All Chapters of สาวน้อยทะลุเวลาพร้อมภารกิจSkinship: Chapter 11 - Chapter 20

76 Chapters

ตอนที่ 11 ของจากบนเขา

เหมยฮวาอยู่บ้านเฉยๆ เธอก็เบื่อมาก เธอลองค้นหาในโทรศัพท์ถึงวิธีทำน้ำหอมแบบง่ายในสมัยก่อน เธอก็เจอวิธีทำเยอะมาก เธอเจอวิธีทำสบู่และยาสระผมด้วย เธอจะทำสิ่งนี้ไว้อย่างละนิดละหน่อย ในตอนที่เธอมีแต้มมากพอที่จะซื้อของจากร้านค้าออนไลน์ นายพรานอี้เฉิงจะได้ไม่สงสัยเธอมากนัก ช่วงนี้อากาศหนาวแล้ว เธอจะลองทำสบู่ที่ใช้ไขมันของสัตว์ทำดู เพราะทำง่ายและยังช่วยให้ความชุ่มชื่นอีกด้วย แต่กลิ่นจะไม่หอม เธออยากได้ใบมะกรูดหรือลูกมะนาวก็ได้ แต่ที่นี่จะมีของที่เธอต้องการหรือไง เธออ่านขั้นตอนการทำจนเข้าใจแล้ว ก็เข้าไปในครัว และเอาขี้เถ้าในเตาถ่านออกมาใส่ไว้ในถังแยกไว้ เธอเลือกแต่ขี้เถ้าที่เป็นสีขาวเท่านั้น อี้เฉิงที่กลับเข้ามาในบ้าน เขามองนางที่กำลังทำอะไรบางอย่างอยู่หน้าเตาถ่าน “เจ้าทำอะไรอยู่หรือ” “ท่านกลับมาแล้วหรือ ข้าอยากลองทำสบู่เอาไว้ถูตัว ข้ารู้สึกว่าอาบน้ำเฉยๆ มันไม่สะอาดเท่าไหร่นัก” สบู่หรือเขาเคยเห็นขายอยู่ตามร้านใหญ่ๆ ที่มีแต่คนที่มีเงินเข้าไปซื้อใช้ และเป็นสิ่งของที่มีราคาแพงและสิ้นเปลืองแต่ผู้หญิงส่วนใหญ่ที่รักสวยรักงามมักจะชอบใช้กัน “ถ้าเจ้าอยากใช้สบู่ข้าจะเข้าไปซื้อในเมืองมาให้เจ้าใช้
last updateLast Updated : 2025-01-06
Read more

ตอนที่ 12 ตามล่าแต้ม

“ได้ ครั้งหน้า ข้าเข้าไปในป่าและจะบอกกับเจ้า” อี้เฉิงกินอาหารจนข้าวหมดไปหนึ่งถ้วย เขาจะเติมข้าวอีก แต่นางไม่ให้เขาเติม นางบอกว่ากลัวเขาจะปวดท้องเพราะมันเย็นมากแล้ว อาหารที่เหลือยังมีอีก เธอจะเก็บไว้ให้เขากินพรุ่งนี้ เขาจึงต้องวางจานลงไว้ที่เดิมด้วยความรู้สึกเสียดาย ขนาดไข่ทอดธรรมดาที่นางทอดให้เขากิน ยังอร่อยเลยเธอเห็นสีหน้าของอี้เฉิงที่มีความเสียดายอย่างปิดไม่มิด “ข้ารู้ว่าเจ้าอยากกินอีก ที่ข้าเตือนเจ้าเพราะว่าข้าเป็นห่วงกลัวว่าเจ้าจะไม่สบายท้อง” เธอพูดจบและมองไปที่หน้าของอี้เฉิง เธอรู้สึกขัดใจกับหนวดเคราบนหน้าเขามาก “ท่านไม่คิดจะตัดหนวดบ้างหรือ ข้าว่าถ้าท่านตัดหนวดออก ท่านคงจะหล่อไม่น้อย” เธอพูดจบก็เดินเอาถ้วยจานออกไปล้างกับน้ำอุ่นที่เธอต้มไว้ เธอใช้ขี้เถ้าล้างจาน เธออยากได้น้ำยาล้างจานจังเลย เธอรู้สึกว่าจานที่ล้างไม่สะอาดเท่าไหร่ เธอล้างเสร็จแล้วก็เอาจานพวกนั้นมาต้มอีกครั้งเพื่อฆ่าเชื้อ ป้องกันไม่ให้ท้องเสีย เธอทำอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอก็ต้มน้ำไว้สองหม้อเต็มๆ เพื่อให้เธอและอี้เฉิงอาบคนละหนึ่งหม้อ หลังจากที่เธอและเขาอาบน้ำเสร็จแล้ว เธอก็เตรียมตัวเข้านอน ตั้งแต่ที่เธอมาอยู่
last updateLast Updated : 2025-01-07
Read more

