Share

บทที่ 7 ขย้ำเหยื่อ nc

Author: Lovedee
last update Last Updated: 2025-01-03 16:27:45

“ เจ้ามาทำงานที่นี่ใหม่ๆหรือ ถึงได้กลัวมากเช่นนั้น ที่นี่เป็นหอคณิกานะ ข้าทำงานมาหลายวันเห็นหญิงคนอื่นๆเขาก็ทำงานได้แถมยังได้รางวัลและของกำนัลอีกด้วย ” อันอันสงสัยเพราะนางทำงานที่นี่มาหลายวันเริ่มสังเกตุเห็นสิ่งต่างๆในนี้ และเห็นหญิงงามหลายๆที่แต่งตัวงดงามหลากสีสัน ต่างก็ทำงานด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแถมบางครั้งยังแย่งแขกกระเป๋าหนักกันอีกด้วย

“ ข้าถูกท่านพ่อนำมาขายและเพิ่งทำงานวันแรก ข้ากลัวบุรุษในห้องนั้นน่ากลัวทุกคนเลย ” นางบอกเล่าด้วยใบหน้าที่ยังซีดเผือด เฮ้อ !! อันอันถอนหายใจอย่างสงสารนาง และก็พลันนึกได้ ข้าเองก็น่าสงสารไม่แพ้เจ้าหรอก ยังไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง เพิ่งได้รู้จากปากของมาม่าอี้หลานว่าร่างเดิมนี้ถูกขายมาเป็นทาส แล้วทาสที่ไม่เหมือนทาสคนอื่นอีกด้วย คงจะแย่กว่าผู้หญิงตรงหน้านี้มากที่อย่างน้อยถ้ามีเงินไถ่ตัวก็คงจะออกไปจากที่นี่ได้

ขณะที่สองสาวกำลังปรับทุกข์กันอยู่นั้น กลุ่มของนายท่านก็เดินออกมาจากห้องนั้น และมาม่าอี้หลานก็ตามพวกเขามาด้วย และเมื่อเดินผ่านอันอันและผู้หญิงที่มาทำงานวันแรกคนนั้นที่ยังไม่ได้ถามชื่อแซ่กัน อันอันก็ถูกนายท่านจับข้อมือบางแล้วลากนางเดินตามเขาไป โดยที่คนทั้ง
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • สามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่   บทที่ 8 หญิงแพศยาที่เร่าร้อน nc

    อันอันครวญครางออกมาอย่างอดกลั้นอีกต่อไปไม่ไหว จำต้องปล่อยเสียครางดังแมวที่ขู่ฟ่อเบาๆ แต่มันก็เบาบางมากจนคนใต้ร่างแทบไม่รู้สึกอะไร และยิ่งครางยิ่งถูกเขาบดจูบอีกครั้งอย่างเร่าร้อน ลิ้นสากหนาของเขานั้นเข้าเกี่ยวพันลิ้นเล็กของอันอันอย่างดูดดื่ม เขาดื่มกินความหอมหวานราวกับน้ำผึ้งนั้นอย่างมัวเมาหัวใจดวงน้อยของอันอันมันรู้สึกวูบโหวงในใจอย่างที่ไม่เคยมาก่อน เรี่ยวแรงที่ควรจะมีเอาไว้ขัดขืนเขากลับเหือดหายไปที่ใดไม่รู้ได้ มือที่ควรจะผลักร่างหนาของเขาออกไป กลับไม่ยอมเคลื่อนไหวทำตามหน้าที่ของมัน ราวกับยอมให้เขาลงทัณฑ์บนเรือนกายของนาง แต่นางผิดอันใดเล่า เขาบอกว่าร่างเดิมนี้ทำผิดต่อเขา แต่ไม่ได้บอกว่าผิดอะไร แต่เขาดูแค้นเคืองมาก ดวงตาของเขาที่จ้องมองมามักจะเต็มไปด้วย ความเกลียดชัง ไม่พอใจเสมอแต่บัดนีี้คนที่ดูเกลีียดชังนางเหลือแสนกลับจูบนางอย่างร้อนแรง จังหวะจูบของเขาทำให้หัวใจของสาววัยสามสิบที่เกือบจะเรียกได้ว่าพร้อมจะขึ้นคานแล้วสั่นไหวอย่างรุนแรง ยิ่งถูกเขาบดจูบจนปากอวบบวมช้ำแต่ยิ่งส่งผลให้ความเสียวนั้นแล่นปราดไปที่เนินอวบด้านล่าง และนางรับรู้ได้ว่าบัดนี้น้ำรักของนางไหลซึมออกมาไม่ขาดสาย และมันกำ

    Last Updated : 2025-01-05
  • สามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่   บทที่ 9 เกลียดกันก็ไม่ต้องมายุ่ง

