บททั้งหมดของ ภรรยาในนาม: บทที่ 41 - บทที่ 50

หญิงสาวร่างระหงเอื้อมมือไปจับเอากระเป๋าสะพายของตัวเอง แล้วลุกขึ้นจากที่นั่งสำหรับญาติผู้ป่วย"คุณจะไปไหน" เป็นห่วงแม่ก็เป็นห่วง แต่นาทีนี้เขาเลือกที่จะเดินตามหลังเธอมา"ฉันจะกลับ""รอก่อนได้ไหมเดี๋ยวไปส่ง""ไม่ต้องไปส่งหรอกค่ะ ฉันกลับเองได้""ผมอยากจะคุยกับคุณเรื่องลูก""ลูก?" พอได้ยินคำนี้เธอถึงกับหยุดเดินแล้วค่อยๆ หันกลับมา "เขาเป็นลูกของฉัน..คุณจะคุยอะไร""รัน""เขาเป็นลูกของฉันแค่คนเดียว" หญิงสาวกำลังจะหันหน้าหนี แต่ถูกมือหนาทั้งสองข้างคว้าร่างให้หันกลับมาก่อน "ผมรู้ว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของผม""เขาจะเป็นลูกคุณได้ยังไง ก็ในเมื่อคุณคุมกำเนิดอยู่" ขณะที่พูดหัวใจก็ได้เต้นแรงขึ้นมา เพราะเธอกลัวว่าเขาจะมาแย่งลูกไป เรื่องรับผิดชอบเธอคิดว่าเขาคงไม่ทำอยู่แล้วคฑาก็คิดอยู่ว่าตัวเองคงเผลอหลั่งเข้าไปข้างในบ้างแหละ เพราะมีอยู่จังหวะหนึ่งที่เขาเสียวมากจนเผลอกดแช่ไว้นานแล้วค่อยชักออกมาปล่อยข้างนอกในเมื่อเธอยืนยันว่าจะกลับเขาก็เลยพาลงมาที่รถ และคิดว่าวันหลังค่อยคุยกันเรื่องลูกใหม่"ขึ้น""ฉันบอกแล้วไงว่าจะกลับเอง คุณขึ้นไปดูแม่ของคุณเถอะ""บอกให้ขึ้นรถไง"รรรรรรไม่ยอมขึ้นเธอเดินเลี่ยงรถเขาออกมาเพื

"คุณรีบทำต่อให้เสร็จเถอะ" หญิงสาวพูดพร้อมกับเบือนหน้าออกห่าง ไม่จูบก็ไม่ต้องจูบสิ ใครเขาจะไปสนใจขนาดนั้น..ก็แค่มันคาใจชายหนุ่มถอดสิ่งที่เชื่อมต่อกันอยู่ออกมา แล้วก็ลุกขึ้นใครจะมีอารมณ์ทำต่อได้ ถูกขัดจังหวะจนลากล้อขนาดนี้แต่พอเขาลุกขึ้นเธอก็รีบนอนหันหลังให้ พร้อมกับดึงผ้าห่มมาคลุมร่างที่เปลือยเปล่าไว้คฑาอยากจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเขาให้เธอฟังว่าทำไมถึงไม่จูบ แต่ไม่รู้จะเริ่มเล่ายังไง ถ้าคนฟังไม่เข้าใจ คงคิดว่าเขาเป็นโรคประสาทชนิดหนึ่งแน่วันต่อมา.."พี่" รรรรรรออกมาจากห้องก็เห็นพี่สาวอยู่ที่คอนโดแล้ว "พี่มาตั้งแต่เมื่อไร""ตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว เห็นว่าเรานอนหลับพี่ก็เลยไม่กวน" คฑาให้พี่สาวของเธอเก็บเฉพาะของจำเป็น แล้วให้คนรถไปรับสายตาของเธอมองไปทั่วห้องเหมือนกับมองหาอะไรสักอย่าง ..แต่ถึงแม้ว่าน้องสาวจะไม่ถาม พี่ก็รู้ว่าน้องมองหาใคร.. "บอสออกไปแล้ว บอกว่าให้พี่ดูแลเรา""พี่ไปตกลงกับเขาเมื่อไรว่าจะย้ายมาอยู่คอนโด""พี่ขอโทษที่ไม่ได้ถามเราก่อน"เธอก็เลยไม่พูดอะไรต่อเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะไม่อยากให้พี่ไม่สบายใจว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่..ในใจกลัวว่าเขาทำดีไปเพื่ออยากจะได้ลูกมากกว่า"ฉ

เมื่อรู้เรื่องราวในอดีตของคฑาแล้ว เธอก็เริ่มจะเข้าใจ ..แล้วผู้หญิงคนนั้นเอาอะไรมาพูด แน่นอนว่ารรรรรรไม่ใช่คนที่ชอบให้อะไรคาใจอยู่แล้ว เรื่องที่ชมพูนุชพูดเธอต้องถามเอาความจริงจากปากของเขาให้ได้ แต่จะถามยังไงเพราะเขามีความทรงจำไม่ดีเกี่ยวกับการจูบหญิงสาวยังคงทำงานต่อไปจนถึงเย็น เพราะถึงยังไงเรื่องนั้นมันก็เป็นเรื่องส่วนตัวจะเอามาปนกับงานไม่ได้"คุณอิฐมีอะไรจะให้รันช่วยอีกไหมคะ""ไม่แล้วครับ" อิฐยังคงตำหนิตัวเองเพราะไม่รู้ว่าเธอท้อง วันแรกที่ทำงานพาเดินเกือบทั่วโรงแรมเลย"ถ้างั้นรันขอกลับก่อนนะคะ""เชิญเลยครับ"รรรรรรแปลกใจเล็กน้อย เพราะงานวันนี้เธอแทบจะไม่ได้แตะอะไรเลยก็ว่าได้หญิงสาวร่างระหงเดินออกมากำลังจะไปเรียกแท็กซี่ แต่ทันใดนั้นก็มีรถคันหนึ่งค่อยๆ เคลื่อนตัวมาจอดด้านข้าง"คุณรันใช่ไหมคะ" คนขับรถที่เป็นผู้หญิงก็ได้ลงมาถาม"ใช่ค่ะ""เชิญขึ้นรถเลยค่ะ""คะ?" อยู่ดีๆ ก็มีคนบอกให้ขึ้นรถใครจะไม่สงสัย"อ๋อ..ขอโทษด้วยค่ะลืมแนะนำตัว ฉันเป็นพนักงานขับรถส่วนตัวของคุณค่ะ""พนักงานขับรถส่วนตัว?""บอสให้ฉันมาทำหน้าที่นี้ค่ะ"รรรรรรเริ่มจะเข้าใจแล้วว่าผู้หญิงคนนี้หมายถึงใคร"ตอนนี้เขาอยู่ไหนคะ"

