All Chapters of A Night With My Stepsister's Fiance: Chapter 1 - Chapter 10

Mariin kong tinitigan ang boyfriend ko habang patuloy sa pag-iyak. Hindi ako makapaniwala na nagawa niya ito sa akin."Kailan pa?! Sabihin mo kung kailan mo pa ako niloloko!" Pinaghahampas ko ang dibdib niya habang patuloy na rumaragasa ang luha sa aking mata. "Hindi ako naniwala at nakinig sa mga sabi-sabi, dahil may tiwala ako sayo! Pero tama pala talaga ang mga naririnig ko!"Ang sakit, ang sakit sakit. Akala ko mahal niya ako. Hindi ko alam na matagal na niya pala ako niloloko. Kung hindi ko pa siya sinurpresa ngayon ay hindi ko pa malalaman ang kababuyan na ginagawa niya."You're so boring and childish as fuck, Ashley! Hindi mo maibigay ang pangangailangan ko. Masisisi mo ba ako kung maghanap ako ng init sa ibang babae?"Nanginig ang mga tuhod ko. Parang paulit-ulit ako sinaksak sa dibdib sa mga tinuran niya.Malakas ko siyang sinampal. Ang babae sa kama na nakatakip ng kumot ay nagulat din at napalunok sa ginawa ko. Kung hindi lang ako napigilan ni JM kanina ay talagang kinalbo

"Dahan-dahan lang po..." daing ko habang ginagamot ni Manang ang braso ko na puro pasa mula kay Stefanie."Ano ba kasi ang ginawa mong bata ka para magalit na naman ang ate mo? Hindi ba't parati ko naman sayo sinasabi na huwag ka na lamang sasagot kapag nagagalit siya. Huwag mo na lang gatunangan para hindi ka parati nasasaktan."Nagbuntong-hininga ako. Hindi ko alam kung paano magsisimula na sabihin sa kanya ang dahilan. Natatakot ako para sa sarili at para sa anak ko."B-Buntis po ako," mahinang sabi ko at napayuko.Hindi agad nakapagsalita si Manang. Alam ko kung ano ang iniisip niya."Mapapatay ka ng daddy mo, Ashley," nakahawak sa puso na sabi ni Manang. "Ano ba namang pumasok diyan sa kukute mo at nagpabuntis ka pagkatapos niyong maghiwalay ng nobyo mo."Alam ko naman na mali ako. Kasalanan naman talaga niya dahil hindi siya nag-iingat. Nagpadala siya sa bugso ng damdamin niya at wala na siyang magagawa pa para burahin ang nagawa niya. Pero hindi ba't may mali rin dito ang mapapa

Para akong nabingi sa narinig, hindi ko alam kung may natapakan pa ba ako sa pagkakataon na ito. Lumambot ang buong katawan kong nakatingin sa lalaking seryosong nakatingin sa akin. Ano bang ginagawa niya? Paano niya nasasabi ang katagang iyon sa harap ng pamilya ko? And yes, sila. Lahat sila ay nakatingin sa akin. Lalo na ang kapatid ko na puno ng galit sa kanyang mga mata. Hindi ko alam kung paano ko dapat tugunan ang sitwasyong ito. Mabilis ang tibok ng puso ko at parang hindi ko na kayang huminga. "What?! H-how did this happen?" sigaw ni Kuya Jacob. Alam kong sa lahat ng taong nandito, isa siya sa ayaw kong ma-disappoint sa akin sa oras na malaman niya ang tungkol sa akin.Si Stefanie, na may basag na vase sa kanyang mga kamay, ay natigilan sa kanyang pag-iyak. "Ashley, is this true?!" tanong niya, halatang naguguluhan. Sa kabila ng galit at takot, mayroon ding pahiwatig ng pang-unawa sa kanyang tinig.Nakita kong kumunot ang noo ni daddy habang tinitingnan si Artus. "Are you se

Tama ba ang narinig ko? Negative ang result?Hindi ko alam kung ano ang nangyayari, pero nang magsalita si Kuya, tila naitindihan ko kung bakit. “See, Dad. Hindi si Artus ang ama ng dinadala ni Ashley. Hindi na natin siya pwedeng ipilit—”“But it doesn’t mean na ligtas siya sa pagpapakilala sa lalaking iyon sa atin. We need to meet him. Umuwi na tayo.”Naunang umalis si Daddy, sumunod naman si Tita Cynthia at si Kuya. Habang si Stefanie ay pinipilit si Artus na umalis na rin pero si Artus, nakatingin sa akin nang masama. Alam kong galit siya. Pero wala na akong pakialam sa galit niya ngayon, ang mahalaga sa akin nagawan na ng paraan ni Kuya. May kapangyarihan pa rin ang pamilya ko para kontrolin ang ganoong sitwasyon. “Why do you think that Artus is the father? Assumera ka talaga—”“Stefanie, umalis ka muna. I need to talk to her,” biglang putol ni Artus sa kanya. “Pero Artus, niloko ka ng babaeng ito. Sinira niya ang kasal natin!” sigaw ni Stefanie. Hindi ko sinira ang kasal nila

Ano na ang gagawin ko? Hindi naman pwedeng tumakbo ako palabas dito. “Mr. Villegas, nagkakamali po kayo ng iniisip. Hindi naman po iyon ang plano namin ng kaibigan ko—”Hindi natapos ang sasabihin ni Danica nang binalingan siya ni Artus. Ngumisi si Artus habang nakatingin sa aming dalawa na parang kuting kung makayuko. “Ganoon ba? Pero base sa nabasa ko, naghahanap ang kaibigan mo ng magpapanggap ng boyfriend at maging tatay ng anak niya…nasaan ba ang tatay ng dinadala niya?”Dahil sa narinig, lumingon ako kay Diana. Ang sabi niya hindi niya pa sinabi? Pero imbis na magpaliwanag, sorry lang ang sinabi niya. Kagat labi akong tumingin kay Artus. Wala na talaga. Tumingin naman ako kay Aaron nang lumapit siya kay Danica. “Lipat tayo ng ibang table, hayaan na natin silang mag-usap na silang dalawa lang,” sabi nito. Kita ko kung paano umiling si Danica, nagpupumilit na samahan ako. “Hindi ko siya pwedeng iwanan dito—”“Hindi ko lalapain ang kaibigan mo, don’t worry Miss Danica,” sabi n