MasukShare
บทที่ 46
Terakhir Diperbarui:
2024-12-15 21:07:13
Bab terkait
ภรรยาในนาม บทที่ 47
ภรรยาในนาม EP 47 //18+ลิ้นสากตวัดเลียวนยอดเม็ดเสียวจนเจ้าของเรือนร่างระหงบิดสะโพกไม่เป็นท่า แต่เธอก็ไม่ได้ขยับหลบไปไหน"อื้อ" เขาทำอยู่ตรงนั้นจนเธอรู้สึกไม่ไหวแล้ว มือเรียวเอื้อมลงไปเชยใบหน้าคมคายให้เงยขึ้นมาและชายหนุ่มก็ทำตามอย่างว่าง่ายเหมือนเขาจะรู้ว่าเธอต้องการอะไร ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นมาถอดเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ออกทีละชิ้น ผ่านไปเพียงชั่วครู่ก็จัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองจนหมดใบหน้าคมฝังจูบลงที่หน้าอกอวบอิ่มเป็นอันดับแรก แล้ววนลิ้นเลียอยู่รอบยอดของมันก่อนจะขยับเขยื้อนเคลื่อนขึ้นมาฝังจูบลงที่ซอกคอ"ฉันอยากจะจูบค่ะ" เสียงหวานกระซิบพูดออกมาเบาๆ เธออยากจะทำลายกำแพงนั้นของเขา "ขอจูบได้ไหมคะ"จากที่กำลังจะส่งความเป็นชายเข้าไปคฑาถึงกับหยุดชะงักอยู่กับที่"หรือที่ชมพูนุชพูดมาเป็นความจริงใช่ไหมคะ" เหตุผลที่กัลยาพูดมาก็พอจะฟังขึ้น ที่เขาไม่จูบเพราะเคยมีปมเรื่องนี้ แต่คำพูดของชมพูนุชมันยังคาใจเธออยู่"พูดอะไร?""ก็พูดว่าคุณสัญญากับเธอไว้ว่าจะไม่จูบใครนอกจากเธอ""อะไรนะ??" ผู้หญิงคนนั้นเล่นแรงขนาดนี้เลยเหรอ ถึงว่าทำไมเธอถึงงอนที่เขาไม่จูบ "ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย" ที่จริงแล้วเขาก็ไม่เคยจูบชมพูนุชเ
Terakhir Diperbarui : 2024-12-15ภรรยาในนาม บทที่ 48
ภรรยาในนาม EP 48"ทำไมแม่ไม่โทรมาก่อนล่ะครับ""ไหนบอกว่าแม่นี่ออกจากงานไปแล้วไง" อัญชัญไม่ตอบสิ่งที่ลูกชายถาม แต่นางมองผู้หญิงอีกคนแบบไม่พอใจ"ใช่ครับเธอออกแล้ว"รรรรรรมองไปที่คฑาแบบเสียความรู้สึก เพราะเธอยังไม่ได้ออกสักหน่อย แค่ขอไปทำงานที่อื่นในระหว่างที่รอให้เขาจัดการกับไอ้สองตัวบาทนั่น"ออกแล้วจะมาวุ่นวายอะไรที่บริษัทนักหนา""แม่ครับ ถึงเธอจะออกจากงานแต่เธอก็ยังเป็น..""เป็นอะไร.. อ้อ..เป็นผู้หญิงที่ลูก เอาไว้คลายเหงาเหมือนที่ลูกบอกแม่ใช่ไหมล่ะ" นางรู้ดีว่าลูกชายจะพูดอะไรต่อก็เลยรีบชิงพูดขึ้นมาก่อน"แม่!" คฑามองมาที่เธอเมื่อได้ยินประโยคนั้น"ที่จริงถ้าลูกต้องการผู้หญิงสักคน..หนูแยมก็ได้นะลูก" ว่าแล้วนางก็มองไปที่ใบหน้าของแยมด้วยรอยยิ้ม"แม่พูดอะไร?" คฑาก็มองไปเช่นกันมอง..มันเป็นฝีมือของแม่นี่เอง"ฉันกลับก่อนนะคะ" ดูแล้วยังไงแม่เขาก็คงจะไม่ยอมรับเธอ และระหว่างเธอกับแม่..เขาก็คงจะเลือกแม่โดยที่ไม่ต้องคิด"รัน" ชายหนุ่มรีบเดินเข้ามารั้งตัวเธอไว้"โอ๊ยย..คฑาแม่ปวดหัว" ทันใดนั้นอัญชัญก็ยกมือขึ้นมากุมขมับตัวเองไว้"แม่ครับ" ชายหนุ่มรีบปล่อยมือเธอออกแล้วเข้ามาประคองแม่ "รัน" แต่ก็ยังคงมอง
Terakhir Diperbarui : 2024-12-15ภรรยาในนาม บทที่ 49
