All Chapters of ภรรยาห้าตำลึงเงิน: Chapter 11 - Chapter 20

ไป๋ลี่ถิงเอ๋ยไป๋ลี่ถิงความโชคดีนี้เจ้าได้แต่ใดมาสิ่งที่นางหวังเอาไว้ว่าจะพบเจอกลับไม่เจอแต่สิ่งที่ไม่เคยคาดคิดว่าจะเจอนั้นกลับเจอเอาเสียง่าย ๆ ปานนี้แล้วแบบนี้จะไม่ให้นางดีใจได้ยังไง ใครจะไปอดใจไหว เฉิงคุณที่เห็นนางทำหน้าดีใจขนาดนั้นก็อดถามออกมาไม่ได้ “ถิงเอ๋อร์เจ้าเจออะไรหรือสิ่งนั้นใช่สิ่งที่เจ้าพูดเอาไว้ก่อนเข้าป่าหรือไม่”“ไม่ใช่เจ้าค่ะท่านพี่ แต่สิ่งนี้จะทำให้เราอบอุ่นในฤดูหนาว ท่านพี่เห็นต้นไม้ต้นนั้นหรือไม่ที่มีฝักสีเขียวและสีน้ำตาลอยู่เต็มต้น นั่นเรียกว่าต้นงิ้วและฝักของมันหากเราแกะออกมามันจะมีปุยขาว ๆ ข้างในเรียกว่านุ่น แล้วเจ้านุ่นนี้สามารถทำฟูกนอนหมอนและผ้าห่มได้ อุ่นมากเลยล่ะ ส่วนต้นนั้นที่เกิดอยู่ทางด้านนั้นที่มีดอกสีขาวนั้นเรียกว่าฝ้ายสามารถนำมาบุข้างในเสื้อทำเป็นเสื้อกันหนาวได้เจ้าค่ะ”“จริงหรือ เจ้าพูดจริง ๆ ใช่หรือไม่ หากเป็นเช่นนี้พวกเราก็ไม่ต้องทนหนาวอีกต่อไป”“จริงเจ้าค่ะ ข้าเคยโกหกท่านพี่หรือเจ้าคะ เอาล่ะน้องรองน้องเล็กพวกเจ้าเก็บดอกฝ้ายมาเถอะพี่สะใภ้จะสอนเก็บ ส่วนท่านพี่ท่านปีนขึ้นไปแล้วทำให้ฝักสีน้ำตาลร่วงลงมาข้าจะคอยเก็บอยู่ข้างล่าง”“ได้ ๆ ตกลง เจ้าพาน้องรอง

เช้าวันใหม่ลี่ถิงตื่นขึ้นในยามอิ๋นของทุกวัน สามีและน้องชายของนางเองก็ตื่นขึ้นมาเช่นกัน เนื่องจากวันนี้พวกเขาทั้งสี่คนตกลงใจกันว่าจะเข้าเมืองไปด้วยกันทั้งหมดเช่นนั้นงานที่ต้องทำในแต่ละวันจึงต้องช่วยกันทำ ปลายยามเหม่างานทุกอย่างก็เสร็จเรียบร้อย วันนี้มื้อเช้าลี่ถิงทำโจ๊กขาวกับข้าว มีผักป่าผัดกับกระเทียม หมูทอดส่วนซาลาเปาไส้หมูที่นางทำนั้นไม่ได้นำมาให้ทุกคนในบ้านกินเพราะลี่ถิงตั้งใจจะห่อและนำไปกินระหว่างเดินทางเข้าเมือง นอกจากนี้นางยังนำน้ำดื่มติดตัวไปด้วยและมีเพียงพอสำหรับทุกคนหลังจากที่กินมื้อเช้ากันเสร็จแล้ว เฉิงคุณเอาสัตว์ป่าที่ล่ามาได้ใส่ลงในตะกร้าไม้ไผ่ส่วนโสมนั้นเขาใช้ผ้าห่อทับอีกทีจากนั้นจึงใส่เอาไว้ในตะกร้าของลี่ถิงและเฉิงคุณยังเอาสมุนไพรที่เก็บมาวางทับเอาไว้ด้านบนเพื่อปกปิดสายตาของชาวบ้าน ส่วนตะกร้าของฮั่นคุณเป็นซาลาเปา ตะกร้าของสวี่คุณคือน้ำดื่มหลังจากเตรียมของเสร็จแล้วพวกเขาทั้งสี่ก็ออกเดินทางเพื่อไปรอเกวียนรับจ้างของลุงหลี่ที่หน้าหมู่บ้าน ระหว่างทางที่ทั้งสี่เดินผ่านไปนั้นชาวบ้านมองมาด้วยสายตาสนอกสนใจ โดยเฉพาะลี่ถิงที่ตกเป็นเป้าสายตาของคนทั้งหมู่บ้านเลยก็ว่าได้ ฮั่นคุณ

