Caleb's musky cologne enveloped Nathalie's senses, blending with his natural masculine scent and a trace of the forest aroma following the rain. Ang init ng hininga nitong amoy menthol na candy ay dumadampi sa kanyang noo, na halos magpapikit ng kanyang mga mata.
She felt her breath catch as she found herself pinned under his deep grey gaze, so she quickly looked down, reluctant to look into that scorching gaze again.
As Blake stood in front of the woman, his lips curved into a smirk. Alam niyang nahihiya ito sa kanya, kaya naman nagbaba ito ng tingin, at nagpokus sa mga paa nito.
He couldn’t help but feel amazed by her innocence and simple beauty. Her dark brown hair was tied up into a high ponytail, and he could see her gorgeous neck, her soft and silky hair reaching down her back perfectly.
Her body was in perfect shape. And perfect for his bed. He controlled himself from pulling her by the small waist and caging her in his arms.
Her flawless skin seemed so soft and smooth, and her natural red lips looked so delicious.
He took a deep breath, thinking, ‘I want her to become my maid, and fuck her. I want to hear her sweet voice, and scream my name as I pleasure her. Damn!’
Pero napakaimposible nang gawin ito ngayon dahil ikakasal na siya kay Andrea. He had fucked different women in the past, and now that he is tying a knot with her, everything is going to be different.
Pero bago sila ikasal ni Andrea ay may isang kondisyon muna siya. Gusto niyang masigurado na malinis ito. Marami na siyang karanasan ngunit isa man sa mga nakaniig niya ay walang birhen sa mga ito at hindi niya maiwasang hindi madisappoint. Kaya naman gusto niya na ang mapapangasawa niya ay malinis, dahil habang buhay niya na itong makakasama, at magiging ina ng kanyang mga anak.
At kung hindi magtagumpay si Andrea ay siguradong makakansela ang kanilang kasal, at wala siyang magagawa kung hindi ang maghanap ng birhen na mapapangasawa. At sana nga ay mayroon pa sa panahon ngayon. Halos liberated na kasi ang lahat ng kababaihan na nakikita niya, pero umaasa pa rin siya na si Andrea na iyon.
Napatitig na muli siya sa mga mata ng babae sa harap niya, at napakunot noo siya nang mabanaag ang lungot at pait sa mga ito.
At katulad ni Caleb, there was something about his eyes that captured Nathalie as well, and lured her in. She felt shivers crawl down her spine and strange sensations course through her veins, which caused her stomach to experience peculiar sensations.
Finally, Caleb moved back and stepped inside the restroom.
Si Nathalie ay nakatulala pa rin sa kanyang kinatatayuan at hindi maipaliwanag ang nararamdaman. She was disappointed by the loss of their connection, since she didn’t expect that Andrea’s fiancé was more handsome on a closer look.
Huminga siya ng malalim at akmang babalik sa pagtatrabaho nang makarinig siya ng pamilyar na tunog ng mga takong ng sapatos, kaya naman dali-dali niyang binuksan ang pinto papunta sa likod bahay at nagmamadaling lumabas.
Alam niyang si Andrea ito at baka hinahanap na nito si Caleb. Kapag nakita siya nito ay siguradong malalagot na naman siya dahil pinagbawalan na siya ng mga ito na huwag magpapakita sa mga bisita. At kahit hindi niya sinasadya ay alam niyang malilintikan pa rin siya.
Pigil ang hiningang isinandal niya ang katawan sa likod ng pinto at pumikit ng marahan, ngunit agad din siyang dumilat nang marinig ang boses ng pinsan.
"Caleb!" tawag nito. "Are you here, Caleb? Didn't I tell you to use my bathroom upstairs? Caleb?"
Halos hindi na gumagalaw si Nathalie mula sa kanyang kinatatayuan dahil sa takot na baka mahuli siya ng kanyang pinsan.
"I'm done..." narinig niyang sambit ni Caleb. "Sorry, I asked one of your maids, and she pointed to the restroom here."
