All Chapters of พันธะร้ายนายวิศวะ: Chapter 31 - Chapter 40

รีนลดาหลังจากที่เรียนเสร็จตอนนี้พึ่งจะบ่ายโมง พอทานข้าวเสร็จฉันก็นั่งรอยัยนินิวและยัยมีนนาที่ใต้ตึกของคณะ เพราะเพื่อนทั้งสองคนนั้นตามไปส่งงานอาจารย์ ส่วนฉันรู้สึกอยากกินชาไข่มุกเลยมานั่งรอที่ม้านั่งข้างๆ กับซุ้มร้านมินิมาร์ทมือบางหยิบสมาร์ทโฟนเครื่องหรูออกมาเขี่ยเล่นพวกโซเชียลต่างๆ ขณะที่รอเพื่อน แต่ฉันกับสะดุดตาเข้ากับเฟสบุ๊ค แทบจะทุกเพจมีแต่ข่าวของพี่เรียว และพี่แพม เป็นภาพของคนทั้งคู่นั่งดินเนอร์กันที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่ง พวกเขาทั้งสองดูสีหน้ามีความสุขกันเอามากๆ แต่ทำไมแค่กดเข้าไปอ่าน ใจของฉันมันถึงกับรู้สึกหน่วงๆ ยังไงบอกไม่ถูกฉันจึงตัดสินใจไม่เข้าไปอ่านเนื้อใน แค่เลื่อนผ่านไปเท่านั้น ถ้าเขารักกันมาก ฉันเองก็ไม่อยากขัดขวางความรักของพวกเขาสองคน ฉันรอแค่อายุครบยี่สิบสองปี ตามที่ระบุในสัญญา เมื่อถึงวันนั้นเมื่อไหร่ฉันเองก็พร้อมที่จะหย่าให้กับเขาทันที จากนั้นก็มีมือของใครบ้างคนมาแตะที่บ่าไหลของรีนลดาทำเอาคนตัวเล็กถึงกับสะดุ้งขึ้นมา ก็พบว่าเป็นรุ่นพี่ของตนนั้นเอง รีนลดาจึงเก็บสมาร์ทโฟนลงและหันมาคุยกับรุ่นพี่"น้องรีนขา ทำไมมานั่งตรงนี้คนเดียวเหรอคะลูก เพื่อนๆ ไปไหนกันหมดละคะ" เชอรี่ถามพ

ภายในเรือสปีดโบ๊ทขนาดกลางมีแค่เขา รีนลดา และคนขับ กันแค่ 3 คน ที่กำลังนั่งเรือไปยังร้านอาหารที่เขามักจะมาทานอยู่บ่อยๆ"พี่รู้ได้ไงว่าฉันหิว" รีนลดาถามเขามาอย่างสงสัย เพราะเธอยังไม่ทันได้บอกเขาซะหน่อย"ฉันได้ยินเสียงท้องเธอร้อง ตอนที่เธอหลับหนะ"รีนลดาทำหน้าตกใจ ห๊ะ นี้ท้องร้องตอนหลับเหรอน่าอายซะมัด รีนลดาถึงกับหันหน้าหนีไปทางอื่นแทน"รู้ว่าฉันหิวแล้วทำไมไม่พากลับบ้านละ ไม่เห็นต้องมาไกลขนาดนี้เลย" รีนลดาบอกกับคนข้างๆ ที่สายตาจับจ้องไปยังแม่น้ำ"เธอไม่ชอบเหรอ" ร่างสูงหันมาถามคนที่ก่อนหน้านี้นั้นยิ้มไม่หุบที่ได้นั่งเรือมองวิวสวยๆ"ป่าวคะ ฉันแคสงสัย" ทำไมวันนี้เธอรู้สึกว่าเขาดูแปลกไปเหมือนมีอะไรอยากจะคุยกับเธอหรือเปล่า เพราะสายตาที่เขามองเธอมานะสิ"เรื่องเมื่อคืน ฉันอยากจะขอโทษเธอที่ฉันวู่วามกับเธอจนเกินไป" รีนลดาถึงกับชะงัก เรียวตะเอ่ยคำขอโทษออกจากปากเขา และตอนนี้เขากำลังขอโทษเธองั้นเหรอ นี้เขาไปกินอะไรผิดไปหรือเปล่า แต่ฉันก็เลือกที่จะนิ่งและฟังเขาพูดต่ออย่างเงียบๆสายตาที่เขามองเธอมามันได้เปลี่ยนไปจากเมื่อก่อน ทำไมเธอถึงรู้สึกได้รับไออุ่นจากคนใจร้ายซะอย่างนั้น ทั้งสองสบตากันก่อนที่เรียวต

