บททั้งหมดของ วางแผนลับจับเพื่อนพี่ชาย: บทที่ 31 - บทที่ 40

"ไม่ได้กินข้าวมาเหรอ?"พี่รามรับฉันด้วยมือทั้งสองข้างของเขาแล้วเขาก็เอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงเป็นห่วงแววตาที่เขามองฉันมันเต็มไปด้วยความเป็นห่วงเป็นใยฉัน"ค่ะงื้อๆๆ"ฉันเอาหน้าซุกกับอกของพี่ราม"ท่านประธานมีแขกเหรอคะ?"หล่อนคนนั้นรีบลุกขึ้นยืนอย่างไวตรงหน้าฉันและพี่รามหล่อนมีสีหน้าที่ตกใจมาก หล่อนไม่เห็นฉันจริงๆด้วย"นี้คุณเอริยาประธานบริษัทอีกคนหนึ่ง"พี่รามบอกหล่อนคนนั้นไปหล่อนยิ่งมีสีหน้าที่ตกใจหนักเดิม ฉันจึงหันไปเเสยะยิ้มให้หล่อนหล่อนมองฉันที่กอดคอพี่รามอยู่แล้วหล่อนก็มองมือพี่รามทั้งสองข้างที่โอบรัดร่างของฉันอยู่เช่นกัน ที่นี้หล่อนรู้รึยังจ๊ะ ว่าใครชนะ?หึ!"สะวัสดีค่ะคุณเอริยา ฉันเป็นเลขาของท่านประธานค่ะ"หล่อนบอกฉันด้วยนำ้เสียงตื่นตกใจ อ๋อที่เเท้ก็เป็นเลขาหน้าท้อง เห้ยแล้วก่อนหน้านี้หล่อนบอกว่าหล่อนจะไปพบคุณชาวๆๆอะไรนี้แหละที่กระบี่กับพี่รามเหรอ อุ๊ยถ้าเป็นแบบนั้นพี่รามของฉันเสร็จหล่อนนี้แน่ๆๆไม่ได้ฮันนี่ไม่ยอม!"จ๊ะ!!!"ฉันตอบหล่อนไปพลางกระแทกเสียงใส่แบบไม่เต็มใจ"พรุ่งนี้กี่โมง?"พี่รามยังคงถามคำถามที่เขาถามหล่อนค้างไว้"เราจะออกเดินทางกันพรุ่งนี้เวลา8โมงเช้าค่ะเพราะเรามีนัดดินเนอร์กับค

"พี่รามคะ จะให้ฮันนี่นอนห้องไหนเหรอคะ"ฉันถามพี่รามไปอย่างสงสัยเมื่อเขาเดินเข้ามาในห้องโถงใหญ่มีโชฟาสีเทาอยู่หนึ่งตัวเป็นแบบยาวนั่งนอนได้หลายคน และมีโทรทัศน์จอแบน32นิ้วตั้งอยู่ "นอนด้วยกันนี้แหละ เธอไปนอนในห้องเดี๋ยวฉันนอนห้องนี้เอง"พี่รามบอกในขณะที่เราอยู่ในห้องโถงใหญ่ ฉันจึงพยักหน้าเข้าใจแล้วเดินเข้าไปยังห้องนอน ในห้องนอนถูกตกแต่งด้วยโทนสีขาวสะอาดตาที่สุด ที่นอนสีขาวกว้างมาก จ๊อก จ๊อกอุ๊ยเสียงท้องฉันร้องเองฉันหิวแล้วอ่ะ ฉันกับพี่รามนั่งรถมาตั้งหลายชั่วโมง ระหว่างทางพี่รามแวะปั้มและเข้าเซเว่นไปซื้อข้าวกล่องกับขนมมาตุนไว้ให้ฉันเยอะมาก แต่ฉันไม่ชอบกินขนมฉันจึงกินข้าวไปแค่กล่องเดียวกันปวดท้อง แต่ตอนนี้มันใกล้จะสี่โมงเย็นแล้วนะฉันเริ่มจะหิวแล้วเพราะฉันกินข้าวกล่องในตามร้านข้างทางไปเมื่อตอนเที่ยง เมื่อฉันเก็บกระเป๋าเสร็จแล้วฉันจึงเดินออกไปหาพี่รามที่ห้องโถงแต่เมื่อออกมาก็เห็นว่าพี่รามคุยโทรศัพท์อยู่ที่นอกระเบียงห้อง เขามองมาที่ฉัน ฉันจึงทำไม้ทำมือว่าฉันจะลงไปกินข้าวข้างล่าง เขาจะไปด้วยกันไหม พี่รามยกมือมาส่ายมือโบกไปมาสงสัยเขาจะไม่กินฉันจึงพยักหน้าเข้าใจแล้วเดินไปที่ลิฟต์แล้วกดลิฟต์เพื่