    ” อู๊ยยยย อูยยย นายท่าน นายท่านเจ้าขา อ๊าา อูยยยย อูยย “ ” โอ้ววว โอ้ววว แน่นมาก แน่นมาก อันเอ๋อ อันเอ๋อ เสียว เสียวเหลือเกิน โอ้ววว โอ้วววว “ นายท่านหนุ่มสอดลำกายอวบใหญ่และแข็งขึงของเขาเข้าไปจนมิดด้าม และแช่เอาไว้เพียงครู่ แล้วค่อยๆขยับบั้นเอวสอบด้วยจังหวะช้าๆ แล้วค่อยๆเร่งความเร็วขึ้นเรืื่อยๆ ” ลึกมากเจ้าค่ะ ลึก อูยย อูยยยย นายท่าน ลึกมากเจ้าค่ะ อูยยย “ เอวสอบของนายท่านหนุ่มโยกขยับเหมือนมีชีวิตของมันเอง มันโยกอย่างบ้าคลั่งและลึกสุดใจ ปากหนาก็ร้องครวญครางเสียกระเส่า ผสานไปกับเสียงครางหวานหูของคนที่บัดนี้กลายเป็นเมียของเขาแล้ว ตับ ตับ ตับ ตับ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องในห้องหนังสือนั้น ” โอ้ววว โอ้ววว เสียว เสียววว โอ้ววว “ นายท่านหนุ่มสุขสมจนใบหน้าหล่อเหลาบิดเบ้ไปหมด เสียวแบบที่เขาไม่เคยมาก่อนในชีวิตหนุ่ม ” โอ้ววว โอ้ววว ไม่ไหวแล้ว เจ้าตอดข้าแรงเกินไป ข้าจะเสร็จแล้ว จะเสร็จ โอ้ววว โอ้วววววว “ ร่องอวบของอันอันตอดรัดลำกายอวบใหญ่ของสามีหมาดๆ อย่างบ้าคลั่งจนเขาทนต่อไปไม่ไหว แตกพ่ายออกมาอย่างรุนแรง ทุกหยาดหยดเขาปลดปล่อยมันเข้าไปในร่องอวบของคนใต้ร่างจนหมดทุกหยาดหยุด หลังจากสุ

    Last Updated : 2025-01-05
  • สามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่   บทที่ 10 มาเป็นครูฝึกนางโลม

    หลายวันต่อมา ขณะที่อันอันกำลังถูพื้นอยู่ที่ชั้นล่างไม่ไกลจากเวทีที่กำลังมีการฝึกสอนนางโลมให้เดินเยื้องย่างเหมือนโชว์ตัวแก่แขกเหรื่ออย่่างงั้นแหละ อันอันจ้องมองเพราะนางเบื่อหน่ายกับชีวิตประจำวันจึงได้หาอะไรแก้เบื่อจึงจ้องมองไปอย่างนั้น และอาภรณ์ของนางโลมเหล่านี้ก็น่าสนใจไม่น้อย แต่ถ้าเป็นเธอจะออกแบบให้มันเร้าใจและดึงดูดใจกว่านี้ ขณะนั้นมาม่าอี้หลานกำลังดุว่านางโลมใหม่ที่เพิ่งเข้ามาอยู่และการเดินโชว์ตัวก็ขาดความั่นใจและดูเก้อเขินจนน่ารำคาญขณะนั้นอันอันก็ใกล้จะเสร็จงานแล้ว จึงได้เดินไปดูที่ข้างเวทีนั้น และก็ลืมตัวออกปากไปอย่างห้ามตนเองไม่ทันว่า “ ท่าเดินอย่างนี้ใครจะอยากสนใจดูกัน ข้าจะเดินให้พวกเจ้าดูเป็นตัวอย่าง “ เมื่อได้ยินเสียงของอันอันสาวใช้ที่ทำความสะอาดหอคณิกา หญิงงามบางคนที่เป็นรุ่นพี่ของหอคณิกาแห่งนี้ก็พากันหัวเราะออกมาเบาๆ สาวใช้ถูพื้นจะมาสอนท่าทางการเดินของหญิงคณิกา มันก็น่าหัวเราะอยู่ แต่มาม่าอี้หลานกลับเอ่ยขึ้นว่า ” เจ้าจะลองเดินให้หญิงพวกนี้ดูก็ได้ ถ้าเจ้าทำได้ข้าจะเลื่อนขั้นให้เจ้ามาสอนพวกนางเดินโชว์ตัว ” อันอันจึงได้เดินขึ้นไปบนเวทีอย่างมั่นใจ แล้วก็ออกวาดลวดลายของน

    Last Updated : 2025-01-07
  • สามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่   บทที่ 11 ประมูลนางโลม

