บททั้งหมดของ สาวน้อยทะลุเวลาพร้อมภารกิจSkinship: บทที่ 41 - บทที่ 50

ฉิ่นจางหย่งจำต้องเดินตามนางขึ้นไปที่ชั้นสองของร้าน เขามองเห็นครอบครัวของท่านเจ้าเมืองด้วยเช่นกัน“นั่นท่านฉิ่นจางหย่งไม่ใช่หรือ ท่านรู้จักเจ้าของร้านแห่งนี้ด้วยหรือ” “ข้าก็ไม่คิดว่าท่านเจ้าเมืองจะรู้จักเจ้าของร้านแห่งนี้ด้วย” “ข้าก็ไม่ได้รู้จักอะไรเป็นการส่วนตัวหรอก นางเป็นเพื่อนกับลูกสาวของข้าน่ะ” ฉิ่งจางหย่งหันไปยิ้มให้หลีซูมี่เล็กน้อยและทักทายครอบครัวของท่านเจ้าเมือง เขาเดินมานั่งโต๊ะที่ร้านเตรียมไว้ให้เขา เขารินน้ำชาที่มีกลิ่นหอมไม่เหมือนใคร เขาชิมดูมันช่างรสชาติดีเสียจริง เขาไม่เคยดื่มชาที่ไหนที่มีรสชาติเช่นนี้เลยหลีซูมี่มองไปทางหลีจางหย่งด้วยความเขินอาย เขายิ้มให้เธอด้วย เธอนั่งแอบมองเขาอยู่นาน แต่สายตาของเขาก็ไม่ได้มองกลับมาที่เธออีก เรื่องนี้ทำให้เธอเศร้าใจอยู่เล็กน้อย แต่เธอก็ชินชากับความเย็นชาของเขาเสียแล้ว“เจ้าไม่ไปนั่งกับท่านฉิ่นจางหย่งหรือ ข้าเห็นเจ้ามองไม่หลบสายตาเช่นนี้” หลีช่างชุนพูดแซวน้องสาวของเขา เขารู้ว่าน้องสาวของเขาแอบชอบฉิ่นจางหย่งมานานมากแล้ว และท่านพ่อของเขาก็คิดที่จะให้ทั้งสองคนแต่งงานกัน“ท่านพูดอะไรข้าไม่ได้มองเขาเสียหน่อย” เธอหันกลับไปสนใจขนม

“สำนักที่นายท่านดูแลอยู่ชื่อสำนักเงาดารา ซึ่งเป็นอันดับหนึ่งของสำนักนักฆ่า และสำนักคุ้มกันภัยที่มีอยู่ทุกเมือง ที่เมืองของนายท่านอยู่ก็มีสำนักคุ้มกันของนายท่านอยู่เช่นกัน แต่ไม่มีคนจำหน้าของนายท่านได้หรอก เพราะนายท่านไม่เปิดเผยหน้าตาของท่านให้กับสำนักที่ไหนได้เห็น ไม่ว่าจะเป็นสำนักของนายท่านเองก็ตาม จะมีแค่ป้ายหยก และรอยสักที่นายท่านมีก็เท่านั้น ที่เป็นสิ่งยืนยันตัวตนของนายท่านได้ มีแค่คนใกล้ชิดนายท่านไม่กี่คนที่เคยเห็นใบหน้าของนายท่าน ข้ายังมีอีกเรื่องที่ข้าต้องบอกกับนายท่าน นายท่านยังมีคู่หมั้นอยู่อีกหนึ่งคน ที่ข้าไม่ได้บอกกับนายท่านตอนที่นายท่านอยู่ที่เมืองสงบสุข ก็เพราะท่านดูมีความสุขกับหญิงสาวคนนั้นมาก หญิงสาวที่เป็นคู่หมั้นของนายท่านเป็นลูกสาวของเพื่อนสนิทของนายท่านใหญ่ผู้ล่วงลับไปแล้ว ได้ตกลงหมั้นหมายทั้งสองคนเอาไว้ ตอนนั้นนายท่านกำลังจะแต่งงานกับนาง แต่เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นเสียก่อน” หนิงหลงอธิบายสิ่งจำเป็นที่นายท่านต้องรู้เสียก่อนที่จะถึงสำนัก“แล้วหญิงสาวคนนั้น นางมีนามว่าอะไร และมีนิสัยเช่นไร” "คู่หมั้นของนายท่านชื่อ หนิ่งเซียน นางเป็นหญิงสาวที่ดี และก็รอนายท่านกลับไปที่ส