Nagpalinga-linga si Caleb at hinanap si Nathalie, pero wala na ito sa kusina. Tumitig siya kay Andrea, at nakita niya na talagang magkamukha ang dalawa. Maaring magkamag-anak ang mga ito, pero malamang sa hindi dahil kung parte ng pamilya Mondragon ang babae ay dapat kasama nila itong kumakain ngayon. Wala naman siguro sa ugali ng mga Mondragon ang manghamak ng kapamilya.
His fists clenched and unclenched when he recalled the way the innocent woman looked at him. Alam niyang nabighani ang dalaga sa kapogian niya, pero hindi lamang ito nagpahalata.
At ang isa pang hindi niya makakalimutan ay ang amoy nito. Amoy pinaghalong pinipig at gatas.
"Let's go, Caleb..." Napapailing at natatawa sa sarili na sumunod siya kay Andrea pabalik sa sala. Mukhang mapapadalas ang punta niya dito para makita ang magandang maid.
Habang naglalakad pabalik ay naningkit ang mga mata ni Andrea sa galit. Ngayon niya lang nakitang ngumiti ng ganon si Caleb. 'Hindi kaya si Nathalie ang nakita nito kanina? Lagot sa akin ang babaeng iyon. Pero ang sabi ni Caleb ay maid daw ang babaeng nagturo sa kanya sa cr. Sana hindi si Natnat. Kung hindi ay malilintikan ang babaeng iyon sa akin!'
Ayaw nang ipakilala ni Andrea ang mga nagiging kasintahan kay Nathalie, dahil lahat ng nakarelasyon niya ay inaagaw nito. Nung dinala niya sa kanilang bahay ang pinakauna niyang boyfriend ay halos lumuwa ang mata nito nang makita si Nathalie. At nang araw din na iyon ay nakipag break ang boyfriend niya sa kanya, at ang rason nito ay hindi daw sapat ang pagmamahal nito para sa kanya, para manatili sa tatlong taong relasyon nila.
Akalain mo yon? Tatlong taon na sila pero dahil lang kay Nathalie ay nakipag break ito sa kanya!
Ang sumunod naman na naging boyfriend niya ay dinala niya ulit sa bahay nila, pero nahuli niya naman ito sa garden na nakikipag-usap at kinukuha ang cellphone number ni Nathalie.
Hindi niya maintindihan kung ano ang nakita ng mga ito sa pinsan niya na wala siya. Kung tutuusin nga ay mas maraming meron siya kesa dito. Mas maganda siya dito at mas makinis ang kutis. Mas mabango at mas maraming pera. Pero nagtataka siya kung anong karisma meron ito at naaakit ang mga boyfriend niya sa pinsan niyang hindi naman kagandahan at hindi kaseksihan.
Pagkatapos ng insidenteng iyon ay hindi na muli pang nagdala ng boyfriend si Andrea sa bahay nila. Kung makikipag date man ito ay sa labas na lamang o kaya ay makikipag one-night sa mga hotel. At ngayon nga na magpapakasal na sila ni Caleb, ang lalakeng pangarap niya---gwapo, matikas, matalino, at higit sa lahat ay mayaman ay hinding-hindi na siya papayag na maagaw na naman itong muli ng kanyang pinsan.
Baka mapatay niya ito kapag nangyari iyon.
