Umuwi kami sa condo, hindi na namin pinagusapan ang nangyari pero alam ko marami siyang itatanong sa akin. I just can’t to talk right now, dahil pakiramdam ko mahihilo ako. “Ash, samahan na kita bukas sa OB, noong isang linggo ka pang hindi nagpapa-check up.” Dinig kong sabi niya. Tumingin ako sa kanya at saka tumango. “Okay, Dan. Salamat. Papasok lang ako sa kwarto ko,” sabi ko at dumiretso na sa kwarto. Binagsak ko ang katawan ko sa kama ko, nakatulala sa ceiling. Ano na ang gagawin ko ngayon? Alam na ni Artus ang totoo, paano kung alam na rin pala nila Daddy ang tungkol dito?Nang maalala sila, bigla akong bumangon at kinuha ang isa kong phone sa bag, ito ang phone na gamit ko to contact them. One week na itong naka-off. Pagka-open ko, sunod-sunod ang messages mula sa kanila, pati ang calls. Tumawag din si Stefanie at si Tita Lena. Mabuti na lang hindi nila ako pinuntahan dito sa condo, and thanks to my brother baka pinigilan niya ang mga ito. Kaya naman siya ang una kong hinan
Kinabukasan, maaga kaming umalis ni Danica papunta sa OB na kilala niya at pagkatapos ay pupunta kami sa puntod ni Mama. I missed her so much, kailangan niyang malaman na may apo na siya. Sayang nga lang ay hindi niya ito makikita. “It’s good news, Miss Diana. Maganda ang sitwasyon ng pagbubuntis mo, sana panatilihin mo ito. Dapat palaging healthy lang ang kinakain at iniinom mo, pati na rin ang environment mo,” paliwanag ng doctor at binigyan niya ako ng mga listahan na dapat gawin. “Thanks Doc.” Ngumit ako sa kanya at nakipagkamay. Hawak ko ang kamay ni Danica papalabas ng office ng doctora, naglalakad kami palabas ng entrance sa ospital nang biglang may huminto sa harap namin. Nagkatinginan kami ni Danica, nagtataka. “Kuya, ano pong problema?” si Danica ang nagtanong sa dalawang lalaking humarang sa amin. “Sumama po kayo sa amin,” sabi ng isang lalaki na naka-army cut. Well, pareho naman silang naka-army cut pero mas malaki ang katawan ng lalaking nagsalita. “Sumama saan? Pas
Third Person’s Point of View:Habang nasa biyahe silang dalawa, tahimik lang si Ashley. Hindi niya magawang magsalita dahil sa bigat ng nararamdaman niya. Paulit-ulit pa rin sa isip niya kung paano siya palaging nalalaman ni Artus kung nasaan siya, at kung bakit pilit nitong pinapasok ang buhay niya ngayon.Gusto niya mang tanungin si Artus tungkol kay Stefanie—ang ex-fiancé ng lalaki at ang kanyang step-sister niya—hindi niya magawa. Wala na siyang balita rito simula nang nalaman ni Stefanie ang tungkol sa kanya at kay Artus. At dahil din umiwas siya pagkatapos ng DNA Result hindi niya na talaga sinasagot ang mga tawag mula sa kanila."Ang tahimik mo. Do you have something in your mind? Come on, you can tell me," si Artus ang bumasag sa katahimikan.Napatingin si Ashley sa lalaki. Hindi niya maintindihan kung paano ito nananatiling kalmado at parang walang nangyari, gayong sa isang gabing pagkakamali, nagawa nitong sirain ang engagement nila ni Stefanie. At ngayon, nasa sinapupunan n
