All Chapters of รักสำรอง: Chapter 61 - Chapter 70

“เอ่อ…”“ห้ามปฏิเสธ^_^”“ค่ะ…”“งั้นพรุ่งนี้เจอกันครับ….เลขาคนสวยของผม^_^”คุณจอมพลขยิบตาให้ฉันหนึ่งทีก่อนจะยิ้มกริ่มและเดินผละออกจากฉันไปยังรถสปอร์ตของเขา ฉันก็ยืนรอให้รถของคุณจอมพลแล่นออกไปจากรั้วบ้านของฉันก่อนถึงฉันจะเดินเข้าบ้าน เพราะของที่ฉันจะต้องจัดให้เข้าที่เข้าทางยังรอฉันอยู่อีกเยอะเลย พรึบ“เห้อ….”ฉันผ่อนลมหายใจออกมาพลางปล่อยใจให้คิดเรื่องของฉันกับขุนศึก เราเคยมีกันอยู่มาตั้งหลายปี พอเขาหายไปแบบนี้ ใจของฉันก็หายไปเหมือนกันนะ “ป่านนี้…เธอคงจะไปมั่วสุมอยู่กับผู้หญิงคนไหนสักคนที่ผับไหนสักแห่งสินะ…หึ^_^”ฉันเอ่ยออกมาพลางยิ้มเยาะตัวเองที่เอาแต่คิดถึงเรื่องของผู้ชายที่ทำให้ฉันร้องไห้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ก็น่าแปลกที่ฉันยังรักและคิดถึงเขาอยู่ได้พรึบกึก“พี่จอม…ลืมอะไรรึเปล่าคะ?”ฉันเอ่ยถามคุณจอมพลไปทันทีอย่างสงสัยที่ได้ยินเสียงเหมือนใครสักคนเดินเตะข้าวของที่วางอยู่ที่พื้นห้องโถงด้านหลังที่ฉันนั่งเลือกของอยู่พรึบ“ขุนศึก?”ฉันเอ่ยเรียกชื่อขุนศึกไปด้วยความตกใจที่พอฉันหันมากลับเป็นขุนศึกที่ยืนอยู่ด้านหลังฉันไม่ใช่คุณจอมพลอย่างที่ฉันเข้าใจ“ทำไม….เสียใจเหรอ…ที่เป็นขุนอ่ะ?”เขาเอ่ยถามฉันมาด

“เขาก็ไม่โง่พอที่จะยอมเสียเงินให้ผู้หญิงโดยไม่ได้เอาแบบนาย…”ฐิติมนว่าพร้อมกับใช้สายตาคู่สวยหวานมองจ้องหน้าขุนณรงค์ไปด้วยแววตาสมเพช“เอริ!!”ขุนณรงค์ตะโกนใส่หน้าฐิติมนอย่างไม่พอใจ ถึงแม้ฐิติมนจะแอบกลัวแต่เธอก็พยายามทำหน้าให้นิ่งที่สุด เพื่อท้าทายอำนาจมืดของเขาพรึบ“หึ….ฉันคิดถูกแล้วที่เลิกกับผู้ชายสำส่อนแบบนาย…”“สำส่อน?”ขุนณรงค์มองใบหน้าหวานของฐิติมนพลางกดเสียงต่ำทวนคำพูดของเธอที่ว่าเขา“ใช่….ผู้ชายไม่รู้จักพอ…อุ๊บ”ฐิติมนยังพูดไม่ทันจบก็ถูกขุนณรงค์ประกบริมฝีปากอย่างไวด้วยอารมณ์ดิบเถื่อนและอารมณ์กรุ่นโกรธทำให้ริมฝีปากของฐิติมนแตกเลือดสีแดงสดเริ่มไหลซึมออกมามือหนาของขุนณรงค์ก็ลูบไล้ไปตามเรือนร่างของฐิติมนอย่างรุนแรงไปหยุดอยู่ที่หน้าอกคัพHของเธอและคว้าจับหน้าอกอวบอิ่มของเธออย่างรุนแรงพรึบ“อื้อออ!”ฐิติมนร้องเสียงหลงพยายามใช้มือน้อยๆของเธอผลักมือหนาของขุนณรงค์ให้ถอยออกไปจากหน้าอกของเธอ แต่เขาก็ไม่ยอม เขากลับบีบคลึงหน้าอกของเธออย่างรุนแรงจนทำให้บราปีกนกสีเนื้อที่ปกปิดยอดปทุมถันของเธออยู่หลุดออกมาจากเต้าอวบอิ่ม“อื้ออออ”“แผล๊บๆๆๆจ๊วฟฟ”ขุนณรงค์ทั้งกัดริมฝีปากของฐิติมนทั้งดูดดื่มหยอกเย้าลิ้

