All Chapters of วางแผนลับจับเพื่อนพี่ชาย: Chapter 21 - Chapter 30

เช้าวันต่อมา ณ บ้านพักตากอากาศหลังที่10 7:30น. หลังจากเรื่องเมื่อวานที่ฉันกับพี่รามเราทำอะไรกันนิดๆหน่อยๆพี่รามเห็นอะไรของฉันนิดๆหน่อยๆที่ชายหาดแล้วพี่รามก็ขึ้นห้องเขาไปเลย เขาก็ไม่ได้ลงมาอีกเลยฉันถามพี่เฮลว่าพี่รามไม่ลงมาเหรอเห็นพี่เฮลบอกว่าพี่รามขี้เกียจลงมาฉันก็ไม่ได้ถามอะไรพี่เฮลอีก ฉันจึงนั่งกินกุ้งและอาหารทะเลที่พี่เฮลย่างไว้ให้พี่เฺฮลไม่ได้สงสัยอะไรฉันเห็นอลิซบอกว่ามันบอกพี่เฮลว่าฉันไปนั่งรับลมริมทะเลไม่ต้องให้พี่เฮลเป็นห่วง ตอนที่ฉันเดินเข้ามาจากชายหาดก็เจออลิซคนแรก อลิซมันก็ทำหน้าตาสื่อว่าโอเคไหมฉันจึงส่ายหน้าไปว่าไม่โอเคเมื่อวานไคโรไม่ได้มาเห็นบอกว่ามีลูกค้าจะมาคุยรายละเอียดเกี่ยวกับเครื่องเพชรพลอยไคโรก็เลยโทรมาขอโทษฉันที่มาไม่ได้ ส่วนเฮียคาร์ยังไม่ปรากฏตัวให้เห็นสงสัยเฮียแกคงมาคุยธุรกิจแถวนี้ล่ะมั้งแล้วบังเอิญเดินมาเที่ยวชายหาดพอดี เมื่อเริ่มมืดฉันจึงบอกพี่เฮลว่าง่วงนอนเพลียแดดก็เลยขอตัวไปนอนก่อนพี่เฮลก็ให้ฉันขึ้นไปนอนโดยไม่ได้สงสัยอะไร ฉันจึงเดินขึ้นห้องไปหยุดอยู่หน้าห้องของพี่รามแต่ฉันก็ไม่กล้าเคาะฉันจึงถอนหายใจแล้วหันหลังเดินกลับห้องของตัวเองที่อยู่ตรงข้ามกับห้องของพี่

"ฮันนี่คิดถึงพี่รามมากเลยนะคะ ขอบคุณสำหรับข้าวผัดที่อร่อยที่สุดในรอบสิบปีจู๊ฟ"ฉันพูดเสร็จฉันก็กอดพี่รามไว้ให้แน่น แน่นที่สุดแล้วจูบแผ่นหลังเขาไปอีกทีหนึ่งก่อนจะวิ่งขึ้นห้องไป "เมื่อไรพี่รามคนเดิมของฮันนี่จะกลับมาละคะอะไรทำให้พี่เปลี่ยนไปมากได้ขนาดนี้?”"123แชะสวยมากค่ะอีฮัน"อลิซบอกฉันมันกำลังถ่ายรูปให้ฉันอยู่ตอนนี้เราใส่ทูพีชออกมานอนเล่นที่นอนชายหาดกัน ฉันใส่ทูพีชสีเทาขอบดำส่วนอลิซก็ใส่วันพีชสีดำฉันชอบใส่สีดำมันจะขับกลับผิวที่ขาวของฉันให้เปล่งปลั่ง ส่วนพวกพี่รามพี่เฮลพี่น็อตพี่รันเวย์พี่พอร์ชและสาวๆของเขากำลังเล่นบาสเกตบอลชายหาดกันอยู่ตอนแรกพี่รามเขาก็นั่งอยู่กับฉันนี่แหละเขาจะไม่เล่นแต่ถูกพี่เฮลลากให้ไปเล่นด้วยพวกเขาแบ่งกันเป็นฝั่ง ฝั่งหนึ่งมี4ฝั่งหนึ่งมี5พี่น็อตเขาอาสาไปอยู่ฝั่งสาวๆส่วนฉันกับอลิซไม่เล่นจ้ามันเหนื่อยฉันไม่ชอบอิิิอิ เมื่อเช้าหลังจากที่ฉันวิ่งหนีพี่รามขึ้นไปบนห้องนอนฉันก็พบกับอลิซมันเพิ่งอาบนำ้เสร็จมันถามฉันว่าไปไหนมาฉันก็เลยถามมันกลับไปว่ามันไปไหนมา มันบอกว่ามันไปนอนกับพี่เฮล แต่พี่เฮลไม่ได้ทำอะไรมันนะพี่เฮลเมามากแล้วมันก็เมามากเหมือนกันเลยต่างคนต่างช่วยกันพยุงกันขึ