หลังจากที่นายช่างเข้ามาดูที่ดินของพวกเขาแล้วและรับปากว่าอีก 5 วันจะเข้ามาทำการก่อสร้างกำแพงให้ก่อน ตอนนี้เขาต้องไปจัดการเตรียมอิฐให้เพียงพอเสียก่อนจากนั้นจึงจะทยอยขนอิฐและคนงานเข้ามาทำการก่อสร้าง ซึ่งลี่ถิงบอกกับนายช่างใหญ่ว่าจะมีอาหารกลางวันให้หนึ่งมื้อ ขอนายช่างอย่าได้เกรงใจเพียงแค่สร้างกำแพงบ้านของนางให้งดงามก็พอ พอนายช่างได้ยินนางพูดแบบนั้นก็ได้แต่หัวเราะออกมาอย่างชอบใจแม่นางคนนี้ช่างตลกเสียจริงกำแพงอิฐมันจะงดงามได้ขนาดไหนกันอย่างมากก็งดงามกว่ากำแพงดินล่ะนะ“ท่านพี่ ปลาขายได้ราคาหรือไม่เจ้าคะ”“ได้นะหากเป็นปลาสด ๆ และตัวขนาดใหญ่หากเป็นปลาที่ยังไม่ตายจะได้ราคาดีไม่น้อย”“เช่นนั้นหรือเจ้าคะ ถ้าอย่างนั้นท่านพี่ช่วยไปตัดไม้ไผ่มาให้ข้าได้หรือไม่ เอามามากหน่อยนะเจ้าคะ”“ได้ ๆ เดี๋ยววันนี้พี่จะเข้าป่าไปตัดมาให้ หรือเจ้าจะไปด้วยกันก็ย่อมได้ ให้น้องรองกับน้องเล็กอยู่เฝ้าบ้าน”“ได้เจ้าค่ะ ข้าขอไปเตรียมอาหารก่อนนะเจ้าคะ”“ไปเถอะ งานในสวนพี่จะทำให้เองต่อไปเจ้าไม่ต้องไปหาบน้ำมารดผักแล้วพี่จะหาถังใบใหญ่เอามาวางไว้แล้วค่อยไปตักน้ำมาเติมเจ้าจะได้ไม่ต้องเหนื่อยมาก”“เจ้าค่ะท่านพี่ ขอบพระคุณมากเจ

