All Chapters of รักร้าย มาเฟียลูกติด: Chapter 181 - Chapter 190

"พี่เดย์ขา ถอดเสื้อให้ยูมิหน่อย ยูมิร้อน" เด็กสาวพยายามพูดด้วยท่าทางยั่วยวน แต่สำหรับเขาแล้วมันไม่ได้ดูเซ็กซี่เลยสักนิด แต่มันน่ารักจนอยากจะกลายร่างเป็นเสือแล้วจับเธอขย้ำให้จมเตียง"ร้อนมากไหม" ตรัยคุณถอดสูทโรงเรียนออกให้ร่างเล็ก แล้วโยนลงไปบนพื้นข้างเตียง จากนั้นก็จัดการกับเนคไทของเธอ"ม๊ากมาก พี่เดย์ช่วยทำให้ยูมิหายร้อนหน่อยสิ" ยลดาบิดกายเร่าๆ ปานประหนึ่งว่าร้อนมากมาย"พี่เดย์ต้องทำยังไงน่า ยูมิถึงจะหายร้อน" มือหนาลูบไล้สะโพกมน บางครั้งก็บีบขยำด้วยความมันเขี้ยวในท่าทางของเธอ ไม่รู้ว่าไปจำมาจากไหน คงคิดว่ามันดูเซ็กซี่สุดๆ แล้ว"ทำยังไงดี ยูมิร้อน" มือบางปลดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ดอย่างช้าๆ จนมาถึงเม็ดที่สาม แล้วแหวกออกให้เห็นเนินอกขาวผ่อง สะโพกมนก็บดคลึงไปที่หน้าขาแกร่ง โดยหารู้ไม่ว่าเธอกำลังปลุกเจ้ามังกรที่กำลังหลับใหลให้ตื่นขึ้นมา"อื้ม...รู้ไหมว่ากำลังหาเรื่องใส่ตัว" เสียงครางกระเส่าในลำคอเมื่อความกระสันกำลังก่อตัวเป็นเท่าทวี"พี่เดย์จะตียูมิเหรอ ถ้าตี ยูมิไม่ให้ดูดนมนะ" สะโพกของเธอยังคงส่ายวนบดคลึง พร้อมทั้งโน้มตัวเข้ามาใกล้จนหน้าอกหน้าใจประชิดแผงอกกำยำ"อื้ม...พี่เดย์จะทนไม่ไหวแล้

"เฮียเป็นยังไงบ้าง" บาสมาถึงโรงพยาบาลหลังจากตรัยคุณโทรบอก ในขณะที่เด็กสาวนั่งหลับอยู่บนตักแกร่ง"คงไม่เป็นอะไรมาก หมอกำลังทำแผล""เฮียพายูมิกลับไปนอนบ้านก่อนไหม ทางนี้ผมจัดการเอง""รอดูอาการมุกก่อน""เฮียยังรู้สึกอะไรกับเธออยู่ไหม" บาสรู้ดีว่าว่าตรัยคุณเคยรักผู้หญิงคนนี้มากแค่ไหน จนอดเป็นห่วงความรู้สึกของน้องสาวอย่างยูมิไม่ได้"ความรู้สึกกูเปลี่ยนไปแล้ว""คำว่าเปลี่ยนไปของเฮีย มันคงไม่ได้ทำให้น้องสาวของผมคนนี้ต้องร้องไห้นะ""ไม่ ยูมิจะไม่ร้องไห้...." เขาชะงักลงเมื่อหมอเปิดประตูออกมาจากห้องฉุกเฉิน เขาจับแขนทั้งสองข้างของยูมิโอบรอบลำคอ จับศีรษะของเธอมาซบที่ซอกคอ แล้วช้อนก้นของเธอขึ้นอุ้มราวกับกำลังอุ้มเด็กน้อย"คนไข้ไม่เป็นอะไรมากนะครับ มีเพียงบาดแผลที่แขนขวาที่ต้องดูแลเป็นพิเศษ ให้นอนพักที่โรงพยาบาลสักคืนก็กลับบ้านได้แล้วครับ หมอขอตัวไปดูคนไข้ท่านอื่นก่อน""ขอบคุณครับ""นี่ตกลงเฮียมีลูกใช่ไหมเนี่ย เห็นแล้วนึกถึงตอนเฮียอุ้มอาชิเลย" พอเห็นตรัยคุณอุ้มยลดาแบบนี้ทำให้บาสนึกถึงตอนที่เขาอุ้มเด็กชายอินทัชตอนหลับ"ลูกพ่องมึงดิ คนนี้เมียกู" ตรัยคุณบอกก่อนจะเดินเข้าห้องฉุกเฉินไป"เมีย เฮียถามยูมิ