Ngayong araw, maagang nagising si Ashley para pumunta sa Pet Shop na pagmamay-ari niya. Naisipan niya na magpa-meeting sa mga staff niya roon at ipagpaalam ang pagbubuntis niya. Isang buwan na siyang buntis, at kahit maliit pa lang ito at kahit na sinabi ng doctor na malakas ang kapit ng bata sa kanya, kailangan niya pa rin ingatan ito dahil sa oras na may mali o kahit kaunting mali lang, maaaring magbago ang lahat. Sasakay pa lang sana siya ng kotse niya na nasa basement parkit nang biglang may bumusena sa kanya. Agad siyang napatingin sa likod niya, kumunot ang noo niya nang makita si Artus na kakalabas lang ng kotse at kumaway sa kanya na nakangiti.“Artus? Anong ginagawamo rito?” tanong niya. Hinarap niya si Artus. Nagulat naman siya nang lumapit si Artus sa kanya at kinuha ang dala niyang hand bag. “Ihahatid na kita kung saan ka man pupunta ngayon.”“Huh?” Litong-lito si Ashley. “Paano mo nalaman na may lakad ako ngayon?” “Nahulaan ko lang. Remember, I am also the owner of thi
Kahit gulat sa sinabi ni Artus, hindi na lamang siya nakapagsalita dahil alam niya wala na rin naman siyang magagawa para baguhin ang gustong gawin ni Artus sa sitwasyon nilang dalawa. Habang si Artus naman, gusto niya pa lalong mapalapit kay Ashley.Kahit kailan hindi siya naging ganito noon sa kahit na sinong babae na hindi niya pa masyadong kilala pero nang dumating si Ashley tila ba gusto niyang alam niya lahat ang tungkol dito. Hindi niya man maitindihan ang sarili, ngunit isa lang ang gusto niya—ang matanggap siya ni Ashley hindi lang bilang magiging ama ng anak nila, kundi na rin magiging bagong tao sa buhay ni Ashley.“What’s this place?” tanong ni Artus nang huminto na sila. Tumingin naman si Ashley sa labas ng kotse bago sumagot kay Artus. “This is my own business…food business. Kailangan ko rin sila i-meeting ngayon para ipaalam ang sitwasyon ko,” paliwanag ni Ashley.Napaawang naman nang bahagya ang bibig ni Artus tila humanga sa nalaman. Hindi niya inasahan na busy na ta
Kinabukasan, nagulat si Danica nang may biglang mag doorbell habang nagluluto siya ng breakfast nila ni Ashley. “Sino naman iyan at ganito pa talaga kaaga?” reklamo niya. Pinunasan niya ang kamay niya at naglakad patungo sa pintuan para pagbuksan ang tao.Pagkabukas niya, mas lalo siyang nagulat. Isang lalaking may dalang coffee. “Artus?”“Hi, good morning. I bought a coffee for you guys,” sabi nito na nakangiti. Sa kabilang banda naman, sa loob ng kwarto ni Ashley narinig niya ang pamilyar na boses. Agad siyang nagmamadaling mag-ayos at lumabas ng kwarto. Pagkalabas niya, nakita niya na si Artus na naka-upo sa sofa. Pinapasok na ito ni Danica. “Good morning,” bati ni Artus sa kanya nang makita siya nitong kakalabas lang ng kwarto, gulat. “Good morning. Bakit ang aga mo naman yata?” taka nitong tanong. Narinig niya naman ang tawa ni Danica mula sa kusina kaya bumaling siya rito. “Sinusundo ka raw niya. Hindi mo naman sinabi na may date ka pala na ganito kaaga.”“Date?” Gulat na t
Ilang minuto na hindi nagsalita si Ashley, tahimik ang buong loob ng kotse dahil inaantay rin ni Artus ang sasabihin ni Ashley ngunit nakatingin lang ito sa kanya. Nang mapagtanto ang reaction ni Ashley na naiilang ito, tumawa siya. “I’m just joking, Ash. Masyado ka namang seryoso.” Bumalik ang tingin niya sa daan, sakto ay nag green light na kaya naka-focus siya sa pagmamaneho. Napalunok naman ng laway si Ashley na tila ba nabunutan siya ng tinik sa lalamunan niya. Pinagdasal niya kanina habang nanahimik siya na sana nga nagbibiro lang si Artus. Kaya nang sabihin nito na biro lang, guminhawa siya. “Stop talking nonsense again, Artus.” Natatawa niyang sabi pero ramdam sa garagal niyang boses na naiilang pa rin siya. “Yes, I know. I’m sorry…” Humina ang boses ni Artus na para bang kahit siya ay biglang nailang. Pakiramdam niya kahit anong gawin niya wala siyang pag-asa kay Ashley. Hindi niya malaman kung bakit niya iyon iniisip pero isa lang ang gusto niyang mangyari, ang maging c