"Andrea, sweetheart. We were discussing the possibility of you working at Caleb's company once you graduated from college and after your wedding. Ano sa tingin mo, iha?" tanong ni Mrs. Lopez kay Andrea pagbalik ng mga ito sa dining room kung saan ay kumakain na sila.At sa mga katagang iyon ni Mrs. Lopez ay muntik nang mabilaukan si Daphne. Her stepdaughter was as dumb as a rock. She never wanted to work. Ni hindi nga nito sineseryoso ang pag-aaral. Paano nasabi ng ginang na makakagraduate ito ng college?"Eh balae, alam mo itong anak ko na ito ay nagsimula nang mag-invest sa iba't ibang kompanya, kaya naman kumikita na siya nang malaki. At saka sa palagay ko ay hindi siya magiging komportable na magtrabaho sa kumpanya ng magiging asawa niya, tama ba ako anak?" Pagtatanggol ni Antonio sa anak nito."Yes, dad...'' napapangiwing sagot ni Andrea dahil alam niyang walang katotohanan ang mga pinagsasabi nito. "Aalagaan ko na lamang si Caleb sa bahay."Invest? Anong alam niya dun? Ang alam
Napangiti ng makahulugan si Daphne sa katanungan ng kanyang mahal na asawa. Alam niyang interesado ito sa kanyang ideya, base sa tono ng kanyang boses. “Daphne, please! Wala akong panahon sa mga walang kwenta mong ideya!” Akala naman ni Anthony ay walang saysay ang namumuong plano sa isipan ni Daphne dahil sa makahulugang ngiting iyon. “Well, we can have Andrea undergo hymenoplasty...” suhestiyon ni Daphne, na ikalalim ng kunot ng noo ni Anthony. “Hyminoplastic? Ano? Ano bang pinagsasabi mo, Daphne? Wala akong maintindihan!” “Hymenoplasty! Isa itong surgical procedure para maibalik ang nasirang hymen ng isang babae. Maibabalik nito ang pagkabirhen ng anak mo. You will be virgin again, Andrea! Don't you like that, sweetheart?” Paliwanag nito habang nakatingin kay Andrea na biglang nagliwanag ang mukha dahil magkakaroon na ng solusyon ang problema nila. Pero biglang nawala ang ningning sa kanyang mga mata nang bigla niyang naisip ang magiging komplikasyon ng surgery na iyon. Hindi
"Ayoko po!" Matigas ang pagtanggi at pag-iling ng ulo ni Nathalie. Hindi siya makapaniwala na ang pagkopya ng mukha ni Andrea ang magiging kabayaran sa pagpapagamot sa tatay niya. "Hindi po ako papayag, pasensiya na!""Eh di hindi magagamot ang tatay mo. Hindi siya gagaling! At hindi madudugtungan ang buhay niya!" nang-uuyam na pahayag ni Andrea na umismid pa habang pinagsalikop ang mga braso sa dibdib nito.Napapaluhang napatitig si Nathalie kay Andrea. Hindi siya makapaniwalang masasabi nito ang ganoong mga salita para sa taong tumayong pangalawang ama nito. Gusto niyang murahin at saktan ito, pero hindi niya kaya. Hindi siya pinalaking masamang tao ng tatay niya.Palaging sinasabi ng kanyang ama na kamukhang-kamukha niya ang nanay niya. Ang nanay niyang iniwan sila dahil sa kahirapan. Ang nanay niyang ambisyosa at gusto ng marangyang buhay. Ang nanay niyang naghangad ng mayamang pamumuhay at ayaw tumira sa probinsiya at magtrabaho sa bukid.Mabuti na lamang at mabait ang kanyang ta
“Okay lang ako, Claire...” isang matipid na ngiti ang pinakawalan ni Nathalie. “Pupuntahan ko muna si tatay.” At agad na namuo ang mga luha sa kanyang mga mata nang maalala na naman niya ang kalagayan ng tatay niya. Totoong dadalaw siya, pero saglit lang dahil patapos na ang oras ng pagbisita sa hospital. Ayaw niyang sabihin kay Claire na lalabas din siya para maghanap ng pera. Na gagawin niya ang lahat para makahanap ng pera. Papasukin niya ang kung anumang trabaho para may maipon siya para operasyon ng kanyang ama. “Heto, kunin mo muna.” May dinukot si Claire sa bulsa ng apron nito at pilit na isiniksik sa kamay niya. “Maliit lang yan pero alam kong makakatulong sa inyong mag-ama. Sige na. Kunin mo na.” “Claire, huwag na. Itago mo yan. Alam kong kailangan mo rin ng pera.” Pilit na ibinalik ni Nathalie ang pera kay Claire. Alam niyang pinag-iipunan din nito ang pag-aaral ng anak, dahil isa itong single mother, at mag-isa lang din itong binubuhay ang anak na babae. “Pero Natnat...”
