All Chapters of รักสำรอง: Chapter 51 - Chapter 60

00:00น.ผับWQขุนศึก ขุนณรงค์….พรึบกึก“อึกๆๆๆๆๆๆ”“ไอ้ขุน!”เสียงของเพื่อนผมไอ้ทีที่นั่งอยู่เบาะนั่งข้างๆผมเอ่ยออกมาอย่างตกใจ ที่เห็นจำนวนขวด แอลกอฮอล์หลายสิบขวดที่ถูกผมดื่มเสร็จก็โยนมันทิ้งลงพื้นอย่างว่าเล่น นี่เป็นการอกหักครั้งแรกในชีวิตของผม มันเจ็บมันปวดใจโคตรเลย!“เสียใจไรว่ะ….แค่ผู้หญิงคนเดียว…”ไอ้ฟิวเอ่ยขึ้น ผมก็ตวัดสายตาคมมองมันอย่างไม่พอใจ จริงอย่างที่มันว่าจะเสียใจทำไมกับผู้หญิงแค่คนเดียว แต่เอริเป็นคนเดียวที่ทำให้ผมรักเธอจนหมดหัวใจได้ แต่ดูสิ่งที่เธอทำกับผมสิ มันทำให้ผมรู้สึกเสียใจเสียดายเวลา และรู้สึกว่าผมโง่ไปเลยที่โดนเธอหลอกให้รัก ผมหมดเงินไปเยอะมากกับเอริ แต่ผมก็ไม่ค่อยเชื่อในสิ่งที่เธอบอกผมสักเท่่าไหร่ มันมีอะไรมากมายดูขัดแย้งกันไปหมดพรึบ“ไอ้เชี้ยขุน!”ไอ้ฟิวสบถด่าผมที่ยกขาขึ้นไปหมายจะถีบยอดอกมันแต่มันหลบผมได้ทันซะก่อน ไม่งั้นล่ะก็หึ!“กูคบกับริมาตั้งกี่ปี….มึงจะให้กูตัดใจจากเธอได้ง่ายๆเหรอวะ?”ผมถามไอ้ฟิวกลับไป มันก็มองหน้าผมอย่างเห็นใจผมนั้นแหละ และก็ได้มันสองคนนี้แหละที่พาผมออกมาจากบ้านของผมที่ซื้อให้ริ ถามว่าผมเสียดายเงินไหม ผมไม่เสียดายเลยเพราะตลอดเวลาที่ผมมีริอ

“แต่เขาขอแกแต่งงานเลยนะ…”ขวัญแย้งฉันกลับมาเพราะขุนศึกเอ่ยขอฉันแต่งงานทั้งๆที่มันไม่น่าจะมีทางเป็นไปได้เลยด้วยซ้ำ“แล้วแกคิดว่าคนอย่างขุนศึก…ที่ไม่รู้จักคำว่าพอ…จะมีแค่ฉันคนเดียวได้เหรอ?”ฉันเอ่ยบอกขวัญไปตามสิ่งที่ฉันคิดและที่ฉันเจอมา ตลอดแปดปีที่ฉันคบกับขุนศึกเขานอกกายฉันตลอดและทุกครั้งที่มีโอกาส“ขนาดฉันคบกับเขามาตั้งหลายปี….เขายังหยุดที่ฉันไม่ได้เลย…แล้วนับประสาอะไรกับการแค่แต่งงาน…”ฉันบอกขวัญไปอย่างเหนื่อยใจและฉันก็ไม่มีทางเชื่อว่าขุนศึกจะหยุดที่ฉันได้ เพราะถ้าเขาหยุดที่ฉันได้จริงๆ เขาคงจะหยุดมันมาตั้งเเต่เมื่อแปดปีก่อนแล้วล่ะ“เห้อ….”ขวัญผ่อนลมหายใจออกมา ฉันก็ยิ้มบางๆให้เธอ ก่อนที่เราสองคนจะหันไปมองเจไดอยู่เป็นพักๆและเม้าท์มอยเรื่องต่างๆของปัญหาชีวิตของฉันกับขวัญเหมือนปกติที่เราคุยกัน จนรู้ว่าเมื่อวานขุนศึกโทรให้ขวัญมาที่บ้านหลังนี้เพื่อเตรียมฉลองสละโสดของฉันกับขุนศึกและให้พวกเพื่อนๆของฉันกับเขามาเป็นพยานการขอแต่งงานด้วย ผลสรุปก็คือแผนพังเละ เจ้าสาวอย่างฉันที่โดนขอแต่งงานปฏิเสธนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงที่เป็นถึงCEOบริษัทยักษ์ใหญ่ของห้างสรรพสินค้าแบรนด์เนมทั่วโลกและเขาก็กำลังจะได้รับตำแหน