พลัก ร่างของเฮียคาร์ถูกใครคนหนึ่งถีบออกจากตัวฉันและตัวฉันก็ถูกใครคนนั้นโอบเอวไว้ให้ชิดเข้ากับตัวเขา "เฮียคาร์"เฮียคาร์ล้มลงไปนอนหงายหลังอยู่กับพื้นทรายลูกน้องของเขารีบวิ่งจะเข้ามาช่วยแต่เฮียคาร์ได้ยกมือห้ามลูกน้องไว้ก่อนอลิซรีบวิ่งเข้าไปช่วยพยุงเฮียคาร์ทันทีเฮียคาร์เงยหน้ามองคนที่ถีบเขาเฮียคาร์แสยะยิ้มให้คนที่ถีบเขา ฉันจึงค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองบ้าง มันเกือบทำให้ฉันช็อคเพราะตอนแรกฉันนึกว่าเป็นพี่เฮลแต่นี่ไม่ใช่พี่เฺฮลหนิ แต่เป็น "พี่ราม°_°"ฉันเอยเรียกพี่รามด้วยนำ้เสียงตกใจพี่รามมองหน้าฉัน "ไอราม!"เสียงของพี่เฮล เฮียคาร์ลุกขึ้นแล้วเขาก็เดินมาที่ฉันกับพี่รามเขายิ้มให้ฉันแล้วเขาก็มองไปที่พี่รามแล้วพูดขึ้น "ที่นี้กูรู้ทุกอย่างแหละไอราม ขอให้มึงโชคดีผ่านอุปสรรคที่มึงเจอไปให้ได้สู้ๆเว้ยไออดีตเพื่อนรัก^_^"เฮียคาร์ตบไหล่พี่ราม ห๋าฉันนี่งงเป็นไก่ตาแตกเลยนะเนี่ย พี่รามเคยเป็นอดีตเพื่อนรักของพี่รามหรือเนี่ยโอ้ยๆแล้วก็เฮียคาร์รู้ว่าฉันรักพี่รามมากแต่แค่เขาไม่รู้ว่าพี่รามคือใครทำไมโลกมันกลมแบบนี้ล่ะเนี่ย "กลับเว้ย เฮียไปก่อนนะครับฮันนี่ฝากอลิซด้วยนะ"เฮียคาร์บอกฉันพลางจะเดินเข้ามากอดลาฉันแ