ภรรยาในนาม EP 49 //18+"คุณจะให้ฉันไปวันนี้เลยหรือคะ" ถ้าเป็นบางคนคงจะทำตัวงี่เง่าไม่ยอมตามไป เพราะแม่ผัวมีนิสัยแบบนั้นใครจะกล้าเข้าใกล้ แต่กับเธอแล้วขอให้ที่ตรงนั้นมีเขาอยู่ก็พอแล้ว"เรื่องนี้ผมแล้วแต่คุณ ถ้ายังไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร""ฉันขออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ" ทีแรกคิดว่าเขาจะไม่กลับมาเธอเลยยังอยู่ในชุดแบบลำลองสบายๆก่อนออกมารรรรรรได้บอกกับพี่สาวไว้ว่าจะไม่ได้กลับมาค้างคอนโดด้วย เพราะจะไปทำภารกิจระดับชาติ..[คฤหาสน์หลังใหญ่] เธอเคยมาค้างที่นี่ครั้งหนึ่งแล้ว ซึ่งการมาครั้งนี้แตกต่างกับครั้งนั้นมาก เพราะตอนนั้นเธอมาในฐานะภรรยาในนามของเขา ตอนนี้ถึงแม้ฐานะของเธอจะยังไม่ชัดเจน เธอจะพยายามทำให้มันชัดเจนขึ้นมาให้ได้"คฑา.." เสียงนั้นดังแว่วออกมาจากบ้าน เมื่อเห็นรถของลูกชายจอดสนิท แต่พอเห็นว่าเป็นใครที่มากับลูกอัญชัญถึงกับหยุดชะงัก "เอามันมาด้วยทำไม""แม่ครับ"จากที่ยิ้มแก้มปริ่มออกมารับลูกชาย เพราะนางได้ตั้งโต๊ะอาหารเย็นรอไว้แล้ว ก็ถึงกับหน้าบึ้งตึงเมื่อเห็นว่าเป็นใครที่ลงรถมาพร้อมลูก"เข้าบ้านกันครับ" มือหนายื่นไปกุมมือเธอให้เดินตามมา และตอนนี้แม่ของเขาไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้ว"รัน""
Terakhir Diperbarui : 2024-12-15ภรรยาในนาม บทที่ 50
ภรรยาในนาม Ep 50🔞"คุณพูดอะไร.." ผู้ชายเงียบขรึมเย็นชาแบบเขาเนี่ยนะ กล้าพูดอะไรแบบนี้ออกมา ..ถึงแม้เรื่องที่เธอทานของเปรี้ยววันนั้นมันจะเป็นเรื่องน่าอาย แต่พอเห็นโมเม้นท์นี้ของเขาแล้ว ทำไมถึงนึกเอ็นดูขึ้นมา"ขอเสียงเหมือนวันนั้นได้ไหมล่ะ ผมยังฟังไม่ถนัดเลย" ว่าแล้วชายหนุ่มก็โน้มใบหน้าลงไปทำสิ่งที่ค้างอยู่ต่อ"อื้อออ" มันจะไปเหมือนกันได้ยังไง เพราะความอร่อยมันแตกต่างกัน ถ้าเธอโฟกัสกับเสียงครางมากไป ก็จะรู้สึกฟินกับสิ่งที่เขาทำให้น้อยลง "อ๊อยย อือ อือ" มือเรียวควานหาที่เกาะให้วุ่น เมื่อลิ้นสากตวัดแรงและเร็วขึ้น จนทำให้สะโพกงามเด้งรับทุกการตวัดของเขา"ชอบจัง" คฑาสัมผัสได้ว่าร่างกายของเธอเกร็งกระตุก คงใกล้มากแล้วเขาถึงได้หยุด แล้วก็ค่อยๆ ขยับเขยื้อนเคลื่อนกายขึ้นมาเพื่อสอดใส่ "ซี๊ดอ่าาา" จังหวะที่ส่งความเป็นชายเข้าไป ถึงกับทำให้เขาโอดโอยออกมาเพราะความฟิตแน่นของร่อง แต่โชคดีที่ยังมีน้ำหล่อลื่นช่วยให้มันเข้าได้ไม่ลำบากนักสะโพกแกร่งค่อยๆ โยกขยับให้ความใหญ่โตเข้าที่ "ซี๊ดดด"และทันใดนั้นคนร่างหนาก็ใช้แรงดึงคนตัวเล็กให้ลอยขึ้นมาในท่านั่ง แต่ก็ไม่ได้ถอดสิ่งที่เชื่อมต่อกันอยู่ออก"คุณแค่ทำเหมือ
Terakhir Diperbarui : 2024-12-15ภรรยาในนาม บทที่ 51