ความจำเสื่อม เพราะนี่ก็ผ่านมาหนึ่งเดือนหลังจากที่เขากลับมาอยู่ที่สำนัก แต่เขาก็ยังไม่ได้พูดคุยกับคนในสำนักเลยสักคน มีแค่ท่านรองเจ้าสำนักเท่านั้นที่เขาได้ปรึกษา ตอนนี้เขามั่นใจแล้วว่าลุงรองของเขาเป็นฝ่ายเดียวกับเขา และเรื่องนี้ก็ไม่มีใครรู้นอกจากเขาและก็ลุงรองเท่านั้น เพื่อจับตัวคนร้ายที่แฝงตัวอยู่ในสำนักของเขา ตอนที่เขาถูกทำร้ายก็เกิดจากที่เขาไว้ใจคนอื่นมากไป เขายังไม่รู้ว่ามีผู้ใดบ้างที่คิดร้ายต่อเขา ตอนนี้เขาต้องทำตัวให้ปกติที่สุด เพื่อไม่ให้คนที่คิดร้ายกับเขาไหวตัวได้ทันเขาเดินกลับมาถึงเรือนก็เย็นมากแล้ว ตั้งแต่ที่เขากลับมาที่สำนัก เขาก็ทำงานจนถึงยามโหย่วทุกวัน เขาเห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่ใส่ชุดสีขาวยืนรอเขาอยู่ที่หน้าประตู นางคงจะเป็นคู่หมั้นของเขา เขาสังเกตผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า นางเป็นหญิงสาวหน้าตาดีและมีท่าทางสงบนิ่ง แตกต่างกับเหมยฮวาที่มีชีวิตชีวามากกว่า เขาไม่มีความรู้สึกรักหรือชอบผู้หญิงคนนี้เลย แต่เขาก็ต้องทำให้เหมือนกับเขาคนเก่าที่เคยมีความรู้สึกดีๆ ให้กับนาง“ท่านเจ้าสำนัก ข้ามากวนท่านหรือไม่” “เจ้ามีธุระอันใด ถึงมาหาข้ายามเย็นเช่นนี้ ช่วงนี้ข้ามีงานที่ต้องทำจึงไม่มีเวลาท

“ข้าเข้าใจแล้ว ข้าจะรักษาความสะอาดของตัวข้าให้อย่างดี” หลีชางตอบเธอแล้ว ก็เดินตามลี่กังเข้าไปในเรือนที่เขาต้องอาศัยอยู่ บ้านหลังนี้ใหญ่เสียจริง การค้าขายสามารถทำเงินได้มากขนาดนี้เลยหรือ เขาหวังว่าเขาจะสามารถมีชีวิตที่ดีขึ้นถ้าเขาทำงานกับพี่เหมยฮวาเธอเดินเข้ามานั่งพักที่ร้านเครื่องหอม ซึ่งภายในร้านก็จะมีห้องไว้สำหรับเธอโดยเฉพาะ ส่วนมากเธอจะเข้ามานั่งคิดบัญชีภายในร้าน เธอยังไม่ได้ไว้วางใจให้ใครทำ เพราะเธอยังว่างอยู่ เธอจึงคิดว่าตัวเธอทำเองจะดีกว่า และเธอจะได้ไม่ต้องคิดมากเรื่องของอี้เฉิงด้วย เธอจะเปิดร้านขายของอีกหนึ่งเดือน เธอก็จะลองเข้าไปในเมืองหลวงดู เพื่อหาร้านค้าเอาไว้เปิดร้านเครื่องหอม เป็นร้านสาขาที่สองของเธอ ตอนนี้เธอก็มีเงินเก็บเกือบหนึ่งหมื่นทองแล้ว รวมกับเงินที่ได้จากพี่ซิ่วอิง และร้านของท่านจางเหว่ย จึงทำให้เธอมีเงินมากเช่นนี้ เธอวาดแบบ เครื่องเรือนอีกสองชิ้นเพื่อให้เขาไปทำขาย เธอไม่ห่วงอยู่แล้ว เพราะเธอมีโทรศัพท์เป็นตัวช่วย เธออยากรู้อะไรก็แค่กดค้นหาได้เลยตอนนี้เธออยู่คนเดียวเธอจึงมีเวลาสำรวจโทรศัพท์ที่เธอได้มา ไม่ว่าเธอจะค้นหาชื่อสิ่งใด ของในร้านค้าก็มีให้เธอแทบทุกอย่า

“ที่นี่มีห้องพักแบบสามห้องรายเดือนหรือไม่” “ถือว่าท่านมาถูกที่แล้ว เรามีห้องพักที่มีสามห้องรวมกัน และยังมีพื้นที่ให้นั่งเล่นอีกด้วย ท่านอยากลองเข้าไปดูก่อนหรือไม่ ราคาที่พักก็ไม่แพง ถ้าท่านจะเช่ารายปี ข้าก็จะลดราคาให้” “ข้าจะลองเข้าไปดูก่อน ถ้าถูกใจข้าจะเช่าที่นี่ ข้าอยากพักแค่สามเดือนก่อน” “ได้ขอรับ พวกท่านตามข้าเข้ามาเลย” วันนี้เขาได้ลูกค้าเข้าพักตั้งสามคน เจ้านายของเขาคงจะดีใจมาก กิจการโรงเตี๊ยมในเมืองหลวงเปิดแข่งกันหลายที่ เมื่อก่อนโรงเตี๊ยมแห่งนี้ก็มีคนเข้าพักเยอะ พอมีโรงเตี๊ยมใหม่ๆ ก่อตั้งขึ้นมา คนที่จะเข้าพักที่นี่ก็น้อยลงทุกที ทั้งที่เจ้านายของเขาก็ทำอาหารอร่อยและก็ห้องพักก็สะอาดมากด้วยเช่นกันเหมยฮวาเดินตามพนักงานของร้านเข้ามาดูห้องที่เธอจะเข้าพัก พอเธอเห็นห้องพักก็ถูกใจทันที เธอเปิดประตูห้องหนึ่งเข้าไป ก็ยังมีอีกสามห้องเชื่อมต่อกัน และยังมีพื้นที่ให้ทำกับข้าวกินเองได้ด้วย ที่นี่ดีมากทำไมร้านดีๆ แบบนี้ถึงมีลูกค้าน้อยกันนะ“ข้าขอเช่าที่นี่สามเดือนก่อน ถ้าข้าจะเช่าต่อข้าจะบอกกับเจ้าอีกที ที่นี่มีคนเข้าพักเยอะหรือไม่” “ข้าขอบอกกับพวกท่านตามตรง ที่นี่มีคนเข้าพักน้อยลงมา