บททั้งหมดของ LOVE ENGINEER พ่ายรักรุ่นพี่วิศวะสุดแซ่บ : บทที่ 1 - บทที่ 10

"เนียร์"".....""นาเนียร์"หลังจากที่ได้ยินเสียงเรียกชื่อตัวเอง 'นาเนียร์' นักศึกษาสาววิศวกรรมคอมพิวเตอร์ปีสี่ ก็สะลึมสะลือลืมตาตื่นขึ้นมา พร้อมกับจ้องมองคนที่เรียกชื่อเธอ ก็พบว่าคนคนนั้นคือ 'ควันหลง' เพื่อนชายของหญิงสาวนั่นเอง"เรียกทำไม" นาเนียร์ถามออกไปด้วยความไม่พอใจ หลังจากที่มีคนมารบกวนเวลาเธอนอนพัก เพราะหญิงสาวเพิ่งนอนพักสายตาไปไม่นานนี้เอง"อาจารย์ออกไปแล้ว แถมเพื่อน ๆ ก็ออกกันไปหมดแล้วเนี่ย ฉันกับไอ้ราชาช่วยกันปลุกเธอตั้งนาน ก็ไม่ยอมตื่น ทำไมหลับเป็นตายแบบนี้ เมื่อคืนไปแรดที่ไหนมา""ไปปาร์ตี้วันเกิดยัยโรสน่ะสิ กว่าจะกลับถึงคอนโดก็เกือบเช้าเลย" หญิงสาวตอบเสียงอู้อี้เพราะยังรู้สึกง่วงอยู่เลย เนื่องจากเมื่อคืนเธอไปงานวันเกิดของโรสริน เพื่อนสาวที่เคยเรียนมอปลายด้วยกัน แต่ตอนนี้ทั้งสองคนไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน เพื่อนโทรมาชวนทั้งที เธอก็ไม่รู้ว่าจะปฏิเสธยังไง ก็เลยยอมตกลงไปครั้งแรกว่าจะไปแป๊บเดียว แต่พอได้เจออดีตเพื่อนร่วมชั้นที่นาน ๆ ได้เจอกัน ทำให้ได้คุยเพลิน แถมพอได้ดื่มแอลกอฮอล์ไปด้วย มันกลับติดลมมากไปหน่อย"วันนี้เธอจะกลับกับใคร""ใครว่างไปส่งก็กลับกับคนนั้นแหละ" ปกติ

นาเนียร์เดินหน้าบึ้งออกมาจากคอนโดของตัวเอง หลังจากที่ก่อนหน้านี้กลุ่มเพื่อนในคณะได้โทรไปชวนมากินหมูกระทะข้างคอนโดของเธอ โดยครั้งแรกหญิงสาวพยายามที่จะปฏิเสธ เนื่องจากตัวเองอยากนอนพักผ่อน แต่พอโดนเพื่อนหลายคนต่างโทรรบเร้าให้ลงมากิน เพราะร้านหมูกระทะมันอยู่ติดกับคอนโดของเธอพอดี ซึ่งตัวเธอนั้นรู้สึกรำคาญเพราะถ้าไม่ลงมาก็คงโดนโทรก่อกวนอยู่แบบนั้นโดยหญิงสาวเดินเข้ามาใกล้ร้านหมูกระทะก็เห็นกลุ่มเพื่อนของตัวเองที่กำลังนั่งพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ซึ่งพอหนึ่งในกลุ่มเพื่อนเห็นเธอก็รีบโบกมือเรียก นาเนียร์จึงรีบเดินเข้าไปแต่พอกำลังจะเอ่ยทักทายเพื่อน ก็โดนพนักงานเสิร์ฟของร้านเดินชนอย่างจัง จนเธอล้มคะมำหงายหลัง ก้นกระแทกกับพื้นอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บจี๊ด "เจ็บจัง""ขอโทษครับ""ขอโทษแล้วมันหายเจ็บหรืองะ..." นาเนียร์รู้สึกอารมณ์เสียเป็นอย่างมาก เพราะตัวเองก็ไม่ได้อยากมาที่นี่อยู่แล้ว แถมยังมาเจอเหตุการณ์แบบนี้แล้วอารมณ์ฉุนเฉียวมันก็พุ่งปรี๊ด กำลังจะเอ่ยต่อว่าคู่กรณีออกไป พอเงยหน้าสบต่ออีกฝั่งแล้ว แต่ก็ต้องเงียบปากลง เพราะชายหนุ่มตรงหน้านั้น หน้าตาหล่อเหลามาก ซึ่งตัวหญิงสาวได้แต่บ่นพึมพำในใจ 'นี่มันสเปกเรา

