All Chapters of คลั่ง(รัก)เมียเด็ก: Chapter 21 - Chapter 30

“คุณป้าคะ ผลไม้ค่ะ” คนตัวเล็กวางจานผลไม้ลงบนโต๊ะตรงหน้ามัทนาพร้อมเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แล้วลอบมองใบหน้าพริ้มเพราที่เหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่ จนฉายชัดออกมาผ่านแววตาคู่นั้น “ขอบใจจ้ะ” คนที่พึ่งได้สติเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มกว้าง แล้วจิ้มฝรั่งชิ้นพอดีคำในจานส่งเข้าปากนัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มคอยสังเกตอิริยาบถของดารินที่เดินไปนั่งดูทีวีบนโซฟาอย่างให้ความสนใจกระทั่งเวลาล่วงเลยไปสักพัก ภาคินัยเดินเข้ามาในห้องพร้อมหอบหิ้วของพะรุงพะรัง เรียกความสนใจให้กับสองสาวต่างวัยจนต้องหันไปมอง ดารินเห็นอย่างนั้นก็ลุกขึ้นจากโซฟาแล้วไปรับของมาจากมือเขาพร้อมถามขึ้น“ซื้ออะไรมาเยอะแยะคะ”“ของกินคุณไง ไว้เผื่อตอนดึกด้วย” เขาพูดแล้วเดินไปทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟา“ขอบคุณนะคะ"หญิงสาวเอ่ยบอกเสียงหวานแล้วเปิดดูสิ่งของด้านในว่าเขาซื้ออะไรมาให้บ้าง แล้วก็ต้องเปล่งเสียงออกมาด้วยความดีใจ"ไอติม! คุณป้าชิมด้วยกันมั้ยคะ”มือเล็กหยิบกล่องไอศกรีมรสมินท์ออกมาจากถุงกระดาษพร้อมกับหันไปกล่าวชวนมัทนาซึ่งกำลังมองมาที่เธอพอดี“หยุด! กินข้าวก่อน”ชายหนุ่มลุกขึ้นเดินมาดึงกล่องไอศกรีมออกจากมือเธออย่างรวดเร็ว แล้วยื่นกล่องข้าวให้แ

ฮัดชิ่ว!ฮัดชิ่ว!เสียงจามอย่างต่อเนื่องดังมาจากคนตัวเล็กที่รีบดึงทิชชูมาปิดปากเอาไว้ ตามมาด้วยเสียงของภาคินัยอีกคนที่ดังแข่งกันกลางโต๊ะ ขณะนั่งรับประทานอาหารมื้อค่ำกันอยู่ ซึ่งคุณหญิงของบ้านรีบหันไปมองทันที รวมถึงคนอื่นๆก็มองตามอย่างพร้อมเพรียง มัทนาที่นั่งอยู่ตรงข้ามคนทั้งสองมองใบหน้าที่ค่อยๆ ขึ้นสีระเรื่อของลูกชายและคนข้างกายเขาพร้อมเอ่ยถามขึ้น“ลูกออกไปตากฝนกันมาเหรอ?”“ผมพาเธอไปเดินเล่นมาครับ แล้วฝนก็ดันตกพอดี” ชายหนุ่มบอกมารดาเสียงเนือยๆ เนื่องจากรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวแล้วเอื้อมหยิบทิชชูมาปิดปากไว้“แล้วพวกเขาก็เล่นน้ำฝนกันอย่างสนุกสนานครับ” ภรัณยูพูดขณะตักอาหารเข้าปากด้วยรอยยิ้มกริ่ม ก่อนหน้านี้เขาเห็นทั้งคู่กำลังวิ่งเล่นกันท่ามกลางสายฝนอย่างสนุกสนาน“ถ้าอย่างนั้นก็รีบทานข้าว จะได้ไปนอนพักกัน” มัทนาส่ายหน้าน้อยๆ แล้วหยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม หลังจากรู้สึกอิ่ม“ฮัดชิ่ว ขอโทษค่ะ” หญิงสาวรู้สึกคันจมูกขึ้นมารีบก้มหน้าใช้มือปิดปากตัวเองไว้แน่นแล้วจามออกมาอีกครั้งอย่างห้ามไม่อยู่ จากนั้นรีบเงยหน้าขอโทษขอโพยคนที่นั่งอยู่เป็นการใหญ่เพราะรู้สึกว่าตัวเองกำลังทำตัวเสียมารยาท“พาน้องออกไปไม