ภรรยาในนาม EP 51"พวกคุณเป็นใคร!?" หญิงสาวก้าวลงมาจนถึงบันไดขั้นสุดท้าย ถึงมองเห็นว่าในบ้านหลังนี้ดูไม่ปกติ เพราะมีชายฉกรรจ์อยู่ในบ้านสองคน "คุณแม่ไปไหน?" เธอยังคงมองหาเพราะถ้าเป็นแขก ต้องเห็นแม่เขานั่งร่วมอยู่ด้วยสิ"หึ!! ลงมาแล้วเหรอ" ผู้ชายอีกคนเดินออกมาจากในครัว พูดเหมือนกับว่ามันกำลังรอเธอให้ลงมาอยู่"จัดการเลยไหมพี่""มึงจะเอาเก็บไว้ทำแม่หรือไง" คนที่ออกมาใหม่ดูท่าแล้วคงจะเป็นหัวหน้าไอ้สองคนนี้แล้วพวกมันก็เดินตรงกันเข้ามาหาเธอ ขาเรียวค่อยๆ ก้าวถอยกลับขึ้นไปชั้นบน..แต่ก็ไม่ทัน"กรี๊ดดด!!" รรรรรรกลัวว่าตัวเองจะตกบันไดลงไปก็เลยยอมให้พวกมันจับตัว เพราะถ้าตกลงไปยิ่งจะอันตรายกับลูกแล้วพวกมันก็พาเธอเข้ามาในครัว"คุณแม่" ซึ่งในนี้มีอัญชัญและแม่บ้านถูกจับมัดไว้ก่อนแล้ว"เอามันไปมัดไว้ด้วยกัน" "คุณแม่เป็นอะไรไหมคะ""จะถามทำไม!!" นางตะคอกใส่ด้วยน้ำเสียงฉุนเฉียวแล้วก็หันไปหาไอ้พวกนั้น "แล้วนี่พวกแกทำอะไร เราไม่ได้ตกลงกันไว้แบบนี้นี่!!"จากที่เป็นห่วงมาก..ตอนนี้รู้แล้วว่า มันคือแผนของนาง "ทำไมคุณต้องทำถึงขนาดนี้ด้วย""เธอรู้ดียิ่งกว่าใครว่าฉันทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร ถ้าเธอไม่เข้ามาวุ่นวายกับลู
Terakhir Diperbarui : 2025-01-05ภรรยาในนาม บทที่ 52
ภรรยาในนาม EP 52คืนเดียวกันนั้น.. อัญชัญนอนไม่หลับจนต้องได้พึ่งยา กัลยาคิดว่าที่แม่นอนไม่หลับเพราะยังกลัวเหตุการณ์ที่เพิ่งจะเกิดขึ้น ..วันนี้เธอก็เลยมานอนเป็นเพื่อนแม่ "เธอทำแบบนี้ทำไม""แม่คะ?" "ฉันถามว่าเธอทำแบบนี้ทำไม!""แม่.. ตื่นสิคะแม่" กัลยานอนยังไม่หลับเลยด้วยซ้ำ ก็ได้ยินเสียงแม่ละเมอออกมา แต่คงเพราะฤทธิ์ยาปลุกยังไงนางก็ไม่ตื่น ส่วนลูกสาวไม่เป็นอันหลับอันนอน มัวแต่ดูอาการของแม่จนถึงเช้าอัญชัญถึงได้ตื่นขึ้นมา"แม่เป็นยังไงบ้างคะ""ฉันจะเป็นอะไร""เมื่อคืนนี้ได้ยินแม่ละเมอ""ละเมอว่าอะไร!" อัญชัญชักจะตกใจกลัวเผลอพูดเรื่องที่ตัวเองทำผิดออกมา"แม่พูดว่าเธอทำแบบนี้ทำไม 2-3 ครั้งเลย มันคืออะไรคะ" ทุกคนไม่รู้ว่าที่รรรรรรถูกตบด้วยด้ามปืนเพราะช่วยแม่ของเขา และไม่มีคนเอ่ยพูดคำนั้นออกมาสักคนแม้แต่แม่บ้าน "จะถามอะไรนักหนา" ว่าแล้วนางก็เดินลงมาข้างล่าง กัลยาเดินตามแม่มาติดๆ "คุณจะออกไปทำงานแล้วหรือคะ" ลงมาก็เห็นสามีเตรียมตัวออกจากบ้านพอดี"ใช่ครับ" "จะรีบไปทำงานหรือรีบไปหาใครล่ะ" นางพูดเหมือนไม่จริงจังนักแต่มันก็ทำให้กัลยามองหน้าสามี"ผมไปทำงานนะครับ" ว่าแล้วสันติก็ออกจากบ้านเขาพยาย
Terakhir Diperbarui : 2025-01-05ภรรยาในนาม บทที่ 53