Malakas ang kabog sa dibdib ni Nathalie habang dahan-dahang binubuksan ang gate. Iniwasan niyang makalikha ng tunog dahil natatakot siya na baka marinig ni Andrea ang tunog nito at pigilan siya sa pag-alis muli, kaya naman ingat na ingat siya sa kanyang mga kilos, habang palinga-linga ang ulo sa kanyang likuran, sa takot na baka mahuli siya ng kanyang pinsan. Inilapat niya ang kanyang palad sa dibdib, at nakahinga ng maluwag nang tuluyan na siyang makalabas ng gate nang walang nakakapansin sa kanya, ngunit lingid sa kanyang kaalaman ay nakasilip si Daphne sa kanya mula sa silid nito sa ikalawang palapag ng bahay. Habang patingin-tingin sa bakanteng kalsada, napakunot ang noo niya nang masulyapan niya ang isang lalaking naka-motorsiklo ilang bloke ang layo mula sa kinatatayuan niya, na nakatingin sa kanya. Hindi siya sigurado na nakatingin talaga ito sa kanya dahil natatakpan ng itim na helmet ang buong mukha nito, pero sa paraan ng pagtuwid ng mga balikat nito nang lumabas si
Napalingon siya sa kanyang likuran nang makarinig ng yabag ng mga sapatos, at doon nga ay nakita niya ang lalaking sumusunod sa kanya.Hindi na siya muli pang nag-aksaya ng panahon at tumakbo palapit sa bakod. Nakakita siya ng malaking drum at agad na hinila ito idinikit sa pader.'Kaya ko 'to! Kailangan kong makita si tatay! Kailangan ako ng tatay ko!’ Dahil na rin sa adrenaline rush ay nagawa niyang makaakyat sa bakod gamit ang malaking drum na tinungtungan niya at saka ito sinipa nang malakas nang makaakyat na siya. Gumulong ito palayo, hanggang sa pigilan ito ng mga paa ni Bruno.Nagpipigil siya sa pag-iyak nang maramdaman niya ang paghiwa ng mga wire sa kanang paa niya. Kinagat niya ang kanyang dila para pigilan ang sarili sa pagsigaw sa sakit. Napatingin siya sa likod niya at nakita niya ang lalaking tumatakbo palapit sa kanya tulak-tulak ang drum.Matapos iangat ang sarili sa napakalaking bakod, nilunok niya ang kanyang takot bago siya tumalon mula sa itaas, at malakas na bu
Nashock si Daphne sa tinuran ni Stella. Hindi niya akalaing gagawa ito ng isang bagay na hindi muna pinag-isipang mabuti. Nangako sila sa isa't isa na magtatapos muna ng pag-aaral bago magboyfriend. Palagi itong nagkukuwento sa kanya ng mga pangarap nito para sa sarili at para sa mga magulang nito. Kapag nakapagtapos daw ito ng pag-aaral ay iaahon nito sa hirap ang mga magsasakang magulang. Maghahanap daw ito ng mayaman na mapapangasawa para maialis sila sa kinalakihang kahirapan.At palagi lamang niyang tinatawanan si Stella sa mga kuwento nito. Mabuti na lamang at mayaman ang pamilya niya. Hindi niya na kailangan pang maghanap ng mayamang mapapangasawa. Ang kailangan niya lang sa ngayon ay ang lalaking magmamahal sa kanya ng tapat at walang pag-aalinlangan kahit ano pa ang katayuan nito sa buhay, at siya na ang bahalang bumuhay sa kanilang pamilya, dahil marami naman silang pera.Naputol ang komunikasyon nilang magkaibigan pagkatapos nang tawag na iyon. Ipinagpatuloy ni Daphne ang p