หลังจากที่เฉิงคุณเสียเวลาทะเลาะกับโม่เซียวอี้ระหว่างทาง ทำให้เดินทางมาถึงในตัวเมืองช้านิดหน่อยแต่ก็ยังอยู่ในช่วงเวลาที่เหลาอาหารยังไม่เปิดรับซื้ออาหารป่าจากชาวบ้าน เฉิงคุณต้องการขายเป็นคนแรกเพราะเขาจะได้รีบกลับบ้านไปช่วยงานภรรยาและน้องชาย สหายของเขาได้แยกตัวไปเดินดูเครื่องประดับตั้งแต่เขาขับเกวียนมาถึงเหลาอาหารแล้ว เซียวอี้บอกว่าวันนี้จะกลับบ้านไปกับเฉิงคุณเช่นนั้นเขาจึงรีบแยกตัวไปเดินดูเครื่องประดับที่ร้านในตลาดและบอกกับเฉิงคุณว่าหากเขาขายปลาเสร็จแล้วให้ไปรับเขาที่ร้านขายข้าวเพราะเขาจะซื้อข้าวสารกับแป้งสาลีกลับไปด้วยเช่นกันซึ่งเฉิงคุณก็ตกลง และก็เป็นไปตามที่เฉิงคุณคำนวนเอาไว้เขามาถึงเป็นคนแรก เขาจอดเกวียนรออยู่ประตูด้านหลังของเหลาอาหาร รออยู่ประมาณ 1 เค่อ (15นาที) เสี่ยวเอ้อร์ก็เปิดประตูและเริ่มรับซื้อสินค้าจากชาวบ้านที่นำมาขาย“อ้าว เจ้านั่นเองวันนี้มีอะไรมาขายข้าหรือ” เสี่ยวเอ้อร์ทักเฉิงคุณที่กำลังยกถังปลาลงจากเกวียน“วันนี้ข้ามีปลาสด ๆ มาขายขอรับ รบกวนท่านเตรียมถังน้ำเอาไว้ด้วยเพราะปลาที่ข้าจับมายังมีชีวิตอยู่ทุกตัว”“จริงหรือ ไหน ๆ ข้าขอดูหน่อย โอ้ ปลาตัวใหญ่มาก เจ้ามีมากน้อยเ

เช้าวันรุ่งขึ้นลี่ถิงที่วันนี้ตื่นเช้ากว่าปกติ นางตรงเข้าครัวเพื่อทำอาหารเพราะวันนี้สหายของสามีจะมากินมื้อเช้าที่บ้านของนาง ความสามารถในการกินอาหารของพวกผู้ชายนั้นช่างน่ากลัวนัก หากนางทำน้อยไปก็กลัวว่าพวกเขาจะกินไม่อิ่ม วันนี้นางจึงตั้งใจจะทำให้มากหน่อย และทำเผื่อเอาไว้สำหรับกินมื้อกลางวันตอนเข้าเมืองอีกด้วย สามีของนางเองก็ตื่นแต่เช้าด้วยเช่นกัน เฉิงคุณออกไปตักน้ำมาใส่ถังไม้ที่เขาวางเอาไว้บริเวณแปลงผักจนเต็มน้องชายทั้งสองตื่นขึ้นมาในเวลาปกติพวกเขารีบล้างหน้าบ้วนปาก หลังจากนั้นก็ไปที่แปลงผัก รดน้ำถอนหญ้าออกจากแปลงผักจนเสร็จ หลังจากนั้นก็ไปล้างมือและเตรียมกินมื้อเช้า ปลายยามเหม่าเซียวอี้ก็มาถึงบ้านตามเวลานัดหมายที่ได้บอกเอาไว้ สำหรับเซียวอี้แล้วการที่สหายมีโชคดี ได้แต่งเมียที่ดีเข้าบ้านเหมือนตัวเขาเองที่เป็นสหายก็พลอยได้รับโชคดีนั้นไปด้วยเมื่อวานหลังจากเขากลับไปพร้อมกับหมูครึ่งตัวและปลาตากแห้ง น้อง ๆ ของเขาดีใจจนน้ำตาจะไหลเพราะเขาบอกว่าหมูจะไม่นำไปขายเพราะเฉิงคุณแบ่งให้เขาเอากลับมากินที่บ้าน และยังมีปลาแดดเดียวที่อร่อยมาก หลังจากที่ท่านแม่ทอดจนสุกเหลืองสวยแล้ว เพียงแค่เห็นก็ทำให้คนน้