9โมงเช้าห้องพัก5220"อืมมมโอ้ยปวดเมื่อยทั้งตัวเลยระบมไปหมด"ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาในห้องสีขาวฉันมองไปรอบๆห้องนี้มันห้องโรงแรมที่เราเข้าพักเมื่อวาน ฉันจึงมองไปข้างล่างเตียงมันมีเสื้อผ้าของฉันกับพี่รามกองอยู่บนพื้น เมื่อเห็นว่าเสื้อผ้าของฉันอยู่ที่พื้นฉันจึงเปิดผ้าห่มดูทันทีอย่างตกใจ แลว้ายฉันไม่ได้ใส่อะไรเลยฮืฮๆหมดกันพรหมจรรย์ที่เก็บรักษามา25ปีเต็มเพื่อให้พี่ราม เออว่ะก็ให้พี่รามพี่รามก็ได้ไปแล้วหนิ โอ้ยอายอ่ะ ใจฉัน ฉันก็โกรธธันน่ะที่วางยาฉันถ้าเมื่อคืนพี่รามไม่ไปเจอฉันฉันจะเป็นยังไงฮืฮๆๆแต่อีกใจก็อยากจะขอบคุณธันที่ทำให้ฉันได้ซิงพี่รามโอ้ยแค่คิดก็ฟิน ดีนะที่พี่รามให้ฉันมาด้วยไม่งั้นพี่รามเสร็จอีแม่นางเลขานั้นแน่ๆๆโมโหเว้ย ไปอาบนำ้ดีกว่าเริ่มปวดท้องนิดๆแล้วอ่ะกินข้าวผิดเวลาอีกแล้ว"โอ้ย เจ็บ!ฮืฮๆๆๆ!อีธันฉันเกลียดแก!!!"เมื่อฉันก้าวขาลงจากเตียงนอนก็ต้องล้มไปนั่งกับพื้นเพราะมันเจ็บตรงใจกลางความเป็นสาวไปหมดเลยพี่รามรุนแรงกับฉันเหรอเมื่อคืน ไม่เห็นรู้สึกว่าเขารุนแรงเลยสักนิดนะ"ฮันนี่!!ลงไปทำอะไรตรงนั้น?"พี่รามเปิดประตูห้องเข้ามาเขาก็เห็นฉันที่นั่งอยู่กับพื้น พี่รามก็รีบวิ่งเข้าอุ้มฉันขึ้นมานั่งบ

