All Chapters of สามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่: Chapter 1 - Chapter 5

เสียงไอโขลกๆดังขึ้นในห้้องด้านหลังที่เสี่ยวหลินยืนกอดอกอยู่ นางจึงได้เดินกลับเข้าไปในห้องพักด้านหลังเพื่อเข้าไปดูอาการของเพื่อนร่วมห้องของนางที่ตกน้ำตกท่าไปตั้งแต่เมื่อวาน แต่ไปทำอย่างไรให้ตกลงไปได้ก็ไม่รู้ “ ฟื้นแล้วหรือ เป็นอย่างไรบ้าง ” เสี่ยวหลินเอ่ยถามร่างบางที่ค่อยๆยันกายลุกขึ้น แต่ไม่ได้ตอบสิ่งใด กลับจ้องมองเธอด้วยดวงตาที่พองโตและจ้องมองนางนิ่งดังเช่นไม่เคยเห็นมาก่อนอย่างนั้นแหละ “ อันอันเจ้าเป็นอะไร มองข้าทำไมกัน หรือว่าตกน้ำไปหัวกระแทกอะไรเข้าหรือไม่ ถึงได้ทำท่าทางแปลกๆ เช่นนี้ ” เสี่ยวหลินถามนางทันทีอย่างแปลกใจกับท่าทางแปลกๆที่อันอันเป็นหลังจากที่นางเพิ่งฟื้นคืนสติ อันอันโชคดีมากที่มีคนไปช่วยนางขึ้นมาจากบึงบัวได้ทันท่วงที“ เธอคือใครกัน ” หอมหมื่นลี้อดีตนางแบบตกอับที่วีนจนไม่ค่อยจะมีคนจ้าง สมัยที่ยังโด่งดังจนแทบไม่มีเวลาพักผ่อนนั้นก็เล่นตัวบ้าง ไปสายบ้าง วีนบ้าง เรื่องมากก็ที่หนึ่ง จนทำให้ทุกวันนี้เมื่อคลื่นลูกใหม่ไล่หลังมาเรื่อยๆจนเมื่อวันหนึ่งตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองไม่มีงานทำ ไม่มีใครติดต่อมาและเมื่อติดต่อใครไปก็ไม่มีใครติดต่อกลับ หลายเดือนเข้าก็กลายเป็นนางแบบที่ว่างงาน

ขณะที่ก้มหน้าก้มถูกพื้นลงมาเรื่อยๆจากชั้นบนสุดค่อยๆทำความสะอาดมาเรื่อยๆจนกระทั่งลงมาที่พื้นด้านล่างสุด ระหว่างที่ทำงานมาเรื่อยๆนั้น ก็ได้ยินเสียงหัวร่อต่อกระซิกของหญิงสาวและชายหนุ่มหนุ่มดังเป็นระยะ บางชั้นก็มีหญิงคณิกาที่กำลังบรรเลงเพลงอยู่ด้านใน อดีตนางแบบที่ก็ชื่นชอบการดูซีรี่ย์จีนมากอยู่เหมือนกััน จึงพอจะทำความเข้าใจกับการใช้ชีวิตในยุคโบราณของเหล่าผู้คนในหอคณิกานี้นางเห็นมีผู้ชายจีนโบราณ ที่แต่งตัวลักษณะคล้ายคุณชายที่แต่งตัวเหมือนกับซีรี่ย์ที่เคยเห็นเลย บางคนถือพัดเอาไว้ในมือ บางคนก็เดินมามือเปล่า มาเพียงคนเดียว หรือมีคนติดตามหรือไม่ก็มาพร้อมๆกันหลายคนที่ต่างก็เดินเข้ามาในหอคณิกาแห่งนี้ เริ่มตั้งแต่กลางวันเป็นต้นไปที่มีการเล่นดนตรีจีีนโบราณมีหญิงคณิกาที่ชำนาญเกี่ยวกับการวาดภาพ มีการหญิงคณิกาที่เล่นหมากรุกเป็นเพื่อนกับแขกเหรืื่อที่ชอบการละเล่นพวกนั้น และคงจะมีอีกหลายอย่างแต่อันอันไม่เห็น แอบมองเข้าไปในห้องเหล่านั้นเห็นแค่บางห้องเท่านั้น จึงพอจะสรุปได้ว่านอกจากเขาจะมาหอนางโลมเพื่อเชยชมเหล่าคณิกาแล้ว ยังมีความบรรเทิงอื่นๆอีก และในสมัยโบราณศิลปะเหล่านี้คงจะเป็นที่นิยมในห้องต่างๆที่

จบเสียงกระซิบที่ระคายหูนั้น ใบหน้าหล่อคมเหลือร้ายนั่นก็พยายามซุกไซร้ซอกคอหอมกรุ่นของนางทันที อ้อมแขนแกร่งรัดนางเอาไว้จนแน่น มือหนานั้นแหวกสาปเสื้อผ้าบางเบาของนางออกจนมันเปิดเผยตู้โต้วสีชมพูแก่สายตาของเขา และยังไม่พอมือซุกซนนั้นก็ยังเลื่อนขึ้นไปดึงเชือกที่ผูกรัดตู้โต้วนั้นเอาไว้จนมันหลุดออกจากลำคอระหงของนาง นางร้องหวีดขึ้นอย่างตกใจ แต่เสนาบดีหนุ่มตาค้างเขาจ้องมองทรวงอกอวบใหญ่ที่มีผลอิงเถาสองผลชูชันออกมาเหมือนล่อลวงเขา เสนาบดีหนุ่มทนไม่ไหว ใบหน้าคมคายก้มลงไปจนชิดอกอวบใหญ่นั้น ลิ้นสากไล้เลียมันไปมาจนผลอิงเถานั้นแข็งเป็นไต แล้วเขาจึงอ้าปากดูดดึงมันอย่ามัวเมา “อ๊าย ไม่ อย่านะะ อย่า ตาแก่หื่นไม่นะ ไม่ อย่านะ ไม่เอา อย่านะ อ๊ายยย ” ร่างอวบทุบไหล่หนาอย่างรุนแรง นางพยายามดิ้นรนออกจากอ้อมกอดที่รัดรึงนั้น นายท่านหนุ่มรัดนางไว้แน่น และดูดดื่มผลอิงเถานั้นอย่างดูดดื่มมากยิ่งขึ้น เขาทั้งดูดทั้งไล้เลียอย่างไม่ปราณี “อู๊ยยย อู๊ยยยย อ๊าย อ๊าย อ๊ะ ” หอมหมื่นลี้ในร่างของอันอันร้องครางกระเส่า นางแอ่นอกร่อนไปมาอย่างทนไม่ไหว นายท่านหนุ่มยิ่งดึงดูดมันยิ่งขึ้นจนร่างอวบครางออกมาอย่างเสียวซ่