"ทำไมแม่ไม่โทรมาก่อนล่ะครับ""ไหนบอกว่าแม่นี่ออกจากงานไปแล้วไง" อัญชัญไม่ตอบสิ่งที่ลูกชายถาม แต่นางมองผู้หญิงอีกคนแบบไม่พอใจ"ใช่ครับเธอออกแล้ว"รรรรรรมองไปที่คฑาแบบเสียความรู้สึก เพราะเธอยังไม่ได้ออกสักหน่อย แค่ขอไปทำงานที่อื่นในระหว่างที่รอให้เขาจัดการกับไอ้สองตัวบาทนั่น"ออกแล้วจะมาวุ่นวายอะไรที่บริษัทนักหนา""แม่ครับ ถึงเธอจะออกจากงานแต่เธอก็ยังเป็น..""เป็นอะไร.. อ้อ..เป็นผู้หญิงที่ลูก เอาไว้คลายเหงาเหมือนที่ลูกบอกแม่ใช่ไหมล่ะ" นางรู้ดีว่าลูกชายจะพูดอะไรต่อก็เลยรีบชิงพูดขึ้นมาก่อน"แม่!" คฑามองมาที่เธอเมื่อได้ยินประโยคนั้น"ที่จริงถ้าลูกต้องการผู้หญิงสักคน..หนูแยมก็ได้นะลูก" ว่าแล้วนางก็มองไปที่ใบหน้าของแยมด้วยรอยยิ้ม"แม่พูดอะไร?" คฑาก็มองไปเช่นกันมอง..มันเป็นฝีมือของแม่นี่เอง"ฉันกลับก่อนนะคะ" ดูแล้วยังไงแม่เขาก็คงจะไม่ยอมรับเธอ และระหว่างเธอกับแม่..เขาก็คงจะเลือกแม่โดยที่ไม่ต้องคิด"รัน" ชายหนุ่มรีบเดินเข้ามารั้งตัวเธอไว้"โอ๊ยย..คฑาแม่ปวดหัว" ทันใดนั้นอัญชัญก็ยกมือขึ้นมากุมขมับตัวเองไว้"แม่ครับ" ชายหนุ่มรีบปล่อยมือเธอออกแล้วเข้ามาประคองแม่ "รัน" แต่ก็ยังคงมองตามหลังเธอไป"คฑ

"คุณพูดอะไร.." ผู้ชายเงียบขรึมเย็นชาแบบเขาเนี่ยนะ กล้าพูดอะไรแบบนี้ออกมา ..ถึงแม้เรื่องที่เธอทานของเปรี้ยววันนั้นมันจะเป็นเรื่องน่าอาย แต่พอเห็นโมเม้นท์นี้ของเขาแล้ว ทำไมถึงนึกเอ็นดูขึ้นมา"ขอเสียงเหมือนวันนั้นได้ไหมล่ะ ผมยังฟังไม่ถนัดเลย" ว่าแล้วชายหนุ่มก็โน้มใบหน้าไปลงลิ้นต่อ.."อื้อออ" มันจะไปเหมือนกันได้ยังไง เพราะความอร่อยมันแตกต่างกัน ถ้าเธอโฟกัสกับเสียงครางมากไป ก็จะรู้สึกฟินกับสิ่งที่เขาทำให้น้อยลง "อ๊อยย อือ อือ" มือเรียวควานหาที่เกาะให้วุ่น เมื่อลิ้นสากตวัดแรงและเร็วขึ้น จนทำให้สะโพกงามเด้งรับทุกการตวัดของเขา"ชอบจัง" ชายหนุ่มสัมผัสได้ว่าร่างกายของเธอกระตุก คงใกล้มากแล้วเขาถึงได้หยุด แล้วก็ค่อยๆ ขยับกายขึ้นมา "อ๊าาา" จังหวะที่ส่งความเป็นชายเข้าไป ถึงกับทำให้เขาโอดโอยออกมาเพราะความฟิตแน่นของร่อง แต่โชคดีที่ยังมีน้ำหล่อลื่นช่วยให้มันเข้าได้ไม่ลำบากนักสะโพกแกร่งค่อยๆ ขยับให้ความใหญ่โตเข้าที่ "ซี๊ดดด"และทันใดนั้นคนร่างหนาก็ใช้แรงดึงคนตัวเล็กให้ลอยขึ้นมาในท่านั่ง แต่ก็ไม่ได้ถอดสิ่งที่เชื่อมต่อกันอยู่ออก"คุณแค่ทำเหมือนควบม้า" เขาพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าเธอทำอะไรไม่ถูก แล้วมือหนาก็จั