"สวัสดีครับคุณเอริยา รัตนบูรภาพิทักษ์"เขายื่นมือมาตรงหน้าฉัน ฉันหันไปมองพี่รามเพื่อจะขออนุญาตจับมือทักทายคุณเชาวริทพี่รามพยักหน้าให้ฉันเป็นเชิงอนุญาต ฉันจึงยื่นมือไปจับมือกับคุณเชาวริทอย่างเป็นมิตร"สวัสดีค่ะคุณเชาวริท^_^"เขารู้จักฉันเหรอ แล้วเขาก็ผายมือเชิญให้เรานั่ง ฉันกับพี่รามจึงนั่งลง"ตอนแรกผมนึกว่าคุณจะมากับเลขาซะอีกนะครับเนี่ย เห็นเลขาคุณติดต่อผมมา"คุณเชาวริทเอ่ยถามพี่รามอย่างแปลกใจ"แต่คุณมากับคุณฮันนี่ก็ดีแล้วล่ะครับ ผมอยากเจอคุณมานานแล้ว"คุณเชาวริทหันมายิ้มให้ฉันฉันจึงยิ้มตอบ พี่รามหันมามองหน้าฉันอย่างไวพลางทำสายตาดุๆมาให้ฉันอะไรกันเมื่อกี้นี้ยังอนุญาตอยู่เลยหนิ"เราสั่งอะไรกันมาทานดีกว่าไหมคะ?"ฉันที่เห็นว่าบรรยากาศไม่ค่อยดีจึงเอ่ยขึ้น"ดีเลยครับผมกำลังหิวอยู่พอดีเลย"คุณเชาวริทตอบฉันพลางยิ้มละมุนให้ฉัน ฉันจึงยกมือเรียกพนักงานที่ยืนรออยู่ให้เอาเมนูมาให้"คุณฮันนี่ชอบทานอะไรเหรอครับ?"คุณเชาวริทถามแววตาที่เขามองฉันเต็มไปด้วยความชื่นชม พี่รามที่ตอนแรกก้มดูเมนูอยู่เงยหน้าขึ้นไปมองหน้าคุณเชาวริทด้วยสายตาไม่พอใจ ฉันจึงหันไปยิ้มให้พี่รามแล้วก็หันไปตอบคุณเชาวริท"ฮันนี่ทานได้ทุกอย่า

"นั่งก่อนสิครับฮันนี่"พี่น็อตเชื้อเชิญให้ฉันนั่งฉันจึงเดินเข้าไปนั่งข้างๆพี่น็อต"มาดูผับเหรอเรา"พี่พอร์ชเอ่ยถามฉัน แปลกจังวันนี้พวกพี่ๆเขาไม่มีสาวๆเลยทำไมกันนะ"อ๋อค่ะ มาเที่ยวด้วยอยู่บ้านเบื่อๆนะคะ"ฉันตอบพี่พอร์ชไปพลางส่งยิ้มบางๆไปให้เขา"อ๋อ คิดถึงไอ้เฮลเนอะเหงาอ่ะ"พี่น็อตพูดพลางยกมือมาแกล้งปาดนำ้ตาทำท่าทางเศร้าสร้อย"ป่านนี้มีเมียไปแล้วมั้งไม่เห็นติดต่อมาเลยสัสเฮล"พี่พอร์ชพูดขึ้นพี่รันเวย์พยักหน้าเห็นด้วย"อ่ะดื่มเปล่าเรา"พี่รันเวย์ชงเหล้าแล้วส่งมาให้ฉันฉันจึงรับมา"ขอบคุณค่ะ"ฉันขอบคุณพี่รันเวย์ไปพลางยกแก้วเหล้าขึ้นมาจิบ"ไอ้รามไปไหนว่ะช่วงนี้เงียบๆ"พี่พอร์ชเอ่ยถามพี่น็อตด้วยสีหน้าสงสัย"เอ่อไม่ใช่ออกจากถ้ำแล้วไปแอบมีเมียแล้วอ่ะ"พี่รันเวย์เสริม"น่าจะมีแล้วมั้งมันอ่ะ เมื่อวานซืนมันโทรมาถามกูว่าถ้าผู้หญิงโดนยาปลุกเซ็กซ์ต้องทำยังไง"พี่น็อตพูดขึ้นพลางยกแก้วเหล้าขึ้นจิบไปด้วย ด้วยท่าทางสบายๆแคร๊กๆๆๆ ฉันที่กำลังยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มถึงกับสำลักคำพูดของพี่น็อต คนที่พี่รามโทรหาคือพี่น็อตเหรอเนี่ย?"ฮันนี่เป็นอะไรรึเปล่าครับ ค่อยๆดื่มสิครับอ่ะนี่"พี่น็อตพูดพลางส่งกระดาษทิชชูมาให้ฉัน ฉันรับม