Semua Bab รักร้าย มาเฟียลูกติด: Bab 161 - Bab 170

"นี่ ทำไมต้องมากอดคอด้วย มันหนัก" ตรัยคุณใช้เรียวแขนโอบรอบลำคอของยลดาไว้"เดี๋ยวเธอหลง ต้องเดินใกล้ๆ กัน""ยูมิไม่ใช่เด็กแล้วนะ" เด็กสาวบอกเขาอย่างเอือมระอาคนหน้ามึนตรัยคุณไม่สนใจเสียงใสๆ ของเธอ เขาเดินกอดคอเธอจนมาถึงร้านไอศกรีม"เลือกได้ยัง" ยลดาเลือกไอศกรีมไม่ได้สักทีจนเขาต้องเอ่ยถาม"ใจเย็นๆ สิ ยูมิขอดูราคาก่อน ทำไมมันมีแต่แพงๆ ไม่มีถ้วยละยี่สิบบาทบ้างเหรอ" ยลดาเอาเมนูไอศกรีมบังหน้า แล้วเอ่ยถามตรัยคุณเสียงกระซิบ พลางชำเลืองตามองพนักงานที่ยืนรอรับออเดอร์"ยัยบ๊อง เลือกมาเลยชอบอันไหน เร็วๆ พนักงานรออยู่" ตรัยคุณยิ้มขำใช้เมนูตีไปที่หน้าผากเหม่งของเด็กสาว"แค่นี้ก็ต้องใช้ความรุนแรง เลือกให้หน่อย เลือกไม่ถูก" ยลดาลูบหน้าผากตัวเองป่อยๆ"เอาอันนี้ครับ" ตรัยคุณชี้บอกพนักงาน พนักงานก็จดออเดอร์แล้วเดินออกไป"ไหน สั่งอันไหน...หู้ยยย ตั้งสามร้อยกว่าบาทแหนะ" ยลดาทำตาโตเท่าไข่ห่าน เมื่อเขาชี้ให้ดูไอศกรีมที่สั่งไป"ติดอาชิมาหรือไง ไอ้หู้ยๆ เนี่ย ถ้าคิดว่ามันแพงก็กินให้หมด""ชิ! นี่นาย...อื้อ...ตีปากยูมิทำไม" ตรัยคุณใช้ปลายมือตีปากเล็กที่ช่างเจรจา ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่น"ปีนเกลียวจนเคยตัว เ

"เชี้ยวิน เชี้ยบาส ทำไมไม่ปลุกกู" ตรัยคุณสะดุ้งตื่นขึ้นมาเป็นเวลาเกือบแปดโมง"ผมสองคนก็พึ่งตื่นก่อนเฮียเมื่อกี้นี้เอง ปวดเมื่อยตัวไปหมด สงสัยเมื่อคืนจัดหนักไปหน่อย" วินบอกพลางบิดตัวไปมา"ทำอย่างกับไปตายอดตายอยากมาจากไหน ว่าที่เมียคงไม่ให้เอาสินะ" บาสว่า"มึงจะพูดถึงยัยแว่นให้กูอารมณ์เสียทำไมว่ะ พูดถึงน้องหมวยดี กว่า คนนี้สิเด็ดจริง มึงก็ใช่ย่อยกับน้องบิวอ่ะ ว่าแต่กู ใช่ไหมเฮีย เสียดายที่เฮียทำแต่งาน อดสนุกกับผมสองคนเลย แต่เป็นโชคดีของผมได้ลองเอาน้องหมวย นมเป็นนม ตูดเป็นตูด เอามันเป็นบ้า" วินหันมาคุยกับคนเป็นหัวหน้า แต่เขาเอาแต่สนใจสมาร์ตโฟนในมือไม่ได้สนใจฟังบอดี้การ์ดทั้งสองคน"ทำมาเรียกยัยแว่น เดี๋ยวเขาย้ายไปเป็นหมออยู่เชียงใหม่เมื่อไรอย่ามาร้องไห้ซบอกกูแล้วกัน...แล้วเฮียโทรหาใคร ผมเห็นนานแล้วนะ" วินไหวไหล่อย่างไม่แยแสว่าผู้หญิงคนนั้นจะไปเหนือหรือใต้ บาสถามคนเป็นหัวหน้าที่คร่ำเคร่งกับต่อสายหาใครบางคน"ยูมิ" ตรัยคุณตอบโดยไม่ได้มองหน้าบาส เขาพยายามโทรหายลดาแต่เธอก็ไม่รับสาย"เข้าเรียนแล้วมั่ง นี่ก็แปดโมงแล้ว" บาสพูด"ยูมิเข้าเรียนแปดโมงครึ่ง" ตรับคุณตอบ"รู้ซะด้วย เข้าเรียนเวลาไหน เลิก