เรียวตะอุ้มร่างคนที่สลบไม่ได้สติมายังห้อง พยาบาลของมหาวิทยาลัย เหล่านักศึกษาหลายคนที่เห็นหนุ่มสุดฮอตอุ้มรีนลดานั้นต่างก็ตกใจไปตามกัน และช่วงบ่ายวันนี้กลายเป็นข่าวดังในรั้วมหาลัยเนื่องจากหลายวันก่อนนั้นเห็นคนทั้งคู่นั้นออกไปด้วยกัน หลายคนจึงให้ความสนใจกับคนทั้งคู่มากขึ้น ทำเอาสาวในรั้วมอB นั้นอกหักไปตามๆกันบางคนก็บอกว่าเรียวตะนั้นกำลังกิ๊กกับดาราสาวที่มักจะเป็นข่าวด้วยกันบ่อยๆด้านรีนลดาฉันรู้สึกตัวขึ้นมาก็พบว่าตัวเองหลับอยู่ในห้องพยาบาลมหาลัย มียัยนินิวและยัยมีนนาที่นั่งอยู่โซฟาเฝ้าฉันอยู่ข้างๆตน แต่ฉันจำได้ว่าตอนนั้นฉันกำลังจะเดินมาจากนั้นก็จำอะไรไม่ได้เลยนิ"แก...นี้ฉัน" ฉันกำลังจะเอ่ยถามเพื่อน"ตื่นแล้วเหรอ เป็นไงบ้าง ยังปวดหัวอยู่หรือเปล่า" ยัยนินิวและยัยมีนนาถึงกับถามฉันมาอย่างรัวๆ"อืม ดีขึ้นแล้วละ" ฉันตอบเพื่อนไป จากนั้นยัยมีนนาก็เอาฝ่ามือมาอังที่หน้าผากฉันเพื่อวัดไข้ดู"เออ ตัวแกไม่ร้อนเท่าไหร่แล้วแหละ ไข้แกน่าจะลดลงแล้ว""แล้วนี้ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไง จำได้ว่าแกบอกให้ฉันมาห้องพยาบาล จากนั้นฉันก็จำอะไรไม่ได้เลย" ฉันถามยัยมีนนาไป"ก็แกเป็นลมนะสิ ดีนะที่พี่เรียวอยู่ตรงนั้นพอดี เขาเ

ด้านเรียวตะหลังจากที่แกล้งเมาและได้บอกความในใจออกไปนั้น พอเห็นว่าคนตัวเล็กนั้นหลับสนิทเขาก็กลับเข้ามานอนต่อที่ห้องพักของตน จะมองว่าเขาเป็นคนขี้ขลาดก็ได้ที่แกล้งเมาแล้วบอกความใจในของตน ยอมรับครับ แต่ก็รู้สึกดีที่ได้พูดออกไปบ้างแล้ว แต่ปัญหารีนลดานั้นจะเชื่อเขาหรือเปล่านี้สิ สำหรับเขาแล้วนั้นแพมคงเป็นได้แค่เพื่อนเท่านั้น แต่จะบอกแพมยังไงดี หลังจากวันนั้นตั้งแต่งานปาร์ตี้วันเกิดไอ้เจมส์ตัวเขาเองก็ยังไม่ทันได้เจอเธอ เห็นทีเขาต้องหาเวลาไปเจอไปคุยกับแพมซะหน่อย อีกอย่างฝ่ายนั้นจะได้ไม่ต้องมารอ เขาเองก็ไม่อยากจะให้ความหวังใคร สำหรับแพมเขาอาจจะกลายเป็นคนเลวในสายตาของเธอไปแล้วก็ได้ ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนมันยั่งยืนกว่าแฟนอย่างที่ใครหลายคนพูดกันรีนลดาฉันตื่นขึ้นมาในเวลาเจ็ดโมงกว่าๆ แต่มองไปดูคนที่นอนกอดฉันตลอดทั้งคืนก็ไม่อยู่แล้ว ร่างบางได้แต่คิด เมื่อคืนนี้พี่ก็แค่เมา คงไม่ได้รู้สึกกับฉันอย่างที่พูดมาหรอกมั้งพี่เรียว"ฉันไม่อยากเป็นคนอ่อนแอ ไม่อยากรู้สึกอะไรกับพี่เลยด้วยซ้ำ ในใจตอนนี้อยากให้พี่ใจร้ายกับฉันเหมือนเมื่อก่อน เมื่อครบกำหนดหย่าฉันจะได้ไม่ห่วงหน้าพะวงหลังไม่อยากรู้สึกเจ็บ เพราะในใจล

2เดือนต่อมา @มหาวิทยาลัยB ร่างบางของรีนลดาที่นั่งรอเพื่อนที่ข้างๆ ตึกหน้าคณะหลังจากวันนั้นฉันเองก็ไม่เจอหน้าพี่เรียวสองเดือนน่าจะได้ และตัวเขาเองก็ไม่ได้ติดต่อเธอกับมาหรืออย่างไร เรียกได้ว่าเธอและเขาขาดการติดต่ออย่างถาวรฉันนั่งรอยัยนินิวและยัยมีนนาไม่นานพวกเขาก็มาถึงฉันกับเพื่อนเลยเดินเข้าห้องเรียน ช่วงนี้เป็นช่วงลงเรียนสัมเมอร์จะมีนักศึกษาเพียงแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้นที่จะมาเรียน ฉันเองก็อยากจะรีบเรียนให้จบเลยเลือกลงซัมเมอร์กันต่อขณะที่รออาจารย์เข้ามาสอนร่างบางก็หยิบสมาร์โฟนขึ้นมาเข้าไอจีเพื่อดูอะไรฆ่าเวลารีนลดาเลื่อนดูมันไปเลื่อยๆ แต่สะดุดเข้ากับไอจีของอรัณ ที่มีภาพของเรียวตะและกลุ่มเพื่อนๆ ของเขานั้นเอง เป็นภาพที่พวกเขาถ่ายรวมกลุ่มกันห้าคนมีพี่เรียว พี่ริก พี่ริว พี่อรัณ และพี่แพม ส่วนอีกภาพเป็นภาพของพี่เรียวและดาราสาวคนนั้นที่ถ่ายแนบชิดกันพร้อมกอดคอกัน ในภาพเล่านั้นมันบ่งบอกได้ชัดเจนว่าพวกเขามีความสุขกันมากแค่ ภาพที่ไม่ได้ตั้งใจถ่ายแต่มันสวยและน่ารักมากมือบางถึงกับสั่นระริกขึ้นมา เมื่อเห็นภาพของเรียวตะกับหญิงสาวอีกคน ในใจกับรู้สึกหนวงๆ ขอบตาร้อนขึ้นมาพราวๆ รู้สึกจุกขึ้นมาเมื่อเห็น