Semua Bab The Missing Piece: Bab 131 - Bab 140

AGAD siyang bumiyahe pabalik sa mansyon. Halos paliparin na niya ang sasakyan makarating lamang agad doon. Pagdating niya ‘y agad niyang kinausap si nanay Minerva sa kung ano ang mangyayari. Sumang-ayon naman ito at maging ang mga kasamahan nitong kasambahay ay sinabihan din nito.Pagsapit nga ng umaga ay dumating nag si Raymond, ang tunay na ama ni Venisse. Nahirapan pa siyang kumbinsihin ang bata na sumama rito at panay ang iyak nito. Nakahinga iya nang maluwag ng sa wakas, ay mismong si Raymond ang nakakumbinsi rito na sumama.Sobra-sobrang pasasalamat ang narinig niya mula rito bago ito tuluyang umalis. Gumaan ang kanyang pakiramdam ng sa wakas ay naibigay na niya sa tunay na ama ang bata.NAIINIP na sa loob ng bahay si Michaela kaya napagpasiyahan niyang magduyan sa likod bahay. Sa umaga kasi hanggang tanghali, ay wala ang tita Marites ni Claire at ang asawa nito. Pumupunta kasi ang mga ito sa kabilang bayan para mag-alaga ng apo.Hindi naman siya pwedeng sumama kahit gusto ng ma

ISANG malakas na sampal ang ibinigay ng tiyuhin niya sa kanya. Halos matulig siya sa sobrang lakas dagdagan pa ng mabigat at magaspang nitong kamay. Nagngangalit ang mga ngipin nito at nagaapoy din sa galit ang mga nito habang nakatingin sa kanya.“Walanghiya ka! Pinahiya mo ang pamilya ko kay congressman higit lalo ako! Kung hindi dahil sa ‘min, ay wala ka sana sa mundong ito! Sa tingin mo, saan ka kaya nung mga panahon na narito ka sa ‘min kung hindi ako napilitang kupkupin ka?” Panunumbat nito sa kanya.Patuloy lang na namamalisbis ang kanyang masaganang luha sa kanyang pisngi na halos hindi na rin niya maramdaman. Para itong tinurukan nang pampamanhid sa lakas ng pagkakasampal sa kanya ng tiyuhin. Pakiramdam niya ‘y magang-maga na ang kanyang pisngi. Muli sana siya nitong sasampalin ngunit pinigilan na ito ng kanyang tiyahin.“Tama na ‘yan, Ronaldo! Hindi ‘yan pwedeng magkaroon ng pasa at galos dahil bukas nang madaling araw ang kasal nila ni congressman. Nakakahiya naman kung ang

MULING bumalik sa silid na kinaroroonan niya ang kanyang tiyahin at tiyuhin. Nakita pa niya sa sulok ng kanyang mga mata na tumaas ang isang sulok ng labi ng kanyang tiyahin nang makita nitong hindi man lang niya ginalaw at kinain ang pagkaing ibinigay ng mga ito.“Aba, matigas ka, ha! Ayaw mo talagang kumain? Sige, ikaw din!” Mapang-uyam na sambit ng kanyang tiyahin.Lumapit naman sa kinaroroonan niya ang kanyang tiyuhin at tinanggal ang pagkakatali sa kanyang mga paa. Napangiwi siya nang bigla siya nitong hawakan ng mahigpit sa kanyang baba.“Dahil mas pinili mo ang magmatigas, pwes, magdusa ka! Ito na rin naman ang huling araw mo na makakasama mo kami!” Malakas na sambit ng kanyang tiyuhin sa mukha niya. Pagkatapos ay padaskol nitong binitiwan ang kanyang baba kaya napabaling siya. Pakiramdam niya ‘y lumagatok ang buto niya sa leeg sa ginawa nito. “Ayusin mo ang sarili mo dahil nariyan na ang mag-aayos sa ‘yo!” Huling sabit nito bago tuluyang tumalikod.Sumunod naman dito ang kanya

ABOT langit ang ngiti ni Vanessa nang sa wakas, ay maihatid na siya ng kaibigang si Geneva sa mansyon. Inihinto nito ang sasakyan hindi kalayuan sa gate ng mansyon at agad-agad naman siyang bumaba pagkahintong-pagkahinto nito sa sasakyan.Pagod na pagod na siya at antok na antok dahil sa buong magdamag na walang tulog pero hindi niya alinatana iyon dahil ang mahalaga, ay naisakatuparan na niya ang kanyang mga plano.“Bye, girl! Magkita na lang tayo sa ibang araw! Pahinga na muna tayo ngayon, masyado akong napagod dahil sa ginawa natin! Hahaha!” Paalam niya sa kaibigang hindi na nag-abalang bumaba ng sasakyan at sinabayan pa niya ng malutong na halakhak na parang halakhak ng isang taong nagtagumpay sa kanyang nais.“Oo. Kailangan din natin mag lie low dahil baka mahalata tayo ni Jacob my loves mo! Okay pa naman na kayo. Baka mamaya, bigla na naman magbago ang isip no’n at bigla ka na namang hindi pansinin!” sagot ng kaibigan niya.“Naku, hindi na mangyayari ‘yon, ‘no? Kasi, bumalik na

GISING na ang diwa ni Michaela pero nanatili pa rin siyang nakapikit at pinapakiramdaman ang sarili. Base sa naririnig niyang tunog mula sa kanyang kinaroroonan, ay hampas ng mga alon sa dagat at malakas na hangin ang siyang nangingibabaw sa kanyang pandinig.Napakunot-noo siya, nasaan ba siya kung ganoon? Saan ba siya dinala ng binata? Nasa barko ba siya? O nasa bahay siya malapit sa tabing dagat? Para msagot ang katanungan sa kanyang isip, ay tuluyan na niyang iminulat ang mga mata.Pagdilat niya ‘y puting kisame ang bumungad sa kanyang paningin, pagkatapos ay inilibot niya sa kabuuan ng silid na kinaroroonan niya ang kanyang mga mata para malaman kung nasaan ba siya.Nasa isang malaking silid siya na purong puti ang pintura. Nakahiga siya sa isang queen size bed na sobrang lambot. Pinagmasdan niya ang sarili, nakahinga siya ng maluwag nang mapansin niyang ganoon pa rin ang kanyang suot. Suot pa rin niya ang wedding gown.Dahan-dahan siyang bumaba sa kama at tinungo ang bintanang sa