    จนการดำเนินการประมูลมาถึงคิวของหลิวอันอัน นางก็เดินเยื้องย่างออกไปด้วยมาดดังนางหงส์ การแต่งตัวงดงามแต่นางก็ยิ่งทำให้ตนเองดูโดดเด่นขึ้นมาได้อย่างมืออาชีพสมกับเป็นอดีตนางแบบ จนมีผู้แย่งกันประมูลกันเกือบสิบคนเข้าไปแล้ว มีทั้งท่านอ๋องวัยกลางคนๆหนึ่ง รองแม่ทัพเว่ย ขุนนางอีกสองสามคน และพ่อค้าอีกหลายๆคน รวมถึงบุตรชายคนรองของคหบดีที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองนี้ ขณะนั้นมีการสู้ราคาประมูลตัวของอันอันไปถึงห้าร้อยตำลึงแล้ว และที่สุดบุตรชายคนรองของคหบดีจางที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองก็ตัดสินใจร้องบอกว่าเขาต้องการประมูลค่าตัวของหลิวอันอันแปดร้อยตำลึง และหลังจากนั้นก็ยังไม่มีใครเสนอจะให้มากกว่านี้ ทุกคนนิ่งเงียบ อันอันจ้องมองไปที่บุรุษที่เสนอราคาประมูลเธอสูงที่สุดและเธอคงจะได้ไปกับชายคนนี้แล้ว เขาอายุน่าจะประมาณยี่สิบกว่าปี ก็ยังอ่อนกว่าเธอในอดีต สวมอาภรณ์หรูหราดูสง่าและใบหน้าก็หล่อเหลาไม่น้อย อันอันครุ่นคิดขณะที่จับจ้องมองใบหน้าของเขาและเขาเองก็มองสบตาของเธอเช่นกัน เขายิ้มน้อยๆให้เธอ และคงจะมั่นใจแล้วว่าเขาจะได้ตัวของเธออย่างแน่นอน แต่แล้วอยู่ๆ ก็มีเสียงตะโกนดังมาจากประตูหน้าของหอคณิกา“ ข้าจะประมูลหลิวอ

    Last Updated : 2025-01-07
  • สามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่   บทที่ 12 ไม่ได้เป็นอะไรกัน nc

    ใบหน้าหล่อเหลาของนายท่านหนุ่มเคร่งเครียด เขาตกตะลึงตั้งแต่เห็นร่างอวบอิ่มที่วันนี้แต่งกายเสียงดงาม และยืนอยู่บนเวทีท่ามกลางสายตาบุรุษมากมาย แถมนางยังเข้าร่วมประมูลหญิงนางโลมที่มาใหม่อีกด้วย และก็มีคนทุ่มเทประมูลนางถึงแปดร้อยตำลึงหากเขามาไม่ทันอะไรจะเกิดขึ้น ป่านนี้นางมิบินปร๋อไปกับบุรุษคนใหม่แล้วหรือ กรามหนาขบเข้าหากันแน่น หนอย !! หญิงแพศยาเผลอเป็นไม่ได้ ผัวก็มีแล้ว เพิ่งเริงรักกันไปเมื่อวันก่อน รอยรักยังไม่ทันจางด้วยซ้ำไป วันนี้ก็คิดจะมีชายอื่นแล้ว เขาไม่ได้รักใคร่ใยดีนางหรอกนะ เพียงแต่ไม่ชอบใช้สตรีร่วมกับบุรุษอื่น และเขาแค่ยังไม่เบื่อนางเพียงเท่านั้น“ ข้ากับท่านไม่ได้เกี่ยวข้องอันใดกัน การที่ข้าจะไปกับใครย่อมไม่เกี่ยวกับท่านแต่อย่างใดเจ้าค่ะ ” อันอันตอบเขาไปอย่างที่ใจของนางคิด แต่แทนที่นายท่านหนุ่มจะได้สติและคิดได้ เขากลับโกรธเกรี้ยวยิ่งกว่าเดิม มือหนากระชากร่างบางของอันอันเข้ามาหาตัวอย่างแรงจนร่างอวบขึ้นมานั่งบนตักแกร่งของเขา และมือหนานั้นก็ไม่หยุดเพียงแค่นั้น แต่มันจับใบหน้าหวานของนางให้หันไปรับจูบที่รุนแรงดุดันของเขาเพื่อท่ีจะลงโทษที่นางกล้าแข็งข้อกับเขาอันอันเม้มปา

    Last Updated : 2025-01-07
  • สามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่   บทที่ 13 แค่หญิงอุ่นเตียง nc

    ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนขึ้นไปประกบจูบนางอีกครั้ง อันอันที่บัดนี้หัวสมองขาวโพลน ร้องครวญครางเสียงกระเส่าอย่างเสียวซ่าน นางลืมเลือนไปทุกสิ่ง ปากจิ้มลิ้มอ้าปากรับลิ้นสากของเขาอย่างเต็มใจ สติของนางนั้นหลุดลอยไปจนสิ้นบัดนี้ความเสียวซ่านรุมเร้าจนเกินจะทนนางต้องการเพียงร่างแกร่งที่แนบชิดนี้ช่วยปลดปล่อยความทรมานที่เขานั้นเป็นผู้ก่อให้จนสิ้นลง นางรู้ว่าเขาช่วยนางได้ ทั้งสองบดจูบกันอย่างรุนแรงและเร่าร้อน นายท่านหนุ่มนั้นจูบนางดุดัน เขาจูบนางเท่าไหร่ก็ยังไม่พอ ริมฝีปากของอันอันนั้นบวมเจ่อจากการบดจูบอย่างเร่าร้อนของนายท่านหนุ่ม เขาทั้งดูดลิ้นเล็กของนางและจูบจนนางแทบจะขาดอากาศหายใจ ขณะที่หลิวอันอันเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสที่เร่าร้อนของนายท่านหนุ่มที่มีเรื่องแค้นเคืองกับเธออยู่ ที่อันเอ๋อก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเรื่องนั้นร่างเดิมได้ก่อเอาไว้จริงหรือไม่ นิ้วแกร่งของเขาค่อยๆสอดเข้าไปในร่องอวบของนางทีละนิด ขณะที่ริมฝีปากหนาของเขาปล่อยปากอวบอิ่มของนางเป็นอิสระแล้วเปลี่ยนเป้าหมายมาโจมตีอกอวบใหญ่ที่แนบชิดแผ่นอกแข็งแกร่งของเขาไปมา ผลอิงเถาเล็กๆสองผลนั้นถูไถไปมาบนอกแกร่งที่บัดนี้สาปเสื้ออ้าออกเพราะมือบางของอั