ตอนที่ 13 แผนซ้อนแผน

เหมยฮวาเล่าทุกอย่างเรื่องที่เธอคิดและเรื่องสายตาแปลกๆ ของหลีเต๋อ เธอเล่าทุกเรื่องอย่างละเอียด “เป็นอย่างไร ท่านว่าแปลกใช่ไหม คนที่ไม่ได้สนิทกันไม่ได้รู้จักกัน นางพยายามเข้าหาข้าทำไม ตัวข้าก็ไม่มีอะไรให้นางสนใจ หรือนางอาจจะหึงหวงท่านเป็นแน่” “เจ้าจำที่ข้าเคยบอกกับเจ้าได้ไหม ว่ามีคนเคยปีนกำแพงเข้ามานอนในห้องของข้า คนนั้นก็คือแม่ม่ายหลีเจีย ที่เข้ามานอนรอในห้องข้า ตอนที่ข้าไม่อยู่ในบ้าน และพยายามให้ท่าข้าอีกด้วย เรื่องที่เจ้าคิด ข้าว่าก็มีส่วนที่เจ้าคิดถูก” “ถ้าทั้งสองคนนั้น มีแผนร้ายทำไม่ดีกับข้า เราก็ต้องใช้แผนซ้อนแผน ข้าจะเป็นตัวล่อคนพวกนั้นเอง ท่านก็ต้องช่วยข้า” “ข้าไม่อยากให้เจ้าเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยง มันอันตรายเกินไป ถ้าเกิดเรื่องร้ายๆ ขึ้นกับเจ้า ข้าจะอยู่ได้อย่างไร” อี้เฉิงเขาเริ่มพูดอะไรแปลกๆ อีกแล้ว เธอมั่นใจว่าเธอปกป้องตัวเองได้ “ท่านอย่าคิดมาก ข้าไม่เป็นอะไรหรอก ท่านก็อยู่กับข้าตลอด คนพวกนั้นไม่มีทางทำอะไรข้าได้” เขาไม่อยากให้นางเอาตัวเองไปเสี่ยงจริงๆ แต่ถ้าฝั่งนั้นคิดไม่ดีกับเหมยฮวาจริง เขาคงไม่ปล่อยพวกมันไว้ ตั้งแต่ใช้ชีวิตอยู่กับเหมยฮวาทุกวัน และนอนกอดนางทุกค
last updateLast Updated : 2025-01-08
Read more

