All Chapters of คลั่ง(รัก)เมียเด็ก: Chapter 11 - Chapter 20

ช่วงบ่ายของวัน...ดารินในชุดเดรสผ้าลินินสีขาวนั่งอยู่บนเก้าอี้ภายในร้านขนมหวานเล็กๆที่ตกแต่งด้วยโทนสีชมพูพาสเทลน่ารักกำลังตักเค้กเนื้อส้มชุ่มฉ่ำในจานขึ้นมาแล้วส่งเข้าปากอย่างอารมณ์ดีซึ่งแตกต่างจากเมื่อคืนอย่างเห็นได้ชัดราวกับเป็นคนละคนเส้นผมลอนยาวสีน้ำตาลอ่อนถูกเหน็บไว้หลังใบหูทั้งสองข้างจนเห็นใบหน้าหวานได้อย่างชัดเจนซึ่งกำลังหันไปมองวิวชายหาดทางขวามือของตัวเองอย่างเพลิดเพลินใจโดยมือยังคงถือช้อนอยู่อย่างนั้น“อารมณ์ดีแล้วสินะ”ครั้นได้ยินคำพูดของคนที่พาเธอมาก็ละสายตาจากสิ่งนั้นแล้วหันมาให้ความสนใจกับชายหนุ่มตรงหน้าที่อยู่ในชุดเสื้อฮาวายสีฟ้ากับกางเกงขาสามส่วนสีขาวซึ่งกำลังนั่งกอดอกพิงเก้าอี้มองเธออยู่ดวงตาคู่คมภายใต้แว่นกันแดดสีชามองเธออยู่ราวพักใหญ่ โดยที่หญิงสาวไม่ได้สังเกตเห็นว่าแววตาของเขาเต็มนั้นมันเต็มไปด้วยความเอ็นดูดารินยกแก้วชานมไข่มุกของตัวเองขึ้นมาดูดแล้ววางลงที่เดิม จากนั้นก็หันมาพูดคุยกับเขา หลังจากตนเองมัวแต่เพลิดเพลินกับขนมและทิวทัศน์ตรงหน้า“ไม่ชิมเค้กหน่อยเหรอคะ”“ผมไม่ชอบของหวานนะ” เขาตอบและยังคงจ้องใบหน้าหวานอยู่อย่างนั้น“แต่เค้กร้านนี้อร่อยมากเลยนะ ลองชิมดูค่ะ”

สัปดาห์ต่อมา...ร่างเล็กยืนทอดมองทิวทัศน์การจราจรที่สุดแสนจะวุ่นวายผ่านกระจกใสบานใหญ่ด้วยสายตาเลื่อนลอย สมองของเธอมีเรื่องราวต่างๆ มากมายที่หลั่งไหลเข้ามาให้ได้ขบคิด หลังจากย้ายเข้ามาอยู่ที่เพนต์เฮาส์สุดหรูหลังนี้ได้หนึ่งสัปดาห์เต็มๆ และเป็นหนึ่งสัปดาห์ที่เธอแทบจะไม่ต้องทำอะไรเลย นอกจากทำอาหารและรอชายหนุ่มกลับมาจากทำงานเพื่อรับประทานอาหารร่วมกันในทุกๆวันส่วนเรื่องงานเอกสารที่เขาเสนอมาในตอนแรกนั้นก็บอกแค่ว่า ตอนนี้ตัวเขากับอคินยังจัดการกันได้อยู่และให้เธอทำอะไรก็ได้ที่อยากทำไปก่อน ไม่ต้องห่วงว่าจะไม่ได้ทำงาน เพราะมีงานให้ทำแน่ๆตั้งแต่วันแรกที่เธอย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่ก็ต้องเจอกับความอัศจรรย์ใจที่ว่าเสื้อผ้า กระเป๋าและรองเท้าแบรนด์เนมพวกนั้นในตู้เป็นของเธอทั้งหมด!! จนทำให้เธออดคิดไม่ได้ว่า ถ้าหากวันนั้นเธอปฏิเสธข้อเสนอของเขาไป ชายหนุ่มจะทำยังไง จะตามเธอต่อไปมั้ยนะ แต่แล้วเขาจะตามตื๊อเธอทำไมกัน? ซึ่งเป็นความคิดที่ค่อนข้างย้อนแย้งในตัวเธอเองอีกทั้งหญิงสาวพึ่งรับรู้มาว่าบริษัทที่เธอได้ส่งเอกสารไปเพื่อขอฝึกงานนั้นเป็นของครอบครัวเขาเอง ซึ่งมีผู้เป็นมารดาเป็นเจ้าของและกำลังคิดว่าจะยกให้กับลู