อื้อ!ร่างเล็กถูกคนตัวโตกว่าตะปบเข้าที่ริมฝีปากอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว จนเผลอส่งเสียงหวานออกมา ขณะเอาของส่วนหนึ่งมาเก็บไว้ในห้องครัวและอีกส่วนที่ต้องจัดใส่จานให้กับคนที่กำลังนั่งสังสรรค์กันอยู่ข้างนอก ในตอนแรกที่คิดว่ามาถึงบ้าน เขาจะจัดการหญิงสาวเสียหน่อย แต่ครั้นกลับมาถึงก็เห็นว่าบิดามารดา รวมถึงน้องชายของเขากำลังดื่มกินกันอยู่ในห้องไว้สำหรับปาร์ตี้ของบ้านโดยเฉพาะ “พอแล้วค่ะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า”เธอผละออกจากริมฝีปากของเขาแล้วเอ่ยปรามเสียงแผ่ว ถึงแม้ว่าการกระทำแบบนี้จะดูตื่นเต้นไปอีกแบบ แต่เธอก็รู้สึกเกรงใจพวกผู้ใหญ่ที่อาจจะมาเห็นอะไรแบบนี้เหมือนกัน“ไม่มีหรอกน่า”หลังพูดจบ เขาก็ประกบลงไปบนริมฝีปากเล็กอีกครั้งแล้วมอบสัมผัสที่สุดแสนจะดูดดื่มนั้นอย่างหิวกระหาย ไม่ว่าจะเป็นริมฝีปากหวานละมุนและเรือนร่างที่มีเสน่ห์ดึงดูดนี่พรึ่บ!โอ๊ะ โอ~เสียงทุ้มติดทะเล้นดังขึ้นพร้อมกับแสงไฟที่ถูกเปิดให้สว่างจ้าภายในห้องครัว ตามมาด้วยร่างของภรัณยูปรากฏอยู่ตรงหน้าคนทั้งสองดารินรีบผละออกจากชายหนุ่มราวกับของร้อนเมื่อเห็นภรัณยูเดินเข้ามาเพราะรู้สึกเขินอายจนใบหน้าร้อนผ่าวอย่างไม่อาจห้ามได้“โทษทีครับพี่ชาย พ

หลังกลับมาจากต่างจังหวัด จนตอนนี้เวลาล่วงเลยมาถึงวันเปิดเทอมวันแรกของนักศึกษาชั้นปีที่สี่อย่างดาริน เธอดูตื่นเต้นเป็นพิเศษเพราะจะได้เจอเพื่อนสาวคนสนิทที่ไม่ได้เจอกันมานานหลายเดือน เนื่องจากมีเรื่องราวต่างๆ ที่อยากเล่าให้ฟังมากมาย ถึงแม้ก่อนหน้านี้จะพูดคุยกันบ้าง แต่การได้เม้าท์มอยต่อหน้ามันย่อมได้อรรถรสมากกว่าดารินตื่นมาอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่เช้า เนื่องจากวันนี้ชายหนุ่มจะเป็นคนไปส่งเธอที่มหาวิทยาลัยเอง หญิงสาวตรวจดูความเรียบร้อยของตัวเองในกระจกอีกครั้ง ก่อนจะหยิบกระเป๋าสะพายใบเล็กแล้วเดินออกไปจากห้องหญิงสาวในชุดนักศึกษากระโปรงทรงเอตัวสั้นกับเสื้อสีขาวที่เคยหลวมเมื่อเทอมก่อน บัดนี้กลับพอดีตัวจนทำให้เห็นส่วนโค้งส่วนเว้าอย่างชัดเจน เธอไม่ซื้อชุดนักศึกษาใหม่เพราะคิดว่าชุดเก่าน่าจะยังใส่ได้ แต่กลับกลายเป็นว่ากว่าจะรูปซิบกระโปรงได้เล่นเอาเหงื่อแทบแตกถึงแม้มันจะไม่ได้อึดอัดถึงขนาดหายใจไม่ออก แต่เธอชอบใส่แบบหลวมๆมากกว่าและคิดว่าคงต้องซื้อชุดนักศึกษาตัวใหม่แล้ว ก่อนหน้านี้เธอพยายามลดน้ำหนักอยู่หลายครั้ง แต่กลับหักห้ามใจพวกของหวานไม่ได้เลยจริงๆชายหนุ่มในชุดสูทสีเทาเรียบหรูกำลังนั่งรอหญิงสาวอย

ในวันหยุดสุดสัปดาห์ซึ่งเป็นวันพักผ่อนของใครหลายๆ คน รวมถึงสองสาวต่างวัยที่นัดกันออกมาเดินชอปปิ้งยังห้างสรรพสินค้าชื่อดังแห่งหนึ่งในช่วงบ่ายของวัน และเพราะเป็นวันหยุดทำให้ผู้คนพลุกพล่านกว่าที่เคยครั้นมาถึง ทั้งสองก็รีบมุ่งหน้าไปยังร้านจิวเวลรี่ซึ่งเป็นเป้าหมายของการละลายทรัพย์ในวันนี้ คุณหญิงมัทนาเมื่ออยู่กับเด็กสาวอย่างดาริน ก็เหมือนเธอได้ย้อนวัยกลับไปสมัยช่วงวัยรุ่นอีกครั้ง ที่ผ่านมาเธอเองไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างวัยรุ่นทั่วไปมากมายนัก เนื่องจากช่วงนั้นต้องทำหน้าที่แม่และภรรยาอย่างเต็มรูปแบบภายในร้านที่มีเครื่องประดับหรูหราหลากหลายแบบวางเรียงรายกันจนดูละลานตา คนตัวเล็กที่หยุดมองอยู่รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก แต่ก็พยายามเก็บอาการไว้ดารินไม่เคยคิดฝันด้วยซ้ำว่าตัวเองจะได้เข้ามาเหยียบยังร้านแบบนี้ ครั้นเข้าไปถึงก็มีพนักงานออกมาต้อนรับเป็นอย่างดีแล้วเดินนำพวกเขาไปในห้องวีไอพีที่ได้จัดเตรียมไว้ เมื่อทั้งสองนั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่ก็มีเครื่องดื่มเข้ามาเสิร์ฟทันที รวมถึงของที่ต้องการจะดูก็ถูกวางเรียงรายกันอยู่บนโต๊ะตัวหรูเรียบร้อยแล้วเช่นเดียวกัน‘มีเงิน มันดีอย่างนี้นี่เอง ’ ดารินนึกคิดในใจ“บอกแล