Semua Bab ภรรยาในนาม: Bab 51 - Bab 60

ภรรยาในนาม EP 51"พวกคุณเป็นใคร!?" หญิงสาวก้าวลงมาจนถึงบันไดขั้นสุดท้าย ถึงมองเห็นว่าในบ้านหลังนี้ดูไม่ปกติ เพราะมีชายฉกรรจ์อยู่ในบ้านสองคน "คุณแม่ไปไหน?" เธอยังคงมองหาเพราะถ้าเป็นแขก ต้องเห็นแม่เขานั่งร่วมอยู่ด้วยสิ"หึ!! ลงมาแล้วเหรอ" ผู้ชายอีกคนเดินออกมาจากในครัว พูดเหมือนกับว่ามันกำลังรอเธอให้ลงมาอยู่"จัดการเลยไหมพี่""มึงจะเอาเก็บไว้ทำแม่หรือไง" คนที่ออกมาใหม่ดูท่าแล้วคงจะเป็นหัวหน้าไอ้สองคนนี้แล้วพวกมันก็เดินตรงกันเข้ามาหาเธอ ขาเรียวค่อยๆ ก้าวถอยกลับขึ้นไปชั้นบน..แต่ก็ไม่ทัน"กรี๊ดดด!!" รรรรรรกลัวว่าตัวเองจะตกบันไดลงไปก็เลยยอมให้พวกมันจับตัว เพราะถ้าตกลงไปยิ่งจะอันตรายกับลูกแล้วพวกมันก็พาเธอเข้ามาในครัว"คุณแม่" ซึ่งในนี้มีอัญชัญและแม่บ้านถูกจับมัดไว้ก่อนแล้ว"เอามันไปมัดไว้ด้วยกัน" "คุณแม่เป็นอะไรไหมคะ""จะถามทำไม!!" นางตะคอกใส่ด้วยน้ำเสียงฉุนเฉียวแล้วก็หันไปหาไอ้พวกนั้น "แล้วนี่พวกแกทำอะไร เราไม่ได้ตกลงกันไว้แบบนี้นี่!!"จากที่เป็นห่วงมาก..ตอนนี้รู้แล้วว่า มันคือแผนของนาง "ทำไมคุณต้องทำถึงขนาดนี้ด้วย""เธอรู้ดียิ่งกว่าใครว่าฉันทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร ถ้าเธอไม่เข้ามาวุ่นวายกับลู

ภรรยาในนาม EP 53ก๊อก ก๊อก "แม่ครับ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับเปิดประตูเข้ามาในห้อง "ลงไปข้างล่างกันครับแม่" เข้ามาถึงก็เห็นแม่นั่งอยู่บนเตียงนอน"แม่ไม่ไป" นางเห็นตั้งแต่รถวิ่งเข้ามาแล้วว่ามีรถตำรวจด้วย มันไม่ชอบมาพากลแล้ว"ทางตำรวจจับโจรพวกนั้นได้แล้วครับ" ขณะที่พูดเขามองดูสีหน้าของแม่ว่าจะตกใจไหม"จับได้แล้วมันเกี่ยวอะไรกับแม่ล่ะ""แม่ครับ" หน้าที่ลูกเขาคงทำได้แค่นี้ ต่อไปคงเป็นหน้าที่ของความยุติธรรม "แม่ลงไปคุยกับตำรวจหน่อยนะครับ ถ้าแม่ไม่ได้ทำก็บอกพวกเขาไปตามตรง"สิ่งที่คฑากลัวมากที่สุดก็คือกลัวแม่คิดสั้น แต่นางก็ยอมเดินตามลูกชายลงมาข้างล่างตอนนี้ทุกคนนั่งรออยู่ที่ห้องรับแขกรวมทั้งกัลยาที่เพิ่งจะกลับมาถึง เพราะน้องชายได้ส่งข้อความไปให้กลับมาที่บ้าน"ฉันไม่ได้ทำ" นางยืนยันคำเดิมพลางนั่งลงโซฟาเหมือนไม่สะทกสะท้านอะไรเลย แต่นางก็พูดออกมาก่อนที่ตำรวจจะถาม มันยิ่งมีพิรุธออกมาให้ทุกคนเห็น"เราขอสอบปากคำทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์วันนั้น" ตำรวจหันไปมองป้าแม่บ้านและรรรรรร "ผู้ต้องหาบอกว่าทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์เป็นพยานได้หมด เพราะว่าตัวบงการพูดออกมาจากปากตัวเอง"คฑาและกัลยาต่างก็มองหน้ากัน แต่พอได