“ไม่นะ…”ฉันร้องห้ามขุนศึกที่ตอนนี้เขากำลังจะก้มหน้าลงไปหาความเป็นสาวของฉันอีกครั้ง เขาก็หยุดกระชักและเงยหน้ากลับมามองหน้าฉันพลางเลิกคิ้วขึ้นสูง“ทำไม….ไหนเมื่อก่อนเธออยากเป็นของฉันนักไม่ใช่เหรอไง?”“ที่จริง…ฉันก็ช่วยเธอสำเร็จความใคร่ด้วยปลายลิ้นกับนิ้วของฉันมาตลอดเวลา”“และไอ้เรือนร่างของเธอ….ฉันก็เห็นจนมันเบื่อแล้ว….”เขาพูดด้วยเสียงเยือกเย็น แววตาที่ก้มมองเรือนร่างของฉันในขณะพูดไปด้วยของเขาก็เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามทำให้ฉันรู้สึกเจ็บจี๊ดในหัวใจ บางทีฉันกับขุนศึกเราอาจจะจบกันแล้วจริงๆก็ได้ เขาคงไม่ได้รักฉันอีกต่อไปแล้วซึ่งนั้นมันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอไง“ถ้าจะเอา….ก็ใส่ถุงด้วยล่ะกัน….”ฉันจนใจเลยต้องพูดคำนี้ออกไป ทำให้ขุนศึกมองหน้าฉันด้วยแววตาตกใจแวบหนึ่งก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นสายตานิ่งเฉย“เพราะนายมันสกปรก”ฉันพูดต่อพลางมองหน้าเขาด้วยแววตาขยะแขยงและรังเกียจ เขาก็กระตุกยิ้มที่มุมปากแววตาดุดันจ้องมองฉันกลับพรึบฉันนอนมองจ้องขุนศึกที่ทันทีที่ฉันพูดจบเขาก็ลุกขึ้นยืนปลดเข็มขัดของเขาออกพร้อมกับถอดกางเกงผ้าสแล็คเนื้อดีพร้อมกับกางเกงในของผู้ชายออกไปจากเรือนร่างของเขา จนร่างกายของเขาเปลือยเปล่าต

“อื้ออออ”ฉันครางถี่รัวพลางทำหน้าเหยเกอย่างสุขสมเมื่อขุนศึกอ้าปากและดูดดื่มยอดปทุมถันของฉันอย่างอ้อยอิ่งและนุ่มนวลส่วนมือหนาก็ทำการบีบเคล้าคลึงเต้าอวบทั้งสองข้างอย่างนุ่มนวลจนฉันเสียวซ่านลืมความเจ็บปวดก่อนหน้านี้ไปหมดทั้งสิ้น“อื้อออออ”เสียงทุ้มคำรามออกมาเมื่อเขาใช้ใบหน้าหล่อซุกไซ้ฟัดไปกับหน้าอกหน้าใจที่ขาวนวลของฉันอย่างเอาแต่ใจ“ขุนไม่ไหวแล้วอ่ะริ….”ขุนศึกเงยหน้าขึ้นมาจากเต้าอวบของฉันพลางเอ่ยบอกฉันด้วยใบหน้าหล่อที่กำลังเหยเกฉันก็นอนมองหน้าเขาด้วยใบหน้าที่เหยเกไม่ต่างจากเขาเช่นกัน“อื้อออ….ขุน…”ฉันเอ่ยเรียกขุนศึกที่เขาใช้มือมั้งสองข้างยันตัวออกไปจากร่างของฉันและทำท่าจับขาทั้งสองข้างของฉันอ้าออกให้กว้างมากกว่าเดิมและเขาก็ลุกขึ้นนั่งยองๆขึ้นมา ฉันรู้สึกเจ็บแวบที่ใจกลางความเป็นสาวขึ้นมาเมื่อรู้สึกว่าความเป็นสาวของฉันได้อ้าออกไปตามความกว้างของการอ้าขาของฉันด้วย“ขุนจะทำเบาๆนะครับ….”ขุนศึกเอ่ยบอกฉันพลางยิ้มบางๆให้ฉัน ฉันก็นอนมองหน้าเขาเฉยไม่ได้ตอบหรือพูดอะไรกับเขาไป เพียงแค่ยื่นมือทั้งสองข้างไปจับหมอนที่ฉันหนุนศีรษะอยู่อย่างแน่นเพื่อให้ความเจ็บที่ปะปนกับความเสียวซ่านที่ร่องสวาทของฉันได้คลาย

“เพราะฉันรักเธอได้….”“ฉันก็เกลียดเธอได้เหมือนกัน….เอริ!”ผมพูดบอกเธอเสียงเข้มพลางจ้องมองเธอตาไม่กระพริบ เธอคงรับรู้ได้ว่าอารมณ์ของผมตอนนี้มันเป็นยังไง เพราะสรรพนามที่ผมใช้แทนกับเธอมันได้เปลี่ยนไปแล้ว“และฉัน….จะคิดเธอทุกบาททุกสตางค์กับค่าโง่ที่ฉันเคยสูญเสียให้เธอไป….”ผมบอกเธอเสร็จก็ก้มหน้าลงไปซุกไซ้ซอกคอของเธออย่างรุนแรงตามอารมณ์ที่ทั้งโกรธทั้งโมโหทั้งน้อยใจเธอ“อื้ออ….“เอริไม่ได้ผลักไสร่างกายของผมออกไปแต่เธอกลับนอนนิ่งๆให้ผมได้ทำร้ายและเสพสุขจากเรือนร่างที่สุดแสนจะเพอร์เฟคของเธอ ผมบีบคลึงเต้าอวบอิ่มทั้งสองเต้าที่มีขนาดใหญ่โตและขาวนวลเนียนราวกับซาลาเปาที่มียอดประดับด้วยสีชมพูที่แข็งชูชันจนน่าดูดดึง“แผล๊บๆ”ผมก้มหน้าลงมาซุกไซ้เต้าอวบของเธอและทำรอยรักทุกครั้งที่ปลายลิ้นของผมเลื่อนผ่านความหวานของร่างกายของเธอและกลิ่นตัวหอมเฉพาะของเธอกำลังทำให้ผมคุ้มคลั่ง“จ๊วฟฟฟจ๊วฟฟ”ผมดูดดื่มยอดปทุมถันสีชมพูที่แข็งชูชันท้าทายสายตาของผม ผมทั้งดูดทั้งดึงจนได้ยินเสียงครางเบาๆที่เธอพยายามอัดอั้นมันไว้เพื่อไม่ให้ผมได้ใจว่าเธอกำลังเสียวซ่าน เธอแอ่นหน้าอกของเธอขึ้นลงสู้ปลายลิ้นร้อนของผม ผมจัดการใช้มือทั้งสองข้