All Chapters of I am your Legal Wife: Chapter 1 - Chapter 10

"Hindi ka pa ba tapos diyan, Andrea? Parating na ang pamilya ni Caleb!" Sigaw nang medyo galit nang si Antonio sa kanyang anak dahil hindi pa ito tapos sa pagpipinta ng mukha nito sa harap ng salamin. Hindi siya mapakali habang palakad-lakad sa loob ng kwarto ng kanyang anak. He can't help feeling nervous about the outcome of their meeting with the Lopez family.Nakatakda nilang pag-usapan ang pag-aayos ng kasal ng kanyang anak na si Andrea, at nang nag-iisang anak naman na lalake ng mga Lopez na si Caleb. Kaya naman si Andrea ay ilang ulit ding nagretouch ng kanyang make-up para maimpress ang poging binata at pumayag itong magpakasal sa kanya."Just a minute, daddy!" Andrea exclaimed, rolling her eyes at her father. "Masyado ka namang excited. Hindi pa nga natin alam kung papayag si Caleb sa arrangement na 'to!"Andrea was indeed right. Alam na ni Caleb ang tungkol dito pero wala pa itong desisyon. Ngayon pa lang nila malalaman kung papayag ba ito na magpakasal sa kanya, alang-alang s

Caleb's musky cologne enveloped Nathalie's senses, blending with his natural masculine scent and a trace of the forest aroma following the rain. Ang init ng hininga nitong amoy menthol na candy ay dumadampi sa kanyang noo, na halos magpapikit ng kanyang mga mata.She felt her breath catch as she found herself pinned under his deep grey gaze, so she quickly looked down, reluctant to look into that scorching gaze again.As Blake stood in front of the woman, his lips curved into a smirk. Alam niyang nahihiya ito sa kanya, kaya naman nagbaba ito ng tingin, at nagpokus sa mga paa nito.He couldn’t help but feel amazed by her innocence and simple beauty. Her dark brown hair was tied up into a high ponytail, and he could see her gorgeous neck, her soft and silky hair reaching down her back perfectly.Her body was in perfect shape. And perfect for his bed. He controlled himself from pulling her by the small waist and caging her in his arms.Her flawless skin seemed so soft and smooth, and her

Napangiti ng makahulugan si Daphne sa katanungan ng kanyang mahal na asawa. Alam niyang interesado ito sa kanyang ideya, base sa tono ng kanyang boses. “Daphne, please! Wala akong panahon sa mga walang kwenta mong ideya!” Akala naman ni Anthony ay walang saysay ang namumuong plano sa isipan ni Daphne dahil sa makahulugang ngiting iyon. “Well, we can have Andrea undergo hymenoplasty...” suhestiyon ni Daphne, na ikalalim ng kunot ng noo ni Anthony. “Hyminoplastic? Ano? Ano bang pinagsasabi mo, Daphne? Wala akong maintindihan!” “Hymenoplasty! Isa itong surgical procedure para maibalik ang nasirang hymen ng isang babae. Maibabalik nito ang pagkabirhen ng anak mo. You will be virgin again, Andrea! Don't you like that, sweetheart?” Paliwanag nito habang nakatingin kay Andrea na biglang nagliwanag ang mukha dahil magkakaroon na ng solusyon ang problema nila. Pero biglang nawala ang ningning sa kanyang mga mata nang bigla niyang naisip ang magiging komplikasyon ng surgery na iyon. Hindi

“Okay lang ako, Claire...” isang matipid na ngiti ang pinakawalan ni Nathalie. “Pupuntahan ko muna si tatay.” At agad na namuo ang mga luha sa kanyang mga mata nang maalala na naman niya ang kalagayan ng tatay niya. Totoong dadalaw siya, pero saglit lang dahil patapos na ang oras ng pagbisita sa hospital. Ayaw niyang sabihin kay Claire na lalabas din siya para maghanap ng pera. Na gagawin niya ang lahat para makahanap ng pera. Papasukin niya ang kung anumang trabaho para may maipon siya para operasyon ng kanyang ama. “Heto, kunin mo muna.” May dinukot si Claire sa bulsa ng apron nito at pilit na isiniksik sa kamay niya. “Maliit lang yan pero alam kong makakatulong sa inyong mag-ama. Sige na. Kunin mo na.” “Claire, huwag na. Itago mo yan. Alam kong kailangan mo rin ng pera.” Pilit na ibinalik ni Nathalie ang pera kay Claire. Alam niyang pinag-iipunan din nito ang pag-aaral ng anak, dahil isa itong single mother, at mag-isa lang din itong binubuhay ang anak na babae. “Pero Natnat...”

Napalingon siya sa kanyang likuran nang makarinig ng yabag ng mga sapatos, at doon nga ay nakita niya ang lalaking sumusunod sa kanya.Hindi na siya muli pang nag-aksaya ng panahon at tumakbo palapit sa bakod. Nakakita siya ng malaking drum at agad na hinila ito idinikit sa pader.'Kaya ko 'to! Kailangan kong makita si tatay! Kailangan ako ng tatay ko!’ Dahil na rin sa adrenaline rush ay nagawa niyang makaakyat sa bakod gamit ang malaking drum na tinungtungan niya at saka ito sinipa nang malakas nang makaakyat na siya. Gumulong ito palayo, hanggang sa pigilan ito ng mga paa ni Bruno.Nagpipigil siya sa pag-iyak nang maramdaman niya ang paghiwa ng mga wire sa kanang paa niya. Kinagat niya ang kanyang dila para pigilan ang sarili sa pagsigaw sa sakit. Napatingin siya sa likod niya at nakita niya ang lalaking tumatakbo palapit sa kanya tulak-tulak ang drum.Matapos iangat ang sarili sa napakalaking bakod, nilunok niya ang kanyang takot bago siya tumalon mula sa itaas, at malakas na bu