เจ้าของหนุ่มร่างสูงใบหน้าอันหล่อเหลาผมบอนสีทอง อย่างเรียวตะยืนทอดสายตาออกไปยังสนามแข่งเชียร์หลีดเดอร์ของมหาวิทยาลัย พร้อมกับกลุ่มเพื่อนสนิทของตนอีกสามคน การปรากฏของตัว เรียวตะที่นี่ นั่นสร้างความแปลกใจให้กับเหล่าบรรดาสาวๆ ของรั้วมหาวิทยาลัยB ยิ่งนัก ปกติเหล่า หนุ่มสุดฮอตทั้งสี่คนนั้นจะคลุกตัวอยู่ที่
"วันนี้ฉันและเพื่อนอีกสองคน เรามาทำหน้าที่อันหนักหนาสากัน เป็นตัวแทนของห้องและทางคณะ เพื่อมาแข่งเชียร์ลีดเดอร์จำเป็นให้กับทางคณะมนุษยศาสตร์ซึ่งเป็นคณะที่พวกฉันทั้งสามคนเรียนอยู่ยังไงละ"หลังจากที่พวกเราฝึกซ้อมกันมาอย่างหนักหนวงตลอด 3 เดือนที่ผ่านมา การแข่งขันรอบที่แล้ว คณะของฉันดันเข้ารอบ 5 ทีมสุดท้
ส่วนคนที่ถูกพูดถึงมากที่สุดในวินาทีนี้ อย่างรีนลดาที่ใครเห็นเป็นต้องเอ่ยชม มือบางถือปอมๆ เชียร์สีขาว ใบหน้าเรียว หวานถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอาง คนทั่วอัศจรรย์ต่างส่งเสียงออกมาตระโกนร้องเชียร์ส่งกำลังใจให้ทีมเชียร์ในสนาม กันอย่างล้นหลาม คณะที่แข่งก่อนหน้านี้ถึงกับอิจฉา รูปร่างหน้าตา เหล่าคนที่มาชมถึ
หลังจากร่างบางของรีนลดาเดินออกไปจากกลุ่มของเขา ตาคมของเรียวะเองมองร่างบางที่เดินออกไปจนลับตา เรื่องของเขาและเธอมันเป็นคำหมั่นสัญญาระหว่างผู้ใหญ่ที่ให้สัญญากันเมื่อ 30 ปีที่แล้ว สัญญาของผู้ใหญ่แต่คนที่ดันมาซวยก็คือเขาที่ต้องมาแต่งงานกับผู้หญิงที่ตนไม่ได้รักหรือพิศวาสอย่างรีนลดานี้สิเขาและเธอแต่งงานก
รีนลดาเข้าเรียนที่นี่ได้เพราะเป็นเด็กทุนของคุณย่าอุษา ท่านเป็นภรรยาของเพื่อนสนิทคุณปู่ของเธอ คนที่ก่อตั้งมหาวิทยาลัยแห่งนี้ หลังจากที่คุณย่าอุษาท่านได้ข่าวการเสียชีวิตของบิดามารดารีนลดา คุณย่าอุษาท่านก็ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือสองพี่น้อง หลังจากรีนลดาจบมัธยมปลายท่านก็ฝากเข้าเรียนต่อที่นี่ และยังเป็นเด็
ด้านริกเองก็ไม่น้อยหน้ามีริต้าแฟนสาวคอยเอาอกเอาใจ ริวและ อรัณ เองก็มีหญิงสาวดูแลอยู่ข้างกายของพวกเขาเช่นกัน เรียกได้ว่ากลุ่มของเขามีสาวๆ ดูแลกันครบทุกคน เรื่องอย่างนี้ยอมกันได้ที่ไหน"เรียวคะ คริส ขอตัวไปหาเพื่อนที่ชั้นล่างก่อนนะคะ" คริสตัลบอกกับเขาเรียวตะได้แต่พยักหน้าให้เธอ จากนั้นทั้งสองสาวคริสตั
รีนลดาเดินลงมาจากชั้นบนด้านฟ้าด้วยสีหน้าอันบึ่งตึง พร้อมกับนึกโทษโกรธเรียวตะทำเช่นนี้กับ เธอ อยากจะชกเข้าใบหน้าหล่อๆ ของเขานัก คนหน้าบึงได้แต่เดินผ่านอรัณไปและไม่ได้เอ่ยทักอะไร อรัณที่ออกมารับโทรศัพท์ เห็นรีนลดาเขาตั้งใจจะเข้าไปทักเธอ แต่รีนลดากับเดินผ่านหน้าเขาไป อรัณเห็นเช่นนั้นถึงกับขมวดคิ้วอย่าง
ทั้งสองตกอยู่ในความเงียบ ได้ยินแต่เครื่องปรับอากาศภายในรถเท่านั้น เรียวตะรอให้รีนลดาเปลี่ยนที่นั่ง แต่คนตัวเล็กกับนั่งนิ่งอยู่ที่เดิม ทั้งที่ตัวเขาเปลี่ยนมานั่งฝั่งคนขับแล้ว"อ้าว แม่คุณ จะนั่งอยู่แบบนั่นเหรอ ฉันไม่ใช่คนขับรถเธอนะ" เรียวตะบอกกับคนที่นั่งนิ่งเบาะด้านหลัง มาด้วยความไม่พอใจ ที่รีนลดายั
"พี่เรียวไปพักเถอะคะ พรุ่งนี้เราต้องตื่นแต่เช้านะคะ เดี่ยวที่เหลือรีนจัดการเอง""ไม่เอาครับพี่่สัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าจะนอนพร้อมกับรีน ถ้ารีนยังไม่นอนพี่ก็ไม่นอนครับ" รีนลดาที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับหลุดยิ้มให้กับความน่ารักของเรียวตะ นับวันเธอยิ่งรักผู้ชายคนนี้หนักมากขึ้น"งั้นก็ตามใจพี่เรียวคะ" ร่างบ
