Chapter 1

Mariin kong tinitigan ang boyfriend ko habang patuloy sa pag-iyak. Hindi ako makapaniwala na nagawa niya ito sa akin.

"Kailan pa?! Sabihin mo kung kailan mo pa ako niloloko!" Pinaghahampas ko ang dibdib niya habang patuloy na rumaragasa ang luha sa aking mata. "Hindi ako naniwala at nakinig sa mga sabi-sabi, dahil may tiwala ako sayo! Pero tama pala talaga ang mga naririnig ko!"

Ang sakit, ang sakit sakit. Akala ko mahal niya ako. Hindi ko alam na matagal na niya pala ako niloloko. Kung hindi ko pa siya sinurpresa ngayon ay hindi ko pa malalaman ang kababuyan na ginagawa niya.

"You're so boring and childish as fuck, Ashley! Hindi mo maibigay ang pangangailangan ko. Masisisi mo ba ako kung maghanap ako ng init sa ibang babae?"

Nanginig ang mga tuhod ko. Parang paulit-ulit ako sinaksak sa dibdib sa mga tinuran niya.

Malakas ko siyang sinampal. Ang babae sa kama na nakatakip ng kumot ay nagulat din at napalunok sa ginawa ko. Kung hindi lang ako napigilan ni JM kanina ay talagang kinalbo ko na ang buhok ng babaeng ito at inilampaso siya sa maruming sahig ng condo.

"Ang sabi mo ay handa kang maghintay hanggang sa maikasal tayo?" Napapauos kong sabi, nandidiri na pinagmasdan siya. "Nasaan ang mga ipinangako mo?"

Kaya pala nagbago ang pakikitungo niya. Kaya pala pakiramdam ko ay may mali sa relasyon namin, dahil siya pala iyon.

Naging cold siya sa akin simula noong naabutan ko siyang lasing dito sa condo niya. Hinalikan niya at at gumanti naman ako sa halik na iyon, pero nang bumaba ang mga kamay niya sa pagitan ng mga hita ko at pinahinto ko siya. Nagalit siya at nag-away kami. Ipinaliwanag ko sa kanya na gusto ko ikasal muna, bago namin iyon gawin. Akala ko ay naintindihan na niya, pero hindi pala.

Pinunasan ko ang luha sa aking mata. "Tama, kasalanan ko. Parati naman ganito, diba? Parating ako ang may kasalanan," sarkastiko kong sabi at iniwan silang dalawa ng bababe niya roon.

Sana ay maging masaya siya sa naging desisyon niya at hindi iyon pagsisihan.

Pumara ako ng taxi at sumakay, sinabi ko kung saan ang pupuntahan ko kaya pinaandar na ni Manong ang sasakyan.

Umayos ako ng upo at dumungaw sa bintana ng taxi. May mga nakikita akong couples na nagd-date, family na sobrang saya. How I wish I have a family like that. Hindi ako ganon sa pamilya ko. They treated me like an outsider, simula pa lang pagkabata. Mas nakikita ko pa na itinuturing nila na pamilya ang ibang tao, kaysa sa akin.

"Ma'am, andito na po tayo," sabi ni Manong.

Sinulyapan ko ang metro bago kumuha ng pera sa aking pitaka. "Keep the change, Manong," sabi ko at lumabas na ng taxi.

Bumuntong hininga ako at inayos ang sarili. Naka-simpleng dress lang ako at doll shoes. Mumurahin lang ang mga gamit ko. Hindi gaya ng pamilya ko na talagang libo ang ginagastos para sa isang damit lang.

Pagpasok ko sa loob ng bar ay nanuot agad sa aking ilong ang amoy ng usok, alak at pabango. Nagtakip ako ng ilong at dumiretso sa bar counter. 

Malakas ang sounds at madaming nagkaka-siyahan sa dance floor. Not minding the other hands touching their body.

"Hard drinks, please," order ko. "Yung pinakamatapang na meron ka."