Habang naglalakad si Nathalie papunta sa sakayan ng jeep ay hindi niya maiwasang magpalinga-linga at baka nasundan ulit siya ng lalaking humahabol sa kanya.Naghintay muna siya ng ilang minuto, at nang may pumarada sa harap niya ay agad siyang sumakay dito.Habang biyahe ay inilabas niya ang kanyang cellphone mula sa bag, at niresearch ang Outer Heaven Nightclub. Nagscroll siya pababa, tiningnan kung may negative at bad information tungkol dito, at nakahinga naman siya ng maluwag nang makitang puro magaganda at maayos ang mga reviews na ibinigay ng mga customers sa club.Ito na siguro ang senyales na maipapagamot niya na ang tatay niya. Maliit man ang magiging sahod, at least ay makakatulong ng malaki sa kanilang mag-ama. Wala naman kasi silang sinasahod sa malaking bahay. Libre lamang ang pagkain at tirahan nila dito.At saka naisip niya na pwede naman sigurong bumale muna sa tatay ni Jake at unti-unti ay babayaran niya ito kahit mag-overtime pa siya para lamang matapos agad bayaran
After five monthsAndrea was busy in front of her vanity mirror, applying lipstick to her lips, when the shrill ringing of her phone startled her. Upon glancing down at the caller ID, her eyes widened in surprise at the sight of Caleb's name.Clearing her throat, she answered the call with the sweetest voice she could muster. "Yes, Caleb?"Naging busy si Caleb sa iba't ibang business trips abroad and meetings with clients, kaya naman pakiramdam ni Andrea ay iniwan siya sa ere ng kasintahan. Ang huling pagkikita nila ay noon pang dumalaw ang mga ito sa bahay nila kasama ang parents nito.Tumatawag ito paminsan-minsan at kinakamusta siya. Pero mas madalas nitong itanong ang 'katulong' daw nila. Mukhang sumasagap lamang ito ng balita tungkol sa babaeng iyon, kaya siya nito tinatawagan. But he would always remind her that they would meet in no time and she should prepare herself.Kaya naman sa sobrang pagkainip ay nakipagdate siya kung kani-kanino, at nakipag-one-night stand sa mga lalaki
Dumating na ang araw na pinakahihintay nila. Ang pagpunta ni Daphne at Nathalie sa South Korea upang ipaplastic surgery ang huli. Pero bago sila bumiyahe papunta sa airport ay hiniling muna ng dalaga na madalaw ang kanyang ama sa hospital at masilip man lamang ang kalagayan nito bago siya umalis."Bilisan mo. Huwag kang magpapakita sa kanya at baka malate tayo sa airport." Mahigpit na bilin sa kanya ni Daphne. "Baka mapurnada pa ang mga plano ko dahil sa inyong mag-ama."Tumango siya at naglakad na papasok ng hospital at papunta sa kwarto ni Berto. Habang daan ay hindi niya mapigilan ang pagtulo ng luha mula sa kanyang mga mata. Ilang buwan ding hindi niya makikita ang tatay niya, pero sinigurado naman ni Daphne na hindi niya ito pababayaan.Huminto siya sa tapat ng kuwarto nito bago siya dumungaw sa maliit na salaming dingding ng pinto. Inayos muna niya ang kanyang face mask at shades bago ibinalabal ang scarf sa ulo niya paikot sa kanyang leeg.Hindi siya pwedeng makilala ng tatay n
Naging busy si Daphne sa mga sumunod na araw dahil inaayos niya ang mga papeles na kakailanganin sa paglipad nila ni Nathalie papuntang South Korea. Bumili din siya ng isang apartment kung saan plano niyang doon muna pansamantala maninirahan ang dalaga.Hindi ito pwedeng mag-stay sa kanyang bahay dahil hindi ito pwedeng makita ng ibang mga katulong.Baka sulsulan pa nila ito at magbalak na namang tumakas o kaya ay kung anong plano na naman ang mabuo sa isipan nito.Habang papunta sa hospital upang