All Chapters of เส้นทางรักใต้เงาอันตราย: Chapter 31 - Chapter 40

สถานที่: โกดังของแก็งค์มาเฟียยามาโตะ คุโรคิ, โอซาก้า - กลางดึกเคนชิโร่และบอดี้การ์ดทั้ง 5 คนพร้อมทีมตำรวจที่รวมตัวกันอย่างด่วนเดินทางไปยังโกดังของแก็งค์มาเฟียยามาโตะ คุโรคิ ซึ่งตั้งอยู่ในพื้นที่ห่างจากย่านธุรกิจกลางเมืองโอซาก้าไปไม่ไกล ด้วยการรับข้อมูลจากสายลับและการสืบสวนอย่างละเอียด พวกเขาทราบว่าโกดังนี้ถูกใช้เป็นศูนย์กลางในการขนยาเสพติดและอาวุธเถื่อนไปยังลูกค้ารายใหญ่ในเมืองการบุกจับกุมเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ทุกคนในโกดังไม่ทันได้ตั้งตัว เมื่อทีมตำรวจพร้อมบอดี้การ์ดได้เข้าปิดล้อมพื้นที่อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ ทุกคนยืนราวกับเตรียมตัวเผชิญกับการต่อสู้ แต่ทุกอย่างกลับดำเนินไปอย่างราบรื่น“ทุกคน... ระวังตัวไว้!” ผู้บังคับบัญชาการตำรวจแห่งชาติสั่งเสียงเข้ม ขณะกวาดสายตามองไปที่พื้นที่รอบตัวเคนชิโร่ยืนอยู่ข้างๆ เขา สายตาของเขาคมคายจับจ้องไปที่ประตูของโกดังที่ถูกล็อกอยู่ คำสั่งของเขาไม่เคยผิดพลาด เสียงเคาะประตูดังขึ้น พร้อมกับคำสั่งให้เข้าไปจับกุมอย่างรวดเร็วบอดี้การ์ดของเคนชิโร่และตำรวจหลายคนบุกเข้าไปในโกดังทันทีและเริ่มจับกุมสมาชิกของแก็งค์มาเฟียยามาโตะ คุโรคิ ที่ยืนอยู่ในระหว่างกา

สถานที่: บ้านของเคนชิโร่, เช้าวันรุ่งขึ้นแสงแดดยามเช้ากระทบผ่านผ้าม่านที่หน้าต่างห้องนอนของมิเอโกะ ทำให้บรรยากาศในห้องเต็มไปด้วยความอบอุ่น เธอตื่นขึ้นมาอย่างช้าๆ ท่ามกลางความรู้สึกที่ยังคงหมุนวนในหัว การได้ร่วมมือกับเคนชิโร่เพื่อเปิดโปงแก๊งมาเฟียยามาโตะ คุโรคิ ทำให้เธอรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิตเธอลุกจากเตียงและมองออกไปยังวิวด้านนอกหน้าต่างของบ้านเคนชิโร่ที่ดูหรูหราและสงบ หลังจากที่ได้รับการช่วยเหลือจากเขาในหลายๆ เรื่อง มิเอโกะรู้สึกถึงความอุ่นใจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนในขณะที่เธอเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อเตรียมตัว เคนชิโร่ก็นั่งอยู่ที่โต๊ะทานอาหารเช้าแล้ว ดูเหมือนเขาจะรอให้เธอลงมาพบ เขายิ้มให้เธออย่างอบอุ่นเมื่อเห็นเธอลงมา“เช้าดีครับคุณมิเอโกะ” เคนชิโร่กล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนมิเอโกะยิ้มให้เขาก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะ “เช้าดีค่ะคุณเคนชิโร่ ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยฉันเมื่อคืนนี้ ฉันไม่รู้จะทำยังไงถ้าไม่มีคุณ”เคนชิโร่ยิ้มเล็กน้อยแล้วหันไปยกแก้วกาแฟขึ้นดื่ม “เป็นสิ่งที่ผมต้องทำครับ เราทำงานร่วมกันอย่างทีมเสมอ”การพูดคุยของทั้งสองยังคงอบอุ่นและเป็นกันเอง ท่ามกลางความเงียบสงบที่อยู่ใน

สถานที่: บ้านพักของเคนชิโร่, เวลาเช้าตรู่แสงแดดยามเช้าค่อยๆ ส่องลอดผ่านม่านบางเบาที่หน้าต่างของห้องนั่งเล่นในบ้านพักของเคนชิโร่ เสียงนกร้องปลุกบรรยากาศให้สดชื่น มิเอโกะตื่นขึ้นพร้อมกับความรู้สึกที่สดใส หลังจากวันที่วุ่นวายเมื่อวาน วันนี้เธอตั้งใจเริ่มต้นวันใหม่ด้วยพลังและความหวังเธอเดินลงมาจากห้องพักที่เคนชิโร่จัดไว้ให้เมื่อคืน กลิ่นกาแฟหอมกรุ่นลอยมาจากห้องครัว เมื่อเธอเดินเข้าไป เธอก็พบกับภาพของเคนชิโร่ในชุดลำลองกำลังยืนชงกาแฟอยู่ รอยยิ้มเล็กๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอโดยไม่รู้ตัว“คุณตื่นเช้าจังนะคะ” มิเอโกะพูดด้วยน้ำเสียงสดใสเคนชิโร่หันมายิ้ม “ผมชินแล้วครับ อีกอย่าง ผมอยากเตรียมกาแฟให้คุณลองดื่มดู” เขายื่นแก้วกาแฟให้เธอมิเอโกะรับแก้วด้วยมือที่อุ่นขึ้นเล็กน้อย เธอสูดกลิ่นกาแฟก่อนจะลองจิบเล็กๆ แล้วพยักหน้า “รสชาติดีมากเลยค่ะ คุณทำเก่งนะ”“ดีใจที่คุณชอบครับ” เคนชิโร่พูดพร้อมกับหยิบขนมปังปิ้งออกมาจากเครื่อง “เราทานอาหารเช้าด้วยกันก่อนนะครับ แล้วค่อยไปที่สำนักงานมูลนิธิ ผมให้คนจัดห้องประชุมไว้เรียบร้อยแล้ว”มิเอโกะนั่งลงที่โต๊ะอาหาร ดวงตาของเธอสะท้อนความสุขที่อิ่มเอม “ขอบคุณนะคะ ฉันไม