พอควันหลงขับรถเข้ามาจอดบริเวณลานจอดรถของคณะแล้ว นาเนียร์ก็เปิดประตูลงจากรถ พร้อมกับเดินเข้ามาที่คณะของตัวเองโดยที่ไม่ได้รอเพื่อนชายซึ่งในตอนที่กำลังเดินเข้ามาในคณะอยู่นั้น ก็เห็นราชาเดินสวนมาพอดี หญิงสาวจึงรีบเดินเข้าไปกางแขนเพื่อขวางเอาไว้"จะไปไหนสุดหล่อของเนียร์""ว่าจะไปโรงอาหาร เธอกินข้าวเช้ามาหรือยัง""ยังเลย นี่กำลังจะไปโรงอาหารพอดี งั้นเราไปด้วยกันเลยดีกว่า" หญิงสาวเดินปรี่เข้าไปคล้องแขนเพื่อนสนิทอย่างราชาด้วยความเคยชิน อย่างที่มักจะทำเป็นประจำ เพื่อนชายของเธอเองก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร เพราะพวกเราเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เริ่มสนิทกันแล้ว"นายจะกินอะไร" พอเดินมาถึงโรงอาหารนาเนียร์ก็พูดขึ้น"ยังไม่รู้เลย แต่น่าจะเป็นข้าวมันไก่นั่นแหละ""ข้าวมันไก่อีกแล้ว กินทุกวันไม่เบื่อหรือไง""ก็ไม่รู้ว่าจะกินอะไรนี่นา แล้วเธอจะกินอะไร""อยากซดซุปร้อน ๆ ""จะกินก๋วยเตี๋ยวตั้งแต่เช้าเลยเหรอ ทำไมถึงไม่กินข้าว""ก็บอกอยู่ว่าอยากกินซุปร้อน ๆ""งั้นก็เอาข้าวต้มสิ ร้านป้านวลทำข้าวต้มโบราณอร่อยนะ เธอเคยกินไหม""เคยกินเมื่อนานมาแล้ว แต่จำรสชาติไม่ได้""รสชาติดีเลย""โอเค งั้นฉันไปร้านข้าวต้มก่อน เดี๋ยวถ้านายไ

"เอามาสองเลยค่ะ""พี่เนียร์ เอาอันเดียวก็พอครับ""ทำไมล่ะคะ เอาสองอันนั่นแหละดีแล้ว เผื่อเกิดอุบัติเหตุเหมือนเมื่อวานขึ้นอีก เราจะได้เอาอีกอันมาใช้แทนไง""แต่มันแพงนะครับ แค่อันเดียวผมก็เกรงใจจะแย่อยู่แล้ว นี่พี่เนียร์จะซื้อให้ผมตั้งสองอัน""ไม่ต้องเกรงใจค่ะ พี่เต็มใจซื้อให้เรา""ไม่ได้ครับ""เอาเถอะนะ อย่าปฏิเสธพี่เลย""งั้นเอาแบบนี้ พี่เนียร์ซื้อให้ผมทั้งสองอัน แต่อีกอันผมขอผ่อนเงินคืนนะครับ เดี๋ยวผมจะทยอยผ่อนจนครบราคาของมัน ถ้าพี่ไม่เห็นด้วยกับที่ผมพูด งั้นผมก็จะปฏิเสธไม่รับเหมือนกัน" ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยความจริงจัง จนนาเนียร์ที่ยืนฟังอยู่ก็ยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู"ก็ได้ เอาแบบที่น้องภีมพูดก็ได้ค่ะ""งั้นรับเป็นสองอันนะคะ" พนักงานที่ยืนคอยบริการอยู่ก็พูดออกมา"ค่ะ" นาเนียร์พูดตอบพนักงาน พร้อมกับยื่นบัตรเครดิตให้ซึ่งเขากับหญิงสาวรุ่นพี่ก็ยืนรอไม่นานพนักงานก็เดินกลับมาพร้อมกับถุงที่บรรจุกล่องแว่นตา และบัตรเครดิต"ขอบคุณที่มาใช้บริการร้านเรานะคะ"พนักงานก็ยกมือไหว้ส่วนภีมก็ยกมือไหว้ตอบ พร้อมกับเดินตามแรงจูงของหญิงสาวรุ่นพี่ออกมาจากร้าน"หิวข้าวจัง""พี่เนียร์หิวเหรอครับ""ใช่ค่ะ พี่ห

หลังจากที่หมดคาบเรียนในวิชาแรกของบ่ายเรียบร้อยแล้ว ภีมก็รีบเก็บของใส่กระเป๋า พร้อมกับเดินตามเพื่อนสนิทอย่างโต้งลงมายังชั้นล่างของอาคารโดยปกติแล้วชายหนุ่มจะมีเรียนวิชาต่อไป แต่เนื่องด้วยอาจารย์ยกคลาสกะทันหัน ทำให้เขาเลิกเรียนก่อนเวลาจากที่หญิงสาวรุ่นพี่ต้องเป็นคนรอเขา แต่ตอนนี้ดันเป็นเขาที่ต้องรอเธอแทน ชายหนุ่มจึงคิดว่าจะไปนั่งรอที่หน้าคณะ เผื่อว่าตอนรุ่นพี่สาวเลิกเรียนแล้ว เดินผ่านอาจจะเห็นเขาได้ชัด"วันนี้กลับกับกูไหม กูขับมอเตอร์ไซค์มา" โต้งหันมาพูดกับเขา แต่ภีมดันส่ายหน้าปฏิเสธ"ทำไม""พอดีกูมีนัด""นัดกับสาวที่ไหนเอ่ย""สาวที่ไหนล่ะ รุ่นพี่เรานี่แหละ""รุ่นพี่ไหนวะ กูรู้จักไหม""พี่เนียร์ไง""พี่เนียร์ คือใช่คนที่กูรู้จักไหม""คณะวิศวะ ก็มีคนชื่อเนียร์คนเดียวไม่ใช่เหรอ" เขาตอบเพื่อนไปพร้อมกับส่ายหน้าไปมา แล้วเดินมานั่งลงโต๊ะไม้หินอ่อนตรงบริเวณที่ตัวเองชอบนั่งประจำ ซึ่งโต้งก็รีบวิ่งมานั่งลงด้านข้าง"ตกลงมึงกับพี่เขาคือยังไงกันแน่ ทำไมถึงมีนัดกัน""พี่เขาก็แค่บอกว่าอยากกินข้าวด้วยแค่นั้น""แสดงว่าพี่เขาสนใจมึง""พี่เขาจะมาสนใจกูทำไมล่ะ มึงไม่เห็นสภาพกูหรือไง แตกต่างกับพี่เขาขนาดนี