dalawin ang dalaga ay nakatanggap siya ng message mula sa cardiologist ni Roberto. "Hey,doc. How's Robert?" tanong niya dito."He's awake. You can visit him now...'' sagot naman ng doctor bago nito ibinaba ang tawag.Ang unang plano niya ay iuuwi muna niya si Nathalie sa apartment at doon na muna maghintay habang inaayos ang pagpunta nito sa Korea, pero dahil gising na si Berto ay dadalawin na lang muna niya ito.Dumaan muna siya sa isang supermarket at bumili ng mga prutas. Pagdating niya sa
"Isipin mo itong mabuti, iha." nagulat pa siya sa tinig ni Daphne dahil sa sobrang lalim ng iniisip niya. "Kung may nangyaring masama sa'yo sa club na iyon, maililigtas mo pa ba ang tatay mo? Dito sa gagawin mong pagpapanggap bilang si Andrea, isang gabi lang ang ibibigay mo, iha. At sigurado makakaligtas na ang tatay mo. Naiintindihan mo ba ang sinasabi ko? Isang gabi lang, Natnat. Pasalamat ka nga at hindi nakuha 'yang pinakaiingat-ingatan mo, eh di parang pinatay mo na din ang tatay mo kapag nangyari nga iyon."Sa sinabing iyon ni Daphne ay naningkit ang mata niya sa galit. Paano nasasabi ng babaeng ito ang ganoong bagay sa sitwasyon niya ngayon? Muntik na siyang mamatay. Ang tatay niya naman ay nasa bingit ng kamatayan."Anong sinabi mo?" nanggagalaiti sa galit na singhal niya dito. Wala na siyang pakialam kahit asawa pa ito ng tiyuhin niya. "Bawiin mo ang sinabi mo!""Hindi ko babawiin ang sinabi ko." nagmamatigas namang saad ni Daphne. "Gusto kong ipaintindi sa'yo kung ano ang p
"Tapos ko na ang pinapagawa mo, Bruno..." nakangising wika ni Jane sabay lahad ng palad sa harap nito. "Asan na ang pera ko? Gusto ko buo ha. Ayaw ko ng partial.""Ganun ba?" Tumango-tangong sagot ng bruskong lalake. "Nasaan na siya?""Hindi ko alam. Pero nakita ko lumabas siya ng locker room at tumakbo papunta sa backdoor." Sagot nito na hindi pa rin inaalis ang kamay sa harap nito. "Asan na? May customer pa 'ko."Pero imbis na bayaran siya ni Bruno ay itinulak siya nito ng malakas at saka patakbong lumabas ng club."Hoy Bruno! Bumalik ka dito! Ibigay mo sa akin ang pera ko, walanghiya ka!" galit na sigaw ni Jane habang bumabangon mula sa pagkakabagsak sa isang mesa bago niya ito hinabol ito, pero napaiyak na lamang siya nang bigla itong mawala sa kanyang paningin.Nanlulumong napasandal na lamang siya sa dingding. Bigla tuloy siyang nakaramdam ng awa sa babaeng sinira niya ang mukha.Pag-ikot naman ni Bruno sa likod ng establisyemento ay agad niyang nakita si Nathalie na hawak-hawak
Nagulat sina Caleb at Daniel nang makarinig sila ng malakas na sigaw mula sa locker room kung saan naroon si Nathalie kaya naman dali-dali silang tumakbo papunta doon, ngunit napahinto sila nang makasalubong nila si Jane."Miss, anong nangyari?" tanong ni Daniel dito, ngunit dire-diretso lamang ang babae at hindi ito pinansin. Pero maagap si Caleb kaya naman nahuli niya ang isang braso nito at hinila ito palapit sa kanya. "Miss, tinatanong kita.""Ano ba! Bitawan mo ako!" sigaw ng babae at nagsimulang magpumiglas mula sa mahigpit na pagkakahawak niya."Jane?" tanong nito na agad nakilala ang babae. "What happened? Anong ginawa mo sa kanya?""Hindi ko alam. Wala akong ginawa sa kanya. Huwag mo akong pagbibintangan!" sigaw nito. Mababanaag sa mukha nito ang takot at nerbiyos. Pero bago pa man siya macorner nang dalawa at malaman na may ginawa siyang hindi maganda sa dalaga ay iwinasiwas niya ang kanyang kamay na hawak ni Caleb at agad na kumaripas paalis.Hinabol siya ni Daniel, at si C