ภรรยาในนาม EP 53ก๊อก ก๊อก "แม่ครับ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับเปิดประตูเข้ามาในห้อง "ลงไปข้างล่างกันครับแม่" เข้ามาถึงก็เห็นแม่นั่งอยู่บนเตียงนอน"แม่ไม่ไป" นางเห็นตั้งแต่รถวิ่งเข้ามาแล้วว่ามีรถตำรวจด้วย มันไม่ชอบมาพากลแล้ว"ทางตำรวจจับโจรพวกนั้นได้แล้วครับ" ขณะที่พูดเขามองดูสีหน้าของแม่ว่าจะตกใจไหม"จับได้แล้วมันเกี่ยวอะไรกับแม่ล่ะ""แม่ครับ" หน้าที่ลูกเขาคงทำได้แค่นี้ ต่อไปคงเป็นหน้าที่ของความยุติธรรม "แม่ลงไปคุยกับตำรวจหน่อยนะครับ ถ้าแม่ไม่ได้ทำก็บอกพวกเขาไปตามตรง"สิ่งที่คฑากลัวมากที่สุดก็คือกลัวแม่คิดสั้น แต่นางก็ยอมเดินตามลูกชายลงมาข้างล่างตอนนี้ทุกคนนั่งรออยู่ที่ห้องรับแขกรวมทั้งกัลยาที่เพิ่งจะกลับมาถึง เพราะน้องชายได้ส่งข้อความไปให้กลับมาที่บ้าน"ฉันไม่ได้ทำ" นางยืนยันคำเดิมพลางนั่งลงโซฟาเหมือนไม่สะทกสะท้านอะไรเลย แต่นางก็พูดออกมาก่อนที่ตำรวจจะถาม มันยิ่งมีพิรุธออกมาให้ทุกคนเห็น"เราขอสอบปากคำทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์วันนั้น" ตำรวจหันไปมองป้าแม่บ้านและรรรรรร "ผู้ต้องหาบอกว่าทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์เป็นพยานได้หมด เพราะว่าตัวบงการพูดออกมาจากปากตัวเอง"คฑาและกัลยาต่างก็มองหน้ากัน แต่พอได
Terakhir Diperbarui : 2025-01-05ภรรยาในนาม บทที่ 54
ภรรยาในนาม Ep 54🔞"คุณกำลังคิดอะไรอยู่" คฑาเห็นว่าเธอเงียบแต่ก็ไม่ได้หลับ ใบหน้าคมผงกมองต่ำลงมา"ไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย" ตอบเขาออกไปเพียงแค่เบาๆ"ถ้าคุณเป็นกังวลเรื่องแม่ก็ไม่ต้องคิดแล้วนะ" ได้ยินคำพูดของแม่ก่อนที่จะขึ้นมาก็รู้แล้วว่าท่านคงจะไม่มีอคติกับเธออีกแล้ว เพราะลูกสะใภ้แบบนี้จะหาได้จากที่ไหนอีก"ค่ะ" ตอบออกไปแบบน้อยใจ เขาจะรู้ไหมว่าเราต้องการอะไรก็ในเมื่อเขาไม่ได้คิดแบบนั้นกับเรา เขาจะพูดออกมาได้ยังไง ..หญิงสาวก็เลยถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่"ไหนบอกไม่คิดอะไรไง" จากที่ให้เธอนอนหนุนแขนเขาก็จับเธอหนุนไว้ที่หมอน แล้วคนตัวโตก็ยันกายขึ้นคร่อมร่างระหงไว้ "บอกผมได้ไหมว่าคุณคิดอะไรอยู่" คฑากลัวว่าเธอยังน้อยใจเรื่องแม่อยู่ก็เลยอยากจะเคลียร์ให้รู้เรื่อง"ถ้าฉันคลอดลูกแล้ว และถ้าคุณมีผู้หญิงที่คุณคิดว่า..รักเธอ..ฉันก็จะยอมไป" ถึงแม้เธอจะมีความน้อยใจอยู่บ้าง แต่ต้องพูดให้เข้าใจกันก่อน เพราะคิดว่าสักวันเขาต้องเจอคนที่ใช่ และถ้าถึงวันนั้นเธอก็จะยอมถอยออกมา"ผมไม่มีวันปล่อยคุณไป""แต่คุณไม่ได้รักฉัน ทุกอย่างที่เกิดขึ้นสำหรับเรามันเป็นแค่ความบังเอิญ" จะไม่เรียกว่าบังเอิญได้ยังไง เขาเองไม่ใช่เหรอที
Terakhir Diperbarui : 2025-01-05
Bab terbaru
ภรรยาในนาม บทที่ 122 ตอนจบ