บ๊อกๆๆ"ยูมิขอโทษนะ ที่ปล่อยให้ชีโร่อยู่ตัวเดียวทั้งวัน ยูมิซื้อนี่มาฝาก เป็นการขอโทษด้วยนะ" ยลดานั่งคุยนั่งเล่นอยู่กับเจ้าชีโร่ ในเวลาเกือบสามทุ่ม พร้อมทั้งส่งของเล่นลูกเทนนิสให้ เจ้าหมาน้อยก็คาบไปเล่นบ๊อกๆๆ"มานั่งเล่นกับชีโร่อะไรตอนนี้ ทำไมยังไม่นอน" ตรัยคุณเอ่ยถาม แล้วย่อตัวนั่งลงข้างๆเธอ"....." ยลดาไม่ตอบนั่งก้มหน้า เท้าคางลงไปบนแขน"วันนี้ขอโทษที่ไม่ได้โทรบอก เมื่อคืนงานยุ่งมาก ต้องเช็คของเข้าร้าน แล้วก็เคลียร์บัญชี วันนี้ก็ประชุมทั้งวันพึ่งจะเสร็จ พี่..." ตรัยคุณอธิบายให้เด็กสาวฟัง แต่ไม่ทันที่เขาจะได้พูดจบ เธอก็พูดขัดขึ้นมา"ยูมิง่วงแล้ว ขอตัวไปนอนก่อน" เด็กสาวบอกโดยไม่หันไปมองหน้าอีกฝ่าย เธอลุกขึ้นยืนกำลังจะเดินออกไปแต่ก็ถูกเขาดึงมือไว้"ฉันซื้อมาให้ เมื่อวานตอนที่เอามาเซฟเบอร์ ฉันเห็นหน้าจอมันร้าว ก็เลยซื้อเครื่องใหม่มาให้ รุ่นใหม่ล่าสุดเลยนะ ฉันว่า..." ตรัยคุณยื่นถุงสมาร์ตโฟนแบรนด์ดังส่งให้ยลดา แต่เธอก็ปฏิเสธอย่างไม่ไยดี"ยูมิไม่เอา ปล่อย ยูมิจะไปนอน พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนแต่เช้า""ถ้าไม่รับไว้ก็ยืนอยู่ตรงนี้ด้วยกันนี่แหละ ไม่ต้องนอนกันทั้งคู่ ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอด้วย"

