All Chapters of เส้นทางรักใต้เงาอันตราย: Chapter 21 - Chapter 30

สถานที่: สำนักงานตำรวจแห่งชาติ, โตเกียวเช้าวันใหม่แสงแดดอ่อนๆ ผ่านเข้ามาจากหน้าต่างห้องประชุมที่ส่องผ่านม่านสีขาวเนื้อบาง ในห้องที่เต็มไปด้วยบรรยากาศการเตรียมความพร้อมสำหรับแผนการใหญ่ของการจับกุมแก๊งค์มาเฟียทั้งหลาย เคนชิโร่และมิเอโกะนั่งอยู่ที่โต๊ะประชุมกลาง ห้องนี้เต็มไปด้วยเอกสารวางเกลื่อนโต๊ะ ผู้อำนวยการ, เจ้าหน้าที่ตำรวจชุดใหญ่ และผู้เกี่ยวข้องทั้งหมดต่างพูดคุยกันด้วยความรอบคอบและความตั้งใจเคนชิโร่เงียบงัน ขณะที่เขาเลื่อนไฟล์เอกสารที่เกี่ยวกับแผนการจับกุมไปมา สายตาของเขาจับจ้องไปที่แผนที่ที่ถูกขยายออกบนโต๊ะ เงียบๆ แต่แววตาของเขากลับแสดงออกถึงความมั่นคงที่ไม่เคยห่างหายมิเอโกะมองเขาด้วยสายตาหมดห่วงและเคารพในความตั้งใจของเขา แม้ว่าเธอจะรู้ดีว่าการทำงานครั้งนี้เต็มไปด้วยความเสี่ยง เธอก็รู้ว่าเคนชิโร่ไม่เคยถอยหนีจากการทำสิ่งที่ถูกต้อง"คุณไม่เหนื่อยหรือคะ?" มิเอโกะถามเสียงเบา ขณะหยิบแก้วน้ำจากโต๊ะขึ้นมาจิบ เธอรู้สึกถึงความเครียดที่สะสมอยู่ในท่าทางของเคนชิโร่เคนชิโร่เงยหน้าขึ้นมาและยิ้มให้เธอแวบหนึ่ง "ไม่ครับ ผมรู้ว่าทุกอย่างกำลังจะเสร็จสิ้นในเร็วๆ นี้" เขาตอบอย่างมั่นใจ แต่สายตาขอ

สถานที่: บ้านพักของเคนชิโร่เช้าวันรุ่งขึ้น เคนชิโร่ยืนอยู่ข้างหน้าหน้าต่างที่มีวิวของเมืองโตเกียวในยามเช้า แสงแดดอ่อนๆ ส่องเข้ามาในห้องทำงานของเขา เขาหลับตาลงและสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ดวงตาของเขาแฝงความมุ่งมั่น และความเหนื่อยล้าเล็กน้อยจากงานที่ยังไม่เสร็จสิ้นมิเอโกะยืนอยู่ข้างๆ เขา จับจ้องไปที่เขาด้วยความเป็นห่วง เห็นท่าทางนิ่งๆ ของเขาที่ดูเหมือนจะพยายามซ่อนความเครียดที่สะสมมาตลอดทั้งสัปดาห์ เธอรู้ดีว่าเคนชิโร่กำลังทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ แต่ก็ยิ่งรู้สึกถึงความหนักหน่วงที่เขาต้องแบกรับในแต่ละวัน"คุณ... อย่าลืมดูแลตัวเองบ้างนะคะ" มิเอโกะพูดขึ้นเบาๆ ขณะที่ยื่นมือไปสัมผัสที่แขนของเขาอย่างแผ่วเบา เธอไม่พูดอะไรมาก แต่แค่การสัมผัสนั้นก็พอที่จะสื่อถึงความห่วงใยที่มีต่อเขาเคนชิโร่หันมามองเธอและยิ้มบางๆ ที่มุมปาก "ขอบคุณครับ... แต่ตอนนี้ผมต้องทำให้สิ่งที่ถูกต้องเกิดขึ้น" เขาพูดเสียงนิ่ง แต่ในดวงตาของเขาแฝงไปด้วยความหนักแน่นมิเอโกะมองเขาด้วยความเข้าใจ ถึงแม้จะเป็นห่วงเขา แต่เธอก็รู้ดีว่าเคนชิโร่จะไม่หยุดจนกว่าทุกอย่างจะลงตัว"ฉันรู้ค่ะ" มิเอโกะตอบพร้อมรอยยิ้มที่บางและอ่อนโยนสถานที่: บริเวณหน้าสถาน