Si Artus naman ay lumapit isa-isa sa pamilya niya upang batiin lahat. Pagkatapos niyang batiin ang mga ito, naka-focus ang tingin nilang lahat kay Ashley. “Good day po. I’m Ashley Echavez.” Yumuko si Ashley bilang pagbibigay respeto. “Hello, iha. Finally, you’ve come. Nakita na kita noon pero hindi kita nakausap. Ang ganda mo rin pala pag malapitan.” si Grace ang unang bumati sa kanya, niyakap niya ito. Nahiya naman si Ashley, hindi niya inasahan na iyon ang unang babanggitin ng ina ni Artus. “Thank you po,” sabi niya. Isa-isa na rin silang bumati kay Ashley. Welcome na welcome si Ashley sa kanila na hindi niya inasahan. Tama si Artus, nagustuhan agad nila si Ashley dahil sa kalmado nitong presensya. Ang pamilya Villegas ay magaling mangilatis ng karakter ng isang tao, at sa pagkakataon na ito, pareho nilang nakikitaan ng kabaitan si Ashley. “Iha, dito ka na rin ba titira?”Lahat ay napatigil sa biglaang tanong ng Lolo ni Artus na si Arlan. “Papa, huwag mong biglaan iyong bata.
Napahinto si Sky. Hindi niya inasahan ang maririnig niyang sagot mula kay Artus.Kagaya ng ibang tao, narinig din nila ang balita—ikakasal si Artus para sa isang business partnership. Pinalabas ito sa TV, kaya inakala ng lahat na si Stefanie pa rin ang babaeng pakakasalan niya. Ang stepsister ni Ashley. Ang babaeng matagal na ring kasama sa mga bulungan at tsismis sa loob ng organisasyon.Pero ngayon, iba na. Iba ang pangalan na binanggit ni Artus. At kahit si Sky—kahit siya na palaging tahimik na nakamasid, hindi rin niya kilala ang babaeng iyon.“Kilala ba namin ito?” tanong ni Sky, bahagyang nanginginig ang boses, pilit ikinukubli ang pagkalito.Tumingin sa kanya si Artus, seryoso. “I don’t think so,” sagot niya, tapos ay tumayo. “Aalis na ako.”Humakbang siya palayo ngunit bago pa siya tuluyang makalayo, hinawakan ni Sky ang braso niya. Napahinto si Artus. Kumunot ang kanyang noo at saka lumingon.“May problema ba, Sky?”Walang salitang lumabas mula kay Sky sa una. Gusto niyang it
Naglakad siya at nang marinig ni Artus ang mga yabag, agad siyang tumayo. Nakita niya si Ashley na puno nang pagtataka sa mukha nito. Doon lang din tuloyang napagtanto ni Artus na hindi pa ito natutulog kaya nagtataka siya kung bakit hindi nito sinasagot ang tawag niya. Tahimik na lumapit si Ashley, dahan-dahang huminto sa harap ni Artus.“Anong ginagawa mo rito?” tanong ni Ashley, malamig ang boses pero may halong kaba.Hindi agad nakasagot si Artus. Tinitigan niya lang si Ashley, pilit binabasa ang ekspresyon sa kanyang mukha.“Hindi mo sinasagot ang mga tawag ko,” sa wakas ay nasambit niya. “Nag-alala ako.”Nagtaas ng kilay si Ashley, pilit pinipigilan ang pagbagsak ng luha. “Nag-alala ka? Wala namang masamang nangyari sa akin kasi hinatid mo naman ako kanina.”“Yeah,” napahinto si Artus. “I’m sorry if I didn’t call you right away nang makarating ako sa condo ko. Something came up,” paliwanag niya. Naitindihan ni Ashley kung ano ang nangyari, inantay niya na sabihin ni Artus na p