สถานที่: สวนดอกไม้ในบ้านของเคนชิโร่แสงแดดอ่อนๆ ของยามสายทอประกายผ่านใบไม้ ดอกไฮเดรนเยียที่ปลูกเรียงรายในสวนดูสดชื่นจากน้ำค้างในยามเช้า กลิ่นหอมอ่อนๆ จากดอกไม้ในสวนผสมกับลมทะเลทำให้บรรยากาศเต็มไปด้วยความสงบมิเอโกะเดินเล่นอยู่ในสวน สวมชุดกระโปรงยาวสีฟ้าอ่อน มือของเธอสัมผัสกลีบดอกไม้เบาๆ ราวกับจะเก็บความทรงจำไว้ในทุกสัมผัส ขณะที่เคนชิโร่เดินตามหลังเธออย่างเงียบๆ มือของเขาถือร่มกันแดดคันเล็กไว้เพื่อบังแสงแดดที่เริ่มแรงขึ้น“สวนนี้สวยมากเลยค่ะ” มิเอโกะหันมาพูดพร้อมรอยยิ้ม “คุณปลูกเองหรือเปล่าคะ?”เคนชิโร่หัวเราะเบาๆ “ผมช่วยปลูกบางส่วนครับ แต่ส่วนใหญ่เป็นฝีมือของคนดูแลสวน พวกเขาทำได้ดีกว่าผมมาก”“คุณไม่เคยลองปลูกเองบ้างเหรอคะ?”“เคยครับ แต่ผลออกมาไม่ค่อยดีเท่าไหร่” เขายิ้มเจื่อนๆ “ครั้งหนึ่งผมปลูกต้นกุหลาบ แต่มันไม่ยอมออกดอกเลย คุณมีเคล็ดลับอะไรบ้างไหมครับ?”“ฉันคิดว่าคุณอาจรดน้ำมากไปหรือเปล่าคะ?” เธอหัวเราะ “ต้นไม้ก็เหมือนคน บางครั้งต้องการเวลาของตัวเอง”เคนชิโร่พยักหน้า “คุณพูดถูกครับ ผมคงต้องเรียนรู้เรื่องความอดทนอีกเยอะ”ทั้งสองเดินมาหยุดที่ศาลากลางสวนที่ปกคลุมด้วยเถาวัลย์สีเขียว เงาไ

สถานที่: บ้านพักของเคนชิโร่, เกียวโตความเงียบงันของบ้านพักในเกียวโตถูกทำลายด้วยเสียงที่ชัดเจนจากการประชุมที่กำลังดำเนินอยู่ ห้องทำงานใหญ่ของเคนชิโร่ตั้งอยู่ชั้นบนสุดของบ้านพัก มีทิวทัศน์ของภูเขาและสวนดอกไม้สวยงามที่มองออกไปจากหน้าต่างบานใหญ่ ทุกคนในห้องนั่งอยู่รอบโต๊ะทำงานที่เต็มไปด้วยเอกสารแผนงานและรายการที่จะต้องดำเนินการมิเอโกะนั่งอยู่ข้างๆ เคนชิโร่ บนเก้าอี้ไม้เนื้อแข็งที่ดูเข้ากันกับความเป็นธรรมชาติของสถานที่ ชุดทำงานที่เธอสวมใส่ในวันนี้สะท้อนความมั่นคงในบทบาทของเธอในมูลนิธิ“คุณเคนชิโร่ค่ะ,” มิเอโกะเริ่มพูดขึ้นหลังจากที่บอดี้การ์ดทั้ง 5 คนได้เริ่มสรุปแผนการกันไปแล้ว “ฉันคิดว่าเราควรเริ่มจากการทำความเข้าใจในสถานการณ์ของผู้ที่เราต้องการช่วยเหลือให้ดีขึ้นก่อน ไม่ใช่แค่การช่วยในเชิงวัตถุ แต่ยังต้องช่วยในด้านจิตใจด้วย”เคนชิโร่หันมามองเธอด้วยดวงตาที่แสดงถึงความพึงพอใจและความเคารพในความคิดเห็นของเธอ “ผมเห็นด้วยครับ การสร้างความเข้าใจในสภาพจิตใจของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อเป็นเรื่องสำคัญ และเราต้องหาวิธีให้พวกเขารู้สึกว่าพวกเขามีคุณค่าอีกครั้ง”มิเอโกะพยักหน้าและยิ้มอย่างอบอุ่น ก่อนจะเปิดแฟ