“อ๊ะ….หยุดทำไมคะ?”นามิลืมตามองผมทันทีที่ผมหยุดการกระทำของผมลงเพราะเธอมองหน้าผมอย่างขัดใจเพราะเธอกำลังฟินน่ะสิ“เธอ….พอดีพี่ไม่ว่างแล้ว…”ผมบอกเธอไปแต่ผมเลือกที่จะไม่ถามเธออย่างที่ผมสงสัย เพราะดูจากการเหตุการณ์แล้วผมไม่น่าจะข่มขืนเธอน่ะ ผมเริ่มครุ่นคิดจนหมดอารมณ์ที่จะสานต่อกับนามิแล้ว“นามิกลับบ้านไปก่อนเถอะ….พี่อยากอยู่คนเดียว..”ผมบอกเธอและขยับร่างกายเปลือยเปล่าของผมออกมาจากเธอหมายจะลุกขึ้นจากเตียงนอนเพื่อไปอาบน้ำชำระร่างกาย“แล้วเรื่องของเราล่ะค่ะ….”“เรื่องของเรา?”ผมหันไปมองหน้าเธอพลางขมวดคิ้วอย่างสงสัยในขณะที่ผมลุกขึ้นยืนล่างข้างของเตียงนอนได้แล้ว โดยที่ผมกำลังหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาพันรอบเอวสอบของผมอยู่“ก็….ที่เรา….”“เสียใจด้วยนะ….เพราะจะไม่มีการรับผิดชอบอะไรทั้งสิ้น….เพราะเธอเป็นฝ่ายเข้ามาเสนอตัวเอง…”ผมบอกเธอไป เธอก็มีสีหน้าไม่พอใจทันที แต่ผมก็ไม่สนใจเธอเดินมุ่งหน้าไปยังห้องน้ำที่อยู่ภายในห้องนอนของผมเพื่อจะอาบน้ำชำระอาการปวดศีรษะของผมเพื่อให้มันผ่อนคลายลงได้บ้าง บางทีผมก็อยากให้เรื่องเมื่อวานที่เกิดขึ้นกับผม เป็นเพียงแค่ความฝัน ฝันว่าเอริเลิกกับผม…แต่ในความจริงเธอยังรักและอยู่ข้า