"เดย์จะไปไหนเหรอ" มุกตาภาเอ่ยถามเมื่อเห็นตรัยคุณเดินถือกุญแจรถออกมาจากห้องนอนของเขา"จะไปรับยูมิที่โรงเรียน ถ้ามุกหิวโทรสั่งอาหารได้เลยนะ แล้วลงบิลไว้ เบอร์โทรอยู่หน้าทีวี" เขาบอกพลางใส่รองเท้าไปด้วย"เดย์...""เฮียรอผมด้วยดิ ผมก็ต้องไปรับมะปรางเหมือนกัน แล้วคนป่วยไม่นอนพักล่ะครับ พักผ่อนเยอะๆ จะได้หายเร็วๆ จะได้ย้ายออกไปอยู่ที่อื่น" บาสเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยความรีบเร่ง มิวายที่จะค่อนขอด มุกตาภา"นี่นาย! หลายรอบแล้วนะที่เข้ามายุ่งตอนที่ฉันคุยกับเดย์ ไม่มีมารยาท" มุกตาภาเอ่ยว่า สีหน้าแสดงออกมาว่าไม่พอใจเป็นที่สุดในคำพูดของบาส สายตาที่จ้องมองอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ"เฮียรีบไปกันเถอะ ผมกลัว" บาสแสร้งทำเป็นว่ากลัว กระโดดหลบหลังตรัยคุณ"เดย์จะกลับกี่โมง มุกไม่อยากอยู่คนเดียวนานๆ""ยังไม่รู้เหมือนกัน" ตรัยคุณตอบเสียงเรียบ"เฮียไปเร็ว เดี๋ยวสาวๆ รอ" บาสบอกพลางดันตัวตรัยคุณให้เดินออกจากห้อง"คิดถึง" เมื่อเด็กสาวเข้ามานั่งในรถ ตรัยคุณก็เอ่ยบอกพร้อมทั้งหอมแก้มนวล"คิดถึงเหมือนกัน คนแก่ของหนู" เธอจับมือของเขาขึ้นมาแนบแก้มนุ่ม แล้วถูไถแก้มบนฝ่ามือนั้น"อ้อนเป็นลูกแมวเลย เดี๋ยวเราไปหาอะไร

"ตื่นได้แล้ว เดี๋ยวไปโรงเรียนสายนะ""อื้อ...ป้าแช่มขาขออีกห้านาทีนะ" ยลดาพึมพำออกมาทั้งที่ดวงตายังคงปิดสนิท ด้วยความเคยชินที่ป้าแช่มจะมาปลุกเธอไปโรงเรียนทุกเช้า"ไม่ตื่นใช่ไหม" มือหนาทั้งสองข้างสอดเข้าไปในเสื้อนอนตัวบาง จับไปที่สองเต้าใหญ่แล้วนวดคลึงอย่ามัวเมา"อื้อ...พะ...พี่เดย์...ซี๊ดดด...ยูมิตื่นแล้ว...อ๊า...อย่าทำแบบนี้...ซี๊ดดด...ยูมิเสียว...อื้อ...ตื่นแล้ว" เมื่อเธอยังไม่ยอมตื่นเขาก็ส่งปลายนิ้วบดขยี้ปลายถัน จนเธอร้องครวญครางด้วยความเสียวซ่าน"ไปอาบน้ำได้แล้ว เจ็ดโมงแล้วนะ""โรงเรียนเข้าตั้งแปดโมงครึ่ง ยูมินอนต่ออีกครึ่งชั่วโมงนะ" เธอบอกพลางล้มตัวลงนอน แต่ก็ถูกเขาดึงรั้งไว้เสียก่อน"ช่วงนี้มีสอบหรือเปล่า""ไม่มีนะ พี่เดย์ถามทำไมเหรอ" เธอตอบด้วยความงัวเงีย ซบหน้ากับไหล่ของเขา"แล้วถ้ายูมิหยุดเรียนสักสองวันจะได้ไหม วันศุกร์กับวันจันทร์" เขาบอกพลางกดสมาร์ตโฟนเครื่องหรู"พี่เดย์จะไปหัวหินสี่วันเลยเหรอ ไปแค่เสาร์อาทิตย์พอแล้ว ยูมิไม่อยากหยุดเรียน""พี่ไม่อยากไปหัวหินแล้ว พี่อยากไปที่นี่" ตรัยคุณเปิดรูปสถานที่หนึ่งให้เด็กสาวดู เมื่อเธอเห็นตาของเธอก็โตขึ้นมาทันที หายง่วงเป็นปลิดทิ้ง"พ

"อึก...พี่เดย์ทำ...ยะ...ยูมิเจ็บ...เจ็บน้องหนู...อึก...เอาออกไป...ยะ...ยูมิเจ็บ" เด็กสาวร้องบอก เมื่อคนตัวสูงไม่ยอมถอดถอนท่อนเอ็นร้อนออกจากช่องทางรักของเธอเธอรู้สึกคับแน่นจนรู้สึกอึดอัด เมื่อแก่นกายของเขาเริ่มขยายตัวใหญ่ขึ้นมาอีก"พี่เดย์ขอโทษนะครับ...อื้มมม" เขาเอ่ยบอกเธอก่อนเลื่อนริมฝีปากลงมาหาสองเต้าใหญ่งามงับยอดปทุมถันสีชมพูเข้าปาก ดูดดึงพร้อมกับเลื่อนมือหนาขึ้นมาบีบเคล้นจนเป็นรอยนิ้ว พลางขยับสะโพกสอบเข้าออกเนิบนาบอีกครั้ง"อื้อ...ซี๊ดดด...พี่เดย์ขา...พะ...พอแล้ว...เจ็บน้องหนู...อ๊า""อื้มมม...น้องหนูของยูมิตอดของพี่เดย์ใหญ่เลย...อ๊าส์"มือหนาจับเรียวขาอ้าออกกว้างแล้วยกขึ้นในท่านอนตะแคง ขยับสะโพกสอบใส่ร่องรักรัวเร็ว และแรงขึ้นเรื่อยๆ จนคนตัวเล็กหัวสั่นหัวคลอน มือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่นเพื่อระบายความเจ็บปวดระคนเสียวซ่าน"อ๊ะ...อ๊ะ...จะ...จุก...ยูมิจุก...อื้อออ...พี่เดย์ขา...อ๊า""ซี๊ดดด...ฟิตมาก...อ๊าส""อื้อออ...ซี๊ดดด" ยลดาครางออกมาเมื่อตรัยคุณถอดถอนแก่นกายออก จนน้ำรักสีขาวขุ่นในรอบแรกไหลทะลักออกมา เขาก็จับร่างเล็กนอนคว่ำแล้วจับสะโพกกลมกลึงของเธอขึ้นมา แล้วเสียบท่อนเอ็นเข้ามาทีเดี