All Chapters of พี่ชาย'เพื่อน: Chapter 1 - Chapter 5

เมื่อเดือนก่อน ผมโม้ไปกับลูกพี่ลูกน้องอย่างเปรมว่าตอนนี้ผมนั้นไม่โสดแล้ว รอวันว่างๆ ผมจะพาเธอคนนั้นไปให้มันเจอ แต่คิดแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ เพราะผมยังโสดสนิทนี่สิ โสดจนใครหลายๆ คนคิดว่าผมเป็นเกย์ ซึ่งหนึ่งในนั้นคือเปรม ที่ตอนนี้มันมีคู่และแต่งงานไปก่อนผมเสียอีก ไหนจะใกล้มีลูกคนแรกแล้วด้วย อันที่จริงตัวผมโสดแต่ใจผมไม่ได้โสดเหมือนตัวหรอกครับ ผมเองก็มีคนที่ชอบซึ่งเรียกว่าแอบชอบก็คงไม่ผิด และเธอคนนั้นก็ไม่ใช่ใครอื่น เพื่อนสนิทของน้องสาวผมเอง อ้อ…ลืมบอกไปว่าเธอชื่อกรดาหรือน้องดาครับ เพราะแอบชอบเพื่อนน้องสาว ทำให้ผมหักห้ามใจ ไม่พรากผู้เยาว์ เดี๋ยวคุกจะถามหา เมื่อรู้ว่าชอบ ผมก็เริ่มกันท่า ไม่ให้น้องสาวและน้องดามีแฟน บอกว่าต้องเรียนให้จบก่อน แต่ไอ้น้องตัวแสบของผมมันกลับแหกกฎ เพราะเกิดปิ๊งและมาคบกับเพื่อนสนิทผมเองซะงั้น ฟังแล้วงงไหมครับ...ฮ่าๆ งั้นผมขอเท้าความ เพื่อไม่ให้งงกันก่อน ผมชื่อเนติธร มีน้องสาวชื่ออัปสร ซึ่งอัปสรเนี่ยมีเพื่อนสนิทชื่อกรดาหรือดา ส่วนผมก็มีเพื่อนสนิทชื่อตรัย อัปสรกับตรัยรักกัน ผมก็ไม่ได้ห้าม แม้แรกๆ ผมจะหวงน้องสาวจนเกือบถีบไอ้เพื่อนตัวดีไปหลายครั้งก็ตาม แต่ตอนที่ตรัยมาส

ฉัน ‘กรดา’ ตอนนี้ฉันกำลังยกมือขึ้นมาวางบนอกข้างซ้ายของตัวเอง ที่ตอนนี้มันยังเต้นตึกๆ ตักๆ อย่างไม่เป็นจังหวะ เมื่อครู่ฉันกับพี่นิกเกือบจะจูบกันแล้วใช่ไหม ฉันไม่ได้คิดไปเองแน่ๆ เพราะใบหน้าเราอยู่ใกล้กันจนสัมผัสลมหายใจอุ่นๆ ของกันได้ เกิดมาจนตอนนี้ฉันยังไม่เคยใกล้ชิดกับใครเท่านี้มาก่อน โอ๊ย! ฉันจะเป็นลมไหมฉันแอบชำเลืองมองคนข้างๆ ที่ตอนนี้กำลังขับรถพาฉันไปซื้อของฝากให้เพื่อนที่ห้างสรรพสินค้า พี่นิกยังคงทำตัวเป็นปกติ ผิดกับฉันที่มันไม่ค่อยปกติ เพราะใจยังคงเต้นแรง แรงพอๆ กับวันที่พี่นิกบุกไปที่บ้านแล้วสารภาพความในใจออกมา พร้อมๆ กับขอคบกับฉันต่อหน้าพ่อกับแม่วันนั้นฉันเกือบเป็นลม เพราะไม่คิดไม่ฝันว่าผู้ชายที่ฉันแอบรักมาตลอดเขาเองก็แอบรักฉันอยู่เช่นกัน มันเหมือนนิยายโรแมนติกสักเรื่อง ที่จุดเริ่มต้นมันมีแต่ความสุข ทั้งๆ ที่ความจริงมันเพิ่งจะเริ่มต้น ความจริงที่ว่าฉันกำลังจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศและต้องอยู่ห่างกับ พี่นิกถึงสองปี เขาจะไปแอบชอบใครอื่นไหมนะ “นั่งคิดอะไรอยู่ครับ เงียบเชียว”“คิดไปเรื่อยเปื่อยน่ะค่ะ ไม่มีอะไร” เสียงที่ดังขึ้น ทำเอาฉันสะดุ้งเบาๆ “คิดเรื่องของเราอยู่ใช่ไหม...หืม”

“สายแหลกกลับมาแล้วเหรอยะ” คำแซวนี้ทำเอาฉันมองบนใส่ยัยเพื่อนตัวแสบ ที่รู้ใจฉันไปเสียทุกอย่าง...ชิส์“อื้อ…งั้นไปแหลกบุฟเฟ่ต์นะ อยากกินอ่ะ” “ไปสิ” อัปสรตามใจฉัน เราจึงไปกินบุฟเฟ่ต์ซีฟู้ดด้วยกันเสียเลย พอได้กิน พอได้มานั่งคิด มีเพื่อนให้แนวทาง ฉันก็คลายความกังวลไปได้มาก อะไรมันจะเกิดก็คงต้องปล่อยให้เกิด ฉันจะทำทุกวันให้มันดีที่สุด จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจทีหลัง พอกินข้าวอิ่ม ฉันกับอัปสรก็แวะไปที่บริษัทของพี่นิกกับพี่ตรัย ฉันว่างงานก็ว่าได้ ส่วนอัปสรนั้นกำลังเข้าไปช่วยงานที่บริษัท แต่พอไปถึงหน้าห้องทำงานของพี่นิก ภาพที่เห็นผ่านกระจกก็ทำเอาฉันควันออกหู อารมณ์หึงหวงเล่นงานจนหูอื้อตาลายเบาๆ ก่อนจะสะกิดถามคนข้างๆ “แก…นั่นใคร”“แฟนเก่าพี่นิก” คำตอบของอัปสรทำให้ฉันถึงบางอ้อ ฉันรู้ว่าก่อนหน้านี้พี่นิกเคยคบหากับผู้หญิงคนหนึ่ง คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียน แต่เมื่อสี่ปีก่อน เขาสองคนเลิกรากันไป พี่นิกเฮิร์ทหนักมากทีเดียว ฉันรู้เรื่องนี้เพราะอัปสรเคยเล่าให้ฟัง และเพราะคิดว่ามันคืออดีตที่จบไปแล้ว พอคบกับพี่นิกก็เลยไม่ได้เซ้าซี้ให้มันดูเยอะกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง แม้แต่ขอดูรูปฉันก็ยังไม่เคยทำ “อ้อ…คนนี้