"รีน ก็เสียวเช่นกันคะ อะ อ่าส์ พี่เรียวขา " คนด้านบนบอกด้วยเสียงกระเส่ามาเช่นกัน!! ผับ ผับ อ่าส / อื้ม !!!!! ตอด เก่งมาก ครับ แน่นๆ อ่าส์!! อึ้ม !!" พี่เรียว อ่าส ชอบไม่ คะ " รีนลดาถามเขาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ผ่านมาหลายนาทีตอนนี้ร่างบางก็เริ่มเหนื่อยและหมดแรงแล้ว" ผับ ผับ ผับ ผับ " ยิ่งใกล้ถึงฝั่งคน
เมื่อมาถึงเตียงนอนขนาดไซส์คิงเรียวตะก็ไม่รอช้า ร่างสูงจัดการถอดเสื้อผ้าของตนและรีนลดาออกจนหมด ยังไงคืนนี้เขาขอทำหน้าที่สามีให้กับเด็กดื้ออย่างเชอรีนก่อนละกัน มีอย่างที่ไหนมาท้าทายคนอย่างเขา สงสัยอยากเลี้ยงแฝดสามจริง ๆ แล้วมั้ง อยากมีลูกๆมาวิ่งเล่นเพิ่มก็ไม่บอก เมียอ่อยขนาดนี้แล้วคืนนี้เอาให้หว่างกัน
"บอกเชื่อฟังแบบนี้หน่อยนะครับ ปะป๋าจะได้ไม่เหนื่อย ถ้าน้องไนท์เป็นเด็กดีปะป๋าจะซื้อของเล่นให้เยอะกว่านี้เลยนะครับลูก" ร่างสูงบอกกับลูกสาว พร้อมกับเล่นและหยอกล้อกับน้องไทม์ไปด้วย เด็ก ๆ พยักหน้าตามประสา ราวจะรู้เรื่องไปกับบิดาด้านรีนลดาที่กลับเข้ามาในบ้านเกือบจะหกโมงเย็น ฉันที่เปิดประตูเข้ามาถึงกับต
@คฤหาสน์ตระกูลเรียว ~ 1 ปีต่อมา ~ ร่างสูงของเรียวตะอยู่ในชุดสบายๆ วันนี้นั้นรีนลดาออกไปทำธุระข้างนอก ปล่อยให้พ่อลูกอ่อนอย่างเขาเป็นต้องเลี้ยงเจ้าก้อนสองแสบอยู่ที่บ้านตามลำพัง แต่ยังดีหน่อยที่มีพี่สมบูรณ์และแตงกวานั้นคอยช่วยอีกแรงห้าโมงกว่าๆ ร่างสูงเหลือบดูนาฬิการอบที่สิบของวัน ผ่านไปราวสี่ชั่วโม
หลังจากทานเสร็จร่างสูงก็พาคนตัวเล็กนั่นกลับมาที่พัก รีนลดาออกมาเดินเล่นที่ริมหาดในยามเย็น ร่างบางมองท้องทะเลออกไปไกลจนสุดลูกหูลูกตา วันนี้พระจันทร์เต็มดวงแสงสะท้อนเข้ากับน้ำทะเล เป็นอะไรที่สวยมากในตอนเย็นแบบนี้ จากนั้นร่างบางก็หยิบสมาร์ตโฟนของตนขึ้นมาเก็บภาพสวยๆ เอาไว้ ยิ่งมองท้องฟ้าและท้องทะเลยิ่งเ
เช้าวันต่อเรียวตะพารีนลดาขับรถออกจากคฤหาสน์ มุ่งหน้ามาที่หัวหิน เพราะวันนี้เขาตั้งใจจะพาเมียสุดที่รักนั่นพักผ่อนซักสอง สามวันเอาจริงตัวเขาเองก็ไม่เคยพาคนตัวเล็กนั้นออกไปเที่ยวไหนเลย ตั้งแต่เรากับมาเป็นครอบครัวเดียวกัน เมื่อคืนหลังจากที่กลับมาจากงานเลี้ยงเขาก็คิดอะไรออกขึ้นมา อยากจะพาร่างบางนั้นออกมา
ด้านเรียวตะวันนี้ผมมางานเลี้ยงรุ่นกับกลุ่มเพื่อนๆของผม เป็นเพื่อนเรียนสมัยมัธยมด้วยกันพวกเราจะจัดงานนี้ขึ้นทุกปี และโต๊ะพวกผมตอนนี้ก็ไม่ได้มีแค่กลุ่มผมแต่ยังมีเพื่อนกลุ่มอื่นที่มาแจ่มด้วย พวกเราพูดคุยกันอย่างสนุกนานๆจะเจอกันที ผมนั่งคุยและจิบไวน์กับพวกไอ้อรัณไปซักพัก ไอ้ริวก็เอ่ยถามผมขึ้นมา"กับแพมม
หลายสัปดาห์ต่อมา ก็เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้จริงๆ หลังจากที่ฉันยอมคืนดีกับพี่เรียวได้ไม่ทันไร เขาก็ไม่ยอมให้ฉันอยู่คอนโดเหมือนเมื่อก่อน เขารบเร้าจนฉันใจอ่อนยอมกลับมาอยู่ที่คฤหาสน์เช่นเดิม แต่ที่ฉันยังไม่อยากกลับมาที่นี่เพราะทุกครั้งที่ฉันเดินไปเรือนหลังเล็กของคนย่า ฉันก็น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ยอมร