ตรัยคุณลืมตาตื่นขึ้นมา หลังจากหลับไปนานร่วมสองชั่วโมง ใบหน้าของเขายังคงซุกอยู่ที่หน้าอกของยลดายลดายังคงหลับสนิท ริมฝีปากหนาประทับลงไปบนเนินอกของเธอ เลื่อนริมฝีปากพรมจูบไปทั่วใบหน้าจิ้มลิ้ม แล้วมาหยุดที่ริมฝีปากอิ่มนุ่ม เขาจูบอย่างแผ่วเบาเพราะกลัวว่าเธอจะตื่น เมื่อยังเห็นเธอหลับสนิทมือหนาเลื่อนมากอบกุมที่หน้าอกของเธอปั่ก!"โอ๊ย!" คนตัวโตร้องลั่นเมื่อถูกกำปั้นเล็กชกเข้าไปที่ดั้งจมูกเต็มแรง มือหนายกขึ้นมาจับที่หน้า นอนแผ่ไปบนเตียง"สมน้ำหน้า คิดจะมาลักหลับยูมิเหรอ" เด็กสาวลุกขึ้นนั่งมองเขาอย่างเอาเรื่อง"เห้ย! เลือดออกเลย" ตรัยคุณตกใจรีบลุกขึ้นนั่ง ตวัดเรียวขาลงไปข้างเตียง"จริงเหรอ...ไหน...ยูมิขอดูหน่อย" ยลดาหน้าเสียรีบคลานเข่าไปเกาะที่ไหล่แกร่งแล้วเอียงศีรษะไปดู"เจ็บ" เขาบอกเสียงอ่อย"ยูมิขอดูหน่อยสิ...เอามือออก ยูมิจะดู...ว๊ายยย" ยลดาก้มลงไปดูใกล้กว่าเดิม แล้วก็ต้องร้องเสียงหลงเมื่อถูกเขาตวัดเรียวแขนจับเธอลงไปนอน แล้วขึ้นคร่อมร่างเล็กไว้ทันที มือหนาข้างหนึ่งจับยึดข้อมือเล็กทั้งสองข้างขึ้นเหนือศีรษะ แล้วกดลงไปกับที่นอน"โกหกนี่ ไอ้คนนิสัยไม่ดี ปล่อยยูมินะ!!" เด็กสาวโวยวายเมื่อต้องเส

"ทำไมต้องเอาไปเยอะ เอาไปแค่สองชุดไม่ได้เหรอ" เด็กสาวนั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียงมองตรัยคุณจัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเดินทางใบใหญ่"ต้องเผื่อไว้สิ อาจจะต้องอยู่หลายวัน""ก็เอาไปแค่สองชุดพอ จะได้กลับมาเร็วๆ""ทำไม กลัวพี่เดย์จะไปนานขนาดนั้นเลยเหรอ""อือ...กลัวพี่เดย์ไปดูดนมคนอื่น""ก็บอกว่าจะไม่ดูดนมใครแล้วไง ไม่เชื่อเหรอ" คนตัวสูงวางมือจากสิ่งที่ทำ แล้วเดินมานั่งข้างคนตัวเล็ก"ไม่รู้สิ ก็วันนั้นพี่เดย์บอกชอบดูดนมสาวๆ สวยๆ""แต่ตอนนี้ชอบดูดนมเด็กคนนี้" ตรัยคุณโอบกอดโดยที่มือหนากอบกุมหน้าอกอวบอิ่มแล้วบีบเบาๆ"แล้วนมน้องหมวยอะไรนั่นล่ะ""ไม่ชอบ แล้วก็ไม่เคยชอบด้วย""ไม่ชอบแล้วทำไมดูดบ่อย""ไม่บ่อยนะแค่สามสี่ครั้งเอง" เมื่อตรัยคุณพูดจบ คนตัวเล็กก็ลุกขึ้นยืนเท้าเอวมองหน้าเขาอย่างเอาเรื่อง"ยูมิจะกลับบ้าน" เธอพูดอย่างเอาแต่ใจ ใบหน้างอง้ำ"เดี๋ยวค่อยกลับ ไม่งอนนะ ก็บอกแล้วไงว่าต่อไปนี้จะดูดนมยูมิคนเดียว" เขารั้งเธอเข้ามาตรงหว่างขา กอดรัดเอวคอดของเธอไว้ ปากงับไปที่หน้าอกของเธอจนเสื้อสีขาวเป็นวงเปียกชื้นจากคราบน้ำลาย"อื้อ...พอแล้ว" เธอผลักศีรษะของเขาออก เมื่อรู้สึกเสียววูบวาบตรงใจกลางความเป็นสาว"จัดกระ