Lahat ng Kabanata ng Contract Marriage With The CEO: Kabanata 1 - Kabanata 10

Nanghihina at nahihilo si Leil na nakahiga sa isang malambot na kama. Tanging ang puting kumot lamang ang nakatakip sa kanyang katawan. Hindi niya batid kung nasaan siya at kung ano ang nangyayari sa kanyang paligid. Tanging ang init na dumadaloy sa kanyang lalamunan hanggang sa buong katawan ang kanyang ramdam. Gusto man niyang tumayo ngunit hindi niya magawa. “May tao ba riyan? Maaari bang makahingi ako—”Bago niya pa matapos ang kanyang sasabihin, kumalabog ang pintuan kasabay ng pagpasok ng isang makisig na lalaki. Hindi man niya maaninag nang maayos ang lalaki dahil sa dim na ilaw, batid niyang matangkad ito at kaakit-akit. Kasabay ng kanyang paghakbang palapit sa kama ay ang pagtanggal nito sa kanyang necktie. Matapos matanggal ay hinagis niya ito sa kung saan bago inumpisahang isa-isahing tanggalin ang butones ng kanyang polo. Ang kanyang morenong kutis at eight-pack abs ay bumagay sa dim na ilaw ng silid.Siya si Roscoe Villafuerte, may-ari ng pinakamalaking construction c

Parang paulit-ulit na sinaksak si Leil ng mga salita ni Roscoe. Tumagos ito sa kanyang puso at nag-iwan ng marka. Ganito ba talaga ang tingin niya sa akin? Na gagamitin ko ang aking katawan para makuha ang aking gusto?Ngunit hindi ko siya masisisi sapagkat alam kong ako rin ang may kasalanan nito. Galit siya sa akin. Limang taon na ang lumipas nang may nagawa akong kasalanan sa kanya. Kaya’t hindi ko siya pwedeng sisihin kung ganito na lamang ang pag-iisip niya sa akin. Pero… nasasaktan pa rin ako. Isang luha ang pumatak sa mata ni Leil habang iniisip ang mga iyon. Wala na ang kanyang dating Roscoe.“Umalis ka na bago pa magbago ang isip ko’t masaktan kita! Umalis ka na!” padabog na pinakawalan ni Roscoe si Leil. Umalis siya sa ibabaw ng babae at tiningnan na lamang ito nang masama. ‘Saktan? Nasaktan mo na ako.’ sa isip ni Leil. Kahit nanginginig sa takot si Leil ay dali-dali siyang tumakbo palabas ng suit na iyon. Kilala niya ang lalaking kaharap niya at nasisiguro niyang hind

Alam ni Leil na kahit na maliit na kompanya lamang ang pinagtratrabahuan niya, hindi niya pa rin ito kakayanin. Lalo na at wala siyang perang maaaring gamitin para magsampa ng kaso. Alam niya ring hindi gano’n kadali iyon. “At ano’ng gusto niyong gawin ko?! Ang hayaan at kalimutan na lang ang lahat?!” Isang malakas na tunog ang nagpatigil sa dalawa. Hinampas ng kanilang boss ang lamesa at saka tumayo. “Wala kang sasabihing makasisira sa akin o kahit sa kompanyang ito! Hindi ka magsasalita! Isasarado mo ang bibig mo, Leil!” namumula ang mukha ng lalaki dahil sa sobrang galit. Hindi pwedeng lumabas ang issue na ito. Siguradong siya ang malilintikan ng mga higher bosses kung nagkataon. At baka mawalan pa siya ng trabaho. Trabahong ilang taon niyang pinagsikapang abutin. Hindi siya pwedeng masira dahil lamang sa issue na ito at mas lalong hindi pwedeng maalis siya sa pwesto! Kung kailangang patayin niya si Leil upang mapatahimik ito, gagawin niya. Sinugod ng lalaki si Leil at

Nawala ang ina sa murang edad at simula rito, wala na siyang ibang ginawa kung hindi ang magtrabaho, pag-aralin ang sarili pati na rin ang kapatid, at maghain ng pagkain sa kanilang lamesa. Ni minsan ay hindi siya nagalit sa kanyang ama. Pero ngayon, hindi na niya kinakaya. Parang isang batang paslit si Leil na nangangailangan ng aruga ng isang magulang, ng isang ama at ina, na alam niyang kahit kailan ay hindi na niya mararamdaman pa. “Wala akong ibang ginawa kung hindi ang magtrabaho para may maipadala sa inyo, pa! Halos lahat ng sahod ko binigay ko para lang hindi kayo magutom! Ako ang nagbabayad ng lahat ng utang mo, ako ang nag-aayos ng lahat ng gulong napapasukan mo, ako lahat ang nagbabayad sa mga kailangan sa bahay! Pero, Pa… napapagod din po ako. Pagod na po ako! Kahit isang yakap man lang, wala? Pa, naman…”Pinanood ni Francisco ang kanyang anak na sabihin ang mga ito. Wala siyang pakealam sa mga gustong sabihin ni Leil, ang kanyang gusto lamang ay mabigyan na siya nito ng

Pagmamakaawang iyon ni Leil kay Roscoe, umaasa siyang kahit na kaunting awa ay magkakaroon ang lalaking dating nagtatanggol sa kanya. Ngunit parang walang narinig si Roscoe. Nakatingin lamang siya nang malamig kay Leil habang marahas siyang hinahawakan ng lalaki. Ang kanyang bagang ay nakatangis at sa uri ng kanyang pagtitig, tila walang pakealam si Roscoe sa nangyayari sa kanyang paligid. Sa bandang likuran nila Leil ay parating ang iba pang bodyguards kasama ang matandang nakadate niya. Nang makita iyon ni Leil, mas lalo siyang natakot at nanginig. Her eyes that were full of hope earlier, becomes a hopeless eyes seeking for nothing. Nang makalapit ang matanda kay Leil ay hinaplos nito ang pisngi ng babae. Halos mandiri si Leil nang maramdaman niya ang magaspang na kamay na iyon ng matanda. Kung siya ang papipiliin, mas gugustuhin niya na lamang ang mamatay kaysa ang makasama ang matandang ito. “Ba’t ka ba tumatakas, iha? Huwag kang mag-alala dahil sigurado akong magugustuhan mo