ตอนที่ 14 ช่วยเธอ nc

“คนสวยของเรา จะมีสามีใหม่เสียแล้ว เจ้าจะมาโทษข้าไม่ได้ เพราะเจ้าแย่งของที่ข้าชอบไป เจ้าอาจจะติดใจผู้ชายคนใหม่จนลืมสามีของเจ้าไปเลยก็ได้” ม่ายหลีเจียหัวเราะออกมาและพยุงตัวของเหมยฮวาไปทางบ้านร้างนั้นอี้เฉิงที่ยืนฟังที่หลีถิงพูดอยู่นาน เขาเริ่มรู้สึกเป็นห่วงเหมยฮวามากขึ้นทุกที จึงพูดตัดบทของหลีถิงออกไปหลีถิงที่ทำใจไม่ได้ นางเศร้าเสียใจและก็วิ่งร้องไห้กลับบ้านไป นางสารภาพรักกับนายพรานอี้เฉิง แต่ไม่คิดว่านายพรานอี้เฉิงจะไม่มีเยื่อใยต่อนางเลย เขาไม่เคยมองนางเป็นหญิงสาวเลยสักครั้งอี้เฉิงก็ไม่ได้สนใจหลีถิงอีก เขาวิ่งกลับไปที่บ้าน และเปิดประตูบ้านแต่ไม่พบกับเหมยฮวา เขายิ่งร้อนใจเพิ่มไปอีก เขารีบวิ่งไปตามรอยเท้าที่ยังเหลืออยู่ เขาเป็นนายพรานเรื่องแกะรอยต่างๆ เขาถนัดอยู่แล้ว เขาตามรอยเท้ามาเรื่อยๆ ก็พบว่ารอยเท้านั้นไปทางบ้านร้างบนเขา พอเขารู้จุดหมายปลายทาง เขาก็รีบวิ่งไปแบบไม่คิดชีวิต เขาเป็นห่วงเหมยฮวาเพิ่มมากขึ้นไปอีก กลัวนางจะเป็นอันตรายเหมยฮวาที่ยังพอมีสติอยู่บ้างเพราะเธอกินน้ำไปแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น สติของเธอช่างเลือนลางเธอจับสเปรย์พริกไทยกำไว้ที่มือแน่น ตอนนี้เธอนอนอยู่ที่ไหนกัน เธ
last updateLast Updated : 2025-01-09
Read more

ตอนที่ 15 กรรมตามสนอง nc

อี้เฉิงขบกรามแน่น เขาโดนเหมยฮวาจับกดโดยไม่ทันตั้งตัว เขาทำอะไรไม่ถูกเพราะนี่ก็เป็นครั้งแรกของเขา เขาถูกเหมยฮวาใช่กึ่งกลางของนางถูไปที่ใบหน้าของเขา ด้วยอารมณ์ที่ยากจะอดกลั้น เขาจึงจับก้นงอลของนางที่ส่ายไปมาไม่หยุด ให้หยุดลงที่ใบหน้าของเขา เขาใช้ลิ้นสากเลียไปตรงติ่งเสียว พร้อมทั้งกัดไปเบาๆ เขาใช้ปากดูดไปที่ร่องเสียว และใช้ลิ้นสอดใส่เข้าไปด้านใน พร้อมทั้งใช้นิ้วขยี้ติ่งเสียวเน้นๆ ลิ้นสากแทงเข้าออกไม่หยุด เธอดิ้นเร่าๆ ปานจะขาดใจ“อา อ่า! ไม่ไหวแล้ว ข้าไม่ไหวแล้ว!” เหมยฮวาร้องออกมาด้วยเสียงกระเส่าและแหบพร่า นางดูดไปที่แท่งร้อนนั้นจนสุดโคนตามอารมณ์ของนางที่เสียวจนถึงที่สุด นางเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น เร็วขึ้น!อี้เฉิงที่โดนเหมยฮวาดูดแท่งร้อนอย่างหนักหน่วง เขาก็ปวดหนึบแท่งร้อนนั้นจนอยากจะเสร็จสมขึ้นมาทันที เขาเร่งลิ้นและขยี้ติ่งเสียวของนางเร็วและแรงขึ้นไปอีก อี้เฉินรู้สึกเสียวจนถึงที่สุดเขาก็ร้องครางออกมา “อืม! ” ด้วยเสียงที่แหบพร่า อี้เฉิงเสร็จสมเข้าไปในปากของเหมยฮวา นางดูดกลืนน้ำร้อนของเขาจนหมด และใช้ลิ้นไล่วนตรงส่วนปลายสีชมพูนั้นอีกครั้งเหมยฮวาที่เสียวจนถึงที่สุด นางก็ตอดกระตุกลิ้นของอ
last updateLast Updated : 2025-01-10
Read more