    Last Updated : 2025-01-07
  • สามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่   บทที่ 14 หนีจากหอคณิกา nc

    เขาบีบเค้นเต้าหวานของนางอย่ามันมือ ปากหนาก็ประกบจูบริมฝีปากอวบของนางทันทีเขาจูบนางอย่างเร่าร้อน ดูดดื่มและยาวนานเพื่อหลอกล่อนาง ขณะที่บั้นเอวก็ค่อยๆขยับโยกช้าๆ ด้วยจังหวะที่เนิบนาบ เข้าสุดออกสุดอย่างช้าๆ สัมผัสร่องอวบของนางอย่างดื่มด่ำจนหลุดเสียงครางออกมาเบาๆ และค่อยๆเร่งโยกขย่มนางในที่สุดบั้นเอวหนาเหมือนมีชีวิตของมันเอง มันโยกไหวรัวเร็วด้วยจังหวะถี่ยิบ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้อง และสะโพกอวบของอัันอันก็ขยับโยกตามจังหวะรักของเขา นางยกสะโพกอวบของนางลงกระแทกลำกายอวบใหญ่ของนายหนุ่ม เริ่มด้วยจังหวะที่ช้าๆจนกระทั่งรัวเร็วเพราะบัดนี้นางหายเจ็บแล้ว มันเหลือแต่ความเสียวซ่านที่ทวีขึ้นทุกที ทุกการขย่มนางสัมผัสได้ถึงลำกายอวบใหญ่ที่มันขยับโยกเข้าหานางจนมิดลำกายมันทิ่มแทงส่วนลี้ลับที่สุดของนางจนสะโพกอวบกระตุกเกร็งหลายๆครั้ง นางเสร็จสมไปทันทีหลายครั้งติดกัน และปลดปล่อยน้ำหวานออกมาอย่างมากมาย เจ้าของหอคณิกาหนุ่มเห็นร่างอวบในอ้อมกอดเสร็จสมไปต่อหน้าจึงได้เร่งเสยสะโพกขึ้นหานางด้วยจังหวะที่รุนแรงหลายๆครั้งถิงถิงจึงได้ยกสะโพกขย่มเขาต่อในจังหวะรักเดียวกัน ทั้งสองร้องครวญครางผสานกันอย่างสุขสม อย่างไม่

    Last Updated : 2025-01-07
  • สามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่   บทที่ 15 หางานเพื่อเลี้ยงตัว

    “ ข้ายินดีจะไปทันทีเจ้าค่ะ จะไปเก็บของแล้วรีบไปจากที่นี่ในตอนนี้เลย ” เมื่อได้โอกาสแล้ว อันอันรีบเอ่ยกับหญิงวัยกลางคนตรงหน้าอย่างดีใจยิ่งนัก “ ข้าขออภัยนะเจ้าคะ ข้าจะไปจากที่นี่และจะไม่กลับมาให้พวกท่านเห็นหน้าอีกเจ้าค่ะ ไม่ต้องห่วงนะเจ้าคะ ” แล้วอันอันก็รีบเดินอย่างรีบเร่งออกมาจากเรือนหลังนั้น โดยที่ไม่ได้รอคำตอบจากผู้ใดด้วยซ้ำ เพราะนางกลัวว่าจะไม่ได้ไปจากที่นี่ แม้ลึกๆในใจจะมีบ้างที่นางรู้สึกหวั่นไหวไปกับนายท่านผู้นั้น แม้ปากจะบอกว่าไม่ได้แคร์ ไม่ได้รู้สึกอะไร แต่เขาก็เป็นชายคนแรกของนาง ชายคนแรกที่ปล้นจููบแรกและความสาวไป แต่อันอันไม่อยากจะอยู่ในสภาพเช่นนี้อีกแล้ว ชายคนนั้นไม่ได้ใยดีนางสักเท่าใดหรอก เขาแค่ต้องการให้นางเป็นนางบำเรอเท่านั้น ไม่มีทางจะยกย่องหรือรับผิดชอบแต่งงงานกับนางดังเช่นในละครหรอก อีกอย่างเขามีผู้หญิงที่แม่ของเขาหามาให้แล้ว และกำลังจะแต่งงานกัน นางไม่อยากจะอยู่เป็นของเล่นของผู้ชายของคนอื่นอีกแล้ว นางไม่ได้กลับไปที่เรือนแถวเพื่อเก็บข้าวของด้วยซ้ำเพราะกลัวจะเสียเวลา และกลัวเจ้าบุรุษหน้าตายนั่นจะขัดขวางนางไม่ให้ไปจากที่นี่ นางเดินอย่างเร่งรีบออกมาจากเรือนหลั

    Last Updated : 2025-01-07

Latest chapter

  • สามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่   บทที่ 24 กลับไปสู่ชีวิตนนางแบบ

