บทที่ 41

"คุณอยากจะให้ผมทำอะไรก็ว่ามา"

"ทำสิ่งที่ควรทำ" เธอขอแค่นี้ ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้เลย สิ่งที่ควรทำหมายถึงว่าเขาต้องจัดการกับคนที่เป็นต้นตอของเรื่องนี้ และคนคนนั้นก็คือแม่ของเขาเอง เธอรู้ดีว่าเขาต้องคิดหนักแน่ เพราะยังไงนางก็คือแม่ผู้ให้กำเนิด แต่ถ้าแม่ทำผิดแล้วปล่อยไป ความเป็นคนของเขาก็จะเหลือน้อยลง เพราะนั่นคือเขาเอนเอียง

ชายหนุ่มพาหญิงสาวลงมาข้างล่าง โดยมีสายตาหลายคู่ที่มองตาม เขาไม่ได้เดินก่อน..ไม่ได้เดินห่าง..แต่เดินเคียงข้างกับเธอ มีบางจังหวะที่เธอก้าวเร็วเกินไป มือของเขากำลังจะโอบไว้กลัวว่าจะสะดุดล้ม แต่ก็ต้องได้รีบชักมือกลับมา

รรรรรรยอมนั่งรถมาด้วยโดยไม่ถามสักคำว่าเขาจะพาไปที่ไหน

[คฤหาสน์หลังใหญ่]

"มันเกิดอะไรขึ้นหรือคฑา" กัลยาซึ่งยังไม่รู้เรื่องอะไร ถูกน้องชายโทรตามให้กลับมาที่บ้านเช่นกัน กัลยาก็เลยรีบกลับมาพร้อมกับสามี

พอกลับมาถึงก็เห็นว่าที่บ้านไม่ได้มีแค่น้องชาย ยังมีผู้หญิงอีกคน มันก็เลยยิ่งทำให้ผู้เป็นพี่สาวไม่สบายใจ

"มีอะไรกัน" อัญชัญซึ่งพอจะรู้เรื่องนี้บ้างแล้ว แต่แกล้งทำเป็นไม่รู้ ยังทำเป็นตีหน้าซื่อแล้วเดินออกมาหน้าบ้านเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"คุณต้องการจะเอายังไง"