สถานที่: โกดังสินค้าของแก๊งมาเฟียยามาโตะ คุโรคิ – ห้องลับภายในโกดังหลังจากการบุกโจมตีอย่างดุเดือดในโกดังสินค้าของแก๊งมาเฟียยามาโตะ คุโรคิ ทุกอย่างดูเหมือนจะสงบลง แต่ในห้องลับที่ซ่อนอยู่ลึกสุดของโกดังนั้น ความตึงเครียดยังคงไม่ลดลงไป ความมืดมิดที่หล่อหลอมให้ทุกอย่างดูเหมือนจะเต็มไปด้วยภัยคุกคาม แต่เสียงหายใจหนักๆ ของผู้ที่มาร่วมการบุกในครั้งนี้กลับเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นที่จะหยุดยั้งทุกสิ่งที่ผิดกฎหมายเคนชิโร่ยืนอยู่ข้างๆ มิเอโกะ เขามองไปที่ห้องที่เต็มไปด้วยอาวุธสงครามและสารเสพติด ที่ถูกจัดเก็บเอาไว้ในที่มืดมิดนี้ ใบหน้าของเขาไม่มีความหวาดกลัว แต่มีความมุ่งมั่นเต็มเปี่ยมเมื่อเขาหันไปมองมิเอโกะ"ผมไม่เคยเห็นสถานการณ์แบบนี้มาก่อน" เคนชิโร่พูดด้วยเสียงที่แสดงถึงความรู้สึกสงบในสถานการณ์ที่ดูเหมือนจะอันตรายมากที่สุดมิเอโกะเงียบไปครู่หนึ่ง มือขวาของเธอยังจับปืนแน่น ขณะที่เธอมองไปยังเคนชิโร่ สายตาของเธอแสดงถึงความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย"คุณดูไม่กลัวเลย" มิเอโกะพูดด้วยเสียงเบา แต่เต็มไปด้วยความชื่นชมเคนชิโร่ยิ้มให้เธออย่างอบอุ่นก่อนจะตอบ "เพราะผมเชื่อว่าเราจะทำมันได้ครับ" เขามองไปที่ประตูห้องท

สถานที่: คฤหาสน์ของเคนชิโร่ - ห้องรับประทานอาหารส่วนตัวหลังจากที่ทั้งสองใช้เวลาเงียบสงบในห้องนั่งเล่น จนดวงอาทิตย์เริ่มตั้งอยู่บนขอบฟ้า สีทองจากแสงพระอาทิตย์ที่ลอดผ่านกระจกทำให้บรรยากาศในคฤหาสน์ดูอบอุ่นและโรแมนติกยิ่งขึ้น เสียงของนาฬิกาผนังที่ติ๊กๆ อยู่ในห้องใหญ่สะท้อนให้รู้ว่ากำลังมีบางสิ่งที่ไม่สามารถหนีไปได้ ความเงียบสงบไม่ได้บ่งบอกถึงความเหงา แต่เป็นเหมือนความสงบภายในใจของทั้งสองเคนชิโร่พามิเอโกะไปที่ห้องรับประทานอาหารส่วนตัว ท่ามกลางแสงเทียนที่สว่างส่อง โคมไฟสีทองที่แขวนอยู่เหนือโต๊ะอาหารก็ส่องแสงละมุนอย่างอ่อนโยน บรรยากาศเหมาะสมสำหรับการรับประทานอาหารค่ำที่ไม่เพียงแค่เป็นมื้ออาหาร แต่ยังเป็นมื้อที่เต็มไปด้วยความหมายมากมาย"คุณไม่จำเป็นต้องทำอะไรหรอกค่ะ" มิเอโกะพูดขณะที่เคนชิโร่ตั้งใจจะจัดจานอาหารให้เธอ "ให้ฉันทำเองดีกว่า"เคนชิโร่ยิ้มเล็กน้อย ขณะที่เขากวาดตามองการตกแต่งรอบตัว ห้องนี้เงียบสงบ แต่ก็รู้สึกอบอุ่นอย่างไม่น่าเชื่อ"คุณไม่ต้องกังวลครับ ฉันอยากให้คุณรู้สึกสบายที่สุด" เคนชิโร่ตอบเสียงอ่อนโยน ขณะยกจานของเธอให้ไปวางบนโต๊ะ "การที่คุณอยู่ที่นี่...ทำให้ทุกอย่างดูดีขึ้น"มิเ

สถานที่: ห้องทำงานผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติหลังจากที่การพูดคุยกับผู้บัญชาการตำรวจเสร็จสิ้น เคนชิโร่ยืนอยู่ในห้องทำงานที่เต็มไปด้วยความตึงเครียด ขณะนี้เขารู้แล้วว่าการจัดการกับแก๊งค์ที่คุกคามเมืองนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย บรรยากาศในห้องเต็มไปด้วยเอกสารและแผนการต่างๆ ที่ต้องคำนึงถึง ทั้งทางด้านการตรวจสอบข้อมูลและการวางแผนทางยุทธศาสตร์มิเอโกะยืนอยู่ข้างๆ เขา รู้สึกถึงแรงกดดันที่ทำให้เคนชิโร่ไม่สามารถหยุดนิ่งได้ ทุกคำพูดที่เขาพูดไปในที่ประชุมเมื่อครู่ก็สะท้อนถึงความมั่นคงและความตั้งใจที่เขามี"คุณรู้ไหมคะ" มิเอโกะเริ่มพูดเสียงเบา ขณะที่เคนชิโร่กำลังหันไปสั่งการกับทีมงานในห้อง "ฉันรู้สึกว่า... คุณเหมือนจะกดดันมากเกินไป"เคนชิโร่หยุดการพูดคุยกับทีมงานชั่วคราว เขาหันกลับมามองมิเอโกะ รู้สึกถึงความกังวลที่แผ่ซ่านออกจากเธอ"ผมแค่ต้องทำให้แน่ใจว่าเราจะจัดการทุกอย่างได้อย่างมีประสิทธิภาพ" เขาพูดเสียงหนักแน่น แต่ก็ยังมีรอยยิ้มเล็กๆ ที่มุมปาก "แต่คุณก็พูดถูก... บางทีผมก็อาจจะกดดันตัวเองมากเกินไป"มิเอโกะยิ้มบางๆ ขณะที่เธอยืนขึ้นตรงๆ แล้วเดินไปข้างเคนชิโร่ เธอสัมผัสที่แขนของเขาเบาๆ ก่อนจะพูดอย่างจริงจัง