    “ อ้าว หอมมาเสียทีนะ ดีแล้วทันพอดี รีบเข้าไปแต่งตัวเร็วเข้า อย่าให้คนอื่นรอนาน ” พี่มะปรางผู้จัดการเร่งยิกๆเมื่อเห็นหน้าของนางแบบสาวโผล่เข้าไปในสตูดิโอแล้ว หอมหมื่นลี้รีบวิ่งเร็วจี่ไปที่ห้องแต่งตัวที่อยู่่ด้านหลัง แล้วรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าที่จะต้องใช้ถ่ายแบบ แล้วนั่งลงให้ช่างแต่งหน้าและทำผมให้ “ ไม่ได้เจอกันเสียนานเลยนะ น้องหอม ช่่างแต่งหน้าชวนคุย ” หอมหมื่นลีี้ยิ้มให้ “ ไม่ค่อยมีงานนะพี่ ก็เป็นธรรมดานะ เราวัยปูนนี้แล้ว เด็กใหม่ๆก็เข้าวงการเยอะไปหมด จนหนูแทบจะจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าใครเป็นใคร เราก็รุ่นใหญ่แล้ว งานก็เริ่มจะน้อยลง ทำอย่างไรได้เล่าพี่อาชีพอย่างเราก็คงจะต้องมองหาอาชีพเสริมอื่นๆเอาไว้บ้าง เผื่อวันหน้าไม่มีคนจ้างแล้ว ” ช่างแต่งหน้าสาวสองพยักหน้า “ ก็ใช่ อาชีพนี้มันก็เป็นอย่างนี้นะ คลื่นลูกใหม่ไล่คลื่นลูกเก่า เพราะเป็นอาชีพของคนสวยคนงาม คนโดดเด่นน่าสนใจถึงจะอยู่ได้นาน แต่จะว่าไปน้องหอมก็โชคดีมากนะคะ งานนี้เป็นพรีเซ็นเตอร์สินค้าแบรนด์ใหม่ของบริษัทของจีนที่มาเปิดสาขาในเมืองไทย ปกติแล้วงานอย่างนี้เขาน่าจะจ้างนางแบบชื่อดังและเป็นกระแสมากกว่านี้ แต่นี่น้องหอมได้งานนี้ พี่ได้ยินมาว่า

  • สามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่   บทที่ 23 ที่ผ่านมาคือฝันไป

    หลังจากตื่นนอนเมื่อตอนสายของอีกวันหนึ่ง นายท่านหนุ่มออกมานั่งเล่นกับอันอันที่หน้าห้องโถงในเรือน เขากำลังนอนหนุนตักของนางให้นางป้อนผลอิงเถาเข้าปากทีละลูก พลอดรักกันหวานฉ่ำ เขาแกล้งหาเรื่องหอมแก้มนวลของนางและยั่วเย้ากันเล่นประสาข้าวใหม่ปลามัน นายท่านหนุ่มมองสบตาภรรยาของเขาเสียหวานฉ่ำขณะนั้นก็มีเสียงเคาะประตู เมื่อเขาอนุญาติคนสนิทก็ก้าวเข้ามารายงานเรื่องที่จวนฮั่ว เขานิ่งฟังแล้วพยักหน้า “ ก็ดีแล้ว ท่านอาหลงรักเหม่ยอิงมานานก็สมหวังเสียที ดีแล้ว วันนี้ไม่มีงานที่ไหนข้าจะพักผ่อนที่นี่มีเรื่องด่วนอะไรก็มารายงานก็แล้วกัน ” แล้วคนสนิทของเขาก็ก้าวเท้าออกไปจากเรือนของเขา หลังจากนั้นก็มีงานแต่งงานของคุณชายฮั่วเซิ่นหลางกับคุณหนูกู้เหม่ยอิงที่งานแต่งนั้นยิ่งใหญ่พอสมควร แขกเหรื่อได้รับเชิญมากมายเกือบจะครึ่งเมือง งานแต่งจัดที่ตระกูลฮั่ว นายท่านหนุ่มพาภรรยาคืออันอันไปงานอย่างออกหน้าออกตา ใครๆถามเขาก็บอกว่าแต่งงานแล้วเงียบๆ เพราะไม่ค่อยมีเวลานัก และภรรยาก็ท้องแล้วอันอันหน้าแดงก่ำที่เขาแนะนำกับแขกเหรื่อเช่นนั้น แต่นางนั้นเป็นหญิงสาวยุคใหม่ที่มาจากโลกอนาคตจึงพอรับมือกับสายตาที่มองมาอย่างหลากหลายความร

  • สามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่   บทที่ 22 เมียจ๋าช่วยด้วย