เช้าวันต่อมา.."ขอบพระคุณคุณปู่คุณย่ามากนะคะ""ถ้าอยากมาค้างที่นี่ก็มาได้ตลอดเวลาเลยนะ ปู่กับย่ายินดีต้อนรับเสมอ""ขอบคุณมากเลยนะครับ ส่วนเรื่องประตู เดี๋ยวผมจะให้ช่างมาดูให้""ไม่เป็นไรหรอก แค่เปลี่ยนลูกบิดเฉยๆ ก็ใช้งานได้เหมือนเดิมแล้ว""ให้ช่างมาดูดีกว่าค่ะคุณปู่" รักนรินทร์เกรงใจ มาขออาศัยอยู่บ้านท่านแท้ๆ ยังมาทำของท่านเสียหายอีก"ถ้างั้นก็เอาที่พวกเราสบายใจเลยแล้วกัน เดินทางปลอดภัยนะลูก""ขอบคุณอีกครั้งนะคะ" ทั้งสองไหว้ร่ำลาพวกท่านแล้วก็ออกมา[บ้านภูมิฐาน]ชายหนุ่มพาเธอกลับมาที่บ้านก่อน เพื่อจะมาเปลี่ยนเสื้อผ้าพอมาถึงก็เจอพ่อกับแม่ของเขาอยู่ที่บ้านพอดี"คุณพ่อจะออกไปไหนหรือครับ" เดินเข้ามาก็เห็นผู้เป็นพ่อกำลังจะออกจากบ้าน"ก็เข้าบริษัทน่ะสิ ที่บริษัทโทรมาบอกว่าตามตัวผู้บริหารไม่เจอ""ขอโทษครับ เดี๋ยวผมเข้าไปเอง แต่ขอขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ" เขามัวแต่ยุ่งตามหาเธออยู่ ก็เลยปล่อยปละละเลยเรื่องบริษัทไป"ฉันรออยู่ข้างล่างได้ค่ะ" หญิงสาวชักมือออกเมื่อเขายื่นมาจะจูงเธอขึ้นไปด้วย"จะรออยู่ข้างล่างทำไม..ไม่อาบน้ำก่อนหรือไง""คุณก็ไปอาบเองสิ""ไปด้วยกัน แล้วก็เข้าบริษัทด้วยกัน""ฉ
ภรรยาในนาม บทที่ 121
"ใครเขาจะให้คุณนอนด้วย" หญิงสาวรีบเก็บของบนโต๊ะอาหาร พอเก็บเสร็จก็เดินไปที่ประตูบ้าน "คุณกลับไปเลยนะ ฉันจะล็อกบ้านแล้ว""บอกแล้วไงว่าจะนอนที่นี่ด้วย""แต่นี่มันไม่ใช่บ้านฉันนะ""งั้นก็กลับบ้านสิ""ไม่"จากที่ยืนกอดอกพิงผนังอยู่ชายหนุ่มก็ก้าวเดินไปที่บันได"นี่คุณ!" รักนรินทร์รีบหันไปล็อกบ้านไว้แล้วก็เดินตามเขาขึ้นมา"คุณพักอยู่ห้องไหน""ไม่บอก"ไม่บอกก็ไม่เห็นจะยาก เพราะชั้นบนมีห้องนอนแค่สองห้อง ภูมิฐานเดินไปหน้าห้องนอนหนึ่งในสองนั้น"คุณภูมิหยุดเดี๋ยวนี้นะ!" รักนรินทร์รีบเดินเข้าไปรั้งตัวเขาไว้ก่อนที่จะเปิดประตูห้องนั้น "นี่มันห้องของคุณปู่คุณย่า""คุณก็ไม่บอกแต่ทีแรก" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เอื้อมไปเปิดอีกห้องที่อยู่ข้างกัน หญิงสาวก็เลยรีบตามเข้าไป"ก็ได้แต่ฉันให้คุณค้างแค่คืนนี้คืนเดียวนะ"เขาไม่ตอบ..ให้พ้นคืนนี้ไปก่อนแล้วกัน ถ้ายังรับไหวอยู่ภูมิฐานเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วก็เข้าห้องน้ำ ทำเหมือนบ้านของตัวเองยังไงยังงั้นรักนรินทร์ได้แต่ยืนทำหน้าบูดบึ้งใส่ แต่หัวใจกลับเต้นแรงสวนทางกับสิ่งที่แสดงออกมาเพียงไม่นานภูมิฐานก็ออกมาจากห้องน้ำ เธอก็เลยเข้าไปใช้ต่อพรึบ! "กรี๊ดด" หญิงสาวที่กำลังอา
ภรรยาในนาม บทที่ 120
[คอนโด]เพียงไม่นานรถของภูมิฐานก็มาถึงคอนโด ชายหนุ่มลงจากรถได้ก็รีบตรงขึ้นไปก๊อก ก๊อกแกร็ก! แกร็ก!! เขาไม่มีคีย์การ์ดของห้องนี้ ก็เลยต้องได้เคาะประตูแล้วลองเปิด แต่ข้างในก็ยังเงียบอยู่"รักนรินทร์..