บทรักสุดร้อนแรงรอบแรกได้จบลงอย่างสวยงาม ทว่าคนอย่างภาคินัยซึ่งมีความต้องการไม่มีที่สิ้นสุดกับร่างกายสุดแสนจะน่าหลงใหลของเธอคนนี้ดูจะไม่ได้อยากหยุดอยู่แค่รอบเดียวเท่านั้น ในเมื่อมีหนึ่งก็ย่อมมีสองและอาจจะมีต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าร่างกายจะหมดแรงและยอมแพ้ไปเองเท่านั้น!ทำให้บทรักที่สองกำลังจะเริ่มขึ้นอีกครั้งโดยมีร่างเปลือยเปล่าของคนตัวเล็กกำลังนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นเย็นภายในห้องนอนของชายหนุ่ม ดวงตากลมโตมองคนตัวสูงที่ไร้เสื้อผ้าอาภรณ์ไม่ต่างจากเธอนั่งอยู่บริเวณขอบเตียงโดยเอนตัวไปด้านหลังเล็กน้อยในท่าทีสบายเพื่อโชว์ความเป็นชายที่แข็งขึงอยู่ให้เธอได้เห็นเต็มสองตา และครั้งนี้ก็ถึงคราวที่เธอจะต้องเป็นฝ่ายทำให้มันสงบลงบ้างแล้ว“สัมผัสมันดูสิ” เขาเอ่ย เมื่อเห็นจังหวะการหายใจของคนที่กำลังคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเริ่มติดขัดจากการที่เธอลอบมองความเป็นชายของเขาเป็นระยะ จนก่อให้เกิดความรู้สึกตื่นเต้นในสิ่งที่กำลังจะได้ลองทำ และยิ่งเธอเป็นแบบนั้นก็ยิ่งเป็นการทำให้เขารู้สึกว่าตอนนี้ตนยังคงเป็นฝ่ายควบคุมเกมโดยมีเธอเป็นบ่าวคอยรับฟังคำสั่งจากเขาและปฏิบัติตามมันทุกอย่างโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆหญิงสาวค่อยๆเลื่อนมือตัวเอ

“ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ”อคินเอ่ยลา เมื่อรับรู้ได้ถึงบรรยากาศรอบตัวที่ไม่ค่อยดีนักของคนทั้งสอง ภาคินัยได้สติรีบหันไปมองทางลูกน้องของตัวเองก็เห็นว่าเขายืนนิ่งราวกับว่าไม่กล้าไหวตัวไปไหนทางด้านดารินที่พึ่งหั่นแตงกวาเสร็จเห็นว่าไหนๆ อคินก็อยู่ด้วยจึงเอ่ยชวนเลขาหนุ่มร่วมรับประทานอาหารในมื้อนี้“อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิคะ”“เอ่อ…” เพราะบรรยากาศก่อนหน้านี้ทำให้คนที่ถูกเชิญชวนถึงกับอ้ำอึ้ง เขาควรจะตอบตกลงหรือปฏิเสธดี กระทั่งได้ยินเสียงเอ่ยชวนอีกครั้งที่ดังมาจากปากของผู้เป็นนายซึ่งฟังดูแล้วไม่รู้ว่าเป็นคำสั่งหรือกำลังขอร้องให้เขาอยู่ต่อกันแน่“อยู่ก่อนสิ”“ก็ได้ครับ ถ้าอย่างนั้นผมขอเวลาพาคุณภามไปคุยเรื่องงานหน่อยนะครับ” อคินหันไปบอกดารินเป็นเชิงขออนุญาตโดยที่ภาคินัยได้แต่ขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างไม่เข้าใจ สรุปแล้วเลขาของเขาทำงานให้ใครกันแน่ ดูจะเกรงใจอีกฝ่ายเสียเหลือเกิน“ค่ะ”“เดี๋ยวผมมานะ” ภาคินัยเองก็ไม่ต่างกันเพราะก่อนที่จะเดินออกไปจากบริเวณนั้นเขาก็มิวายหันไปบอกกล่าวเธอก่อน แต่ครั้นได้ยินคำพูดของเขาเธอก็ไม่ได้ตอบอะไรแล้วก้มหน้าลงทำอาหารต่อไปสองหนุ่มหันไปมองหน้ากันแล้วพากันเดินออกไปจากตรงนั

ดวงตาคู่คมมองไปยังใบหน้าหวานที่ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาแล้วรีบประกบริมฝีปากลงบนปากเธออีกครั้งพร้อมกับดึงคนตัวเล็กเข้ามาให้ในรถพร้อมปิดประตูจนเกิดเสียงดัง ภาคินัยเลื่อนมือไปกดปุ่มปรับเบาะให้เหมาะสมกับกิจกรรมที่กำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า โดยมีร่างเล็กกำลังนั่งคร่อมอยู่บนขาทั้งสองข้างของเขา เรียวลิ้นร้อนไล่ต้อนลิ้นเล็กโดยไม่ยอมผละออกจากกันไปไหนมือใหญ่เริ่มอยู่ไม่เป็นสุขลูบไล้ไปมายังผิวกายขาวนวลเนียนพร้อมกับถกชุดของเธอขึ้นจนเผยให้เห็นขาอ่อน เขาสัมผัสไปมาจนขนกายของเธอลุกซู่ ค่อยๆเลื่อนมือไปยังก้อนเนื้ออวบอิ่มทั้งสองข้างแล้วเคล้นมันอย่างแรง จนร่างเล็กต้องผละออกจากริมฝีปากที่กำลังดูดดื่มกันในตอนแรกเพื่อเปล่งเสียงหวานอย่างทนไม่ไหว“อะ อื้อ!”ดารินถูกชายหนุ่มกระตุ้นจนเธอรู้สึกร้อนรุ่มไปทั่วทั้งร่างกายรีบเลื่อนมือเล็กไปปลดเข็มขัดกางเกงยีนของเขาพร้อมกับรูดซิปลงมา คนที่มองการกระทำของเธออยู่ระบายรอยยิ้มอย่างพึงพอใจ เมื่อเห็นท่าทางเร่งรีบของคนตัวเล็ก ตอนนี้ดูเหมือนว่าคนที่กำลังรีบร้อนไม่ใช่เขา แต่เป็นเธอ!จากนั้นการกระทำของพวกเขาเริ่มเป็นไปอย่างรวดเร็วแต่กลับเต็มไปด้วยความวาบหวามและสร้างความตื่นเต้นให้กับ