    ด้านนายท่านฮั่วฟู่เฉิง เขารีบขึ้นรถม้าอย่างเร่งร้อนสั่งให้คนขับเร่งกลับไปยังหอคณิกาให้เร็วที่สุด เมื่อไปถึงแล้วเขารีบวิ่งไปที่เรือนด้านหลังของเขา รีบข้ามสะพานตรงไปที่เรือนของตนเอง ในใจของเขาหวังว่าเมียรักจะอยู่ในเรือน ขณะที่เขาพุ่งตัวเข้าไป เสีี่ยวหลินก็เดินออกมาเมียงมองว่าใครมา “ เสี่ยวหลินออกไปก่อน นายหญิงอยู่ข้างในหรือไม่ ” เสี่ยวหลินเห็นนายท่านดูเร่งร้อนผิดปกติ นางรีบพยักหน้า “ อยู่เจ้าค่ะ ” เมื่อได้ยินสาวใช้บอกว่าเมียของเขาอยู่ ก็โล่งใจนัก รีบเร่งฝีเท้าเดินเข้าไปในห้องนอน หูได้ยินเสียงประตูหน้าเรือนปิดลง เสี่ยวหลินคงจะออกไปแล้ว เขาเดินเข้าไปในห้องนอน เมียรักกำลังนั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง“ อันเอ๋อ เร็วเข้าพี่ถูกยาปลุกกำหนัด ช่วยผัวหน่อยเร็วเข้า ” เขาเร่งร้อนเดินไปที่เตียงนอน อันอันได้ยินสามีบอกดังนั้น นางรีบลุกขึ้นแล้วเดินตามเขาไปที่เตียงนอนหลังใหญ่ของพวกเขาร่างล่ำสันรีบถอดอาภรณ์ของตนเองโยนลงไปบนพื้น แล้วขึ้นไปนอนบนเตียง อันอันเดินมาถึงนางประกบจูบเขาทันทีอย่างดูดดื่ม นายท่านหนุ่มก็อ้าปากรับลิ้นเล็กของเมียรักอย่างรอคอย ทั้งสองจูบกันอย่างดูดดื่มจนกลายเป็นเร่าร้อน มือหนาของนาย

  • สามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่   บทที่ 21 ท่านอารสเด็ด nc

    “ ท่านพี่เจ้าคะ น้องเสียวเหลือเกิน กระแทกแรงๆอีก แรงอีกเจ้าค่ะ รักน้อง รักแรงๆเจ้าค่ะ ” นางเอ่ยบอกเขาแล้วสบตาสามีหวานฉ่ำ อาหนุ่มหลงไหลเมียหมาดๆคนนี้ไม่น้อย นางร่าน นางร้ายแต่เขาจะเก็บนางเอาไว้ปราบพยศ ร้ายแค่ไหนเขาก็จะปราบจนนางมาร้องครวญครางใต้ร่างเขาเช่นนี้ “ อ๊าย อ๊าา อ๊าา เสียวเหลือเกิน อ๊าย อ๊าย อ๊าา ” เหม่ยอิงร้องครวญครางอย่างสุขสม อาหนุ่มจับร่างอวบของนางพลิกไปมาหลายท่วงท่าตามแต่ใจของเขา นางเองก็ร่อนรับจังหวะรักของเขาอย่างไม่ยอมแพ้ อาหนุ่มติดใจนางเหลือเกิน ขนาดนางยังไม่มีประสบการณ์ เพิ่งเคยกับเขาเป็นครั้งแรกยังร่านได้ใจเขาถึงขนาดนี้ หากเขาฝึกปรือนางไปอีกไม่นานคงจะเริงรักกันได้ถึงใจยิ่งกว่านี้ อาหนุ่มขย่มนางอีกครั้งจากด้านหลัง เขายกสะโพกอวบนางขึ้นแล้วบีบเค้นก้นงอนของนางจนขึ้นสี ยิ่งทำให้เหม่ยอิงเสียวซ่าน นางแอ่นก้นอวบขึ้นหาเขาอย่างร่านร้อน ยิ่งเขากระแทกรุนแรงเท่าใดนางยิ่งชอบ นางยิ่งโยกเข้าหาเขา ทั้งสองเริงรักกันอย่างมีความสุข เหม่ยอิงยอมให้เขาทั้งตัว นางหลงรักสามีแก่ผู้นี้อย่างหมดใจ นางยอมรับหลงเขา หลงมาก ถึงขนาดยอมเริงรักกับเขาอย่างร่านร้อน ทั้ง ๆที่รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่ใ

  • สามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่   บทที่ 20 ได้สามีแต่ว่าผิดคนไปหน่อย nc

    ขณะนั้นฟู่เฉิงเริ่มมีอาการกำหนัดกำเริบขึ้นมาอย่างรวดเร็วและเขาเองก็รู้ว่ามันไม่ปกติ และเขาจ้องมองใบหน้าแดงระเรื่อของเหม่ยอิงก็รู้ทันที่ว่าเขานั้นต้องถูกนางวางยาปลุกกำหนัดเข้าให้แล้ว“ ท่าอาขอรับ ข้าฝากดูแลเหม่ยอิงแทนข้าด้วย ข้ามีธุระจะต้องรีบไปทำตอนนี้เลย ” แล้วเขาก็ผุดลุกเดินออกจากห้องอาหารอย่างเร่งรีบ ไม่ทันที่เหม่ยอิงจะได้ทันร้องคัดค้านเขา และตัวของนางเองในตอนนี้ก็เกิดอาการกำเริบไม่น้อยแล้ว นางบิดกายไปมาเพราะความเสียวซ่านที่มันกำเริบขึ้นอย่างรวดเร็ว นางแอ่นร่างบางไปมาอย่างทนไม่ไหว “ ท่านอาอย่านะ จะทำอะไรข้า ” นางร้องขึ้นอย่างตกใจเมื่ออาหนุ่มของฟู่เฉิงก้มลงช้อนอุ้มนางเดินออกจากเรือนหลักแล้วอ้อมไปทานด้านหลังเรือนแล้วเข้าไปในเรือนของเขา โดยมีคนสนิทของเขายืนคุมอยู่หน้าเรือน “ เจ้าบ้า จะพาข้าไปไหน พาข้าไปหาพี่ฟู่เฉิงเดี๋ยวนี้นะ เจ้าบ้า เจ้าบ้า ” นางทุบไหล่หนาของอาหนุ่มที่มีอายุแก่กว่าฟู่เฉิงไม่มาก เขาเป็นลูกหลงและยังไม่ได้แต่งงาน เขาแอบรักเหม่ยอิงมานานแล้ว แต่เหม่ยอิงไม่เคยมองเขาเลย นางหลงไหลใฝ่ฝันแต่ฟู่เฉิง และวันนี้ช่วยไม่ได้ที่นางทำตัวเองเขาแอบได้ยินแผนการณ์ของพี่สาวกับเหม่ยอิงตั

  • สามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่   บทที่ 19 ท่านต้องเป็นของข้า nc

    กู้เหม่ยอิงกลับออกมาจากร้านอาภรณ์ที่พบนังหลิวอันอันด้วยใบหน้าหม่นหมองดวงตาแดงก่ำ นางเฝ้ารอพี่ฟู่เฉิงมาหลายปีแล้ว แต่เขาก็ไม่มีท่าทีจะจัดการเรื่องแต่งงานเสียที ผัดผ่อนมาตลอด ทุกครั้งก็จะบอกว่าไม่มีเวลาเพราะกิจการค้ายุ่งมาก ทำให้นางต้องเฝ้ารอตลอดจนท่านป้าพานางไปหาเขาที่เรือนก็ยังคงไม่มีอะไรคืบหน้า นางจะไม่รออีกต่อไปแล้ว นางจะลงมือให้พี่ฟู่เฉิงเป็นของนางเสียที และเขาก็จำจะต้องแต่งงานกับนางหากมีอะไรกันแล้ว ไม่มีทางจะหลบเลี่ยงได้อีก จะทนเป็นสตรีในห้องหอที่ดีไปทำไมกัน เมื่อผู้หญิงหยำฉ่ามาแย่งว่าที่สามีไปต่อหน้าต่อตาเช่นนี้ เมื่อเป็นหญิงร่านแล้วได้ดีเช่นนังหลิวอันอันนั่น ข้าก็จะทำตัวเช่นเดียวกับมันบ้าง ให้มันรู้กันไปว่าท่านพี่จะหนีข้าพ้นอีกไหม จากนั้นนางก็ขึ้นไปนั่งบนรถม้า แล้วออกคำสั่งกับสาวใช้คนสนิท“ ซิ่วเอ๋อ เจ้าไปซื้อยาปลุกกำหนัดมาให้ข้า กระซิบบอกกับหลงจู้ที่ร้านขายยาให้จัดให้บอกว่าท่านพ่อสั่งมาก็แล้วกัน ขอเป็นชนิดที่ร้ายแรงที่สุด บอกเขาว่าท่านพ่อกำชับมาว่าอย่างให้มีอะไรผิดพลาด ” ซิ่วเอ๋อพยักหน้า แล้วก็รีบลงไปจากรถม้าไปจัดการตามคำสั่งของนายของตนเอง หลังจากสาวใช้จากไปแล้ว เหม่ย

  • สามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่   บทที่ 18 อนุหลิว

    เมื่อกลับมาถึงหอคณิกา นายท่านอุ้มร่างงามของเมียรักขึ้นแนบอกโดยไม่คิดจะปลุกนางให้เดินลงไปจากรถม้าเอง ตั้งแต่นางหายไปเขานอนไม่ค่อยจะหลับเลย ปากบอกว่าเกลียดนาง รังเกียจ และแค้นเคืองนางที่ทำให้พี่ชายเสียชีวิต แต่อีกใจมันโหยหานางแทบจะบ้า เขาแทบจะคลั่งเมื่อควานหานางจนทั่วเมืองไม่พบ เขาเองก็รู้ว่ามารดามิอาจจะยอมรับนางได้เพราะนางถูกกล่าวหาว่าทำให้พี่ใหญ่เสียชีวิตเพราะหลอกให้เขารัก หลอกเอาทรัพย์สินของเขาไปมากมาย แต่นางเอาทรัพย์สินเหล่านั้นไปไว้ที่ใดกัน ไหนบอกว่านางหลอกลวงทรัพย์สินบุรุษอื่นไปมากมายอย่างไรเล่า แล้วทรัพย์สินพวกนั้นหายไปที่ใดหมด และมันไม่น่าจะใช่ทรัพย์สินของบิดาของนางที่ถูกทางการยึดเอาไป หากนางฉลาดพอคงจะต้องซุกซ่อนเอาไว้ แต่เมื่อนางหนีเขาไปได้ ไยจึงไม่หนีกลับไปค้นหาทรัพย์สินของตนเองมาเล่า ทำไมถึงไปรับจ้างร้านอาภรณ์ของคุณชายจาง แถมยังจะย้ายไปทำงานที่ร้านอาภรณ์สาขาของเขาที่เมืองฉางอันอีีกด้วย ถ้าหูตาของเขาไม่มีมากพอที่จะรู้ข่าว นางคงจะหนีเขาไปพ้นแล้ว ร่างหนาอุ้มร่างอวบอิ่มของนางเดินตรงไปที่สวนด้านข้างหอคณิกาเพื่อมุ่งหน้ากลับเรือนหลังเล็กข้างสระบัวของเขา “ กลับเรือนของเราเถอะนะ

  • สามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่   บทที่ 17 จับนกน้อยกลับเข้ากรง

    หลังวันต่อมาคุณชายจางก็ส่งรถม้ามารับหลิวอันอันที่หน้าร้านขายอาภรณ์เพื่อส่งนางไปยังร้านอาภรณ์อีกสาขาหนึ่งของเขาที่เมืองฉางอันดังที่รับปากนางเอาไว้ เพราะเขาให้คนไปสืบมาแล้ว และได้รู้ว่าคุณชายฮั่วเจ้าของหอคณิกาและกิจการใต้ดินอีกหลายอย่างนั้นกำลังค้นหานางแทบจะพลิกเมือง แสดงว่าอันอันนั้นมีความสำคัญกับเขามากหากเป็นแค่หญิงคณิกาเพียงคนเดียวคงจะไม่ค้นหากันวุ่นวายเช่นนี้ แต่เขารู้ว่าคนของคุณชายฮั่วยังไม่รู้ว่าหลิวอันอันหลบอยู่ที่ร้านขายอาภรณ์ของเขา นับว่านางก็ฉลาดไม่น้อยที่ไม่เคยออกมาจากร้านเลย ทำให้คนได้พบตัวของนางนั้นน้อยมาก เลยไม่ค่อยมีเบาะแสให้ตามนางนางนัก อันอันขึ้นไปบนรถม้าแล้วถอนหายใจออกมา นางเอ่ยลาเสี่ยวหลินในใจ หลายวันมานี้หลายจากหายตกใจแล้วก็พลันนึกถึงอดีตเพื่อนร่วมห้องที่หอคณิกาได้ ป่านนี้นางจะเป็นเช่นไรบ้าง แต่ก็คงไม่มีอะไรเพราะเสี่ยวหลินอยู่ที่นั่นมาก่อนนาง และไม่ได้เกี่ยวข้องกับอันอันเสียทีเดียว แค่เป็นสาวใช้ที่พักห้องเดียวกันเท่านั้น ขณะที่รถม้าแล่นผ้ามาตามถนนในเมืองนี้ อันอันไม่กล้าเปิดผ้าม่านเพื่อมองออกไปเพื่อจะดูบ้านเมืองที่นางยังไม่ทันได้เห็นมันอย่างทั่วถึงเพราะมัวแต่ซ

  • สามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่   บทที่ 16 ชีวิตช่างเสื้อคนงาม

    หลังจากนัั้นอันอันก็กลายเป็นช่างออกแบบและตัดเย็บอาภรณ์สตรีของร้านแห่งนี้ และนางได้มีชีวิตที่สงบสุขไม่น้อยเพราะนางไม่ค่อยจะย่างเท้าออกไปจากร้านเลย นางกลัวว่าคนของคุณชายตระกูลฮั่วจะจำนางได้ เพราะนางไม่แน่ใจว่านายท่านฮั่วนัั่นจะปล่อยนางไปจริงๆหรือ วันนั้นพวกเขาคงยังตั้งตัวไม่ทันเมื่อมารดาของพวกเขามาโวยวายกระทันหัน นางก็รีบหาทางชิ่งออกมาแล้วบังเอิญแผนมั่วๆในวันนั้นเกิดได้ผลขึ้นมา นางจึงรีบชิ่งหนีมาจนตอนนี้ก็ไม่ได้ข่าวใดๆ แต่นางก็ยังไม่กล้าออกไปจากร้านอยู่ดี มีแค่เวลาหัวค่ำที่แอบไปเดินใกล้ๆนี่เพื่อจะหาซื้อขนมกินเล่นเท่านั้นผลงานของอันอันเริ่มเป็นที่ยอมรับของลูกค้า มีคนมาสั่งตัดอาภรณ์ในแบบที่อันอันออกแบบจำนวนมากขึ้น ทำให้เถ้าแก่เนี๊ยะเพิ่มค่าแรงและค่าออกแบบให้กับอันอันมากขึ้น นางจึงได้เริ่มมีเงินเก็บออมเอาไว้ หากได้มากพอนางคิดว่าจะหาทางย้ายไปจากเมืองนี้ ไปเปิดร้านขายอาภรณ์เล็กๆเป็นของตนเอง ความคิดที่ว่าจะกลับไปยังภพเดิมนั้นไม่มีทางเป็นไปได้แล้ว ป่านนี้ร่างกายของหอมหมื่นลี้คนเดิมพี่ปอหรือไม่ก็พี่ร่วมคงจะฌาปนกิจไปเรียบร้อยแล้ว หอมเอ๊ยหอม แต่ก็ช่างมันเถิดสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วและผ่านไปแล้วไม่อ

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status