Sa kabilang banda, habang hawak ni Ashley ang phone niya, bigla na lang itong nag-ring. Tumatawag si Danica kaya agad niya itong sinagot. “Ash! Ayos ka lang ba? Narinig ko ang nangyari, kumusta ka?” puno nang pag-alala ang boses ni Danica. Napangiti naman si Ashley. “I’m fine, Dan. Don’t worry. Pero paano mo pala nalaman?” tanong niya. “Kay Aaron. He’s with me kanina,” sagot ni Danica na para bang wala lang iyon. At dahil sanay na rin si Ashley sa ugali ni Danica, hindi niya na lang din pinahaba pa ang usapan tungkol kay Aaron. “I’m sorry kung hindi na ako nakapunta sa condo,” saad ni Ashley.“What? Mas okay nga na maraming nakatingin sa’yo habang buntis ka…oh shit.” Natahimik si Danica bigla. Nagtaka naman si Ashley. “Dan? Bakit?” lito nitong tanong. Sa kabilang banda, habang katawan ni Danica si Ashley, hawak niya rin ang iPad niya, gamit ito habang nag-scroll sa social media at may nakita siyang post na kinabigla niya. “Ash…hindi mo ba kasama si Artus ngayon?” biglang tanong
Habang bumabalik si Caleb sa bahay nila para simulan ang plano, sumama sa kanya ang isa sa mga bodyguard nila ni Artus. Hindi pa rin mawala sa isip nila ang naging ambush—dalawang lalaking naka-motor, armado, at malinaw na may intensyong tapusin ang isa sa kanila, o baka pareho.Tahimik na bumalik si Artus sa kwarto ng safehouse. Pagpasok niya, bumungad sa kanya ang tanawing lalong bumigat sa dibdib niya—si Ashley, nakahiga sa kama, nakatitig sa kawalan. Wala siyang emosyon sa mukha, tila malayo ang isip, tila hinahabol pa rin ng takot at kaba ang puso niya.Dahan-dahang lumapit si Artus. Walang ingay ang mga hakbang niya, ayaw niyang gulatin si Ashley. Umupo siya sa gilid ng kama, katabi nito, at marahang hinawakan ang kamay ng dalaga. Doon lang siya nilingon ni Ashley, mabagal at parang galing sa malalim na pag-iisip.Bumangon ito at umupo. Tahimik silang nagtitigan, ilang sandali bago nagsalita si Ashley. “Kumusta?” tanong niya, mahina ang boses, pero buo. Huminga ng malalim si A
Pagkatapos nilang manood ng cine, nag-dinner muna sila sa restuarant na hindi masyadong mabigat na pagkain ang naroon at pagkatapos no’n, nag-aya na si Ashley na umuwi. “Ihahatid na muna kita bago ako bumalik sa condo ko,” alok ni Artus.“Sigurado ka ba? Pagod ka rin,” may pag-alala sa boses ni Ashley. Ngumiti lang si Artus sa kanya at hinawakan ang kamay niya. “I’m fine. Mas gusto ko itong nakikita kong ligtas kayong nakauwi ni baby.”Natawa naman nang mahina si Ashley. “Masyado mo naman kaming ini-spoiled, lalo na itong anak mo. Hindi pa nga lumalabas pero spoiled na sa’yo.”“Naman. I will give everything to the both of you…kahit buhay ko pa ang nakataya.”Sa hindi malamang dahilan, natahimik si Ashley. Umiwas siya ng tingin kay Artus at nagsimula nang maglakad papunta sa parking lot, sinundan naman siya ni Artus. Para kay Ashley, kahit na naging malawak na kahit papaano ang samahan nila ni Artus, may mga bagay pa rin na tila hindi pa rin siya sigurado kung handa na siya. ***Ta
Habang nag-uusap pa rin sina Artus at Ashley sa garden, napadaan si Stefanie. Kita niya kung gaano kasaya mag-usap ang dalawa, mas lalo siyang nagalit kay Ashley. Nakakuyom ang mga kamay niya sa inis na para bang anumang oras ay susugurin niya silang dalawa, hilahin si Artus palayo kay Ashley. Pumikit siya nang mariin at pinakalma ang sarili. Kung nakaligtas si Ashley sa kanya kagabi dahil sa pagtatanggol ni Rafael, tiyak makakaligtas din siya ngayon dahil naroon si Artus kaya naisipan niya na maging kalmado. Huminga siya nang malalim at naglakad patungo sa dalawa.“Artus, hi. Nandito ka pala.”Sabay na lumingon sina Artus at Ashley sa kanya. Malapad ang ngiti ni Stefanie ngunit alam ni Ashley na hindi iyon totoo. Tumayo si Ashley kaya sumunod si Artus. “Stefanie,” bati ni Artus. Tinignan ni Stefanie saglit si Ashley bago lumapit kay Artus. Hinawakan niya ang braso ni Artus, agad naman inalis ni Artus ang kamay niya. Napansin iyon ni Ashley, napansin din niya na saglit na nawala an