ภรรยาในนาม EP 55"เธอทำไปเพื่ออะไร" นางเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบเปิดใจให้ใคร ..ที่เป็นแบบนี้เพราะความมั่งมี หลายคนอาจจะคิดว่ามันเกี่ยวกับความรวยตรงไหน เพราะนางกลัวว่าคนที่เข้ามาจะหวังแค่เงินทองหรือทรัพย์สมบัติที่นางมีอยู่ ก็เลยไม่คิดว่าพวกเขาหรือเธอจะมีใจรักลูกของนางจริง นอกเสียจากว่าสะใภ้หรือเขยคนนั้นจะฐานะเท่าเทียมกันบททดสอบของแต่ละคนถึงได้หนักหนานัก และตอนนี้บททดสอบของสะใภ้ถือว่าเริ่มเข้าตานางแล้ว"ทำไปเพราะรักค่ะ รันรักลูกชายของคุณ..." เธอไม่กล้าเรียกอัญชัญว่าแม่เลยใช้คำว่าคุณแทน"ถ้าคฑาไม่มีอะไรติดตัวเลยแม้แต่บาทเดียว เธอยังจะรักเขาไหม""ไม่มีก็ไม่เห็นเป็นไรนี่คะ ในเมื่อเขายังมีสองมือสองเท้าฉันก็มีเหมือนกัน เราสามารถที่จะสร้างมันขึ้นมาใหม่ได้""เธอก็พูดได้สิ เพราะฉันมีลูกชายแค่คนเดียว ยังไงบริษัทก็ต้องเป็นของเขาอยู่แล้ว""คุณมีคนบริหารบริษัทแทนสามีรันไหมล่ะคะ ถ้ามีรันจะชวนสามีของรันไปเอง""นี่เธอ!" มันอาจจะเป็นท่าทางอวดดีจองหอง แต่มันกลับโดนใจของอัญชัญเข้าอย่างจัง แต่ถ้าจะสิ้นสุดบททดสอบแค่นี้มันก็ไม่ใช่นางแล้ว "โอ๊ยย..ปวดหัว" หญิงวัยกลางคนอยู่ดีๆ ก็ทรุดลง จนรรรรรรต้องรีบเข้ามารับร่างขอ

ภรรยาในนาม EP 57 เวลาได้ผ่านล่วงเลยมาตอนนี้รักนรินทร์อายุครบ 6 เดือนแล้ว และแน่นอนว่าเด็กในท้องของรรรรรรก็อายุครรภ์ 6 เดือนเช่นกัน"จะเดินจะเหินอะไรก็ระวังหน่อย ถ้าเป็นไปได้ไม่ต้องลงมาอยากได้อะไรก็โทรลงมาบอกแม่บ้าน" อัญชัญเห็นลูกสะใภ้เดินลงมาชั้นล่างก็รีบเดินเข้าไปรอรับ"รันอยากจะเดินบ้างค่ะ" ตอนนี้รรรรรรแทบจะไม่ได้ทำอะไรอยู่แล้ว ถึงแม้ท่านจะพูดไม่ค่อยเพราะแต่ทุกคำพูดเธอก็ดูออกว่าท่านเป็นห่วง"ย้ายลงมาอยู่ห้องข้างล่างดีกว่า ขึ้นลงบ่อยๆ ไม่ดีหรอก" ขณะที่นางกำลังพูดกับลูกสะใภ้อยู่นั้น พี่สาวของเธอก็เดินออกมาจากในครัว"อยากได้อะไรเหรอ ทำไมไม่บอกพี่ล่ะ" ประโยคเดียวกันเป๊ะเลยกับแม่สามี"รันอยากจะเดินยืดเส้นยืดสายบ้างค่ะ แล้วตอนนี้หนูรักอยู่ไหนคะ""นอนหลับแล้ว" รรินธรเป็นอีกคนที่ไม่ค่อยได้เหนื่อยกับลูกสาวมากนัก เพราะว่าตอนนี้อัญชัญหาพี่เลี้ยงเด็กมาช่วย ทีแรกรรินธรไม่อยากจะรับเพราะตัวเองไม่ใช่คนในครอบครัวนี้ แต่นางให้เหตุผลว่าให้พี่เลี้ยงเด็กฝึกงานไว้รอเลี้ยงลูกของคฑา"พี่อยากจะกลับไปทำงานแล้ว" ตอนนี้รรินธรรักษาตัวหายดีแล้ว และลูกก็มีคนช่วยดูแลแทน น้องสาวก็อยู่ที่นี่ด้วยเธอเริ่มจะเกรงใจเจ้าข

ภรรยาในนาม EP 59"คริสงั้นเหรอ? เป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนหน้าเหมือนกันขนาดนี้ เขาเปลี่ยนชื่อเหรอ??" ได้แต่คุยกับตัวเอง แต่ดวงตานั้นมองจ้องไปที่ลูกสาว ..ทำไมหนูถึงเลือกที่จะหน้าเหมือนพ่อ "แม่ขอโทษนะลูก" เธอไม่น่าที่จะไปตำหนิลูกเลยว่าหน้าเหมือนใครอีกความคิดหนึ่งได้ผุดขึ้นมาในหัว ถ้าเขาไม่ใช่ผู้ชายคนนั้น ..หรือเขามีแฝด?! "หรือจะใช่ ถ้าเป็นเขาต้องจำเราได้สิ" จากที่คิดว่าจะลาออกจากงาน ..มันก็เลยทำให้รรินธรอยากค้นหาความจริงดู ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นแฝดพ่อของรักนรินทร์จริงไหมใช่แล้วคริสหน้าเหมือนกับสามีของรรินธรมาก เขาหายไปตั้งแต่รู้ว่าเธอท้อง ไม่สิ เขาหายไปก่อนหน้านั้นด้วยซ้ำ แต่จะว่าเขาไม่รู้เรื่องลูกก็ไม่ใช่ เพราะเธอได้ส่งข้อความไปและเขาก็เปิดอ่านแล้วด้วย จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ไม่มีข้อความใดๆ ตอบกลับมาอีกเลยเช้าวันต่อมา.."แม่จะหาความจริงมาบอกลูกให้ได้ว่าผู้ชายคนนั้นคือพ่อของลูกไหม ถึงแม้ความจริงมันจะเป็นยังไงหนูอย่าเสียใจนะลูกที่เขาไม่เลือกเรา" ทำเหมือนกับว่าปลอบใจลูกแต่ที่ไหนได้ปลอบใจตัวเองมากกว่ารรินธรอุ้มรักนรินทร์ออกมาฝากไว้กับน้องสาวก่อนที่จะไปทำงาน[บริษัท]รรินธรมาถึงก็ตรงขึ้นไปชั้นที่