ตอนที่ 16 แกล้ง

หลังจากวันนั้นที่เกิดเรื่อง ตอนนี้ก็ผ่านมาหลายวันแล้ว เธอได้ยินข่าวว่าแม่ม่ายหลีถูกชายหนุ่มหลายคนเข้าไปทำร้ายและขืนใจนางภายในบ้าน นางทั้งอับอายและไม่มีหน้าอยู่ที่หมู่บ้านแห่งนี้ นางได้หอบเสื้อผ้าและออกจากหมู่บ้านไป หลังจากวันที่แม่ม่ายหลีเจียออกจากหมู่บ้านไป เธอก็ไม่ได้ข่าวของแม่ม่ายหลีเจียอีกเลยส่วนเรื่องในวันนั้นทุกคนไม่มีใครพูดถึงเรื่องของเหมยฮวา ชาวบ้านคิดว่าเป็นคู่อริของหลีเต๋อที่มาลอบทำร้าย หรืออาจจะเป็นเรื่องชู้สาว เพราะหลีเต๋อก็ทำร้ายครอบครัวคนอื่นไว้ไม่น้อย ทำให้สามีหรือครอบครัวนั้นโกรธแค้นและดักทำร้ายได้ และหลีเต๋อก็หายไปโดยที่ทุกคนไม่รู้ว่าเขาได้หายไปที่ไหนตอนนี้หิมะยังตกอยู่มาก เธอไม่มีเวลาได้ให้หาเงินเลย เธอคิดว่าจะเอาน้ำหอมหรือสบู่ที่เธอทำไว้ เธอจะเอาไปฝากที่ร้านผ้าซิ่วอิง เธอถูกชะตากับเจ้าของร้านนี้มาก ครั้งก่อนที่อี้เฉิงพาเธอเข้าไปในตลาดภายในเมือง เธอได้มีโอกาสสำรวจร้านค้ามาแล้ว ถึงจะมีร้านค้าขายสบู่ แต่สบู่เหล่านั้นไม่ได้มีกลิ่นหอม เป็นแค่สบู่ธรรมดาเท่านั้น เธอคิดไว้ว่า เมื่อเธอทะลุเวลามาที่แห่งนี้แล้ว เธออยากเปิดร้านขายเครื่องหอม ขายพวกน้ำหอมและของใช้ของหญิงสาว
last updateLast Updated : 2025-01-11
Read more

ตอนที่ 17 เพื่อนใหม่

“สามีของข้าปวดขา ก็เลยขอนั่งพักก่อน ค่าเกวียนเท่าไหร่” “คนละสามอีแปะ ลุงจะรอที่หน้าเมืองจนถึงยามโหย่ว” เธอจ่ายเงินให้ลุงไปหกอีแปะ “ได้ค่ะลุงหลีเอิน พวกข้าจะมาให้ทันเกวียนของลุง” เธอตอบลุงกลับไป และอี้เฉิงที่จัดการตัวเองเสร็จพอดี เขาก็ลงมาจากเกวียนวัว“ท่านจะไปที่ไหนกันก่อนดี” เธอถามอี้เฉิงออกไป“ข้าว่าพวกเราไปกินข้าวกันก่อนดีกว่า ตอนเช้าเจ้ากินข้าวได้น้อย ข้ากลัวว่าเจ้าจะเป็นลมไปในระหว่างที่เราเดินซื้อของกัน” “เราไปกินหมี่เกี้ยวกันดีไหม ข้าเห็นมีร้านขายอยู่” “ตามใจเจ้า” เขากินอะไรก็ได้อยู่แล้ว ขอแค่นางกินอิ่มเขาก็ดีใจแล้ว เขารู้สึกมาสักพักแล้ว ตั้งแต่ตอนที่เขาลงมาจากเกวียนวัว เขารู้สึกถึงสายตาของใครบางคนที่กำลังแอบมองเขาอยู่ เขาหันมองตามความรู้สึกนั้น เขาก็มองไม่เห็นใครหรือเขาจะคิดมากไปเองตรงมุมหนึ่งมีชายคนหนึ่งคนแต่งชุดสีดำหน้าตาธรรมดาไม่โดดเด่นอะไร เขาได้ตามหาคนผู้หนึ่งมานานหลายปีแล้ว เขาไม่ลดละความพยายามที่จะตามหาคนผู้นั้น ตอนที่เขามาที่เมืองแห่งนี้เขาพบกับคนผู้หนึ่งที่มีหน้าตาคล้ายกับคนที่เขากำลังตามหาอยู่ แต่เขาคนนั้นที่เขากำลังตามหา คนผู้นั้นต้องจำเขาได้บ้างแล้ว หรือ
last updateLast Updated : 2025-01-12
Read more