"เล่นอะไรกัน หัดระวังบ้างสิเดี๋ยวก็หกล้มหรอก"พี่รามปล่อยฉันและพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงดุๆ แววตาที่ไร้อารมณ์ของเขาช่างเยือกเย็นเสียจริงๆ"ฮันนี่ขอโทษค่ะ"ฉันรีบก้มหัวขอโทษพี่ราม พี่เฮลจึงเดินเข้ามาหาฉัน"เล่นอะไรกันอยู่เหรอ? มองน่าสนุกจัง"พี่เฮลทำสายตาแพรวพราวพลางมองไปยังอลิซที่ยืนอยู่ข้างๆ พี่ราม"เล่นวิ่งไล่จี้กันค่ะ"ฉันบอกพี่เฮลพลางจับมือเขาเดินไปนั่งที่โต๊ะนั่งและกอดแขนพี่เฮลอย่างอ้อนๆ"ฉันไม่ได้เล่นซะหน่อยเธอเองตั้งหากที่มาไล่จี้ฉัน"อลิซบอกฉันและมองหน้าพี่เฮลมันเดินมานั่งลงข้างฉัน พี่รามก็เดินไปนั่งที่เปลนอน"ก็เธอล้อเลียนฉันอ่ะ"ฉันหันไปจี้มันอีกมันก็หัวเราะและจี้ฉันคืน"พอแล้วอีฮันมาคุยเรื่องผู้ชายคนนั้นต่อโอ๊ยฮ่าๆ!” อลิซพูดฉันก็จี้เอวมันบิดไปบิดมา"ฮ่าๆ อ่ะพอแล้วไม่เล่นแล้วแกห้ามจี้เอวฉันนะ"ฉันหันไปมองอลิซและบอกมัน แต่มันกลับแสยะยิ้มใส่ฉันมันไม่น่าไว้ใจเลย ฉันจึงรีบลุกขึ้นและย้ายไปนั่งริมแทนที่พี่เฮล โดยที่ฉันดันให้ร่างของพี่เฮลไปนั่งข้างอลิซแทน"กลัวกูขนาดนั้นเลย? "อลิซถามฉันด้วยสายตาล้อเลียน ฉันพยักหน้าให้มันและกอดแขนพี่เฮลพลางทำท่ากลัวมันตึ่ง (เสียงแจ้งเตือนไอจี)แล้วจู่ๆ เสียงเเจ

"ไม่รู้ไม่ชี้"ฉันพูดกับพี่เฮลพลางลอยหน้าลอยตาแล้วหยิบแว่นกันแดดสีดำขึ้นมาส่วมและเสียบหูฟังไร้สายเปิดเพลงฟัง เลิกสนใจแล้ว พี่ชายเจ้าชู้! ณ บ้านรัตนบูรภาพิทักษ์"โอ๊ย!!เมื่อยจัง มันก็ไม่ไกลทำไม่มันเมื่อยอย่างนี้ว่ะ"พอรถจากรถได้ก็เป็นเสียงของพี่น็อตพูดขึ้นด้วยความเหนื่อยล้า มันก็จริงอย่างที่เขาบอกระยะทางมันก็ไม่ได้ไกลมากแต่ทำไมมันเมื่อยจัง"เมื่อยหรือหมดแรงไอ้เวร"พี่เฮลที่ไปขนกระเป๋าจากหลังรถเสร็จก็พูดกับพี่น็อตพลางตบหัวพี่น็อตไปทีหนึ่ง"คุณหนูฮันค่าาา"แม่นมวาดที่เห็นฉันลงจากรถก็รีบวิ่งเข้ามาสวมกอดฉันด้วยความดีใจ ฉันจึงกอดตอบแม่นมวาดพร้อมหอมแก้มทั้งสองข้างของท่านไป"กินข้าวตรงเวลารึเปล่าคะ?"แม่นมดึงฉันออกจากอ้อมกอดและมองฉันด้วยสายตาจับผิด"แฮะๆๆๆ"ฉันจึงยิ้มหัวเราะให้แม่นมไป"หัวเราะแบบนี้แสดงว่าไม่ตรงและปวดท้องใช่ไหมค่ะคุณหนูฮัน!!"แม่นมวาดโกรธฮันนี่แล้วค่า"แม่นมอย่าโมโหสิค่ะเดี๋ยวแก่นะ"ฉันบอกแม่นมพลางจี้เอวท่านเพื่อแกล้งท่าน"อุ๊ยๆๆๆคุณหนูฮันคะพอแล้วค่ะ แม่นมไม่โมโหแล้ว"แม่นมบอกฉันพลางยกมือขึ้นเหนือศีรษะเพื่อยอมจำนน"พี่เฮล ไปส่งอลิซให้หน่อยสิคะ"ฉันหันไปบอกพี่เฮลที่ยืนคุยอยู่กับพี