คุณมาถึงหรือยังเปิดประตูให้ผมหน่อย" ขณะที่เรียกเขาก็ยังคงเคาะประตู แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับใดๆชายหนุ่มเอาโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาเธอ หลายต่อหลายครั้ง แต่ก็ยังคงเหมือนเดิม[ร้านขายของชำ]"ผมก็ได้ยินคุณแม่บอกว่า ได้ฤกษ์ยามแล้วไม่ใช่หรือครับพี่" เมื่อเกียร์เห็นพี่สาวมาหา ด้วยใบหน้าที่เศร้าหมอง ก็เลยถามเอาความจริง"สงสัยเขาจะยังไม่พร้อม""พี่จะไปสนใจอะไร" เกียร์ของขึ้นทันทีเมื่อได้ยินว่าฝ่ายชายไม่พร้อมที่จะแต่งงานกับพี่สาว"เรื่องนี้เราอย่าไปพูดให้ใครฟังนะ" ที่รักนรินทร์ต้องเล่าให้เกียร์ฟังก็เพราะอยากจะมาขออาศัยอยู่ที่นี่ก่อน ในระหว่างที่รอให้เขาตัดสินใจ พอคิดแล้วดูเหมือนไม่มีค่า ต้องให้ผู้ชายตัดสินใจว่าอยากจะแต่งงานด้วยไหม"ถ้างั้นพี่ก็ค้างที่ห้องผมเลยแล้วกัน..เพราะผมต้องกลับไปค้างที่บ้านของคุณแม่" ข้าวฟ่างไม่ได้มาด้วย เกียร์แค่แวะมาดูร้านช่วยปู่กับย่า"แล้วคุณปู่คุณย่าของเกียร์จะไม่ว่าพี่เหรอ""
ภรรยาในนาม บทที่ 119
"ปล่อยค่ะนี่มันห้องทำงานนะ" พอเป็นอิสระหญิงสาวก็รีบห้ามปรามกลัวว่าเขาจะเลยเถิด"คุณทำเสน่ห์ใส่ผมหรือเปล่าเนี่ย" ยอมรับว่าไม่เป็นอันทำการทำงานเลย เพราะตั้งแต่ได้สัมผัสร่างกายของเธอมา เขาก็โหยหาเธอโดยตลอด"ทำเสน่ห์? อะไรคือทำเสน่ห์คะ" อย่างที่รู้กันอยู่ว่าเธอเติบโตที่ต่างประเทศ เรื่องแบบนี้ที่นั่นเขาไม่เชื่อกันอยู่แล้ว และไม่มีใครพูดถึง แม้แต่พ่อและแม่ สื่อโซเชียลก็ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่สนใจ แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี"ผมแค่ล้อเล่น มันเป็นเสน่ห์จากตัวคุณเอง""คุณรักฉันจริงเหรอ" รักนรินทร์ถามอีกครั้ง เพราะคิดว่าเขาคงอยากจะพูดแค่ต่อหน้าผู้ใหญ่"รักสิ ผมรักคุณ ว่าแต่คุณคิดยังไงกับผม""คิดยังไง?" ใช่แล้วเราคิดยังไงกับเขากันแน่ แต่พอได้ยินเขาบอกรักทำไมถึงดีใจมาก ดีใจจนห้ามน้ำตาของตัวเองไม่ได้"ผมไม่ได้บังคับให้คุณพูดหรอก เรื่องแบบนี้ต้องพูดออกมาจากใจ เหมือนที่ผมบอกคุณไง""คุณพูดจากใจจริงหรือคะ" ก็มันยากที่จะเชื่อนี่ วันนั้นยังทำเหมือนไม่ชอบหน้าเธออยู่เลย"ถ้าพูดแล้วคุณยังไม่เชื่อ งั้นผมทำให้คุณเชื่อเลยแล้วกัน""ทำอะไรคะ"คนตัวโตเดินมาที่ประตู แล้วก็จัดการล็อกมันไว้ แถมไม่ได้ล็อกแค่ลูกบิด เขายังล็อกก
ภรรยาในนาม บทที่ 118
"กระดาษอะไรแปะอยู่ด้านหลัง" รรินธรที่ยืนอยู่ห่างหน่อยมองไปเห็นตอนที่สามียกแพทเทิร์นขึ้นมาดูหมั่บ รักนรินทร์รีบดึงมันออกมา แล้วก็ขยำไว้ในมือ "ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็แค่เจ้านายเขียนโน้ตแก้งานไว้ค่ะ"ภูมิฐานมองที่มือของเธอแบบยิ้มๆ "คุณพ่อกับคุณแม่ทานข้าวมาหรือยังครับ" แล้วเขาก็หันมาชวนพวกท่านคุย"ยังไม่ได้ทานเลย ก็นัดทานข้าวกับพ่อเรานั่นแหละ ไม่รู้ป่านนี้มาหรือยัง""อ้าวหรือครับ พอดีเลยผมกำลังหิว ขอไปร่วมทานด้วยคนนะครับ"ในขณะนั้นโทรศัพท์ของคริสก็ได้ดังขึ้น และคนที่โทรมาก็คือภูสิษฐ์รับโทรศัพท์อยู่ครู่หนึ่งคริสก็หันมาหาภูมิฐาน"ถ้าจะไปทานด้วยกันก็ป่ะ ตอนนี้พ่อกับแม่เราอยู่ข้างล่างแล้ว" ว่าแล้วคริสก็เอื้อมไปจูงแขนภรรยาให้เดินตามมา ส่วนภูมิฐานก็รีบเดินนำหน้าไป เพื่อเปิดประตูห้องให้"แล้วเราไม่ไปเหรอลูก" รรินธรเห็นว่าลูกสาวไม่เดินตาม"ไม่หรอกค่ะ เดี๋ยวรักหาอะไรทานแถวโรงอาหารนี้ก็ได้"ภูมิฐานถึงกับหันกลับมามอง เพราะเขาเดินนำพวกท่านจะออกนอกห้องอยู่แล้ว..