ตอนที่ 18 เริ่มต้นหาเงิน

“ข้าขอให้เจ้าสมหวัง ส่วนของที่เจ้าให้ข้า ถ้าใช้ดีข้าจะบอกเพื่อนๆ ของข้าให้มาซื้อของเจ้า” “ขอบคุณนะคะคุณหนู” “คุณหนูอะไรกัน ต่อไปนี้เจ้าเรียกข้าว่าซูมี่ ส่วนข้าจะเรียกเจ้าว่าเหมยฮวาดีหรือไม่” เหมยฮวายิ้มด้วยความยินดี เธอได้รู้จักคนใหญ่คนโตมันก็จะเป็นประโยชน์กับตัวเธอเอง เผื่อวันข้างหน้าเธอเปิดร้านจะได้ไม่มีใครกล้ามาทำอันตรายร้านค้าของเธอได้ “ได้คะซูมี่ ถ้าข้ามีสินค้าออกใหม่ข้าจะส่งไปให้ท่านลองใช้เป็นคนแรก” “เจ้าบอกแล้วนะว่าจะให้ข้าใช้คนแรก ต่อไปนี้เราเป็นเพื่อนกันแล้ว เอาไว้คราวหน้าถ้าเจ้ามีสินค้ามาใหม่ เจ้าต้องเอามาให้ข้าลองคนแรกเลยนะ วันนี้ข้าต้องไปก่อน ข้าดีใจมากที่ได้พบกับเจ้า” ซูมี่พูดจบก็เดินจากไป เธอจะกลับบ้าน เพื่อจะกลับไปลองใช้ของที่เพิ่งได้มาวันนี้ เธอรู้สึกถูกชะตากับเหมยฮวายิ่งนัก“คุณหนูผู้นั้นสวยมาก ท่านว่าแบบนั้นหรือไม่” เธอหันไปถามอี้เฉิงที่เงียบอยู่นาน จนเธอคิดว่าเขาไม่ได้ยืนอยู่ข้างเธอ“หน้าตาของนางก็สวยพอได้ แต่เจ้าสวยและน่ารักกว่า” เขารู้สึกว่ามองใครก็ไม่สวยเท่าเหมยฮวาเลยสักคนเธอได้ยินคำตอบของอี้เฉิง เธอก็หน้าแดงขึ้นมาทันที “เราไปร้านซิ่วอิงกันเถอะเสี
last updateLast Updated : 2025-01-13
Read more

