All Chapters of ซูซูข้ามมิติมามีครอบครัว: Chapter 51 - Chapter 60

          มู่อิงเอ๋อเห็นสามีกลับมาเร็วก็รู้ว่าเขาน่าจะรู้เรื่องที่จวนเสนาบดีกรมพิธีการแล้วกระมัง เมื่อฟางเซียนหลงนั่งลงข้างกายภรรยา มู่อิงเอ๋อก็เล่าเรื่องให้สามีฟัง“โชคดีที่พวกเจ้าได้ท่านอ๋องช่วยเอาไว้ ไม่เช่นนั้นข้าเองก็ไม่รู้ว่าเสนาบดีกรมพิธีการจะทำสิ่งใดเลวร้ายกับพวกเจ้าบ้าง ส่วนเรื่องไม่ให้ตระกูลเจ้าเข้าร้าน เดี๋ยวข้าจะสั่งพ่อบ้านไปแจ้งเอง รวมทั้งจวนเสนาบดีกรมพิธีการด้วย ข้าไม่ชอบใจเลยที่แค่พวกเจ้าไปงานเลี้ยงแต่กลับถูกรังแกเช่นนี้”          ซูซูได้แต่มองหน้าท่านพ่อตาปริบ ๆ นางเพิ่งรู้ว่าท่านพ่อ กับท่านแม่ช่างคิดนักเรื่องการเอาคืนทั้งสองจวนนั้น นางยังสงสัยว่าท่านพ่อไม่กลัวว่าจะค้าขายไม่ดีหรืออย่างไร แต่ในเมื่อเป็นการตัดสินใจของพวกท่าน ซูซูก็ไม่คิดขัดขวางอันใด ส่วนพี่ชายของนางก็ดูท่าว่าจะมีวิธีการจัดการของเขาเองกระมัง“ซูซู ลูกไม่ได้รับบาดเจ็บตรงไหนแน่นะลูก”“ข้าสบายดีเจ

          อ๋องเฉิงที่กลับจวนมาก็มีขันทีซึ่งเป็นพ่อบ้านมาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นหน้าตระกูลฟางให้ฟัง ทำเอาอ๋องเฉิงยิ่งร้อนรนและคิดหาวิธีว่าพระองค์จะทำอย่างไรจึงจะได้นางมาอยู่ในอ้อมกอด ถึงแม้นางจะเป็นแม่เสือน้อย แต่พระองค์คิดว่าตนเองสามารถกำราบนางได้เช่นกัน เมื่อคิดไปคิดมาระหว่างเสวยพระกระยาหารเย็นอยู่ อ๋องเฉิงตัดสินใจที่จะเข้าวังไปพบเสด็จลุงในวันพรุ่งนี้เสียเลย พระองค์กลัวว่าหากปล่อยเอาไว้นานเข้าจะถูกคนอื่นตัดหน้าไปเสียก่อนจนพระองค์ไม่ได้แม่เสือสาวตัวน้อยมาอยู่ในจวนเป็นแน่          ครอบครัวตระกูลฟางไม่รู้เลยว่าอ๋องเฉิงกำลังจะทำอะไร พวกเขายังคงพูดคุยหัวเราะก่อนจะแยกย้ายกันกลับเรือนไปพักผ่อนหลังจากทานอาหารเย็นกันเสร็จแล้ว หากฟางฉือห่าวรู้ว่าสหายจะรวบหัวรวบหางน้องสาวเขาแบบนี้ รับรองว่าเขาจะไม่ปล่อยให้สหายมีโอกาสได้ทำแน่นอน          เช้าตรู่วันต่อมา อ๋องเฉิงรีบเข้าเฝ้าเสด็จลุงของพระองค์ซึ่งเป็นฮ่องเต้ก่อนที่จะว่าราชการช่วงเช้า ทำเอาฝ่าบาทถึ