หน้าประตูลิฟต์.."ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ามีงานด่วน คงไปร่วมทานข้าวด้วยไม่ได้ เอาไว้โอกาสหน้านะครับคุณพ่อคุณแม่" เขาพูดในขณะที่ประตูลิฟต์กำลังเปิดอ
ภรรยาในนาม บทที่ 117
แกร็ก! แกร็ก!!"ทำไมประตูเปิดไม่ได้ล่ะคะคุณ หรือคีย์การ์ดใช้ไม่ได้แล้ว" คีย์การ์ดเคยเป็นของรรินธรสมัยที่พักอยู่ที่คอนโดนี้ ตอนนั้นเธอไม่ได้คืนให้กับคฑา แต่ก็ไม่ได้ทิ้งยังคงเก็บไว้เป็นอย่างดี"ก็เปิดได้อยู่นะ..แต่เหมือนถูกปิด" คริสใช้คีย์การ์ดเปิดอีกครั้งลองดู"ใครคะ" เสียงคนที่อยู่ด้านในดังออกมา เมื่อได้ยินว่าคนข้างนอกจะเปิดลองดูอีกครั้ง"อ้าวหนูยังไม่นอนเหรอลูก เปิดประตูให้พ่อกับแม่หน่อย" ที่ไม่เคาะเรียกเพราะกลัวจะรบกวนลูกสาว"แป๊บหนึ่งนะคะพ่อ"ที่คริสเปิดประตูเข้ามาไม่ได้ ก็เพราะตอนนั้นภูมิฐานอุ้มรักนรินทร์ยืนอยู่ใกล้ประตู พอได้ยินเสียงแกร๊กเท่านั้นแหละเขาก็รีบใช้มือดันประตูปิดไว้เหมือนเดิม ด้านในมันก็เลยล็อกอีกที ..และตอนนี้ทั้งสองกำลังมัววุ่นใส่เสื้อผ้ากันอยู่แกร็ก~"อ้าวนี่หนูยังไม่อาบน้ำเลยเหรอลูก แม่นึกว่าหนูหลับไปแล้วเสียอีก""ยังค่ะมัวเคลียร์งานอยู่" โกหกแม่จะบาปไหมเรา"ถ้างั้นหนูก็ไปทำงานต่อเถอะลูก ไม่ต้องห่วงพ่อกับแม่หรอก""คุณพ่อจะทำอะไรคะ" รักนรินทร์เห็นพ่อกำลังจะเดินไปเปิดประตูห้องนอน"หนูจะให้พ่อกับแม่นอนห้องไหนล่ะ" คริสถึงกับตกใจแล้วหันกลับมาถามลูกสาว"อีกห้องค่ะพ่อ"
ภรรยาในนาม บทที่ 116
[ร้านอาหารหรู]"ว่าไงเสือ""ใครเสือ เรียกให้ถูกหน่อยสิ" ดวงตาภูสิษฐ์ กรอกมองไปดูภรรยาที่นั่งอยู่ข้างๆ ถ้าจำกันได้สมัยก่อนภูสิษฐ์ก็ไม่ใช่เบาๆ และคนที่กล้าเรียกเขาว่าเสือก็คือ.. "นายก็ไม่เบาเหมือนกันแหละไอ้คุณคริส"ใช่แล้วคนที่คริสมาทานข้าวด้วยก็คือภูสิษฐ์ ทั้งสองรู้จักกันที่ต่างประเทศ หลายสิบปีผ่านมาแล้ว"อุ๊ย" เมื่อได้ยินเพื่อนเอาคืนคริสก็ได้มองมาที่ภรรยาบ้าง พอเห็นสายตาพิฆาตแล้วถึงกับเสียวสันหลังวูบ"แล้วเมื่อไรเด็กๆ จะมากันเนี่ย" สามีทั้งสองยกนาฬิกาขึ้นมาและพูดพร้อมกันโดยที่ไม่ได้นัดหมาย"ไม่มีพิรุธเลยนะคะ""แหะๆ เมียจ๋าา อย่าไปเชื่อไอ้ภูมันเลย""นั่นไงมาแล้ว" เหมือนกรรมการตีระฆังเพื่อพักยก เมื่อเห็นภูมิฐานเดินเข้ามาพอมองเห็นแล้วว่าพ่อกับแม่นั่งอยู่โต๊ะไหนภูมิฐานก็เดินตรงเข้ามา สายตาคมมองดูชายหญิงวัยกลางคนคู่หนึ่งที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกัน"สวัสดีครับ" เขายังไม่รู้หรอกว่าทั้งสองท่านเป็นใครแต่ด้วยมารยาทพอมาถึงก็ยกมือไหว้"หล่อกว่าพ่อเยอะเลยนะเนี่ย" คริสพูดพร้อมกับรับไหว้"ขอบคุณครับ" ชายหนุ่มมองไปที่พ่อ เพื่ออยากจะถามว่าเพื่อนของท่านทำไมเขาถึงไม่รู้จัก"เพื่อนพ่อเพิ่งเดินทางมาจากต่างปร