Nanlaki ang mata ng bar tender. Nag-aalangan kung bibigyan ba ako ng drinks.

"Hindi ako minor. And please, don't worry. I can handle my self," sabi ko sa kanya. "Hindi ako magwawala rito."

Tumango ito sa akin at nag-mix na ng drinks. Nang matapos ay binigay niya iyon sa akin.

Nilagok ko ang alak ng isang beses lang at naramdaman ko na bigla na lamang uminit ang lalamunan at tiyan ko.

"Give me another one," senyas ko sa bartender. Kailangan ko makalimot. Kailangan ko maibsan ang nararamdaman ko ngayon dahil kung hindi ay baka mabaliw ako.

Naka-sampung shots na ata ako ng tamaan na ako ng alak. Wala na ako sa sarili ko, at hindi ko na alam kung anong ginagawa ko. May lalaking umupo sa high-stool na katabi ko. Bagaman nagdadalawa na ang aking paningin ay tiyak kong sa akin siya nakatingin.

Dinuro ko siya at nagsalubong naman ang mga kilay niya sa akin. "Sabihin mo nga sa akin..." Damn! I'm drunk! "Is there something wrong with me? Hindi na ako kamahal-mahal para saktan ng lahat ng tao sa paligid ko?" Nag-unahang tumulo ang luha sa aking mata. Hinampas ko ang balikat niya, pero hindi siya nagpakita ng reaksyon. "Sabihin mo naman sakin, please! Para maayos ko 'yong mali ko! Para hindi na nila ako iwan..."

Nanatili namang tahimik ang lalaki, seryoso na ngayon ang tingin na ibinibigay niya sa akin. Pero bakit ganito? Bakit, masarap sa pakiramdam na may makinig sa akin? Ito ang unang beses na nagsalita ako na wala akong nakinig na kahit ano.

Tama pala talaga ang sinasabi ng iba. Masarap mag-open up sa taong hindi mo kilala dahil hindi ka nila huhusgahan. At gusto kong ilabas lahat ng hinanakit ko, kahit ngayon lang.

"Naalala ko no'ng elementary ako... Valedictorian ako, top 1 sa buong klase kaso sayang din ang pag-akyat ko kasi wala namang mag-sasabit ng mga medal ko," natawa ako ng mapakla.

"Samantalang kapag sila ate at kuya... dinadaluhan nila ang mga parties and graduations nila. Hindi ko man lang naranasan ang mahalin. They hate me—Scratch that, they loath me. Nakakaramdam din naman ako ng sakit, bakit ang unfair? It's so unfair!"

Inilagay ko ang ulo ko sa counter at doon umiyak. Pakiramdam ko ay sumabog ako ngayon sa matagal na panahon ko na pagkimkim. 

I feel unwanted and unlove... unwanted.

Matapos ang halos kalahating oras na pag-iyak ay umayos na ako ng upo. Tumayo ako at pinunasan ang luha ko. Matutumba na sana ako ng saluhin ako ng lalaki sa tabi ko.

Inangat ko ang paningin ko at nagtagpo ang mata naming dalawa. His eyes are dark, very dark. Malamig kung tumingin at walang mababasang emosyon sa kaniyang mata.

Napakaganda ng mata niya. Napa-lunok ako at bumaba ang tingin ko sa kaniyang labi. Pumikit ako at pinag-dampi ang labi naming dalawa.

Nang mag-hiwalay ang labi namin ay mapupungay ang mga mata naming tumingin sa isa't-isa.

"C-Can you... make me happy tonight?" wala sa sariling pakiusap ko.

Wala pa man siyang sinasabi ay inilagay ko ang aking dalawang braso sa kaniyang leeg at siniil ng halik ang kaniyang labi. Sandali akong nagulat nang gumanti siya pabalik, pero muli akong nagpatuloy sa paghalik sa kanya.

"You asked for this, woman," he said coldly. "You can't turn your back."

At nang gabing iyon, I just found myself with him, sa malambot niyang kama at madilim na niyang silid.