          วันนี้ฟางฉือห่าวกลับบ้านตามเวลาทำงานปกติของเขา ส่วนอ๋องเฉิงเองก็ขี่ม้าออกจากค่ายไปพร้อมกับองครักษ์ก่อนหน้าเขาไม่นานนัก กว่าจะถึงบ้านก็ใกล้เวลากินอาหารเย็นร่วมกับครอบครัวแล้ว ฟางฉือห่าวที่ยังไม่รู้ข่าวยังคงยิ้มแย้มทักทายท่านพ่อ ท่านแม่ กับน้องสาวสุดที่รักเหมือนเช่นทุกวัน          แต่พอมองใบหน้าของคนในครอบครัวดี ๆ ที่ต่างคนต่างมีสีหน้าจริงจัง อีกทั้งในมือของน้องสาวเขายังเหมือนถือราชโองการอยู่อีกด้วย ฟางฉือห่าวรีบนั่งลงเพื่อสอบถามเรื่องราวกับท่านพ่อ ท่านแม่ในทันที“เราไปกินข้าวกันก่อนเถอะ ค่อยคุยกันหลังอาหารก็ยังไม่สาย อย่างไรเรื่องนี้ก็แก้ไขอะไรไม่ทันแล้ว”          ฟางเซียนหลงชวนลูกและภรรยาไปทานอาหารให้หายเครียดเสียก่อน ไม่เช่นนั้นหากคุยกันเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนล่ะก็ มีหวังแต่ละคนคงกินอาหารไม่ลงเป็นแน่          ทุกคนต่างเชื่อฟังฟางเซ

สามวันต่อมา          ครอบครัวฟางพากันไปยังวัดนอกเมืองหลวงอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา พวกเขาใช้รถม้าคันใหญ่นั่งด้วยกันเพื่อจะได้คุยกันไปตามทาง ด้วยครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ทั้งครอบครัวเดินทางไปด้วยกัน ทุกคนจึงอยากใช้เวลากับซูซูอย่างเต็มที่          รถม้าเดินทางไม่ถึงครึ่งชั่วยามก็มาถึงตีนเขาที่มีวัดตั้งอยู่ด้านบน ทั้งสี่คนลงจากรถม้าแล้วชวนกันเดินขึ้นด้านบนพร้อมรอยยิ้มเต็มใบหน้า“นานมากแล้วที่แม่ไม่ได้มาไหว้พระที่นี่ วันนี้พวกเราก็ทำบุญให้กับวัดมากหน่อยเพื่อบูรณะวัดและขอพรให้ครอบครัวเราอยู่กันอย่างมีความสุขดีหรือไม่?”“ดีสิเจ้าคะท่านแม่ ตั้งแต่จำความได้ ข้าไม่เคยไปวัดเลยสักครั้ง เพราะมัวแต่ทำมาหากินสะสมเงินเพื่อเดินทางมาตามหาพวกท่าน”“อ่า น้องสาวของพี่ช่างเก่งกาจนัก เจ้าหาเงินมาตั้งแต่อายุเท่าไหร่?”&ldqu

          อ๋องเฉิงที่สั่งบ่าวเก็บของให้เสร็จแล้วก็นั่งรถม้าออกไปพร้อมกับองครักษ์ส่วนตัวสองคน ส่วนองครักษ์คนสนิทอีกสองคนนั้นต้องอยู่ดูแลจวนอ๋องแทนพระองค์ อีกทั้งในค่ายทหารยังมีทหารองครักษ์อีกไม่น้อย อ๋องเฉิงจึงไม่ได้คิดมากอันใดกับการเดินทางออกรบในครั้งนี้ ด้วยการเดินทางระยะไกล พระองค์จึงต้องนั่งรถม้าไปแทนการขี่ม้าเหมือนทุกครั้ง แต่รถม้าของอ๋องเฉิงนั้นมีม้าถึงสี่ตัวเพื่อการเดินทางที่รวดเร็ว อ๋องเฉิงจึงสั่งการให้เพิ่มม้าเป็นพิเศษในการเดินทางครั้งนี้          ฟางฉือห่าวกับซูซูมาถึงค่ายทหารก่อนอ๋องเฉิงไม่นานนัก เมื่ออ๋องเฉิงมองเห็นม้าที่คุ้นเคยเขาก็รู้ว่าต้องเป็นซูซูแน่ อ๋องเฉิงได้แต่ขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจแล้วเดินไปหาสองพี่น้องที่ยืนคุยกันอยู่ข้างรถม้าและม้าของซูซู“นี่เจ้ามาทำอะไรที่นี่ซูซู”“เอ้า ข้าก็มาดูแลพี่ใหญ่ของข้าน่ะสิ”“แต่นี่มันค่ายทหาร มีแต่ผู้ชายทั้งนั้น เจ้าจะเดิน