ภรรยาในนาม บทที่ 115
ภูมิฐานรีบตามออกมา คิดว่าที่เธอรีบออกไปคงเพราะเรื่องดินสอแท่งนั้นแน่แกร็ก! ประตูห้องประชุมถูกเปิดเข้าไปแบบถือวิสาสะ รักนรินทร์คิดว่าไอรยาคงยังอยู่ในห้องประชุมเพราะต้องได้คุยเรื่องแบบต่อทุกคนที่ยังอยู่ในห้องประชุมต่างก็หันมองมาที่ประตู"ฉันได้ยินท่านประธานบอกว่าคุณได้ดินสอด้ามนี้ที่ถังขยะ" รักนรินทร์เดินตรงเข้าไปแล้ววางดินสอลงตรงหน้าของไอรยา"ค่ะ" ไอรยาตอบรับเมื่อเห็นว่าภูมิฐานเดินตามเข้ามาด้วย"ถังไหนคะ""เออ..ถัง? ถังไหนแล้วทำไมคะ""มันวางอยู่บนโต๊ะทำงานของฉันแล้วมันจะไปอยู่ข้างถังขยะได้ยังไง ฉันก็เลยอยากรู้ว่าถังไหน""ถังหน้าห้อง" ถ้าจะบอกว่าถังขยะที่ไกลกว่านั้น กลัวจะไม่น่าเชื่อถือ"คุณเจอตอนไหน""นี่คุณ ฉันไม่มีเวลามานั่งจำเวลาหรอกนะ""ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันจะให้คนตรวจสอบกล้องวงจรปิดเองแล้วกัน""??" ไอรยาลืมคิดเรื่องนี้ไปเลยคนที่อยู่ในห้องประชุมได้แค่นั่งฟัง เพราะไม่รู้ว่าทั้งสองมีเรื่องอะไรกัน"ออกไปก่อนครับ" ภูมิฐานเป็นคนสั่ง เพราะเห็นแล้วว่าศึกครั้งนี้คงไม่สงบง่าย"ไม่ต้องหรอกค่ะ อยู่ฟังด้วยกันนี่แหละ"คนที่กำลังเก็บของจะลุกขึ้นต่างก็นั่งลงที่เดิม เมื่อได้ยินรักนรินทร์สั่งอี
ภรรยาในนาม บทที่ 114
แกร็ก~ "??" พอรู้ว่าใครมาเคาะประตูเท่านั้นแหละ รักนรินทร์ก็รีบปิด..แต่ก็ไม่ทัน"คุณออกจากห้องฉันไปเดี๋ยวนี้เลยนะ"แต่ดูเหมือนว่าภูมิฐานจะไม่สนใจที่เธอไล่ เขายังคงดันประตูแล้วก็แทรกตัวเข้ามา"คุณดื่มเหล้ามาเหรอ?""ขอค้างด้วยหน่อยสิ""คุณเห็นฉันเป็นอะไร""ผมยังไม่รู้ เราคบกันดูก่อนไหม" มันเป็นสิ่งที่เขาคิดไว้ ในระหว่างที่เขายังไม่รู้ใจตัวเองอยากจะอยู่ใกล้เธอให้มากที่สุด"อะไรนะ?""ในระหว่างนี้เราก็คบกันไปก่อน""ฟังดูดีนะ คนเห็นแก่ตัว" ถ้าเขาขอเป็นแฟนเธออาจจะรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง แต่นี่แค่มาขอคบ แถมยังคบกันดูก่อนอีก"แล้วคุณต้องการแบบไหนก็บอกมาสิ""ต้องการให้คุณออกไปจากห้องนี้""คำก็ไล่สองคำก็ไล่ คุณจะให้ผมคิดยังไง""คิดว่าฉันไม่สนใจคุณไง ถ้าสนใจคุณแล้วฉันจะไล่เหรอ""ถ้างั้นแสดงว่าผมคิดกับคุณอยู่ฝ่ายเดียวหรอกหรือ"หญิงสาวทำได้แค่กลืนน้ำลายลงคอ เขาไม่คิดเหรอว่าเธอต้องเล่นตัวไว้บ้าง ถ้ารีบตกลงไป ก็จะดูเหมือนไม่มีค่าไม่มีราคาอะไรเลย"อืม?!" ในขณะที่กำลังใช้ความคิดอยู่นั้นก็ถูกอีกฝ่ายจู่โจมโดยการจูบมือเรียวแนบลงที่แผ่นอกกว้าง นี่เธอโหยหาจูบจากเขาขนาดนี้เลยเหรอ เพราะแรงจะผลักออกก็ยังไม่มีเมื่