"M-magbibihis muna ako..." bulong ni Nathalie habang nakatungo. Napansin niyang suot pa rin niya ang jacket ni Caleb. Ayaw niyang salubungin ang mga mata ng binatang nagligtas sa kanya. "Salamat nga pala sa pagligtas mo sa akin..."Tumango lamang si Caleb at saka sinundan ng tingin ang papalayong dalaga habang papunta ito sa locker room. Paglingon niya kay Daniel ay napansin niyang mabilis itong nagtatype ng message sa cellphone nito. Malamang ay gumagawa na naman ito ng dahilan sa asawa. Wala nang nagawa si Caleb kung hindi ang umiling at bumuntong-hininga ng malalim. Habang nakasandal sa dingding at hinihintay ang dalaga na lumabas ay biglang tumunog ang kanyang cellphone na nasa bulsa ng kanyang pantalon. When he checked it, he saw a message coming from Andrea."Hi, Caleb. Can I go to your office tomorrow?""Why?""I just want to see you. I miss you." at nagsend pa ito nang tila naiiyak na emoji."I'm busy. I'll just call you when I'm ready to see you." Sa sobrang busy niya sa pa
"Kilala niya ako...'' bulong ni Caleb sa sarili. "Hindi ako maaaring magkamali. Siya nga ang katulong ng mga Mondragon."Pero bakit siya nandito? Anong kalokohan ito?Gusto niyang sigawan ang dalaga. She already had a respectable job at the Mondragon's residence, so why would she feel the need to engage in this kind of job? Gusto niya itong pagalitan at bulyawan para magising sa pagkakatulog. Gusto niya itong tanungin kung bakit niya ito ginagawa. Bakit gusto nitong maghubad sa harap ng mga bastos na lalaking ito, pero nang ibaon nito ang mukha sa kanyang dibdib at nagsimulang humagulgol ay napabuntonghininga siya ng malalim at pinigilan ang sariling sigawan ito. At laking gulat niya nang bigla na lamang itong hinimatay.Mabuti na lamang at mabilis ang pagkilos niya. Agad niya itong nasalo at binuhat gamit ang kanyang malalakas na braso. Mabuti na lamang at kaunti lang kanyang nainom, at beer lamang ito. Hindi ito gaanong matapang kaya naman nandoon pa din ang lakas niya at nasa tama
Biglang naalala ni Caleb na nasabi niya nga pala kay Andrea na ang gusto niyang mapangasawa ay malinis at virgin pa, kaya naman humarap siyang muli at pinanood ang babae sa stage habang mahigpit ang pagkakahawak niya sa bote ng kanyang beer.Ang babae ay himas-himas na ang mga malulusog na dibdib habang patuloy ito sa paggiling at pang-aakit sa mga lalakeng nanonood, at kinurot-kurot pa nito ang mga holen nito para mas lalo pa silang matakam dito. 'I just wish Hailey is still a virgin, or else.' he groaned when the woman released her breasts to play with her mound, which made the men around to shout and scream louder. She turned around to face the maroon curtains, having her ass face the crowd, and bent over, showing her two holes. Nahigit ni Caleb ang hiniga sa performance ng babae. Mahusay ito.Kung naiiba lamang ang sitwasyon ay baka kanina pa siya naglaway at naakit sa pinapanood niya lalo na ngayon dahil sa ginagawang paglalaro ng babae sa mga butas nito, pero dahil wala siya s