บททั้งหมดของ LOVE ENGINEER พ่ายรักรุ่นพี่วิศวะสุดแซ่บ : บทที่ 21 - บทที่ 30

นาเนียร์เดินลงจากรถ พร้อมกับเดินเข้ามาในขณะของตัวเองที่ตอนนี้มีนักศึกษาหลายคนกำลังเดินพลุกพล่านเต็มไปหมดแต่เนื่องด้วยตอนนี้เป็นเวลาใกล้ถึงคาบเรียนวิชาแรกของเธอแล้ว หญิงสาวจึงรีบเดินสับฝีเท้าเข้ามาในอาคารเรียน"นาเนียร์"แต่พอกำลังจะเดินก้าวขึ้นบันไดก็ได้ยินเสียงเรียกคุ้นเคยจากด้านหลัง หญิงสาวจึงหันไปมองพบว่าเป็นควันหลง จึงเปลี่ยนจากการเดินขึ้นอาคารเป็นเดินไปหาเพื่อนแทน"ทำไมวันนี้มาเช้า นายมีเรียนบ่ายไม่ใช่เหรอ""ฉันจะมาตอนไหนมันก็เรื่องของฉัน เมื่อคืนกลับยังไง""มีคนมารับกลับ""ใคร""ก็เด็กฉันน่ะสิ""ช่วงนี้เธอตัวติดกับมันมากนะ""เดี๋ยวตีปากเลย ใครให้นายเรียกเด็กฉันว่ามัน น้องเขามีชื่อนะ" นาเนียร์เริ่มทำหน้าบึ้งตึงใส่เพื่อนสนิท หลังจากที่เขาเรียกหมาเด็กของเธอไม่เพราะ"จริงจังกับมันขนาดนั้น""ก็บอกว่าอย่าเรียกมะ...(นาเนียร์)/ฉันถามก็ตอบ(ควันหลง)""ก็ต้องจริงจังสิ แถมตอนนี้เป็นแฟนกันแล้วด้วย" หญิงสาวคุยโวให้กับเพื่อนฟัง พร้อมกับยิ้มเขินอย่างอารมณ์ดี"ให้มันได้อย่างนี้สิ""แล้วมาซักไซ้ฉันทำไมเนี่ย คนยิ่งรีบไปเรียนอยู่""จะไปก็ไปสิ ใครห้ามเธอไว้ล่ะ""อ้าว ก็นายเรียกฉัน""ไปได้แล้ว""

นาเนียร์เดินนำเพื่อน ๆ ของตัวเองเข้ามาในร้านหมูกระทะที่แฟนหนุ่มของเธอทำงานอยู่"พี่เนียร์"หญิงสาวมองตามเสียงเรียก ก็พบว่าเป็นแฟนหนุ่มของเธอ ที่กำลังเดินมาหา และยิ้มส่งมาให้"ไหนบอกว่าวันนี้จะไปเที่ยวผับไง ไหงมาที่ร้านหมูกระทะนี้ได้ครับ""พอดีเปลี่ยนใจค่ะ อยากมาดูแฟนตัวเองทำงาน" เธอพยายามเก็บความเศร้าของตัวเอง แล้วยิ้มตอบกลับคนตรงหน้า พร้อมกับเดินเข้าไปกอดเขา แต่คนที่เธอกำลังจะกอด ดันขยับถอยหนี และส่ายหน้าไปมา"กอดตรงนี้ไม่ได้ครับ ผมทำงานอยู่นะ"".....""ไปนั่งโต๊ะกันครับ"คนอายุน้อยกว่าเดินจูงมือมายังโต๊ะที่ว่างอยู่ พร้อมกับกลุ่มเพื่อนก็ต่างทยอยนั่งที่ใครที่มัน"เอาอะไรกันดีครับ""เอาหมูกระทะชุดใหญ่มาสามชุดค่ะ ขอเพิ่มปลาหมึกกรอบสองจาน วุ้นเส้นสองจานค่ะ"จีจี้ที่นั่งอยู่ด้านข้างเธอ พอเปิดดูเมนูแล้วก็เอ่ยสั่ง ส่วนเธอก็ไม่ได้สั่งอะไร เพราะถ้าเพื่อนสั่งอะไรมาเธอก็กินได้หมดนั่นแหละ"เครื่องดื่มล่ะครับ เอาอะไรดี""พวกแกเอาอะไร" จีจี้หันไปถามเพื่อนคนอื่น ไม่นานก็วกกลับมาถามเธอ"แกล่ะนาเนียร์""น้ำเปล่า" หญิงสาวตอบไป ทั้งที่สายตายังจดจ่อที่แฟนหนุ่มที่กำลังเขียนเมนูใส่กระดาษโดยพอเขาเขียนเสร็

พอทำงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว เพื่อนทั้งสองคนของเธอก็ขอตัวกลับ หญิงสาวจึงรีบขับรถมายังหอพักของแฟนหนุ่มที่อยู่ไม่ไกลนาเนียร์เปิดประตูลง พร้อมกับเดินขึ้นบันไดมายังชั้นที่คนรักของตัวเองอยู่ โดยพอเดินมาถึงหน้าห้องก็จัดการยกมือเคาะประตู แต่เธอเคาะเท่าไหร่คนในห้องก็ไม่ออกมาเปิดสักที จึงถือวิสาสะใช้กุญแจที่มีอยู่ไขเข้าไปแต่พอเดินเข้ามาในห้องแล้วกลับไม่มีเจ้าของห้องอยู่เลย"ไปไหนนะ" หญิงสาวเดินดูรอบห้อง พร้อมกับเดินไปดูตรงระเบียงขนาดเล็กแต่ก็ไม่พบเจ้าของห้องอยู่นาเนียร์จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อจะโทรหาแฟนหนุ่ม แต่ก็ต้องตกใจเพราะโทรศัพท์ของเธอนั้นดันไม่สามารถเปิดได้ หญิงสาวจึงเดาได้ว่ามันน่าจะแบตหมดตั้งแต่เมื่อคืน ซึ่งเธอลืมที่จะชาร์จ แถมหลังจากกลับมาจากร้านหมูกระทะเมื่อคืน เธอก็ไม่ได้จับมันอีกเลย"อะไรมันจะซวยขนาดนี้เนี่ย" เธอเดินพึมพำออกจากห้องของแฟนหนุ่ม โดยไม่ลืมที่จะล็อกกลับไว้เหมือนเดิมพอเข้ามาในรถเรียบร้อยแล้ว ก็รีบขับรถกลับคอนโดของตัวเอง แต่ในตอนที่กำลังเดินลงจากรถนั้นหางตาของเธอก็ชำเลืองไปเห็นเพื่อนสนิทของแฟนหนุ่ม ที่กำลังเดินถือขยะมาทิ้งอยู่ด้านหน้าร้านนาเนียร์เห็นแบบนั้น ก็รีบเดินม

เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า การถูกปรนเปรอด้วยปากจะทำให้รู้สึกดี จนตัวเกร็งแบบนี้ภีมกัดริมฝีปากหลุบสายตาลงมองศีรษะเล็กของแฟนสาวที่ผงกขึ้นลงเป็นจังหวะ เขาพยายามห้ามใจตัวเอง ไม่ให้เผลอกระแทกกายสวนเข้าไปในโพรงปากเล็ก ๆ นั่น“ซี๊ดด พี่เนียร์เบาหน่อยครับ ภีมจะแตกแล้ว” คำพูดดิบห่ามหลุดออกจากริมฝีปากหยักนาเนียร์ได้ยินในสิ่งที่ชายหนุ่มร้องขอ แต่เธอกลับทำในสิ่งตรงกันข้าม คือเร่งจังหวะการผงกหัวให้เร็วขึ้น ริมฝีปากอิ่มดูดดุน เรียวลิ้นโลมเลียหนักหน่วงมากกว่าเดิม จนได้ยินเสียงสูดปากครางของเจ้าของเอ็นอุ่นร้อนในปาก“อ่า! พะ...พอก่อนครับ เดี๋ยวมันแตกใส่ปาก อึก” เสียงท้วงทุ้มพร่าไม่ได้ทำให้คนที่ตั้งหน้าตั้งตาครอบครองส่วนกลางกายแข็งร้อนด้วยริมฝีปาก ยอมหยุดได้เลยมือหนาเลื่อนไปดันใบหน้าสวยออก แต่ก็ถูกแฟนสาวปัดออก ดวงตากลมโตฉ่ำเยิ้มช้อนขึ้นมองสบดวงตาคม จนคนมองใจกระตุกไม่รู้ว่าแฟนสาวจอมยั่วรู้ตัวบ้างไหม ว่าปกติเธอก็มีภาพลักษณ์ที่เร้าใจอยู่แล้ว แต่ยิ่งทำแบบนี้ ก็ยิ่งทำให้คนที่อดทนอดกลั้นให้เธอทำตามใจ อยากจะเอาแต่ใจให้สาสมบ้าง“อืมมม! ถือว่าผมเตือนแล้วนะ” เขาพูดแค่นั้นก่อนมือหยาบใหญ่จะเลื่อนไปรวบกลุ่มผมสั้น

หลายวันต่อมา..."วันนี้เงินเดือนผมออก พี่เนียร์อยากกินอะไรครับ""อะไรก็ได้ค่ะ""ไม่มีอะไรก็ได้ พี่เนียร์ระบุมาเลยครับ แล้วก็ไม่ต้องเกรงใจ""ชาบูดีไหม ร้านที่เราไปกินอาทิตย์ก่อน""เอาแบบนั้นก็ได้ครับ""งั้นไปกัน เดี๋ยววันนี้พี่จะเป็นคนขับรถเอง""ทำไมล่ะครับ""ก็แฟนเลี้ยงทั้งที จะให้คนเลี้ยงขับรถได้ยังไงล่ะ" นาเนียร์ตอบออกไป พร้อมกับยื่นมือไปดึงแก้มของแฟนหนุ่มเบา ๆ ด้วยความมันเขี้ยว "น่ารักจัง""น่ารักแล้วรักไหมครับ""ก็รู้อยู่แล้ว""แต่ผมอยากให้พี่บอกรักผมอีก""หึ รักนะคะเจ้าหมาเด็ก" หญิงสาวเดินนำแฟนหนุ่มของตัวเองมาที่รถ พอมาถึงก็จัดการเปิดประตูให้กับเขา ซึ่งชายหนุ่มก็ยอมเข้าไปนั่ง เธอจึงปิดประตูพร้อมกับเดินอ้อมมายังฝั่งของตัวเอง เปิดประตูเข้ามานั่งพร้อมกับปิดมันเบา ๆพอจัดการคาดเข็มขัดนิรภัยเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็รีบขับออกมา เพื่อจะไปยังห้างสรรพสินค้าที่อยู่ไม่ไกลจากที่นี่มากโดยใช้เวลาประมาณสิบห้านาที นาเนียร์ก็ขับรถเข้าไปจอดในโรงจอดรถของห้างสรรพสินค้า เธอเปิดประตูลงจากรถก็เห็นแฟนหนุ่มของตัวเองเดินอ้อมมาหาเราสองคนก็เดินจูงมือกันเข้ามาด้านในตัวห้าง ก็เห็นคนเดินพลุกพล่านเต็มไปหมด"วันนี