ตอนที่ 19 ความทรงจำที่หายไป

หลังจากที่เธอได้ของครบแล้ว ก็เป็นเวลาที่รถเกวียนวัวของลุงหลีเอินนัดพอดี เธอและอี้เฉิงจึงรีบเดินมาให้ทันรถออก“พวกเจ้าอีกแล้วหรือ มาขึ้นรถก็สาย ขากลับพวกเจ้ายังช้าอยู่อีก รีบหน่อยเดี๋ยวจะมืดเสียก่อน” “ขอโทษนะลุง พอดีข้ากับสามีเดินดูของกันนานไปเสียหน่อย” “ไม่เป็นไรรีบขึ้นรถกันได้แล้ว” รอบนี้เธอและอี้เฉิงได้นั่งแยกกัน เพราะมีหลายคนที่กลับไปก่อนแล้ว จึงทำให้มีที่นั่งว่างเหลืออีกมาก และก็มีบางคนที่มาไม่ทัน เธอเห็นอี้เฉิงทำสีหน้าระแวงทุกครั้งที่เธอมองเขา แถมเขายังนั่งพับเพียบเรียบร้อยอีกด้วย เขาคงกลัวว่าเธอจะแกล้งสินะ บางครั้งอี้เฉิงก็ทำให้เธอขำได้เหมือนกัน และการอยู่กับเขาก็ทำให้เธอไม่เหงาเลย“ท่านนั่งดีๆ เถอะ ข้าไม่แกล้งท่านหรอก กว่าที่เราจะถึงหมู่บ้านก็อีกนาน ข้ากลัวว่าท่านจะเมื่อยเสียก่อน” “ข้าไม่ได้กลัวเจ้าแกล้ง ข้าแค่เมื่อยเท่านั้น” ที่จริงเขาก็ระแวงนางนิดหน่อย ถ้าแกล้งที่บ้านเขาก็ไม่กลัวนางเท่าไหร่ แต่นี่บนรถเขาอายคนอื่นเวลาเขารู้สึกร้อนรุ่มเธอก็ไม่ได้ตอบอะไรเขากลับไป เธอนั่งมองนั่นมองนี่ตลอดทาง ตอนนี้เริ่มมืดแล้วทางก็มืดมาก มีแค่ไฟที่หน้ารถเกวียนวัวเท่านั้นที่ส่องสว่าง ค
last updateLast Updated : 2025-01-15
Read more

ตอนที่ 20 อวยพร

หนิงอันคิดว่าคนนี้คือนายท่านแน่แล้ว เขาก็รู้สึกดีใจมาก แต่การที่นายท่านความจำเสื่อมก็เป็นอันตราย ถ้าท่านจะกลับไป เขาจะรอจนกว่านายท่านจะความจำกลับมา เมื่อถึงเวลานั้น พวกเขาจะได้เริ่มแก้แค้นเสียที“ถ้าท่านเป็นนายของข้าจริง เมื่อวันหนึ่งที่ท่านความจำกลับมา ท่านจะรู้วิธีติดต่อกับข้าเอง” หนิงอันพูดจบก็หายตัวไปอี้เฉิงคิดว่าอดีตของเขา อาจจะไม่ได้สวยหรูก็ได้ ถ้าเขากลับไปแล้วนางละ เขายังกลับไปตอนนี้ไม่ได้ เขายังต้องรอความจำของเขากลับมาก่อน เขาล่าสัตว์และหาของบนป่าอีกสักพัก เขาก็กลับลงมาที่บ้าน เขามองเห็นควันไฟ บ่งบอกว่าเหมยฮวากำลังทำอาหารอยู่ เขาไม่อยากให้เวลานี้หายไป เขามีความสุขกับการมีนางอยู่ข้างเขา เขามีความสุขที่ได้กอดนางในตอนที่เขาหลับ เขารู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยทุกครั้งที่กอดนางเหมยฮวาที่เอาน้ำออกมาทิ้งด้านนอกบ้าน นางมองเห็นอี้เฉิงยืนเหม่ออยู่ “ท่านเป็นอะไร ทำไมถึงไม่เข้าบ้านกัน ข้าทำอาหารเสร็จแล้ว เรามากินข้าวกันเถอะ” เธอยิ้มให้เขาและเรียกเขาเข้ามาในบ้านเพื่อที่จะกินข้าวกันอี้เฉิงมองรอยยิ้มของเหมยฮวา เขาจดจำทุกสิ่งที่เป็นนางเอาไว้ในหัวใจ เขาขาดนางไม่ได้ เขาละทิ้งความคิดต่างๆ ออกไป
last updateLast Updated : 2025-01-15
Read more
PREV
123456
...
8
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status