Kinabukasan, hindi pumasok si Artus sa trabaho, laha ng meetings at iba niyang kailangan gawin ay pinalibana niya muna. Napag-isipan niya na siya naman ang sasama kay Ashley sa schedule ngayong araw para sa kasal nila. “Sigurado ka ba talagang hindi ka papasok? Napag-usapan na rin naman namin ni Angeline na siya ang sasama sa akin ngayong araw,” sabi ni Ashley. Maaga pa lang ay dumating na si Artus sa bahay nila kaya gulat na gulat si Ashley. Hindi niya iyon inasahan, ang akala niya ay si Angeline ang pupunta pero hindi naman maaga ang usapan nilang dalawa.“Sinabi ko na sa kanya na ako na muna ang sasama sa’yo, pumayag din naman siya dahil may biglaan din silang alis ng mga kaibigan niya,” paliwanag ni Artus. “Kung gano’n, bakit ang aga mong pumunta rito? Hindi niya ba sinabi na after lunch ang alis namin?” tanong ni Ashley. Ngumiti si Artus sa kanya na para bang isang bata si Ashley na panay tanong. “Ayaw mo ba akong makasama nang matagal ngayong araw?”Nagulat si Ashley nang ba
Narinig sa buong bahay ang sigawan nina Ashley at Stefanie. Malinaw ang sampal, kasunod ang matalim na palitan ng salita. Sa tapat ng kusina, si Ashley ay nakatayo, hawak ang pisngi, nanginginig sa galit habang si Stefanie naman ay hindi pa rin natitinag, matalim ang titig at tila handang sumugod muli.Biglang bumukas ang main door ng bahay at bumungad si Rafael, at Stefanie. Kasama niya si Cynthia. Parehong gulat at bakas sa mukha ang pagkabahala sa narinig na sigawan.“Ano bang nangyayari rito?!” malakas na tanong ni Rafael, nanlilisik ang mata.Sabay-sabay na napalingon ang dalawa sa kanya. Sa sandaling iyon, bumaba rin mula sa itaas sina Jacob at Kyler, dala ng ingay na kanina pa nila naririnig. Agad na lumapit si Jacob kay Ashley at tinignan ang pisngi ng kapatid.“Ash, anong nangyari? May masakit ba sa’yo?” tanong niya, puno ng galit ang boses habang tinitigan si Stefanie. Ganoon din si Kyler. Noong dati pa ay hindi niya na gusto ang ugali ni Stefanie, ang buong akala niya ay na
Walang nakaimik ni isa sa kanila pagkatapos magsalita ni Artus. Napaawang ang bibig ni Ashley, gulat. Dahan-dahan siyang bumaling sa likod at naroon ang Kuya Jacob niya at si Kyler na nakatayo, seryoso ang mga mukha—na para bang wala lang sa kanila na nandoon si Artus.Si Artus naman ay nakatingin din nang seryoso kay Kyler. “Who is he?” mahinang tanong ni Artus kay Ashley.Hindi niya alam kung bakit siya kinakabahan sa tanong na iyon, pero mas hindi niya maintindihan kung bakit ganoon ang reaksyon ni Artus—para bang may nakita itong mali.“He’s Kuya’s friend… and my friend too,” sagot ni Ashley, halatang naguguluhan.Napatingin si Artus sa kanya, matalim. “Bakit siya nakayakap sa’yo?”Napakunot ang noo ni Ashley. “Paano mo nalaman?”Sa pagkakaalam niya, wala namang ibang tao sa living area kanina habang magkausap sila ni Kyler. At ang yakap na iyon? Panandalian lang. Walang malisya. Isang yakap ng kaibigan.“Just answer my question, please… bakit siya nakayakap sa’yo?” bakas sa tono