ในขณะเดียวกัน21:00น.บ้านเอริ เอริ ฐิติมน…พรึบตุ๊บ“เป็นอะไร…เอริ?”เสียงที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงจากเพลงขวัญที่นั่งอยู่ข้างๆฉันเอ่ยขึ้นทันทีที่ฉันปล่อยโทรศัพท์เครื่องหรูของฉันหลุดจากมือทันทีที่เห็นคลิปวาบหวิวในแอพพลิเคชันไลน์ที่คุณหญิงนฤมิตรส่งมาให้ฉันดู“เอริ….”ขวัญเอ่ยเรียกชื่อฉันเสียงแผ่วเบาก่อนที่เธอจะก้มตัวลงไปหยิบโทรศัพท์ของฉันที่ตกสู้พื้นพรมในห้องนั่งเล่นขึ้นมาดูวีดีโอที่ทำให้ฉันถึงกับตกตะลึงพูดไม่ออกน้ำตาเอ่อคลอรู้สึกจุดในอกไปหมด พรึบขวัญเอามือปิดปากตัวเองแววตาของเธอเบิกโตขึ้นอย่างคนที่ตกใจมากๆไม่ต่างจากฉันที่เห็นวีดีโอในโทรศัพท์ มันคือวีดีโอการมีความสัมพันธ์แบบสวิงกิ้งของผู้หญิงหนึ่งคนและผู้ชายอีกสามคน หนึ่งในสามคนนั้นมีขุนศึกร่วมอยู่ด้วย ซึ่งเขาคือคนที่นอนให้ผู้หญิงคนนี้ขึ้นขย่มถึงแม้ว่าเขาจะหลับตาพริ้มอยู่มันก็ยิ่งตอกย้ำให้ฉันรู้ว่าเขาไม่ได้สนใจฉันจริงๆเพราะเขากำลังเสพสมกับผู้หญิงคนอื่นโดยที่ฉันเพิ่งจะบอกเลิกเขาไป“ฉันบอกแกแล้ว….”“เอริ….”ขวัญเงยหน้าจากหน้าจอโทรศัพท์เครื่องหรูมามองหน้าฉันก่อนจะเอ่ยเรียกชื่อฉันเสียงแผ่วเบา ฉันก็มองหน้าขวัญพลางคลี่ยิ้มบางๆให้เธอ“ถ้าฉัน

พรึบ “ไอ้เหี้ยจอม!” พรึบ ตุ๊บ โพล๊ะ “คุณจอมพล!!”ฉันร้องเสียงหลงอย่างตกใจทันทีที่ประตูลิฟต์เปิดออกร่างของคุณจอมพลก็โดนขุนศึกที่รออยู่หน้าประตูลิฟต์กระชากไปทันทีและขุนศึกก็จัดการปล่อยหมัดใส่หน้าคุณจอมพลอย่างเต็มแรงจนร่างของเขาเซเสียหลักล้มลงพื้นไปตามแรงต่อยของขุนศึก พรึบ “เป็นอะไรไหมคะ?”ฉันรีบวิ่งถลาเข้าไปหาร่างของคุณจอมพลพลางนั่งคุกเข่าลงตรงข้างๆเขาและจับร่างของเขาขึ้นประคองไว้ในอ้อมแขนของฉันอย่างนุ่มนวล “ไม่เป็นไร…”คุณจอมพลตอบฉันพลางใช้ปลายนิ้วโป้งปาดเลือดสีแดงสดที่มุมปากของเขา “เอริ?”ขุนศึกเอ่ยเรียกฉันเสียงแผ่วเบา ฉันจึงละสายตาจากใบหน้าของคุณจอมพลไปมองหน้าขุนศึกที่เขามาอยู่ที่นี้ได้ยังไงและดูจากสภาพเหมือนเขาไม่ได้เพิ่งมาแต่เหมือนเขาอยู่ที่นี้ตั้งแต่เมื่อคืนหรือไม่ก็เมื่อวาน? เพราะเสื้อเชิ้ตที่หลุดลุ่ยจากกางเกงของเขาและทรงผมที่ยุ่งเหยิงกลิ่นแอลกอฮอล์ที่คละคลุ้งไปทั่วบริเวณที่มันออกมาจากตัวของเขาทำให้ฉันรู้แน่ชัดว่าเขาอยู่ที่นี้มาก่อนไม่ใช่เพิ่งมา เพราะขุนศึกไม่มีทางเข้าบริษัทในเวลาเช้าแบบนี้แน่นอน “เธอเป็นห่วงมันเหรอ?”เขากดเสียงต่ำเอ่ยถามฉันแววตาของเขาสั่นไหว ฉันก็มองหน้าเขา