะทุยแนบชิดกับทรวงสล้างมากที่สุด เสียงครางหวานเชื่อมดังจากปากนุ่มอวบอิ่ม“คืนนี้คุณเกลก็จะรักตะวันตลอดทั้งคืนดีไหมคะ”“ฉันนะไหวอยู่แล้ว กลัวแต่ว่าตะวันจะไม่ไหวนะซิ เอวบางร่างน้อยแบบนี้ ลดพัดทีเดียวก็ปลิวแล้ว”“งั้นคุณเกลก็ต้องจับไว้แน่นๆ ตะวันกลัวจะปลิวไปตามลมอย่างที่คุณเกลบอ

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 78

    ตรีประดับเดินเข้าไปในห้องนอน เริ่มต้นเก็บข้าวของส่วนตัวที่จำเป็นต้องใช้ หนังสือเดินทางบอกว่ายังคงเหลือระยะเวลาให้เธอได้ใช้อีกหกเดือนถึงจะทำไม มันก็คงพอให้เธอรักษาตัวรักษาใจ ผ้าเช็ดหน้าสีขาวปักเป็นรูปดอกทานตะวันสีสวยสดหล่นออกจากตู้ผ้า มือเรียวยกมันขึ้นมาประทับแนบอกอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะวางไว้ที่เดิมจำได้ว่าผ้าผืนนี้แม่ปักและถักริมอยู่หลายวัน เพื่อจะส่งไปให้เป็นของขวัญวันเกิดภูตะวันอายุครบสิบห้าปี แล้วเธอแอบขโมยมันมา พอแม่รู้เท่านั่นแหละก็ลงมือทุบตีเธอเป็นการใหญ่ ตรีประดับยิ้มอย่างขมขื่นเมื่อนึกถึงเรื่องราวในอดีต ข้าวของใช้หลายชิ้นที่แม่บรรจงทำส่งไปให้หญิงสาวทุกๆ ปี แต่ไม่เคยมีให้ลูกสาวคนนี้เลยสักครั้งแม่มอบรักให้ภูตะวันซึ่งเป็นเพียงแค่หลาน มากกว่าเธอซึ่งเป็นลูกสาวเสียอีก แม้ว่าเธอจะพยายามไม่คิด พยายามเข้าใจ ว่าที่แม่ทำไปเพราะรักและเป็นห่วงหลาน แต่ทำไมแม่ไม่เคยมองมายังเธอบ้าง มองว่าเธอเองก็โหยหาความอบอุ่นไม่แพ้ภูตะวันตรีประดับเก็บข้าวของจนหมด และเดินไปนอนบนเตียงเล็กๆ ที่อยู่ชิดมุมห้อง ปล่อยให้น้ำตาไหลออกไปอย่างไม่คิดที่จะยกมือขึ้นเช็ด หญิงสาวหลับไปอย่างเหนื่อยทั้งที่ยังมีคราบน้ำตาเต็มใบห

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status